Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-1067/10-2/KB
z 17 stycznia 2011 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPP3/443-1067/10-2/KB
Data
2011.01.17
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat
Podatek akcyzowy (ustawa z dnia 6.12.2008r.) --> Opodatkowanie akcyzą wyrobów akcyzowych --> Zwolnienia --> Delegacja ustawowa
Podatek akcyzowy (ustawa z dnia 6.12.2008r.) --> Opodatkowanie akcyzą wyrobów akcyzowych --> Zwolnienia --> Zwolnienie z akcyzy wybranych wyrobów akcyzowych
Słowa kluczowe
alkohol
alkohol
podatek akcyzowy
podatek akcyzowy
przeznaczenie
przeznaczenie
warunki zwolnienia
warunki zwolnienia
zwolnienie
zwolnienie
Istota interpretacji
Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym, dla stosowania zwolnienia, o którym mowa w § 20 Rozporządzenia w/s zwolnień wystarczające jest spełnienie warunków, o którym mowa w tym przepisie, a w szczególności czy nie jest konieczne spełnianie warunków, o których mowa w art. 32 ust. 5 – 13 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r., o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r., Nr 3, poz. 11, ze zm., dalej: ustawa akcyzowa) w stanie prawnym obowiązującym od 1 września 2010 r.?
Wniosek ORD-IN 522 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 05.10.2010 r. (data wpływu 29.10.2010 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie warunków zwolnienia ze względu na przeznaczenie alkoholu etylowego oraz wyrobów pośrednich dostarczanych na pokłady samolotów i rozdawanych lub sprzedawanych do bezpośredniej konsumpcji podczas trwania podróży w rejsach międzynarodowych – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 29.10.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie warunków zwolnienia ze względu na przeznaczenie alkoholu etylowego oraz wyrobów pośrednich dostarczanych na pokłady samolotów i rozdawanych lub sprzedawanych do bezpośredniej konsumpcji podczas trwania podróży w rejsach międzynarodowych. W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe: Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m.in. handel napojami alkoholowymi. W ramach prowadzonej działalności, Spółka zamierza zawrzeć umowę z czołowym polskim przewoźnikiem lotniczym o dostawę alkoholu przeznaczonego do konsumpcji podczas lotów przez pasażerów kontrahenta Spółki. W związku z zawartą umową, Spółka będzie sprowadzać alkohol z innego państwa członkowskiego w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Alkohol sprowadzany będzie w procedurze zawieszenia poboru akcyzy do składu podatkowego prowadzonego przez Spółkę na terenie Polski. Następnie, w związku z realizowaną dostawą, alkohol transportowany będzie przez Spółkę do magazynów jej kontrahenta, skąd już kontrahent dostarczał go będzie na pokłady konkretnych samolotów odbywających rejsy międzynarodowe. Bezpośrednio po dostarczeniu na pokłady samolotów, alkohol będzie rozdawany lub sprzedawany do bezpośredniej konsumpcji przez podróżnych lub załogę podczas trwania podróży w rejsach międzynarodowych. W związku z opisanymi powyżej dostawami alkoholu, Spółka zamierza korzystać ze zwolnienia z akcyzy przewidzianego w § 20 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010 r., w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2010 r., Nr 159, poz. 1070, dalej: Rozporządzenie w/s zwolnień). Dostarczany przez Spółkę alkohol spełniać będzie warunki techniczne (dotyczące ilości, rodzaju opakowań oraz ich pojemności, itp.) przewidziane w powyższym przepisie. W związku z powyższym zadano następujące pytanie: Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym, dla stosowania zwolnienia, o którym mowa w § 20 Rozporządzenia w/s zwolnień wystarczające jest spełnienie warunków, o którym mowa w tym przepisie, a w szczególności czy nie jest konieczne spełnianie warunków, o których mowa w art. 32 ust. 5 – 13 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r., o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r., Nr 3, poz. 11, ze zm., dalej: ustawa akcyzowa) w stanie prawnym obowiązującym od 1 września 2010 r.... Zdaniem Wnioskodawcy: Na wstępie Spółka wskazała, iż Minister Finansów (działając przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie) potwierdził