INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. z 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2011 roku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu ciężarowego klasyfikowanego do kodu CN 8704 - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2011 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu ciężarowego klasyfikowanego do kodu CN 8704.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca nabył wewnątrzwspólnotowo pojazd ciężarowy LKW VAN, który został wyprodukowany jako auto osobowe, pięciodrzwiowe, następnie przebudowane przez autoryzowanego dealera będącego przedstawicielem producenta na pojazd ciężarowy, dwuosobowy typu VAN N1 z jednym rzędem siedzeń, pięciodrzwiowy i nieposiadający stałych punktów ich kotwiczenia oraz urządzeń do instalowania siedzeń i bez wyposażenia bezpieczeństwa, znajdujących się w tylnej części pojazdu. Wnioskodawca nie uiścił podatku akcyzowego w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym przedmiotowego pojazdu, klasyfikując go do kodu CN 8704 na podstawie powyższych cech jak również dokumentów potwierdzających ciężarowy charakter pojazdu (LKW N1 VAN).

Ciężarowy charakter pojazdu potwierdza dokument:

Registreringsattest część 1 - dokument wydany przez właściwy urząd Danii będący odpowiednikiem polskiej karty pojazdu

Registreringsattest część II - dokument wydany przez właściwy urząd Danii będący odpowiednikiem polskiego dowodu rejestracyjnego.

Z zapisu w dolnej części dowodu rejestracyjnego (duńskiego) część II oraz karty pojazdu część 1 wynika, iż pojazd ten został przebudowany z wersji osobowej przez autoryzowanego dealera będącego przedstawicielem producenta oraz zakwalifikowany jako samochód ciężarowy klasy N1 zgodnie z dyrektywą 2007/46/EG załącznik II C nr 3 i posiada 2 miejsca, trwałą przegrodę za siedzeniem kierowcy, brak foteli oraz pasów bezpieczeństwa z tyłu przestrzeni towarowej, a także unieruchomione na stałe szyby boczne z usuniętym mechanizmem ich opuszczania. Zmiany konstrukcyjne dokonane w pojeździe potwierdzone są numerem świadectwa homologacji zapisanym zarówno w karcie pojazdu część I jak i w dowodzie rejestracyjnym część II w pozycji K . Wynika z tego iż w badanym pojeździe dokonano zmian konstrukcyjnych w przestrzeni za fotelem kierowcy. W świetle powyższych dokumentów urzędy duńskie klasyfikują taki pojazd jako samochód ciężarowy, dwuosobowy, z zamkniętą skrzynią. Ładowność takiego pojazdu znacznie przekracza 500 kg. Oznacza to, że część dopuszczalnej ładowności przypadającej na kierowcę i pasażera (ok. 160 kg) jest znacząco niższa od części przypadającej na towary (wynoszącej ponad 340 kg). Istotna jest także klasyfikacja pojazdu dokonana przez właściwe organy urzędowe kraju ich pochodzenia, które jednoznacznie klasyfikują pojazd jako ciężarowy LKW N1. Biorąc pod uwagę treść definicji samochodu osobowego zawartej w ustawie o podatku akcyzowym, Wnioskodawca stwierdza, że decydującym kryterium klasyfikacji pojazdu jest jego przeznaczenie, a w przedmiotowym przypadku bezsprzecznie głównym przeznaczeniem ww. pojazdu jest transport towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku, gdy z wymienionych dokumentów, t.j. zagranicznej karty pojazdu, zagranicznego dowodu rejestracyjnego oraz badania z Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów wynika, że nabyty przez Wnioskodawcę pojazd jest samochodem ciężarowym dwuosobowym to po stronie nabywcy (importera) nie ciąży obowiązek zapłaty podatku akcyzowego z tytułu czynności o których mowa w art. 100 ustawy o podatku akcyzowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji gdy z wymienionych dokumentów, t.j. zagranicznej karty pojazdu, zagranicznego dowodu rejestracyjnego oraz badania z Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów wynika, że nabywany przez Wnioskodawcę pojazd jest samochodem ciężarowym, dwuosobowym, pięciodrzwiowym, to po stronie podatnika (importera) nie ciąży obowiązek zapłaty podatku akcyzowego z tytułu czynności o których mowa w art. 100 ustawy o podatku akcyzowym. Ponadto w opinii Wnioskodawcy jest to pojazd przeznaczony do transportu towarów zaliczany do kodu CN 8704 i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia/importu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 Nr 3, poz. 11), dalej zwana ustawą, określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1 ust. 1 ustawy).

Stosownie do art. 3 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.

Art. 100 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
3. pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:

1. wyprodukowanego na terytorium kraju,
2. od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.

Zgodnie z art. 100 ust. 4 ww. ustawy, samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo - towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodów i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

W myśl powyższego samochody ciężarowe klasyfikowane do kodu 8704 nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca nabył wewnątrzwspólnotowo samochód ciężarowy uprzednio przebudowany z samochodu osobowego. Ponadto na podstawie posiadanych dokumentów oraz badania Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów Wnioskodawca zaklasyfikował przedmiotowy samochód do kodu CN 8704.

Zatem stwierdzić należy, iż przedmiotowy pojazd zaliczony do kodu CN 8704 nie będzie podlegał opodatkowaniu akcyzie w nabyciu wewnątrzwspólnotowym, w związku z czym uznano stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Jednakże podkreślenia wymaga, iż w niniejszej sprawie kluczowym zagadnieniem jest właściwe dokonanie klasyfikacji statystycznej.

Wskazać przy tym należy, iż kwestie dotyczące klasyfikacji statystycznych, nie mieszczą się w ramach dyspozycji art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym tutejszy organ nie jest uprawniony do oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie klasyfikacji statystycznej wyrobów. Ze wskazanego unormowania wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) obejmującego również klasyfikację statystyczną wyrobu.

Za prawidłową klasyfikację wyrobu odpowiedzialny jest bowiem Wnioskodawca. Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Zatem, zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty, (wyroby) wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów (samochodów osobowych). W przypadku, gdy Wnioskodawca posiada wątpliwości dotyczące prawidłowości klasyfikacji może zwrócić się z wnioskiem o wydanie informacji dotyczącej obowiązujących standardów klasyfikacyjnych. Jednostką uprawnioną do wydawania informacji klasyfikacyjnej jest Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego.

Biorąc pod uwagę przytoczone zasady organ nie dokonywał klasyfikacji opisanego pojazdu przyjmując klasyfikację wskazaną we wniosku przez Podatnika.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.