INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

W związku ze skargą z dnia 06.10.2010 r. (złożoną w dniu 06.10.2010 r., data wpływu 08.10.2010 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 15.07.2010 r. znak: IPPP3/443-359/10-4/KG/SM w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczenia podatku przez nabywcę towarów Spółki i prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od dokonywanych zakupów towarów na terytorium Polski oraz prawa do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 60 dni od dnia złożenia deklaracji podatkowej, doręczoną w dniu 20.07.2010 r. (data potwierdzenia odbioru), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), uwzględnia skargę w całości, w związku z czym zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 15.07.2010 r. znak: IPPP3/443-359/10-4/KG/SM, uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od dokonywanych zakupów towarów na terytorium Polski oraz prawa do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 60 dni od dnia złożenia deklaracji podatkowej.

We wniosku z dnia 12.04.2010 r. przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka, z siedzibą w Szwajcarii, prowadzi działalność w zakresie dystrybucji kosmetyków, artykułów higienicznych oraz produktów leczniczych i wyrobów medycznych. Spółka jest zidentyfikowana na potrzeby VAT w różnych krajach Unii Europejskiej, w tym m.in. w Polsce. Spółka nie posiada na terytorium Polski siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności.

Spółka nabywa na terytorium Polski od podatników polskiego VAT towary, posługując się polskim numerem VAT. Towary te nie opuszczają kraju, lecz są odsprzedawane przez Spółkę odbiorcy, który również jest podatnikiem zarejestrowanym na VAT w Polsce oraz posiada siedzibę na terytorium Polski . W celu udokumentowania transakcji sprzedaży podlegającej opodatkowaniu VAT na terytorium Polski, Spółka wystawia faktury, nie wykazując na nich podatku VAT. Jednocześnie Spółka odlicza VAT z faktur dokumentujących sprzedaż na jej rzecz towarów, które następnie odsprzedaje. W konsekwencji, w deklaracjach VAT-7 Spółka wykazuje VAT naliczony z faktur zakupowych i nie wykazuje podatku należnego z tytułu dalszej odsprzedaży tych towarów, przenosząc tym samym obowiązek rozliczenia VAT z tytułu dokonywanych na terytorium Polski dostaw towarów na posiadającego siedzibę i zarejestrowanego na VAT w Polsce Odbiorcę .

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 oraz ust. 2 i ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT zarówno w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2010 r., jak i po 31 grudnia 2009 r., w przypadku dostaw towarów na terytorium Polski przez Spółkę na rzecz Odbiorcy, podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia VAT z tytułu dokonanych dostaw jest Odbiorca, w sytuacji gdy podatek VAT nie został rozliczony przez Spółkę, a ewentualne zaniechanie rozliczenia tego podatku przez Odbiorcę nie pociąga za sobą żadnych negatywnych konsekwencji dla Spółki ...
2. Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonanych przez nią krajowych zakupów towarów związanych z czynnościami opodatkowanymi w przypadku, gdy VAT należny z tytułu dokonywanych przez nią dostaw towarów na terytorium Polski rozlicza Odbiorca...
3. Czy Spółka będzie uprawniona do zwrotu na rachunek bankowy nadwyżki podatku naliczonego nad należnym zgodnie z art. 87 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, tj. w terminie 60 dni licząc od dnia złożenia deklaracji podatkowej, jeżeli w danym okresie rozliczeniowym jedynymi czynnościami wykazanymi w deklaracji VAT-7 będą krajowe zakupy towarów związane z dokonanymi przez Spółkę odpłatnymi dostawami towarów na terytorium Polski, z tytułu których VAT rozliczy Odbiorca...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. W analizowanym stanie faktycznym Spółka nie ma obowiązku rozliczenia VAT z tytułu dostaw towarów na rzecz Odbiorcy na terytorium kraju, pomimo, iż jest podatnikiem zarejestrowanym na VAT w Polsce. Jak bowiem wynika z art. 17 ust. 1 pkt 5 oraz ust. 2 i ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT, podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia VAT jest Odbiorca tych towarów i w sytuacji gdy Spółka nie rozliczy VAT w związku z powyższymi dostawami, to właśnie Odbiorca będzie odpowiedzialny za prawidłowe rozliczenie VAT z tytułu zrealizowanych na jego rzecz dostaw. Z punktu widzenia Spółki oznacza to, iż w przypadku gdy Odbiorca nie rozliczy VAT, nie wpłynie to w sposób negatywny na rozliczenia Spółki, w szczególności nie powstanie u niej zaległość podatkowa z tytułu dostaw towarów na terytorium kraju.
2. Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od dokonywanych przez nią zakupów towarów na terytorium Polski związanych z dostawami towarów na terytorium Polski, w sytuacji, gdy VAT należny z tytułu tych dostaw rozlicza Odbiorca.
3. Spółce będzie przysługiwać prawo do zwrotu na rachunek bankowy nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na podstawie art. 87 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, tj. w terminie 60 dni, nawet wówczas, gdy w danym okresie rozliczeniowym jedynymi czynnościami wykazanymi w deklaracji VAT-7 będą zakupy krajowe, a VAT z tytułu dokonanych przez Spółkę dostaw towarów na terytorium Polski rozliczy Odbiorca.
   