już prawidłowość stanowiska Spółki w powyższym zakresie. Wydając na rzecz Spółki interpretację z dnia 29 czerwca 2010 r. (sygn. IPPP3/443-395/10-3/KB) Minister uznał za prawidłowe stanowisko Spółki tożsame ze stanowiskiem prezentowanym poniżej. Powodem wystąpienia z niniejszym wnioskiem są względy natury formalnej, bowiem w związku z nowelizacją ustawy akcyzowej, która weszła w życie 1 września 2010 r. (ustawa z dnia 22 lipca 2010 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. z 2010 r., nr 151, poz. 1013) zmianie uległy również odpowiednie akty wykonawcze. I chociaż treść ani sens przepisu obowiązującego obecnie (tj. § 20 Rozporządzenia z dnia 23 sierpnia 2010 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, Dz. U. z 2010 r., Nr 159, poz. 1070) nie różni się od treści przepisu, na podstawie którego Spółka otrzymała już wspomnianą interpretację (tj. § 20 Rozporządzenia z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, Dz. U. z 2009 r., nr 32, poz. 228), to jednak mając na uwadze uwarunkowania formalne korzystania z ochrony prawnej wynikającej z instytucji interpretacji podatkowych – Spółka zwraca się o potwierdzenie prawidłowości poniższego stanowiska również na gruncie stanu prawnego obowiązującego po 1 września 2010 r. Spółka stoi na stanowisku, iż dla stosowania zwolnienia, o którym mowa w § 20 Rozporządzenia w/s zwolnień wystarczające jest spełnienie warunków, o których mowa w tym przepisie, a w szczególności nie jest konieczne spełnianie warunków, o których mowa w art. 32 ust. 5 – 13 ustawy akcyzowej. Zdaniem Spółki, brak zastosowania art. 32 ust. 5 i nast. do zwolnienia, o którym mowa w § 20 Rozporządzenia w/s zwolnień wynika wprost z literalnej wykładni omawianego przepisu, zwłaszcza przy jego zestawieniu z pozostałymi zwolnieniami ustanowionymi w tymże rozporządzeniu. Zwolnienie z § 20 na tle pozostałych zwolnień z rozporządzenia Wydając Rozporządzenie w/s zwolnień Minister Finansów wypełnił delegację zawartą w poszczególnych przepisach Rozdziału 6 Działu II ustawy akcyzowej. Rozporządzeniem tym ustanowił w § 7 do § 21 kilkanaście różnorodnych zwolnień z podatku akcyzowego. Co do zasady każdy z powyższych paragrafów określa odrębne zwolnienie i ustanawia warunki, których spełnienie uprawnia do skorzystania z danego zwolnienia. Dla odpowiedzi na zadane przez Spółkę pytanie, kluczowe znaczenie ma porównanie treści poszczególnych zwolnień (warunków ich stosowania), z którego jednoznacznie wynika, że w każdym przypadku, gdy prawodawca zamierza uzależnić możliwość stosowania konkretnego zwolnienia, od spełnienia warunków przewidzianych w art. 32 ust. 5 i nast. ustawy akcyzowej – warunek taki ustanawia wprost w treści danego zwolnienia. Przykładowo tyczy się to zwolnień z:
W każdym z powyższych przypadków Rozporządzenie w/s zwolnień wprost wskazuje, iż dla skorzystania z danego zwolnienia niezbędne jest spełnienie warunków przewidzianych w art. 32 ust. 5 i nast. ustawy akcyzowej. W przypadku pozostałych zwolnień, rozporządzenie również określa, jakie przesłanki należy spełnić, aby móc skorzystać z danego zwolnienia – jednak pośród tych przesłanek, nie zawiera ono odesłania do art. 32 ust. 5 i nast. ustawy akcyzowej. Odnosi się to w szczególności do § 20 Rozporządzenia w/s zwolnień, które wskazuje szereg warunków do zwolnienia z akcyzy wskazanych w nim wyrobów – jednak w żadnym miejscu nie odwołuje się ono do przepisów ustawy akcyzowej. Zdaniem Spółki, już powyższe przesądza o tym, że do zwolnienia z § 20 Rozporządzenia w/s zwolnień – wystarczające jest spełnienie warunków, o którym mowa w tym przepisie, natomiast nie stosuje się do niego przepisów art. 32 ust. 5 i nast. ustawy akcyzowej. Założenie racjonalnego prawodawcy i zakaz wykładni „per non est” Przedstawione przez Spółkę stanowisko wynika również z założenia racjonalności prawodawcy. Jeżeli bowiem w jednym akcie prawnym w odniesieniu do konkretnych zwolnień prawodawca nakazuje stosowanie przepisów art. 32 ust. 5 i nast. ustawy akcyzowej – a jednocześnie w tym samym akcie dla pozostałych zwolnień rezygnuje z tego odesłania – to znaczy, że wprowadzone przez niego rozróżnienie jest zabiegiem celowym i uzasadnionym. Odmienna teza stałaby w sprzeczności z założeniem racjonalnego prawodawcy – a więc negowałaby podstawowe zasady wykładni aktów prawnych (por wyrok NSA z 30 listopada 2006 r., sygn. I FSK 170/06: „Przykładem orzecznictwa Sądu Najwyższego może być postanowienie SN z dnia 22 czerwca 1999 roku, sygn. akt IKZP 19/99, w którym Sąd stwierdza, iż fundamentalne reguły wykładni przepisów prawnych za punkt wyjścia przyjmują założenie – rzecz jasna idealizujące – o racjonalnym prawodawcy, a więc takim ustawodawcy, który tworzy przepisy w sposób sensowny, racjonalny i celowy, znając cały system prawny i nadając poszczególnym słowom i zwrotom zawsze takie same znaczenie, nie zamieszczając jednocześnie zbędnych sformułowań (por. np. Z. Ziembiński, Teoria prawa, PWN 1978, s. 106 – 123, a także uchwalę SN z dnia 16 marca 2000 roku, sygn. akt I KZP 53/99).”). Jednocześnie należy wskazać, że negatywna odpowiedź na przedstawione przez Spółkę pytanie (np. z powołaniem argumentu, że przepisy art. 32 ust. 5 i nast. ustawy akcyzowej stosuje się do każdego zwolnienia z akcyzy, niezależnie czy warunek taki zawiera samo zwolnienie) byłaby równoznaczna z uznaniem, że odesłania w każdym z wymienionych powyżej przypadków są przepisami pustymi (tj. pozbawionymi jakiejkolwiek treści normatywnej, zbędnymi). Taka interpretacja naruszałaby kolejną z podstawowych zasad interpretacyjnych, zgodnie z którą „Nie wolno jest interpretować przepisów prawnych tak, by pewne ich fragmenty okazały się zbędne” (por. L. Morawski, „Zasady wykładni prawa”, Wydawnictwo Dom Organizatora, Toruń 2006, s. 106 – 107). Zasada ta, określana również jako zakaz wykładni per non est, jest powszechnie akceptowana zarówno w doktrynie prawa podatkowego, jak i w orzecznictwie. Przykładowo Spółka pragnie wskazać na:
Przedstawione orzeczenia w pełni potwierdzają zasadność stanowiska Spółki. Mając na uwadze przedstawione argumenty, Spółka wnosi o potwierdzenie, iż dla stosowania zwolnienia, o którym mowa w § 20 Rozporządzenia w/s zwolnień wystarczające jest spełnienie warunków, o którym mowa w tym przepisie, a w szczególności nie jest konieczne spełnianie warunków, o których mowa w art. 32 ust. 5 – 13 ustawy akcyzowej. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009r. Nr 3, poz. 11) przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
Zaś zgodnie z art. 8 ust. 2 ww. ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:
Przepis § 20 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. nr 159, poz. 1070), zwanego dalej rozporządzeniem, stanowi, iż zwalnia się od akcyzy z chwilą sprzedaży:
- dostarczane na pokłady samolotów, statków oraz promów morskich ze ze składu podatkowego na terytorium kraju lub w przypadku importowanych wyrobów dostarczane z wolnego obszaru celnego i składu wolnocłowego, pod warunkiem że są rozdawane lub sprzedawane do bezpośredniej konsumpcji przez podróżnych lub załogę podczas trwania podróży w rejsach międzynarodowych. Ponadto w myśl ust. 2 cytowanego paragrafu zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się również w przypadku:
- pod warunkiem że te wyroby, przed rozdaniem lub sprzedażą do bezpośredniej konsumpcji przez podróżnych lub załogę podczas trwania podróży w rejsach międzynarodowych, są rozlewane do naczyń stosowanych zwyczajowo w gastronomii do spożywania takich wyrobów. Przy czym zgodnie z ust. 3 wskazanego paragrafu zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, mają zastosowanie, pod warunkiem że:
Z kolei zgodnie z uregulowaniem § 20 ust. 4 rozporządzenia zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, mają również zastosowanie do importowanych wyrobów dopuszczonych do obrotu lub objętych procedurą powrotnego wywozu z przeznaczeniem do bezpośredniej konsumpcji przez podróżnych lub załogę podczas trwania podróży w rejsach międzynarodowych, o ile wyroby te były objęte uprzednio procedurą składu celnego na rzecz podmiotu nabywającego te wyroby z przeznaczeniem do bezpośredniej konsumpcji przez podróżnych lub załogę podczas trwania podróży w rejsach międzynarodowych, o ile wyroby te były objęte uprzednio procedurą składu celnego na rzecz podmiotu nabywającego te wyroby z przeznaczeniem do bezpośredniej konsumpcji przez podróżnych lub załogę podczas trwania podróży w rejsach międzynarodowych i są dostarczane bezpośrednio ze składu celnego na pokłady samolotów, statków lub promów morskich. Zgodnie z niniejszym przepisem ustawodawca dopuszcza zwolnienie z akcyzy, alkoholu etylowego i produktów pośrednich, win i napojów fermentowanych, piwa, papierosów oraz tytoniu do palenia gdy są one dostarczane ze składu podatkowego na terytorium kraju lub, w przypadku importowanych wyrobów, z wolnego obszaru celnego i składu wolnocłowego na pokłady samolotów, statków oraz promów morskich, przy spełnieniu następujących warunków:
Należy zatem wskazać, iż zwolnienie przewidziane w § 20 rozporządzenia przysługuje tylko i wyłącznie w stosunku do wyrobów akcyzowych, które są rozdawane lub sprzedawane do bezpośredniej konsumpcji przez podróżnych lub załogę podczas trwania podróży w rejsach międzynarodowych, przy spełnieniu określonych warunków. Tak więc, w przypadku przedmiotowego zwolnienia istotny jest sposób wykorzystania wyrobów akcyzowych. Możliwość objęcia wyrobów akcyzowych wskazanym zwolnieniem ściśle wiąże się ze sposobem ich wykorzystania. To sposób wykorzystania określonych wyrobów akcyzowych uprawnia do zastosowania względem tych wyrobów omawianego zwolnienia. Przy czym jedynym dopuszczalnym sposobem wykorzystania określonych wyrobów akcyzowych uprawniającym do zastosowania omawianego zwolnienia jest ich przeznaczenie do konsumpcji przez podróżnych lub załogę w trakcie rejsu międzynarodowego. W konsekwencji powyższego należy uznać, iż komentowane zwolnienie jest zwolnieniem ze względu na przeznaczenie. Zasadnym jest więc wyjaśnienie, iż w obecnym stanie prawnym zwolnienia dla wyrobów akcyzowych ze względu na ich przeznaczenie zostały określone, zarówno w ustawie o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r., jak również w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. Przy czym zwolnienie ze względu na przeznaczenie uzależnione jest od przeznaczenia danego wyrobu akcyzowego. Minister Finansów, wskazane wyżej rozporządzenie wydał, na podstawie delegacji ustawowej wynikającej m.in. z art. 38 ust. 2 pkt 1 ustawy. Przedmiotowe rozporządzenie określa:
Z treści przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m.in. handel napojami alkoholowymi. W ramach prowadzonej działalności, Spółka zamierza zawrzeć umowę z czołowym polskim przewoźnikiem lotniczym o dostawę alkoholu przeznaczonego do konsumpcji podczas lotów przez pasażerów kontrahenta Spółki. W związku z zawartą umową, Spółka będzie sprowadzać alkohol z innego państwa członkowskiego w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dokonywanego do składu podatkowego prowadzonego przez Spółkę na terenie Polski. Następnie, w związku z realizowaną dostawą, alkohol transportowany będzie przez Spółkę do magazynów jej kontrahenta, skąd już kontrahent dostarczał go będzie na pokłady konkretnych samolotów odbywających rejsy międzynarodowe. Bezpośrednio po dostarczeniu na pokłady samolotów, alkohol będzie rozdawany lub sprzedawany do bezpośredniej konsumpcji przez podróżnych lub załogę podczas trwania podróży w rejsach międzynarodowych. W związku z opisanymi powyżej dostawami alkoholu, Spółka zamierza korzystać ze zwolnienia z akcyzy przewidzianego w § 20 ww. rozporządzenia. Dostarczany przez Spółkę alkohol spełniać będzie warunki techniczne (dotyczące ilości, rodzaju opakowań oraz ich pojemności, itp.) przewidziane w powyższym przepisie. W kontekście powyższego należy wskazać, iż przedmiotowe zwolnienie jest zwolnieniem ze względu na przeznaczenie wynikającym z rozporządzenia. Dodatkowo podnieść należy, iż w stosunku do przedmiotowego zwolnienia nie określono dodatkowych warunków dotyczących stosowania niniejszego zwolnienia. Zwolnienie wynikające z § 20 rozporządzenia należy do zwolnień bezwarunkowych, które stosuje się bez spełnienia dodatkowych warunków wynikających z innych przepisów odnoszących się do podatku akcyzowego. Reasumując, dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w § 20 rozporządzenia wystarczające jest spełnienie warunków, o których mowa w tym przepisie, a w szczególności nie jest konieczne spełnienie warunków, o których mowa w art. 32 ust. 5 – 13 ustawy akcyzowej. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.