INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2010 r. (data wpływu 14 października 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 października 2010 r. (data wpływu 3 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania sprzętu dla osób fizycznych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania sprzętu dla osób fizycznych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 października 2010 r. o doprecyzowanie przedstawionego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Działalność firmy polega na sprzedaży sprzętu wędkarskiego. Zakup sprzętu dokonywany jest na terenie Niemiec, zgodnie z zasadami nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Towar zostaje przyjęty na stan magazynowy. Można go podzielić na dwie grupy: towar handlowy i reklamowy.

Towar handlowy jest sprzedawany, natomiast towar, tzw. reklamowy stanowi wsparcie dla sprzedaży. Są to najczęściej: banery reklamowe i plakaty, czapki z logo firmowym, flagi, firmowe torebki foliowe, katalogi, płyty DVD, książki itp.

Wnioskodawca podkreśla, iż towar, zarówno handlowy i reklamowy znajduje się na stanie magazynowym firmy i nabywa go odpłatnie.

Aby budować wizerunek marki na rynku oraz rozwijać sprzedaż Zainteresowany prowadzi szeroko rozumiane działania marketingowe. Najprostszą formą, z punktu widzenia przepisów fiskalnych, jest zamieszczanie reklam np. w prasie branżowej (wędkarskiej) oraz portalach internetowych. Wydawnictwo lub portal wystawia Wnioskodawcy fakturę, którą on rozlicza w ten sposób, że wartość netto – stanowiąca koszt uzyskania przychodu, jest rozliczana w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, natomiast podatek VAT zostaje rozliczony jako naliczony podatek VAT i zapisany w ewidencji zakupów VAT.

Przedmiotem zainteresowania Wnioskodawcy jest sytuacja, w której przekazuje sprzęt (towar) dla osób fizycznych, występujących w barwach producenta Zainteresowanego (marki …) jako drużyna (Team). Są to koszulki firmowe, banery reklamowe, flagi oraz czasami sprzęt wędkarski.

W uzupełnieniu z dnia 29 października 2010 r. Zainteresowany wskazał, iż:

• przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT od sprzętu wędkarskiego (towaru), a następnie nieodpłatnie przekazanego na cele związane z prowadzoną działalnością. Wnioskodawca dokonał nabycia wewnątrzunijnego, faktura niemiecka została wypisana netto, towar przyjął fakturą wewnętrzną, w której naliczył podatek VAT wg stawek obowiązujących na terenie Polski, a następnie ten podatek został odliczony (technicznie),
• przekazywane katalogi, książki i broszury są materiałami reklamowymi i informacyjnymi, o których mowa w art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.),
• przekazywany sprzęt wędkarski to nie prezenty o małej wartości (do 10 zł bez wskazania osób oraz do 100 zł rocznie na indywidualnie zewidencjonowaną osobę), aczkolwiek, mogą zdarzyć się sytuacje, że przekazany sprzęt będzie wyczerpywał przesłanki określone w dyspozycji przepisów art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, wtedy Wnioskodawca zastosuje się do ust. 4 art. 7 ustawy o VAT,
• przekazywany sprzęt nie będzie stanowił próbek, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy o VAT. Jeżeli będą to niewielkie ilości towaru, które spełniać będą definicję próbki: „Przez próbkę rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy”, to Zainteresowany zastosuje się wtedy stosownie do przedmiotowego przepisu przytoczonego powyżej.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy naliczać od tego towaru podatek VAT, a jeżeli tak, to czy VAT traktować tak samo jak w fakturach kosztowych, gdzie Wnioskodawca odlicza podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro towar przekazany zostaje na cele reklamowe i jego zadaniem, w tym przypadku, jest zwiększenie przyszłej sprzedaży i zwiększenie dochodów firmy w przyszłości to istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy przekazaniem towaru – jako tzw. sponsor a zwiększeniem wielkości sprzedaży.

Gramatyczne brzmienie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzi do wniosku że, jakiekolwiek nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z prowadzoną działalnością nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niezależnie od faktu czy podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub części. Innymi słowy, fakt odliczenia podatku VAT przy nabyciu danego towaru nie przesądza jeszcze o konieczności opodatkowania czynności jego nieodpłatnego przekazania. Aby bowiem doszło do opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania danego towaru, obok przesłanki prawa do odliczenia podatku VAT, musi być jeszcze spełniony drugi warunek, a więc brak związku takiego przekazania z prowadzoną działalnością opodatkowaną – z czym nie mamy do czynienia w opisanym zdarzeniu przyszłym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

   - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Stosownie do treści art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Przepis art. 7 ust. 4 ustawy, definiuje prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób,
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Wobec tego, nie jest opodatkowane przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł, nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Przez próbkę, w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje bowiem czynności, które mimo braku odpłatności uważane są za zrównane z odpłatną dostawą. Do czynności takich ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, pod warunkiem jednak, iż podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego. Jednocześnie, na mocy art. 7 ust. 3 ustawy, ustawodawca wyłączył z opodatkowania czynności, które są ściśle związane z prowadzonym przedsiębiorstwem – drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości oraz próbki.

