INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 22 października 2010r.), uzupełnionym w dniu 20 grudnia 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umów kupna - sprzedaży antyków - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umów kupna - sprzedaży antyków.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 08 grudnia 2010r. Znak: IBPB II/1/436-272/10/MZ wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 20 grudnia 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka cywilna) zajmuje się skupem i sprzedażą antyków, jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca płaci podatek od towarów i usług od sprzedanych towarów w systemie VAT - marża. Zakupu antyków wnioskodawca dokonuje zawierając często umowy cywilnoprawne kupna-sprzedaży z osobami fizycznymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca, pomimo tego, iż jest podatnikiem podatku od towarów i usług, ma obowiązek uiszczać podatek od czynności cywilnoprawnych od zawieranych umów kupna-sprzedaży...

Zdaniem wnioskodawcy, nie jest on zobowiązany uiszczać podatek od czynności cywilnoprawnych od zawieranych umów kupna - sprzedaży, ponieważ jest on płatnikiem podatku od towarów i usług.

Argumentując swoje stanowisko wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 09 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu nie podlegają czynności cywilnoprawne inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub z podatku tego jest zwolniona.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest – zgodnie ze złożonym wnioskiem – ocena stanowiska wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych określa stawki podatku, które wynoszą od umowy sprzedaży:

1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym - 2%
2. innych praw majątkowych - 1%.
   
   

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano również sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają temu podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, iż o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona. Wyłączenie danej czynności cywilnoprawnej z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych ma więc miejsce tylko w przypadku, gdy z tytułu dokonania tej właśnie czynności, jedna ze stron jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług oraz prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest skup i sprzedaż antyków. Zakupu tych rzeczy wnioskodawca dokonuje często od osób fizycznych na podstawie cywilnoprawnych umów kupna - sprzedaży. Wnioskodawca płaci podatek od towarów i usług od sprzedanych towarów w systemie VAT – marża.

Z treści wniosku wynika zatem, że wnioskodawca zawiera dwie umowy sprzedaży – na mocy jednej kupuje dany antyk a na mocy drugiej go sprzedaje, dokumentując tę sprzedaż fakturą VAT – marża. Wnioskodawca nabywa antyki od osób fizycznych na podstawie umów kupna – sprzedaży. Z treści wniosku nie wynika, iżby w związku z nabyciem antyku wystawiany był jakikolwiek inny dowód dokumentujący czynność, niż umowa cywilnoprawna.

Wobec tego należy stwierdzić, że w świetle opisanego stanu faktycznego fakt, iż wnioskodawca nabywający od osoby fizycznej antyki posiada generalnie status podatnika podatku od towarów i usług nie oznacza, iż tym podatnikiem jest z tytułu zawartej umowy kupna – sprzedaży, a tym samym z tego nie można wywieźć wniosku – jak chciałby wnioskodawca – że nie wystąpi obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych. Podkreślić bowiem należy, iż co do zasady podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu umowy sprzedaży (kupna – sprzedaży) jest sprzedający. To oznacza, że w tak przedstawionym stanie faktycznym, tj. w przypadku sprzedaży towaru, tylko wówczas można będzie zastosować wyłączenie z podatku od czynności cywilnoprawnych, o którym mowa w cyt. powyżej art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, gdy osoba fizyczna zbywająca (sprzedająca) antyki będzie z tego tytułu podlegała regułom określonym w ustawie z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Dodatkowo należy nadmienić, iż w tak przedstawionym stanie faktycznym żadna ze stron zawartej umowy kupna - sprzedaży, na podstawie której wnioskodawca nabywa antyki nie staje się podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu zawarcia tej umowy. Dopiero druga umowa kupna - sprzedaży, na mocy której wnioskodawca sprzedaje antyki może zostać objęta regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zwrócić uwagę, że obie umowy kupna - sprzedaży są odrębnymi czynnościami cywilnoprawnymi i kwestię opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych każdej z tych umów należy rozpatrywać odrębnie.

W świetle powyższych wyjaśnień należy stwierdzić, że umowy kupna - sprzedaży, na podstawie których wnioskodawca nabywa antyki od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i niebędących podatnikami podatku od towarów i usług podlegają generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych według stawki wynoszącej 2% wartości rynkowej nabywanej rzeczy. Z wyłączenia opodatkowania tym podatkiem będą korzystać tylko te umowy, z tytułu których zbywający będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub będą z niego zwolnieni na mocy wyżej powołanej ustawy o podatku od towarów i usług. Stosownie do art. 4 pkt 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek zapłaty podatku ciąży na wnioskodawcy - kupującym.

Należy jednak zauważyć, iż na podstawie art. 9 pkt 6 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych jest sprzedaż rzeczy ruchomych, jeżeli podstawa opodatkowania nie przekracza 1000 zł. W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy. Oznacza to, iż wartość przedmiotu określona przez strony w umowie kupna – sprzedaży, dla celów podatku od czynności cywilnoprawnych musi zostać zweryfikowana i w sytuacji, gdy odpowiada wartości rynkowej tego przedmiotu, przekraczającej 1000 zł, zostanie przyjęta za podstawę opodatkowania i będzie podlegać opodatkowaniu wymienionym podatkiem.

Z treści wniosku nie wynika jaka jest wartość rynkowa antyków nabywanych przez wnioskodawcę od osób fizycznych na podstawie zawieranych umów kupna – sprzedaży. Jeżeli zatem wartość rynkowa przedmiotu danej umowy kupna – sprzedaży nie przekracza kwoty 1000 zł, to wówczas ma zastosowanie zwolnienie podatkowe określone w art. 9 pkt 6 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W takim przypadku na wnioskodawcy nie ciąży obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Jeżeli jednak wartość rynkowa przedmiotu danej umowy kupna – sprzedaży nabywanego przez wnioskodawcę przekracza kwotę 1000 zł, to wówczas na podstawie art. 10 ust. 1 ww. ustawy wnioskodawca jest obowiązany bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru (PCC-3) oraz obliczyć i wpłacić ten podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego (moment dokonania czynności cywilnoprawnej).

Jednocześnie należy wskazać, iż umowy kupna - sprzedaży, na mocy których wnioskodawca sprzedaje antyki nie powodują u wnioskodawcy obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż obowiązek ten - w przypadku ewentualnego nie objęcia tych transakcji podatkiem od towarów i usług i niemożności zastosowania wyłączenia określonego w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - ciąży wyłącznie na stronie kupującej.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała