INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23.10.2008 r. (data wpływu 27.10.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.10.2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i związane z nim zdarzenie przyszłe.

Spółka (dalej: Spółka) w ramach prowadzonej działalności zakupuje materiały z przeznaczeniem na reklamę, reprezentację, sprzedaż premiową i różnego rodzaju promocje. Spółka dokonuje i będzie dokonywać nieodpłatnych przekazań upominków o wartości do, jak i powyżej 5 zł (powyżej 100 zł też), zarówno z logo firmy jak i bez, jak też innych prezentów, przy nabyciu których przysługuje Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Przekazania dokonywane są w celach reklamowych, dla potencjalnych klientów, a także stanowią nagrodę kontrahentów lub ich pracowników za sprzedaż określonej ilości towaru oznaczonego marką X, również w ramach programu lojalnościowego dla stałych klientów, a także w ramach szeroko pojętej reklamy i reprezentacji - prezenty dla kontrahentów nieodpłatne przekazanie gadżetów reklamowych podczas spotkań, targów handlowych, przeprowadzanych degustacji.

Wszystkie działania związane z przekazywanymi towarami mają na celu promocję marki i podtrzymanie pozycji Spółki na rynku, co oznacza, że nieodpłatne wydania związane są z prowadzonym przedsiębiorstwem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie towarów, upominków stanowiących formę szeroko pojętej reklamy i reprezentacji Spółki, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, w stanie prawnym obowiązującym po 1 czerwca 2005 r....

Zdaniem Wnioskodawcy analiza art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT prowadzi do wniosku, iż nie ma on obowiązku opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, jeżeli przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem tych towarów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT przedmiotem opodatkowania jest:

1. odpłatna dostawa towarów odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Zgodnie zaś z art. 7 ust. 2 tej ustawy czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów jest przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części. A zatem, z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, iż przepis pomija takie nieodpłatne przekazanie towarów, które zostało dokonane na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

W świetle powyższego zdaniem Spółki, przekazując należące do niej towary w formie nagród, gadżetów, upominków oraz innych stanowiących reklamę Spółki, dokonuje ona nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z przedsiębiorstwem. W konsekwencji takie przekazanie towarów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Spółka nie będzie obowiązana do rozliczenia, w związku z nieodpłatnym przekazaniem nagród na cele związane z reklamą Spółki, podatku należnego i wystawiania faktur wewnętrznych.

Zdaniem Spółki nieodpłatne przekazanie na rzecz np. handlowca czy sklepu prowadzącego sprzedaż towarów Spółki w zamian za dokonanie określonej sprzedaży stanowi nagrodę oraz motywuje do prowadzenia jej w sposób bardziej efektywny.

W niektórych wypadkach, gdy przekazany towar zawiera logo firmy, nieodpłatne przekazanie ma charakter reklamowy (tzw. branding). Reklama sprzedawanych przez Spółkę produktów ma na celu poinformowanie potencjalnych klientów o towarze, zwiększenie ich zainteresowania oferowanymi przez Spółkę produktami, a w konsekwencji ma przyczynić się do zwiększenia sprzedaży.

Tym samym związek tychże przekazań z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem jest wyraźny i nie powinien więc budzić żadnych wątpliwości. Z kolei związek ten powoduje, iż nie dochodzi do spełnienia wszystkich warunków opodatkowania nieodpłatnej dostawy, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy VAT.

Ponadto wskazać należy, że przepisu art. 7 ust. 2 ustawy VAT nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy VAT). Tym samym, w odniesieniu do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek nie będzie miał znaczenia cel dokonanego przekazania. Każde ich przekazanie nie będzie bowiem podlegało opodatkowaniu. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w literaturze przedmiotu, w m.in. komentarzu Tomasza Michalika AT Komentarz Rok 2007, Podatkowe Komentarze Becka, Warszawa 2007, str. 111) oraz w komentarzu A. Bartosiewicza i R. Kubackiego (A. Bartosiewicz, R. Kubacki, VAT. Komentarz, Lex, 2007, wyd. II, Komentarz do art. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług).

