INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2010 r. (data wpływu 13 października 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego wykorzystywanego w działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego wykorzystywanego w działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od 1996 r. prowadzi działalność gospodarczą polegającą głównie na działalności edukacyjnej, działalność jest prowadzona w oparciu o wpis do Ewidencji Działalności Gospodarczej prowadzonej przez Urząd Miasta. Zdarzenia gospodarcze ewidencjonowane są w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

W 2007 r. działalność została rozszerzona o wynajem lokalu biurowego na własny rachunek. W czerwcu 2003 r. Wnioskodawca zakupił poza działalnością mieszkanie (stanowiące odrębną własność), które następnie we wrześniu 2003 roku zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności gospodarczej. Od dnia 30 września 2003 r. dokonywano miesięcznych odpisów amortyzacyjnych. Wnioskodawca od 2003 r. prowadzi w tym lokalu własną działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu kursów językowych, a we wrześniu 2007 r. nieruchomość ta została przeznaczona na wynajem. Zgodnie z umową najmu, co miesiąc wystawiana była faktura VAT tytułem opłaty za czynsz za poszczególne miesiące. Z dniem 30 czerwca 2010 r. umowa najmu została zakończona. Obecnie Wnioskodawca planuje sprzedaż tego lokalu mieszkalnego oraz w związku z tym zakończenie naliczania odpisów amortyzacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dochody z odpłatnego zbycia składnika majątku – lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawcy, dochody te będą wolne od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż: zakupiony lokal mieszkalny jest odrębną własnością i stanowi środek trwały wykorzystywany na potrzeby związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Uznanie danego składnika majątku za środek trwały rodzi określone konsekwencje w przypadku jego zbycia, jednakże jest to zasada ogólna, od której przewidziano wyjątki. Do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu. W świetle powyższego przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą wymienionych składników majątku ma zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 14 ust. 2c ww. ustawy. Na podstawie ww. przepisów, odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość nie spowoduje powstania przychodu dla celów podatkowych, jeżeli do jego sprzedaży dojdzie po upływie 5 lat liczonych od końca roku, w którym nastąpiło nabycie. Wnioskodawca zaznacza, że w jego przypadku użytkowanie lokalu trwa ponad 7 lat, a zatem nie będzie słuszne opodatkowanie dochodu z odpłatnego zbycia majątku, gdyż z przychodów z działalności gospodarczej wyłączone zostały przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy, nawet jeżeli wykorzystywane były na potrzeby związane z działalnością gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

• ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2c ustawy.

Z przychodów z działalności gospodarczej wyłączone zostały przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy, nawet jeżeli wykorzystywane były na potrzeby związane z działalnością gospodarczą.

Należą do nich budynek mieszkalny, jego część lub udział w takim budynku, lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość lub udział w takim lokalu, grunt lub udział w gruncie związany z tym budynkiem lub lokalem, prawa majątkowe w postaci prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z budynkiem lub lokalem mieszkalnym, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W myśl przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości stanowi odrębne źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jeżeli nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Podkreślić należy, że o zaliczeniu lokalu do właściwej podgrupy i rodzaju Klasyfikacji Środków Trwałych, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 ze zm.), decyduje jego przeznaczenie oraz związana z tym konstrukcja i wyposażenie, a nie sposób użytkowania, który w praktyce bywa czasem niezgodny z przeznaczeniem.

Jak wskazuje Wnioskodawca we wniosku, lokal stanowiący odrębną nieruchomość, wprowadzony w 2003 r. do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności gospodarczej, jest lokalem mieszkalnym.

Wobec tego w przedmiotowej sprawie, przychód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Należy zatem ocenić, czy sprzedaż skutkuje powstaniem przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla ustalenia, czy z tytułu sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego powstanie przychód z tego źródła istotne jest, czy sprzedaż lokalu mieszkalnego nastąpiła po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano nabycia (2003 r.). Pięcioletni termin, o którym mowa w ww. przepisie, winien być liczony od końca roku kalendarzowego 2003 r. - upłynął więc z dniem 31 grudnia 2008 r.

Mając na względzie przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż kwota uzyskana ze sprzedaży lokalu mieszkalnego wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym gdyż sprzedaż nastąpiła po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nabyto nieruchomość. Zbycie lokalu mieszkalnego po upływie pięciu lat - licząc od końca roku kalendarzowego, w którym lokal ten nabyto – nie stanowi bowiem źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy. Tym samym Wnioskodawca nie ma obowiązku ująć tej kwoty w deklaracjach składanych do urzędu skarbowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.