   

W dniu 15.07.2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną znak: IPPP3/443-359/10-4/KG/SM uznając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe. W zakresie pytania nr 2 i 3 uznano natomiast stanowisko za nieprawidłowe stwierdzając, iż Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikające z zakupu towarów i usług, które służą czynnościom nieopodatkowanym, podobnie jak prawo do zwrotu podatku.

Nie zgadzając się z powyższym stanowiskiem tut. Organu, Spółka pismem z dnia 30.07.2010 r. (data nadania 30.07.2010 r., data wpływu 02.08.2010 r.) wniosła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę wydanej interpretacji i uznanie stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził brak podstaw do zmiany przedmiotowej indywidualnej interpretacji podtrzymując jednocześnie swoje stanowisko (pismo nr IPPP3/443-359/10-6/KG/SM z dnia 01.09.2010 r., doręczone w dniu 08.09.2010 r.).

Wobec powyższego w dniu 06.10.2010 r. (data wpływu 08.10.2010 r.) za pośrednictwem Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku wniesiono skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na interpretację indywidualną z dnia 15.07.2010 r. znak: IPPP3/443-359/10-4/KG/SM.

Zaskarżonej interpretacji Wnioskodawca zarzuca naruszenie:

1. Przepisów prawa materialnego, a mianowicie:

1. art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług art. 87 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, poprzez dokonanie błędnej wykładni tych przepisów, skutkującej uznaniem, iż Skarżącej nie przysługuje prawo do zwrotu w terminie 60 dni, , VAT naliczonego od zakupów towarów, o których mowa w pkt a) powyżej, co spowodowało, iż wydana interpretacja stoi w sprzeczności z zasadą neutralności VAT.

2. Przepisów postępowania, a mianowicie:

1. art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa , poprzez odmowę zastosowania w sprawie orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości art. 14h w zw. z art. 120 Ordynacji podatkowej, poprzez wydanie interpretacji z naruszeniem przepisów prawa, oraz art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej, poprzez wydanie interpretacji z pominięciem zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych.
   
   

Mając na uwadze powyższe, Skarżąca wnosi o:

1. Uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej;
2. Zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
   
   

Naruszenie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT poprzez odmowę prawa do odliczenia VAT naliczonego powstałego w związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Zgodnie z przywołanym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W analizowanym stanie faktycznym żadne z zastrzeżeń wskazanych w tym przepisie nie znajduje zastosowania, zatem sytuację Spółki należy rozpatrywać w oparciu o ogólną zasadę dotyczącą odliczenia VAT.