Powyższe stanowisko znajduje także potwierdzenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 20.11.2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1268/07. Zdaniem Sądu w przypadku, gdy podatnik w celu promocji i reklamy swojej działalności przekazuje nieodpłatnie towary swoim klientom, to takie przekazanie ma związek z prowadzonym przezeń przedsiębiorstwem. W ocenie Sądu od 1.06.2005 r. wszelkie czynności nieodpłatnego przekazania przez podatnika towarów na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w tym na cele reprezentacji i reklamy, nie podlegają VAT. A zatem, jeżeli podatnik dokonuje nieodpłatnej dostawy towarów w celu promocji i reklamy swojego przedsiębiorstwa, to takie czynności nie powodują powstania obowiązku podatkowego w VAT, Sąd podkreślił, że polskie przepisy są w tym zakresie bardziej liberalne niż dyrektywa. Natomiast przepisy dyrektywy można stosować bezpośrednio tylko wtedy, gdy są one korzystniejsze dla podatnika niż przepisy krajowe.

Podobnie do tej kwestii odniósł się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 5.10.2007r., sygn. akt III SA/Wa 1255/07, Sąd wskazał, że jeżeli podatnik przekazuje nieodpłatnie towary należące do jego przedsiębiorstwa na cele związane z promocją i reklamą, a czynność ta jest bezpośrednio związana z jego działalnością gospodarczą, wówczas przekazanie to nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Także Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 3.04.2007 r., sygn. akt I SA/Wr 152/07 wyraził pogląd o braku obowiązku opodatkowania przekazywanych nieodpłatnie w ramach reklamy towarów.

W tym wyroku Sąd wskazał, iż stanowisko organów podatkowych dotyczące interpretacji art. 7 ustawy o VAT obowiązującego przed dniem 1.06.2005 r., czyli przed nowelizacją, jest prawidłowe, a podatnik miał obowiązek opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Jednakże zmiany wprowadzone do ustawy VAT, które nabrały mocy prawnej z dniem 1 czerwca 2005 r. usunęły zapisy będące źródłem rozbieżnych interpretacji i największych kontrowersji związanych z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Niespójny zapis ust. 3 zastąpiono brzmieniem „Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek”. Obecnie zestawiając brzmienie art. 7 ust. 2 ustawy z ust. 3 nie powinno ulegać wątpliwości, że opodatkowaniu podlega wyłącznie nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa na cel inny niż związany z prowadzoną działalnością. Natomiast ze znowelizowanych przepisów art. 7 ust. 3-7 ustawy wynika, że nie podlega opodatkowaniu nieodpłatne przekazanie, mające charakter darowizny, wszelkich towarów na cele związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa podatnika.” Można również wskazać na uchwałę Składu Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28.05.2007r., sygn. akt I FPS 5/06, z której wynika, że przepis art. 7 ust. 2 i 3, w brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 maja 2004r. do dnia 31 maja 2005r., obejmował opodatkowaniem nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów. To potwierdza, iż po 1.06.2005r. obowiązek podatkowy nie występuje. Potwierdza to także wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13.05.2008r., sygn. akt I FSK 600/07, w którym stwierdzono, że dokonane po 1 czerwca 2005 r. nieodpłatne przekazanie towarów, jeżeli jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa podatnika, nie podlega opodatkowaniu. Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że nowelizacja doprowadziła do tego, że przepisy polskiej ustawy o podatku od towarów i usług są niezgodne z Dyrektywą 2006/112 - przy czym są one korzystniejsze dla podatnika. Dlatego też, co potwierdził również NSA, nie mają w tym momencie znaczenia przepisy dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej z dnia 11.12.2006 r., L 347/1), z których wynika, iż każda nieodpłatna dostawa niezależnie od tego, czy jest dokonywana na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, czy też na cele z nim związane jest uważana za dostawę podlegającą opodatkowaniu. Niewłaściwa implementacja przepisów Dyrektywy do prawa krajowego, powoduje, że władze krajowe nie mogą powoływać się przeciwko podatnikowi bezpośrednio na przepisy Dyrektywy.

Stanowisko, iż nieodpłatne przekazanie towarów związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT znajduje potwierdzenie także w bieżącym orzecznictwie, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 20 sierpnia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 539/08, sąd stwierdził, iż przekazywanie nagród w ramach programu lojalnościowego nie jest obciążone VAT.

