Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/436-382/10-4/MZ
z 20 grudnia 2010 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPB2/436-382/10-4/MZ
Data
2010.12.20
Referencje
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat
Podatek od czynności cywilnoprawnych --> Przedmiot opodatkowania --> Wyłączenia
Podatek od czynności cywilnoprawnych --> Przedmiot opodatkowania --> Czynności podlegające opodatkowaniu
Słowa kluczowe
kontrahent zagraniczny
kontrahent zagraniczny
podatek od czynności cywilnoprawnych
podatek od czynności cywilnoprawnych
pożyczka
pożyczka
umowa pożyczki
umowa pożyczki
Istota interpretacji
Umowa pożyczki.
Wniosek ORD-IN 570 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28.09.2010 r. (data wpływu 05.10.2010 r.) uzupełnionym pismem na wezwanie z dnia 01.12.2010 r. Nr IPPB2/436-382/10-2/MZ (data nadania 01.12.2010 r., data doręczenia 03.12.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczek:
UZASADNIENIE W dniu 05.10.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umów pożyczek. W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe. Sp. z o.o. (dalej; „Spółka”, „Pożyczkobiorca”) z siedzibą w Polsce prowadzi inwestycje w sektorze nieruchomości. Spółka zamierza finansować swoją działalność poprzez uzyskanie pożyczek od A. (dalej: „Pożyczkodawca”), niebędącego jej udziałowcem. Pożyczkodawca nie jest bankiem. Pożyczkodawca jest zagranicznym przedsiębiorcą z siedzibą w Wielkiej Brytanii, a jego statutową i faktycznie wykonywaną działalność stanowi m. in. udzielanie pożyczek oraz kredytowanie, co potwierdza art. 3.15 umowy spółki Pożyczkodawcy w brzmieniu: „pożyczać pieniądze i przyznawać lub udzielać kredyty i finansowe wsparcie wszelkim podmiotom oraz deponować pieniądze u wszelkich podmiotów i prowadzić działalność w zakresie bankowości, finansowania lub jako firma ubezpieczeniowa”. Działalność Pożyczkodawcy polegająca na udzielaniu pożyczek oraz kredytowaniu znajduje swoje odzwierciedlenie również w aktywach bilansu Pożyczkodawcy w pozycji „udzielone pożyczki”, stanowiące jedno z głównych aktywów Pożyczkodawcy. Udzielanie pożyczek przez Pożyczkodawcę z uwagi na częstotliwość oraz rozmiary i zaangażowanie kapitału stanowi stały element działalności usługowej Pożyczkodawcy. Pożyczkobiorca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce. Pożyczkodawca zaś nie jest zarejestrowany w Polsce dla potrzeb podatku od towarów i usług. Pożyczkodawca jest podmiotem zarejestrowanym dla potrzeb podatku od wartości dodanej w Wielkiej Brytanii. Pożyczkodawca nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Umowy pożyczek mogą zostać zawarte zarówno poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i na jej terytorium, a środki pieniężne stanowiące przedmiot tych umów w momencie podpisania umów pożyczek będą znajdowały się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej lub na jej terytorium. Pismem z dnia 01.12.2010 r. Nr IPPB2/436-382/10-2/MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:
Należy nadmienić, iż Wnioskodawca dołączył do wniosku kserokopię odpisu KRS. Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie. W związku z powyższym zadano następujące pytanie: Czy pożyczki udzielane Spółce przez Pożyczkodawcę, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b Ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych... Zdaniem Wnioskodawcy Zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: „UPCC”) nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług z pewnymi wyjątkami, niedotyczącymi niniejszego stanu faktycznego. Przepis ten ustanawia zasadę, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne podejmowane w ramach obrotu nieprofesjonalnego, natomiast obrót zawodowy (profesjonalny) objęty został podatkiem od towarów i usług. Zatem, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych te czynności cywilnoprawne, których dokonanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług. Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona. W konsekwencji powyższej regulacji brak opodatkowania PCC czynności wymienionych w art. 2 pkt 4 lit. b UPCC uzależniony jest od ich podatkowego traktowania dla celów podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „UPTU”) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (w rozumieniu art. 7 ww. ustawy). Zgodnie z art. 28b ust. 1 UPTU „Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28 n”. Natomiast art. 28a pkt 1 stanowi, iż „Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6”. W związku z powyższym w przypadku udzielania pożyczek przez Pożyczkodawcę Spółce z siedzibą w Polsce, będącej czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce i prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2, a więc mającej status podatnika podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usług jest Polska. Przedmiotowe usługi świadczone na rzecz Spółki podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski. Do rozliczenia w zakresie podatku od towarów i usług tej transakcji obowiązana jest zatem Spółka, jako nabywca przedmiotowych usług. Jednakże w myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są usługi wymienione w Załączniku Nr 4 do ustawy o VAT. W Pozycji 3 Załącznika Nr 4 wymienione zostały usługi pośrednictwa finansowego sklasyfikowane według PKWiU w sekcji J ex. 65-67 (z wyłączeniami nie odnoszącymi się do sytuacji Spółki). Do usług pośrednictwa finansowego sekcja J symbol 65.2 grupowanie: usługi pośrednictwa finansowego, pozostałe zgodnie z PKWiU 1997 zalicza się grupowanie: usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym (symbol 65.22). Spółka pragnie nadmienić, iż zgodnie z § 3 pkt 1 Rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. z 2008 r., Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.): „Do celów: opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polska Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm.)”