Odnosząc zaprezentowany przez Skarżącą stan faktyczny do treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Organ podatkowy - w ocenie Skarżącej - nieprawidłowo wywiódł, że Skarżąca nie wykonuje czynności opodatkowanych, a rozliczenie podatku należnego przez nabywcę towarów skutkuje tym, że czynności wykonywane przez Skarżącą należy traktować jako nieopodatkowane.

W ocenie Skarżącej, stanowisko Ministra Finansów w powyższym zakresie opiera się na błędnej wykładni tego przepisu. Mając bowiem na uwadze literalne brzmienie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie ma podstaw, aby twierdzić , iż czynności opodatkowane, o jakich mowa w tym przepisie, to czynności, które faktycznie powodują po stronie podatnika obowiązek podatkowy .

Z treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika wyłącznie, iż warunkiem odliczenia VAT od nabytych towarów i usług jest wykorzystanie tych towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych. Należy z całą stanowczością podkreślić, iż przepis ten nie ogranicza prawa do odliczenia VAT wyłącznie do sytuacji, w których podatnicy wykazują w deklaracjach podatkowych VAT należny . Potwierdza to również brzmienie innych przepisów regulujących zasady odliczania VAT , jak również ukształtowana na kanwie tych przepisów doktryna oraz praktyka orzecznicza sądów administracyjnych, (...). Stąd też nieuprawnione jest twierdzenie, jakoby ustanowione w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do odliczenia VAT nie przysługiwało podatnikowi nabywającemu towary, jeżeli zgodnie z obowiązującymi przepisami < art. 17 ust. 1 pkt 5 oraz ust. 2 i ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT> VAT należny z tytułu transakcji realizowanych przez tego podatnika technicznie rozlicza nabywca. Interpretacja taka niewątpliwie skutkuje ograniczeniem podstawowego prawa, jakie przysługuje podatnikom, tj. prawa do odliczenia VAT naliczonego w związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych, a tym samym narusza zasadę neutralności.

Jak wskazano powyżej, błędne jest twierdzenie Organu, jakoby Skarżąca nie wykonywała „czynności opodatkowanych”, a wyłącznie „czynności podlegające opodatkowaniu”. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż odsprzedaż towarów nabywanych uprzednio przez Skarżącą stanowi nie tylko czynność podlegającą opodatkowaniu <„odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju”>. ale jest również czynnością opodatkowaną, zgodnie z obowiązującymi przepisami, w szczególności nie jest objęta zwolnieniem z opodatkowania VAT. W ocenie Skarżącej, posługując się w art. 86 ust. 1 pojęciem „czynności opodatkowane” Ustawodawca miał na celu przeciwstawienie tych czynności transakcjom, z tytułu których VAT należny w ogóle nie jest rozliczany na terytorium Polski. Nie było natomiast intencją Ustawodawcy ścisłe powiązanie prawa podatnika do odliczenia VAT z technicznym rozliczeniem przez niego VAT należnego w deklaracjach podatkowych. (...)

Stanowisko Skarżącej jest zgodne ze stanowiskiem sądów administracyjnych. Skarżąca pragnie w szczególności przywołać tezy z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 listopada 2008 r. , zgodnie z którymi „w sytuacji zastosowania tzw. reverse charge mechanizm w rozliczaniu podatku nie można uznać, że podmiot nieposiadający rezydencji w kraju wykonuje czynności nieopodatkowane. Zastosowanie tej szczególnej formy rozliczenia nie ma żadnego wpływu na przedmiot opodatkowania. Czynności te zatem pozostają nadal czynnościami opodatkowanymi - dostawą towarów lub świadczeniem usług, choć inny podmiot niż podmiot je wykonujący składa rozliczenie fiskalne.”

Ponadto, w cytowanym wyroku Sąd orzekł, iż: „gdyby przyjąć argumentację Dyrektora Izby Skarbowej, że są to czynności nieopodatkowane, brak byłoby tytułu do rozliczenia podatku przez nabywcę. Nabywanie towarów jest przecież opodatkowane tylko wtedy, gdy dotyczy nabycia wewnątrzwspólnotowego”. W konsekwencji Sąd uznał, iż „ (...) o ile podatek naliczony wykazany przez Skarżącą dotyczył rzeczywiście zakupów towarów i usług wykorzystywanych do czynności opodatkowanych (w tym także takich, od których podatek rozliczył kontrahent), to Skarżąca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.”

Zasadność odliczenia przez Skarżącą VAT w związku z nabyciem towarów wykorzystanych do wykonywania czynności opodatkowanych, z tytułu których VAT należny technicznie rozlicza nabywca odsprzedawanych przez Skarżącą towarów, wynika także z wykładni językowej oraz systemowej przepisów ustawy o VAT. (...).

Naruszenie art. 87 ust. 1 i 2 ustawy o VAT poprzez odmowę prawa do zwrotu VAT naliczonego, powstałego w związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Konsekwencją uznania przez Ministra Finansów w wydanej interpretacji, iż Skarżącej nie przysługuje prawo do odliczenia VAT, gdyż w jego ocenie (zdaniem Skarżącej, bezpodstawnej) nie wykonuje ona czynności opodatkowanych, była odmowa prawa do zwrotu tego podatku na rachunek bankowy Skarżącej.

W ocenie Skarżącej, również w tym zakresie interpretacja została wydana z naruszeniem obowiązujących przepisów, w tym w szczególności art. 87 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT. (...)

Jak wskazano powyżej, Skarżąca realizując odpłatne dostawy towarów na rzecz nabywcy towarów, wykonuje tym samym czynności opodatkowane na terytorium kraju. Jedynie ze względu na techniczny sposób rozliczenia VAT z tytułu dokonywanych dostaw, ustanowiony w przepisach ustawy o VAT, Skarżąca nie wykazuje podatku należnego z tytułu tych dostaw w swoich deklaracjach VAT.

Należy również podkreślić, iż Skarżąca, będąc zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce, nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku naliczonego na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom , gdyż rozporządzenie to nie znajduje zastosowania do podatników zarejestrowanych na VAT w Polsce.

Wobec powyższego odliczenie i zwrot VAT powinno być dokonywane w oparciu o przepisy ustawy o VAT, tak by Skarżąca, nie będąc ostatecznym nabywcą towarów, nie ponosiła ciężaru podatku naliczonego przy nabywaniu towarów w związku z wykonywanymi na terytorium Polski czynnościami opodatkowanymi . (...)

W związku z powyższym, w opinii Skarżącej, w opisanym stanie faktycznym, w sytuacji gdy jedynymi czynnościami wykazanymi w danym okresie rozliczeniowym przez Skarżącą w deklaracji VAT są nabycia towarów od polskich podatników, poprzedzające bezpośrednio odsprzedaż tych towarów na rzecz nabywcy towarów, wówczas Skarżąca może wystąpić o zwrot VAT <podatek naliczony="" wynikający="" z="" faktur="" zakupowych="" otrzymanych="" przez="" skarżącą="" od="" dostawców="" towarów=""> na zasadach wynikających z art. 87 ust. 2 ustawy o VAT, tj. w terminie 60 dni, licząc od dnia złożenia przez nią deklaracji podatkowej.

Naruszenie zasady neutralności.

Poprzez zakwestionowanie stanowiska Skarżącej odnośnie przysługującego jej prawa do odliczenia VAT oraz konsekwentnie do zwrotu tego podatku na rachunek bankowy Skarżącej, Organ podatkowy dokonał wykładni przepisów ustawy o VAT z naruszeniem obowiązującej na gruncie podatku od wartości dodanej zasady neutralności tego podatku. Zgodnie z przytoczoną zasadą, podatek od wartości dodanej winien obciążać wyłącznie ostatecznego konsumenta towaru lub usługi, natomiast dla podatników wykorzystujących nabyte dobra do wykonywania czynności opodatkowanych powinien on być neutralny. Zasada ta stanowi fundamentalne prawo podatnika, wynikające z konstrukcji i zasad rządzących opodatkowaniem obrotu i jest realizowana poprzez konstrukcję podatku naliczonego.

Nie ulega wątpliwości, iż Skarżąca w przedstawionym stanie faktycznym, w żadnym zakresie nie jest konsumentem zakupionych towarów, a jedynie nabywa je w celu dalszej odsprzedaży, realizując tym samym czynności opodatkowane. Dlatego też powinna mieć zapewnioną możliwość odzyskania uprzednio zapłaconego podatku. Podważenie prawa do odliczenia tego podatku skutkuje naruszeniem zasady neutralności. (...)

Skarżąca zatem, przy przyjęciu stanowiska prezentowanego przez Organ podatkowy, poniesie jako pośrednik w dostawie towarów ciężar podatku VAT, którego nie będzie mogła w żaden sposób odzyskać. Jak bowiem wskazano, jako podmiotowi zarejestrowanemu na VAT w Polsce, Skarżącej nie przysługuje zwrot tego podatku na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom, które to rozporządzenie zaimplementowało regulacje unijne mające na celu również realizację zasady neutralności VAT związanego z opodatkowaną działalnością gospodarczą podatników.

Ponadto, Skarżąca pragnie zwrócić uwagę, iż przyjmując argumentację Ministra Finansów odnośnie odliczenia podatku naliczonego za prawidłową, doszłoby do sytuacji, w której w przypadku zastosowania mechanizmu reverse charge, podatku naliczonego nie mógłby odliczyć ani podatnik, który zakupił towary związane z czynnościami opodatkowanymi , bo nie wykazuje podatku należnego, ani podatnik, który rozliczył podatek należny , jako podmiot, który nie dokonywał zakupów. Rozwiązanie takie jest niedopuszczalne z punktu widzenia zasady neutralności i odliczalności podatku VAT. Stanowisko takie zaprezentował także WSA w Warszawie w cytowanym już wyroku z dnia 7 listopada 2008 r. (...)

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, po rozpatrzeniu przedmiotowej skargi z dnia 06.10.2010 r., po ponownym przeanalizowaniu opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uwzględnia skargę w całości i stwierdza, że stanowisko Skarżącej przedstawione we wniosku z dnia 12.04.2010 r. (data wpływu do tut. Biura – 15.04.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od dokonywanych zakupów towarów na terytorium Polski oraz prawa do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 60 dni od dnia złożenia deklaracji podatkowej - jest prawidłowe.

Wobec powyższego Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie rozpatrując ponownie przedmiotową sprawę stwierdził co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (...).

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18 (art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy).

Zgodnie z art. 87 ust. 1 - w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W myśl art. 87 ust. 2 ustawy, zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach (...).

Zgodnie z art. 87 ust. 5a - w przypadku gdy podatnik nie wykonał w okresie rozliczeniowym czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz czynności wymienionych w art. 86 ust. 8 pkt 1, podatnikowi przysługuje, na jego umotywowany wniosek złożony wraz z deklaracją podatkową, zwrot kwoty podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu od podatku należnego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą na terytorium kraju lub poza tym terytorium, w terminie 180 dni od dnia złożenia rozliczenia, z zastrzeżeniem art. 86 ust. 19. Na pisemny wniosek podatnika urząd skarbowy dokonuje zwrotu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie 60 dni, jeżeli podatnik złoży w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe. Przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a i ust. 4a-4f stosuje się odpowiednio.

