INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22.10.2010r. (data wpływu 27.10.2010r.) oraz w piśmie z dnia 03.01.2011 r. (data wpływu 04.01.2011 r.) uzupełniającymi braki formalne na wezwanie z dnia 20.12.2010 r. (data nadania 21.12.2010 r., data doręczenia 27.12.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 8 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Republiką Bułgarii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w W dnia 11 kwietnia 1994 r. (Dz. u. 1995 Nr 137, poz. 679), dalej umowa polsko - bułgarska - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.10.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 8 umowy polsko – bułgarskiej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie międzynarodowego przewozu osób. Wnioskodawca ma podpisane umowy agencyjne bezpośrednio z podmiotami mającymi siedzibę na terytorium RP, z którymi współpracuje z zakresie prowadzonej przez siebie działalności. Wnioskodawca ma zarejestrowany oddział w Polsce od 26.09.2003 r., który ze swej strony bezpośrednio prowadzi działalność polegającą na sprzedaży biletów autobusowych. Wnioskodawca ma dwa sposoby dotarcia do klienta końcowego, a mianowicie:

1. za pośrednictwem swoich agentów na podstawie podpisanych umów agencyjnych, albo
2. bezpośrednio przez swój oddział.
   
   

Wnioskodawca nie ma żadnych wątpliwości odnośnie rozliczenia dochodów uzyskanych w wyniku tego drugiego sposobu, a mianowicie sprzedaży biletów przez swój oddział w Polsce, bowiem w jego ocenie dochody te powinny zostać w całości rozliczone w Polsce.

Wątpliwości natomiast mogą zachodzić w zakresie uzyskanych dochodów przez Wnioskodawcę wynikające z podpisanych przez Wnioskodawcę (nie przez oddział Wnioskodawcy) umów agencyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W którym kraju Wnioskodawca, w Polsce czy w Bułgarii, powinien rozliczać dochody uzyskane z umów podpisanych przez Wnioskodawcę (nie przez oddział) z agentami mającymi siedzibę w Polsce...

W opinii Wnioskodawcy, podatek ten powinien być rozliczony w Bułgarii ze względu na przyjętą zasadę w umowie podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Bułgarią, zgodnie z którą dochody powinny być rozliczane w kraju, gdzie podmiot ma swoją siedzibę, w szczególności ze względu na brzmienie art. 8 przedmiotowej umowy.

Fakt podpisania umów agencyjnych przez Wnioskodawcę bezpośrednio z agentami zlokalizowanymi w Polsce a nie za pośrednictwem swojego oddziału który prowadzi oddzielnie działalność między innymi polegająca na sprzedaży biletów autobusowych wskazuje na to, że dochody uzyskane z przedmiotowych umów agencyjnych powinien być uiszczany w Bułgarii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W przypadku umowy agencyjnej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu.

Zatem, co do zasady, umowa agencyjna jest stosunkiem prawnym dwustronnie zobowiązującym. Z jednej strony, zobowiązaniem agenta jest stałe pośrednictwo przy zawieraniu z klientami (podmiotami trzecimi) umów na rzecz dającego zlecenie albo zawieranie umów w imieniu dającego zlecenia, a z kolei z drugiej strony dający zlecenie zobowiązuje się do wypłaty wynagrodzenia. Tym samym, sam fakt przekazania wynagrodzenia należnego od klienta podmiotowi dającemu zlecenie nie stanowi wykonania żadnego zobowiązania. Zobowiązanym do zapłaty na rzecz podmiotu dającego zlecenie jest bowiem tylko i wyłącznie klient - podmiot trzeci będący stroną umowy zawartej między nim a podmiotem dającym zlecenie, w imieniu którego działa agent. Agent nie jest stroną umowy dotyczącej usługi przewozu osób.

Co do zasady, do zapłaty za usługi przewozu pasażerskiego zobowiązany jest klient (pasażer) a nie podmiot, działający jako agent. Podmiot ten nie nabywa usługi przewozu osób, a jedynie pośredniczy pomiędzy dwoma podmiotami zawierającymi umowę, m.in. przekazując zapłatę należną przewoźnikowi od klienta (osoby trzeciej, pasażera). W istocie zatem, podmiot jako agent, nie dokonuje wypłaty należności, a jedynie przekazuje środki pieniężne powierzone jemu przez klienta (pasażera) nabywającego usługę przewozu osób świadczoną przez przewoźnika.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt i) umowy polsko – bułgarskiej określenie "transport międzynarodowy" oznacza wszelki transport statkiem, statkiem powietrznym lub pojazdem transportu drogowego eksploatowanym przez przedsiębiorstwo, którego miejsce faktycznego zarządu znajduje się w Umawiającym się Państwie, z wyjątkiem przypadku, gdy transport statkiem, statkiem powietrznym lub pojazdem drogowym jest wykonywany wyłącznie między miejscami położonymi w drugim Umawiającym się Państwie.

Stosownie do art. 8 umowy polsko – bułgarskiej zyski z eksploatacji w transporcie międzynarodowym statków, statków powietrznych i pojazdów drogowych podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

Zatem wypłaty otrzymywane przez Wnioskodawcę za pośrednictwem agentów mających siedzibę w Polsce z tytułu międzynarodowego przewozu osób stanowią zyski z eksploatacji w transporcie międzynarodowym pojazdów drogowych i będą opodatkowane tylko w Bułgarii, czyli w kraju faktycznego zarządu Spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.