. Udzielenie pożyczki Spółce przez Pożyczkodawcę, który prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 UPTU i posiada w zakresie swojej działalności statutowej i faktycznie wykonywanej kredytowanie i udzielanie pożyczek, stanowi więc świadczenie usługi, o której mowa w PKWiU 1997 grupowanie: usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym (symbol 65.22), a zatem jest objęte zwolnieniem z opodatkowania VAT z art. 43 ust. 1 pkt 1 UPTU. Linia interpretacyjna organów podatkowych jest w tej kwestii jednolita, a słuszność zajętego przez Spółkę stanowiska potwierdzają m.in. następujące interpretacje prawa podatkowego:
Podsumowanie Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że w sytuacji, gdy Pożyczkodawca świadczy na rzecz Spółki będącej podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce usługi polegające na udzielaniu pożyczek, które są przedmiotowo zwolnione z podatku od towarów i usług, zastosowanie znajdzie wyłączenie z PCC na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b UPCC, zgodnie z którym PCC nie podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana lub zwolniona z podatku od towarów i usług. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe w przypadku, gdy umowy pożyczek zostaną zawarte poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i środki pieniężne w chwili ich zawarcia będą znajdowały się również poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, natomiast w pozostałej części za prawidłowe. Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest, zgodnie ze złożonym wnioskiem, ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 roku o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Elementami przedmiotowo istotnymi określonej w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) umowy pożyczki są: obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych, o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy. W myśl powyższego artykułu czynności cywilnoprawne w tym umowy pożyczki podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że F. Sp. z o.o. (dalej; „Spółka”, „Pożyczkobiorca”) z siedzibą w Polsce prowadzi inwestycje w sektorze nieruchomości. Spółka zamierza finansować swoją działalność poprzez uzyskanie pożyczek od A. (dalej: „Pożyczkodawca”), niebędącego jej udziałowcem. Pożyczkodawca nie jest bankiem. Pożyczkodawca jest zagranicznym przedsiębiorcą z siedzibą w Wielkiej Brytanii, a jego statutową i faktycznie wykonywaną działalność stanowi m. in. udzielanie pożyczek oraz kredytowanie, co potwierdza art. 3.15 umowy spółki Pożyczkodawcy w brzmieniu: „pożyczać pieniądze i przyznawać lub udzielać kredyty i finansowe wsparcie wszelkim podmiotom oraz deponować pieniądze u wszelkich podmiotów i prowadzić działalność w zakresie bankowości, finansowania lub jako firma ubezpieczeniowa”. Pożyczkobiorca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce. Pożyczkodawca zaś nie jest zarejestrowany w Polsce dla potrzeb podatku od towarów i usług. Pożyczkodawca jest podmiotem zarejestrowanym dla potrzeb podatku od wartości dodanej w Wielkiej Brytanii. Pożyczkodawca nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Umowy pożyczek mogą zostać zawarte zarówno poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i na jej terytorium, a środki pieniężne stanowiące przedmiot tych umów w momencie podpisania umów pożyczek będą znajdowały się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej lub na jej terytorium. Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że pożyczki będą podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych jeżeli w chwili zawarcia umowy pożyczki jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa została zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy. Pożyczka będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych, także jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca – pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:
Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona. Reasumując należy stwierdzić, iż umowy pożyczek nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeżeli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili ich zawarcia będą znajdowały się za granicą oraz czynność zostanie dokonana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W powyższej sytuacji nie będzie miało znaczenia, gdzie nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. W odniesieniu do powyższej sytuacji nie będzie miał zastosowania art. 2 pkt 4 powyższej ustawy, bowiem umowy pożyczek w ogóle nie będą objęte zakresem ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Umowy pożyczek będą podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili ich zawarcia jej przedmiot, tj. pieniądze będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie będą miały miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy. Umowy pożyczek będą podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych, także jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdowały się za granicą oraz nabywca – pożyczkobiorca będzie miał miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast, jeżeli ww. umowy pożyczek będą objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, powyższe czynności zostaną wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock. Referencje
|
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.