INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2011 r. (data wpływu 25 stycznia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 18 marca 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług wykonywanych przez jednostkę działającą w ramach systemu oświaty – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 18 marca 2011 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług wykonywanych przez jednostkę działającą w ramach systemu oświaty.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia świadczy usługi w postaci pozaszkolnych form kształcenia. W oparciu o art. 82 ust. 3a i 5 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572) placówka Spółdzielni pod nazwą Centrum Doskonalenia Zawodowego została wpisana do ewidencji szkół i placówek niepublicznych – placówek kształcenia ustawicznego:

• w Kuratorium Oświaty – zaświadczenie z dnia 3 września 1997 r. wydane przez Wojewodę,
• w Wydziale Edukacji Urzędu Miasta - pismo z 2002 r. wydane przez Urząd Miasta,
• w rejestrze instytucji szkoleniowych w Wojewódzkim Urzędzie Pracy.

Zgodnie z art. 2 pkt 3a ustawy o systemie oświaty, placówka kształcenia ustawicznego objęta jest system oświaty.

Zadaniem placówki jest kształcenie dorosłych poprzez podnoszenie ich kwalifikacji zawodowych na organizowanych szkolenia w formie kursów i seminariów. Do wszystkich szkoleń opracowywany jest program nauczania, jak również prowadzony jest dziennik zajęć edukacyjnych, zgodnie z wymogami określonymi w rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216 ze zm.).

Podstawową formą uzyskiwania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych są organizowane przez placówkę kursy, ukończenie których umożliwia uzyskanie umiejętności lub kwalifikacji zawodowych takich jak:

• kurs na licencję I-go i II-go stopnia pracownika ochrony,
• kurs kierowcy - operator wózków jezdniowych z napędem silnikowym,
• kurs BHP - wszystkie rodzaje,
• szkolenie strzeleckie,
• kurs wykwalifikowanego pracownika sprzątania.

Spółdzielnia chciałaby również organizować szkolenia w postaci seminarium, takie jak:

• zamówienia publiczne,
• podstawy marketingu i technik sprzedaży,
• w zakresie prawa pracy, ubezpieczeń społecznych, prawa podatkowego,
• ochrony danych osobowych,
• prawo budowlane itp.,

trwające nie krócej niż pięć godzin, mające na celu uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy na określony temat.

Dla wszystkich szkoleń opracowywany jest program nauczania i prowadzony jest dziennik zajęć edukacyjnych.

W związku z powyższym, w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytanie.

Czy szkolenia prowadzone przez Spółdzielnię od dnia 1 stycznia 2011 r. podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a)...

Zdaniem Wnioskodawcy - zawartym w uzupełnieniu do wniosku - zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), usługi szkoleniowe prowadzone przez Spółdzielnię są zwolnione od podatku od towarów i usług, bowiem placówka jest jednostką objętą system oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Co prawda placówka prowadzi pozaszkolne formy kształcenia dla osób dorosłych, stąd szkolenia te nie mają w pełni charakteru wychowawczego (tak jak szkolenia dzieci i młodzieży), nie mniej jednak należy przyjąć, iż każde szkolenie poszerzające wiedzę zawodową dorosłych nie tylko kształci, ale również w jakimś stopniu wychowuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1, wprowadzonym do ustawy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W świetle art. 2 ust. 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), system oświaty obejmuje placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

Według art. 82 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.

Regulacje art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy jest implementacją prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. Urz. UE.L. Nr 347), zwolnione jest kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie;

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, iż usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy nie została jednak wskazana definicja „interesu publicznego”, nie zostały również określone podmioty, które mogą działać „w interesie publicznym”. Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa jaki i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu „interesu publicznego”.

W tym kontekście wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 szóstej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika„(wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Z przestawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółdzielnia prowadzi placówkę szkoleniową, która działa w ramach systemu oświaty (w 2002 r. uzyskała wpis do ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego). Placówka ta realizuje różnorodne szkolenia dla dorosłych w formie kursów lub seminariów.

Na tym tle powzięła wątpliwość dotyczącą zasadności zastosowania zwolnienia od podatku w zakresie wykonywanych czynności.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług, w tym przede wszystkim treść art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) uznać należy, iż posiadanie przez placówkę prowadzoną przez Spółdzielnię statusu niepublicznej jednostki systemu oświaty, uprawnia do zwolnienia od podatku wykonywanych przez nią usług szkoleniowych, jeżeli mieszczą się w zakresie przedmiotowym tej regulacji, t.j. dotyczą kształcenia i prowadzone są w ramach wpisu do ewidencji prowadzonej przez Urząd Miasta, który Spółka uzyskała w 2002 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.