Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-1327/12-2/ES
z 10 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 24.10.2012 r. (data wpływu 25.10.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymanego przez pracodawcę dofinansowania do wynagrodzenia osoby niepełnosprawnej z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.10.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymanego przez pracodawcę dofinansowania do wynagrodzenia osoby niepełnosprawnej z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza obejmuje działalność agencji pracy tymczasowej. Działalność ta polega na dostarczaniu pracowników do pracy tymczasowej dla klientów Wnioskodawcy. Pracownicy zawierają umowę o pracę z Wnioskodawcą. Wnioskodawca natomiast obciąża swoich kontrahentów z tytułu świadczonych usług. Kalkulacja należnego Wnioskodawcy od kontrahentów wynagrodzenia następuję poprzez zsumowanie kosztów związanych z zatrudnieniem osób fizycznych (w tym koszty składek PFRON) powiększonych o marżę Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie zalicza kosztów składek PFRON w poczet kosztów stanowiących koszty podatkowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

W związku z tym, iż do bezpośrednich kosztów będących podstawą kalkulacji przychodów wlicza się koszty składek PFRON, czy zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r., część zapłaty za usługę, stanowiąca de facto zwrot poniesionych kosztów PFRON, nie jest przychodem podatkowym w rozumieniu ww. ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy przychód z tytułu prowadzonej działalności stanowi po części zwrot poniesionych kosztów - wynika to z metody kalkulacji wynagrodzenia. W szczególności dotyczy to kosztów powiązanych z opłatami na PFRON, które to, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Biorąc powyższe pod uwagę, oraz zapisy art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. uzyskany przychód w części dotyczącej zwrotu kosztów nie podatkowych, nie stanowi przychodu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 powoływanej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a - 22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
  

• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.
  
  
  

Zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721 ze zm.) pracodawcy przysługuje ze środków Funduszu miesięczne dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego, o ile pracownik ten został ujęty w ewidencji zatrudnionych osób niepełnosprawnych, o której mowa w art. 26b ust. 1.

Zatem otrzymane dofinansowanie przez pracodawcę do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego co do zasady przekazane zostaje na pokrycie wydatków związanych z wynagrodzeniem osoby niepełnosprawnej.

W art. 14 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca zawarł zamknięty katalog przypadków, w których wskazane przysporzenia nie mogą być zaliczone do przychodów podatkowych. Dofinansowanie otrzymane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji osób niepełnosprawnych nie zostały ujęte w treści ww. przepisu.

W świetle powyższego, otrzymane środki z tytułu dofinansowania jako ze wyczerpują znamiona wskazane w art. 14 ust 2 pkt 2 stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z treści złożonego wniosku wywieść należy, iż Wnioskodawczyni prowadzi agencję pracy tymczasowej. Działalność ta polega na dostarczaniu pracowników do pracy tymczasowej dla klientów Wnioskodawcy. Pracownicy zawierają umowę o pracę z Wnioskodawcą. Wnioskodawca natomiast obciąża swoich kontrahentów z tytułu świadczonych usług. Wnioskodawca nie zalicza kosztów składek PFRON w poczet kosztów stanowiących koszty podatkowe.

Powyższe oznacza, że otrzymane dofinansowanie z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych do wynagrodzeń pracownika (pracowników), stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawczyni otrzyma dofinansowanie do wynagrodzenia pracowników niepełnosprawnych z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w takiej sytuacji otrzymane środki będą stanowić przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, na podstawie art. 14 ust 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.