Podsumowując, Spółka stwierdziła, iż w przypadku przekazania towarów o charakterze reklamowym, na których nie w każdym przypadku będzie zamieszczane logo firmy, nie będzie miała obowiązku naliczenia i zapłacenia podatku należnego od tej czynności, gdyż w świetle obowiązujących przepisów art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przekazanie to, jako ściśle związane z prowadzonym przedsiębiorstwem Spółki, nie podlega opodatkowaniu.

Gdyby jednak przyjąć stanowisko przeciwne, z czym Spółka się nie zgadza, iż nieodpłatne przekazanie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to doszłoby do niedopuszczalnej, bo sprzecznej z wykładnią językową, interpretacji cyt. art. 7 ust. 2, a także do niedopuszczalnej sytuacji, w której Państwo musiałoby się powołać na przepisy Dyrektywy, aby zastosować wobec podatnika opodatkowanie.

W obecnie obowiązującym brzmieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wszelkie czynności nieodpłatnego przekazania przez podatnika towarów na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w tym na cele reklamy, nie podlegają VAT.

A zatem jeżeli Spółka dokonuje nieodpłatnej dostawy towarów w celu promocji i reklamy bądź reprezentacji swojego przedsiębiorstwa, to takie czynności nie powodują powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, mimo iż przy zakupie dokonano odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 14a oraz 14 e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) w procesie interpretowania przepisów prawa Minister Finansów ma obowiązek uwzględniać orzecznictwo sądów polskich oraz ETS, zatem posłużenie się w sprawie ww. orzecznictwem jest jak najbardziej zasadne.

Wobec powyższego Spółka wnosi o potwierdzenie, iż nie występuje obowiązek opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów należących do jej przedsiębiorstwa na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, jeżeli Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem tych towarów.

W dniu 20.01.2009 r. wydana została interpretacja indywidualna nr IPPP1-443-1979/08-2/JL, w której stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za nieprawidłowe. Interpretacja ta była przedmiotem skargi Spółki. Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30.09.2009 r. sygn. III SA/Wa 648/09 uchylono zaskarżoną interpretację indywidualną nr IPPP1-443-1979/08-2/JL z dnia 20.01.2009 r.

W ww. wyroku WSA w Warszawie z dnia 30.09.2009 r. sygn. III SA/Wa 648/09, Sąd stwierdził m.in., że „(…) z literalnego brzmienia części wstępnej art. 7 ust. 2 tej ustawy wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Czynności wymienione w punktach 1 i 2 ust. 2 zostały podane jedynie jako przykłady (poprzedzono je bowiem sformułowaniem „w szczególności”) wskazanego w części wstępnej tego ustępu przekazania towarów na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. W konsekwencji również wymienione w pkt 2 tego ustępu „wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny” to tylko takie przekazanie towarów, które zostało dokonane na cele inne niż związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. (…) Zdaniem Sądu prawidłowo także Skarżąca wywodziła, że ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów następnie nieodpłatnie przekazywanych. Prawo to zachowywała nie dlatego, jak przyjął Minister Finansów, że towary te służą czynnościom opodatkowanym za jakie wadliwie uznał nieodpłatne ich przekazania, lecz dlatego, że mają one związek z działalnością opodatkowaną Spółki, czyli prowadzoną przez nią sprzedażą. Zauważyć bowiem należało, że z okoliczności podanych we wniosku o udzielenie interpretacji wynika, iż nieodpłatne przekazanie produktów następuje w ramach akcji marketingowych (reklamowych, reprezentacyjnych, sprzedaży premiowej), mających uatrakcyjniać ofertę Spółki, rozpowszechniać o niej oraz o jej towarach informacje celem zachęcania do zakupów oferowanych przez nią produktów. Nieodpłatne przekazywanie towarów jako takie nie jest w nakreślonych przez wnioskodawcę okolicznościach przedmiotem działalności Spółki. Służy natomiast realizacji jej działalności w zakresie prowadzonej przez nią sprzedaży, w założeniu oddziaływującym i mającym wpływ na wielkość tej właśnie sprzedaży (…)”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, biorąc pod uwagę rozstrzygnięcia zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i związanego z nim zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.