INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2010 r. (data wpływu 16 września 2010 r.), uzupełnionym w dniach 5 i 8 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów pracownika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów pracownika.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 1, art. 14f § 1 oraz art. 14f § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 28 października 2010 r., znak ILPB3/423-766/10-2/JG oraz ILPB1/415-1064/10-2/IM, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 4 listopada 2010 r., a w dniach 5 i 8 listopada 2010 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. prowadzi działalność w zakresie usług budowlanych oraz sprzedaży detalicznej towarów i materiałów. Rozlicza się na podstawie ksiąg rachunkowych. W związku z wykonywaniem prac w zmiennych warunkach atmosferycznych oraz związanych z wysiłkiem fizycznym powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 1500 kcal (6280 KJ) u mężczyzn i powyżej 1000 kcal (4187 KJ) u kobiet (wykonywane prace są na otwartej przestrzeni w okresie zimowym jak i letnim), firma będzie wydawać pracownikom wartość posiłków profilaktycznych i napojów w postaci bonów lub kuponów, z których będzie wynikało, że uprawniają one pracowników do otrzymania artykułów spożywczych czy napojów bezalkoholowych.

Pracownicy złożą stosowne oświadczenia, z których będzie wynikało, że bon będzie przeznaczony na artykuły spożywcze oraz napoje bezalkoholowe. Zdaniem spółki posiłki profilaktyczne i napoje w postaci bonów dla pracowników korzystają ze zwolnienia od podatku od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto wydatki ponoszone przez pracodawców na zakup posiłków profilaktycznych i napojów dla pracowników następują w wyniku obowiązków nałożonych przepisem, o bezpieczeństwie i higienie pracy. Ich celem jest zapewnienie pracownikom właściwych warunków pracy. Ponoszone są w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i służą osiągnięciu i zabezpieczeniu źródeł przychodów. Spełniają zatem główny warunek, umożliwiający zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy wydatki za ww. bony będą stanowiły przychód pracownika zgodnie z art. 12 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki za ww. posiłki nie będą stanowiły przychodu pracownika zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie tut. organ wskazuje, że przedstawiając w poz. 55 wniosku ORD-IN pytanie przyporządkowane do zdarzenia przyszłego przedstawionego w poz. 54, Wnioskodawca podał art. 12 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przepis, określający przychody pracownika. Mając jednak na uwadze merytoryczną treść przedmiotowego wniosku, tut. organ zrozumiał, iż Wnioskodawca miał na uwadze treść art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), na który powołuje się przedstawiając pytanie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłem przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura, lub renta.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 powołanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie natomiast do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 tejże ustawy wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Jednocześnie, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku jest również wartość otrzymywanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskiwania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych.

Zwolnienia przedmiotowe wynikające z zacytowanych wyżej przepisów można zastosować tylko wówczas jeżeli do wydawania posiłków profilaktycznych oraz regeneracyjnych a także posiłków profilaktycznych i napojów w postaci bonów lub kuponów, z których będzie wynikało, że uprawniają one pracowników do otrzymania artykułów spożywczych czy napojów bezalkoholowych, pracodawcę zobowiązują szczegółowe przepisy prawa pracy.

Zgodnie z art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Przepis ten zawiera delegację do określenia w drodze rozporządzenia rodzajów tych posiłków i napojów oraz wymagań jakie powinny spełniać, a także przypadków i warunków ich wydawania. Rozporządzeniem tym jest rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. z 1996 r. Nr 60, poz. 279).

Zgodnie z § 1 pkt 1 tego rozporządzenia pracodawca zapewnia pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych nieodpłatnie posiłki wydawane ze względów profilaktycznych, w formie jednego dania gorącego, z zastrzeżeniem § 2 ust. 2.

Zgodnie z § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia, jeżeli pracodawca nie ma możliwości wydawania posiłków ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy lub ze względów organizacyjnych, może zapewnić w czasie pracy:

• korzystanie z takich posiłków w punktach gastronomicznych,

• przyrządzanie posiłków przez pracownika we własnym zakresie z otrzymanych produktów.
  
  

Jednocześnie, zgodnie z § 8 ww. rozporządzenia, pracownikom nie przysługuje ekwiwalent pieniężny za posiłki i napoje.

W myśl § 3 pkt 1 ww. rozporządzenia pracodawca zapewnia posiłki pracownikom wykonującym prace:

1. związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 2000 kcal (8374 kJ) u mężczyzn i powyżej 1100 kcal (4605 kJ) u kobiet,
2. związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 1500 kcal (6280 kJ) u mężczyzn i powyżej 1000 kcal (4187 kJ) u kobiet, wykonywane w pomieszczeniach zamkniętych, w których ze względów technologicznych utrzymuje się stale temperatura poniżej 10°C lub wskaźnik obciążenia termicznego (WBGT) wynosi powyżej 25°C,
3. związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 1500 kcal (6280 kJ) u mężczyzn i powyżej 1000 kcal (4187 kJ) u kobiet, wykonywane na otwartej przestrzeni w okresie zimowym; za okres zimowy uważa się okres od dnia 1 listopada do dnia 31 marca,
4. pod ziemią.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że firma Wnioskodawcy jest zobowiązana do zapewnienia pracownikom posiłków profilaktycznych. Wnioskodawca przyjął rozwiązanie, zgodnie z którym firma będzie wydawać pracownikom wartość posiłków profilaktycznych i napojów w postaci bonów lub kuponów, z których będzie wynikało, że uprawniają one pracowników do otrzymania artykułów spożywczych czy napojów bezalkoholowych.

Zatem należy stwierdzić, iż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym znajdzie zastosowanie zwolnienie opisane w art. 21 ust. 1 pkt 11 oraz w art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki ponoszone przez pracodawców na zakup posiłków profilaktycznych i napojów dla pracowników następują w wyniku obowiązków nałożonych przepisem, o bezpieczeństwie i higienie pracy. Ponadto ich celem jest zapewnienie pracownikom właściwych warunków pracy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy organ informuje, że wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych został rozstrzygnięty w dniu 15 grudnia 2010 r. odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB3/423-766/10-4/JG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.