Z cytowanych wyżej przepisów można wywieść podstawowe warunki, od których ustawa o podatku od towarów i usług uzależnia przyznanie danemu podmiotowi prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz zwrotu różnicy podatku od towarów i usług w omawianym trybie, a zatem:

1. prawo to przysługuje wyłącznie podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy,
2. podatnik nabył towary lub usługi, a z nabycia tego wynika kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy,
3. towary i usługi, o których wyżej mowa, podatnik wykorzystał (wykorzysta) do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (albo np. niektórych czynności nie podlegających opodatkowaniu, wymienionych w art. 86 ust. 8 i 9 ustawy),
4. kwotę podatku naliczonego podatnik wykazał we właściwym terminie (okresie rozliczeniowym), określonym w art. 86 ust. 10-18 ustawy,
5. w tym samym okresie rozliczeniowym podatnik wykazał kwotę podatku należnego, a kwota ta jest niższa od kwoty podatku naliczonego,
6. nie występują okoliczności powodujące wyłączenie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, określone w art. 88 ustawy.
   
   

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka, z siedzibą w Szwajcarii, prowadzi działalność w zakresie dystrybucji kosmetyków, artykułów higienicznych oraz produktów leczniczych i wyrobów medycznych. Spółka jest zidentyfikowana na potrzeby VAT w różnych krajach Unii Europejskiej, w tym m.in. w Polsce. Spółka nie posiada na terytorium Polski siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności.

Spółka nabywa na terytorium Polski od podatników polskiego VAT towary, posługując się polskim numerem VAT. Towary te nie opuszczają kraju, lecz są odsprzedawane przez Spółkę odbiorcy, który również jest podatnikiem zarejestrowanym na VAT w Polsce oraz posiada siedzibę na terytorium Polski. W celu udokumentowania transakcji sprzedaży podlegającej opodatkowaniu VAT na terytorium Polski, Spółka wystawia faktury, nie wykazując na nich podatku VAT. Jednocześnie Spółka odlicza VAT z faktur dokumentujących sprzedaż na jej rzecz towarów, które następnie odsprzedaje. W konsekwencji, w deklaracjach VAT-7 Spółka wykazuje VAT naliczony z faktur zakupowych i nie wykazuje podatku należnego z tytułu dalszej odsprzedaży tych towarów, przenosząc tym samym obowiązek rozliczenia VAT z tytułu dokonywanych na terytorium Polski dostaw towarów na posiadającego siedzibę i zarejestrowanego na VAT w Polsce odbiorcę - nabywcę towarów Spółki.

Zatem fakt, że Spółka w składanej deklaracji podatkowej nie wykaże podatku należnego z tytułu ww. dostaw towarów nie przesądza o tym, że Spółka nie wykonuje czynności opodatkowanych. Zaznaczyć należy, że w sytuacji zastosowania w rozliczaniu podatku należnego zasady odwrotnego obciążenia, tj. rozliczania podatku przez nabywcę (tzw. reverse charge) nie można uznać, że podmiot nieposiadający stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju wykonuje czynności nieopodatkowane. Zastosowanie tej szczególnej formy rozliczenia nie ma żadnego wpływu na przedmiot opodatkowania. Czynności te zatem pozostają nadal czynnościami opodatkowanymi - dostawą towarów, choć inny podmiot niż podmiot je wykonujący składa rozliczenie w tym zakresie.

Uwzględniając powyższe, z uwagi na związek z czynnościami opodatkowanymi, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w zaistniałej sytuacji w myśl uregulowań art. 86 ust. 1 ustawy.

Na podstawie przepisów art. 87 ust. 2 ustawy, Spółka ma także prawo do zwrotu na rachunek bankowy różnicy podatku naliczonego nad należnym w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia.

W świetle powołanych powyżej przepisów oraz na podstawie opisanego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy uznać zatem stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe, należało orzec jak w sentencji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejsze rozstrzygniecie. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w terminie trzydziestu dni od dnia jej doręczenia za pośrednictwem organu, który wydał decyzję (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, 09-402 Płock ul. 1 Maja 10.