Z przywołanych przepisów wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem, niestanowiących jednak próbek, prezentów o małej wartości, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest także to, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

W związku z istnieniem pewnych wątpliwości związanych z interpretacją art. 7 ust. 2-7 ustawy, w oparciu o wykładnię wyłącznie językową, tut. Organ pragnie wyjaśnić, iż przy wykładni przedmiotowych przepisów ustawy należy wziąć pod uwagę zasadę racjonalności ustawodawcy oraz interpretować przepis art. 7 ust. 2 w zestawieniu z art. 7 ust. 3 ustawy. Przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek - niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wobec tego w przypadku nie objęcia regulacją art. 7 ust. 2 przekazania lub zużycia towarów przez podatnika na cele związane z jego przedsiębiorstwem, przepis art. 7 ust. 3 byłby zbędny. Skoro zatem z zakresu opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów, na cele inne niż bezpośrednio związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wyłączono na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy jedynie przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, to należy uznać, iż opodatkowaniu podlegają wszelkie inne przekazania towarów pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych czynności w całości lub w części. Gdyby przyjąć, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle nie związane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Unormowanie zawarte w art. 7 ust. 2 ustawy nawiązuje do treści art. 5 ust. 6 obowiązującej do dnia 31 grudnia 2006 r. VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG) (Dz. Urz. UE serii L Nr 145, str. 1 ze zm.), zgodnie z którym wykorzystanie przez podatnika dóbr tworzących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych jego lub jego pracowników lub też nieodpłatne ich przekazanie albo, ogólnie rzecz biorąc, użycie ich dla celów innych niż prowadzona przez niego działalność, jeśli podatek od wartości dodanej od powyższych dóbr lub ich części podlegałby w całości lub części odliczeniu, będzie traktowane jako dostawa za wynagrodzeniem. Postanowienie to nie obejmuje jednakże powyższych czynności zrealizowanych dla celów działalności przedsiębiorstwa, stanowiących prezenty o małej wartości i próbki.

Z regulacji tej wynika, że za dostawę towarów uważa się również wykorzystanie towarów stanowiących majątek przedsiębiorstwa:

1. do celów prywatnych podatnika,
2. do celów prywatnych pracowników podatnika,
3. nieodpłatne ich zbycie,
4. użycie ich do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność.
   
   

Wskazane czynności tylko wówczas są uznawane za odpłatną dostawę towarów, jeśli podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego lub częściowego odliczenia podatku naliczonego.

Z powyższego przepisu nie wynika zatem, aby warunkiem uznania nieodpłatnego przekazania towarów za dostawę było przeznaczenie ich na cele całkowicie nie związane z przedsiębiorstwem. Także nieodpłatne przekazanie (zbycie) towarów na cele wiążące się z prowadzoną działalnością gospodarczą uznawane jest za odpłatną dostawę towarów.

Również zgodnie z obowiązującą od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywą 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE serii L Nr 347, str. 1 ze zm.), będącą odpowiednikiem VI Dyrektywy, tego rodzaju nieodpłatne przekazania towarów podlegają opodatkowaniu.

W myśl art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, będącego odpowiednikiem art. 5 ust. 6 VI Dyrektywy Rady, wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

Analizując powołane wyżej przepisy Dyrektyw należy stwierdzić, że swoją dyspozycją obejmują one każde nieodpłatne zbycie towarów, zarówno do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza, jak i do celów tej działalności.

W związku z powyższym, aby zachować wykładnię przepisów krajowych zgodną z unormowaniami unijnymi, należy przyjąć za właściwą interpretację, która jest zgodna z celami VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. oraz Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r.

Z opisu sprawy wynika, iż działalność firmy polega na sprzedaży sprzętu wędkarskiego. Zakup sprzętu dokonywany jest na terenie Niemiec, zgodnie z zasadami nabycia wewnątrzwspólnotowego. Można go podzielić na dwie grupy: towar handlowy i reklamowy.

Towar handlowy jest sprzedawany, natomiast towar, tzw. reklamowy stanowi wsparcie dla sprzedaży. Są to najczęściej: banery reklamowe i plakaty, czapki z logo firmowym, flagi, firmowe torebki foliowe, katalogi, płyty DVD, książki itp.

Aby budować wizerunek marki na rynku oraz rozwijać sprzedaż Zainteresowany prowadzi szeroko rozumiane działania marketingowe. Najprostszą formą jest zamieszczanie reklam np. w prasie branżowej (wędkarskiej) oraz portalach internetowych.

Przedmiotem zainteresowania Wnioskodawcy jest sytuacja, w której przekazuje sprzęt (towar) dla osób fizycznych, występujących w barwach producenta Zainteresowanego (marki …) jako drużyna (Team). Są to koszulki firmowe, banery reklamowe, flagi oraz czasami sprzęt wędkarski.

Mając na uwadze treść przytoczonych wyżej przepisów, stwierdza się, że nieodpłatne przekazanie różnego rodzaju towarów, w ramach działań reklamowych, co do zasady traktowane jest jako związane z prowadzonym przedsiębiorstwem i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług pod warunkiem, że Wnioskodawca miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu tych towarów. Wyjątek stanowią wydane nieodpłatnie towary, o których mowa w art. 7 ust. 3 ustawy.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż nieodpłatne przekazanie, przez Zainteresowanego towarów (sprzętu osobom fizycznym) w ramach działań reklamowych, będzie stanowiło dostawę i będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy, jeżeli Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu.

Opodatkowaniu nie będzie podlegało natomiast – bez względu na istnienie prawa do odliczenia – przekazanie towarów wskazanych w art. 7 ust. 3 ustawy, tj. towarów uznanych za prezenty o małej wartości, próbki oraz drukowane materiały reklamowe i informacyjne.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., kwotę podatku naliczonego stanowi:

1. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:
   1. z tytułu nabycia towarów i usług,
   2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
   3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu
   • z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;
2. w przypadku importu towarów - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego i deklaracji importowej, z zastrzeżeniem pkt 5;
3. zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;
4. kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
5. kwota podatku należnego z tytułu importu towarów - w przypadkach, o których mowa w art. 33a.
   
   

Na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7.

Należy również wskazać, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m. in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni (…).

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. do czynności zwolnionych od podatku VAT lub czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Dla określenia czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku od sprzętu przekazanego odbiorcom istotny jest charakter związku występującego między zakupami, a prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą np. dalszej odsprzedaży, bowiem bezpośrednio wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Podatnika.

Natomiast, ze związkiem pośrednim mamy do czynienia w sytuacji, gdy ponoszone wydatki nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje uzyskanie obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług.

Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo – skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością Podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług przyczynia się pośrednio do uzyskania obrotu przez Podatnika poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej.

Z powyższego wynika, iż w przypadku, gdy nabywane towary (wykorzystywane w działaniach reklamowych) służą zwiększeniu sprzedaży opodatkowanej (istnieje związek ze sprzedażą opodatkowaną), to nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy nabyciu przekazywanych towarów – sprzętu (w tym również związanego z wewnątrzwspólnotowym nabyciem), w myśl art. 86 ust. 1 i art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy w związku z art. 86 ust. 2 pkt 1 i pkt 4 ustawy.

Reasumując, nieodpłatne przekazanie sprzętu w celu reklamy będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy, za wyjątkiem towarów wskazanych w art. 7 ust. 3 ustawy.

W przedmiotowej sprawie Zainteresowany będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia przekazywanego sprzętu.

Tut. Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności obowiązku opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy) oraz dokumentowania transakcji.

Ponadto, należy zaznaczyć, iż pojęcie „faktury kosztowej” nie jest regulowane przepisami prawa podatkowego.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania sprzętu dla osób fizycznych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów. Natomiast, kwestie dotyczące zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług zostały rozstrzygnięte w odrębnych interpretacjach z dnia 14 stycznia 2011 r. w zakresie:

• opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania sprzętu wędkarskiego, jako nagrody za zwycięstwo w zawodach wędkarskich w zamian za umieszczenie logo Zainteresowanego w prasie i Internecie bądź umieszczenie banerów reklamowych w czasie trwania imprezy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów, nr ILPP1/443-1136/10-3/AW,
• opodatkowania podatkiem VAT sprzętu wędkarskiego zużywanego podczas pokazów prowadzonych na zawodach wędkarskich bądź targach lub podczas prezentacji i tworzenia materiałów video oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów, nr ILPP1/443-1136/10-5/AW.
  
  

Natomiast, kwestie dotyczące zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych zostały rozstrzygnięte w odrębnych interpretacjach z dnia 14 stycznia 2011 r., nr ILPB1/415-1163/10-4/AG, ILPB1/415-1163/10-5/AG, ILPB1/415-1163/10-6/AG, ILPB1/415-1163/10-7/AG, ILPB1/415-1163/10-8/AG, ILPB1/415-1163/10-9/AG.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.