INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 6 grudnia 2010 r.), uzupełnionym w dniach 15 i 22 lutego 2011 r. i 10 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania za koszt uzyskania przychodu, prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, wartości towarów, materiałów i wyrobów, (nabytych w drodze spadku i działu spadku), przy ustalaniu dochodu na koniec roku podatkowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości uznania za koszt uzyskania przychodu, w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, wartości towarów, materiałów i wyrobów, (nabytych w drodze spadku, działu spadku), przy ustalaniu dochodu na koniec roku podatkowego.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 11 lutego 2011r. Znak: IBPBI/1/415-1227/10/AB, IBPBI/1/415-1228/10/AB, IBPBI/1/415-1229/10/AB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 15 i 22 lutego 2011 r. i 10 marca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dnia 30 października 2010 r. zmarł małżonek Wnioskodawczyni, prowadzący jednoosobowo działalność gospodarczą (produkcja, handel, usługi), zatrudniający 28 pracowników, opodatkowany „podatkiem liniowym” wg stawki 19%. Spadkobiercy zmarłego podjęli decyzję, że działalność gospodarczą będzie kontynuowała żona zmarłego, tj. Wnioskodawczyni. Dnia 3 listopada 2010 r. Wnioskodawczyni zarejestrowała działalność gospodarczą na swoje nazwisko. Przejęła wszystkie środki trwałe związane z działalnością gospodarczą i wszystkich pracowników. Na dzień śmierci męża sporządziła remanent towarów, materiałów, wyrobów i powiadomiła urząd skarbowy o jego wysokości, jak również o kontynuowaniu działalności. Dnia 4 listopada 2010 r. spadkobiercy otrzymali akt poświadczenia dziedziczenia spadku w 1/3 przez każdego spadkobiercę, tj. żonę (Wnioskodawczyni) oraz dwoje dorosłych dzieci, które złożyły oświadczenia na piśmie, że zrzekają się na korzyść Wnioskodawczyni części spadku związanego z działalnością gospodarczą. Wnioskodawczyni nadmienia, że w miesiącu grudniu 2010 r., u notariusza zakończono sprawy spadkowe w części dotyczącej działalności gospodarczej, natomiast całą działalność gospodarczą przejęła w trybie art. 97 Ordynacji podatkowej.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż:

• Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów,
• czynność zrzeczenia się części spadku miała charakter nieodpłatny. Została zawarta umowa częściowego działu spadku, dotycząca działalności gospodarczej, bez spłat.
  
  

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy, remanent towarów handlowych, materiałów, wyrobów będzie kosztem przy ustalaniu dochodu za 2010r. w firmie Wnioskodawczyni...

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 4)

Zdaniem Wnioskodawczyni, remanent materiałów, towarów, wyrobów na dzień śmierci jej małżonka jest remanentem początkowym w jej firmie i będzie kosztem uzyskania przychodu w 2010r., ponieważ wydatek został poczyniony w celu osiągnięcia przychodu, a nie byłby kosztem uzyskania przychodu. Druga ewentualność, że remanent ten nie będzie uwzględniony przy ustalaniu dochodu męża. W opinii Wnioskodawczyni, skoro całą działalność przejęła w trybie art. 97 Ordynacji podatkowej, to również prawa i obowiązki.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Na wstępie zaznaczyć należy, że w interpretacji indywidualnej z dnia 16 marca 2011r. Znak: IBPBI/1/415-1227/10/AB wskazano, iż śmierć podatnika jest jedną z form zakończenia bytu prawnego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, a więc również zakończeniem występowania podmiotu w obrocie gospodarczym w charakterze podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. W chwili śmierci prawa i obowiązki podatnika przechodzą na spadkobierców. Krąg spadkobierców ustalany jest zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. kodeks cywilny (Dz. U. z 1964r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Natomiast w przepisach podatkowych kwestię sukcesji praw i obowiązków spadkobierców regulują przepisy art. 97 - 105 Ordynacji podatkowej.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni kontynuuje działalność gospodarczą po zmarłym małżonku. Dorosłe dzieci złożyły oświadczenia na piśmie, że zrzekają się na korzyść Wnioskodawczyni części spadku związanego z działalnością gospodarczą. Na dzień śmierci małżonka Wnioskodawczyni sporządziła remanent towarów, materiałów, wyrobów i powiadomiła urząd skarbowy o jego wysokości, jak również o kontynuowaniu działalności.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

W myśl art. 24 ust. 2 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r.), u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania, powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Stosownie natomiast do § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej „spisem z natury” na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności. Materiały i towary handlowe objęte spisem z natury winny być wycenione według cen zakupu lub nabycia albo wg cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia (§ 29 ust. 1 ww. rozporządzenia).

Z powyższych uregulowań prawnych wynika, że Wnioskodawczyni powinna ująć nabyte w drodze spadku i działu spadku towary handlowe, materiały, wyroby w remanencie początkowym, a w remanencie końcowym towary handlowe, materiały, wyroby nie sprzedane (nie zużyte) na koniec roku podatkowego i wartość tych remanentów wpisać do podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Przy czym, w myśl § 3 pkt 2 ww. rozporządzenia, przez cenę zakupu rozumie się cenę, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżoną o rabaty opusty, inne podobne obniżenia, w przypadku zaś otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku – wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika.

Biorąc powyższe po uwagę należy stwierdzić, iż w takim zakresie w jakim nabycie towarów handlowych, materiałów, wyrobów nastąpiło nieodpłatnie, tj. w drodze spadku oraz działu spadku wartość tych towarów, materiałów i wyrobów nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej, albowiem nie została spełniona jedna z przesłanek wynikająca z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. poniesienie kosztu.

Pomimo więc ciążącego na Wnioskodawczyni obowiązku ujęcia materiałów, towarów i wyrobów nabytych w drodze spadku i działu spadku w remanencie początkowym, a w przypadku gdy nie zostaną sprzedane również w remanencie końcowym, sporządzonym na dzień 31 grudnia 2010 r., ich wartość wynikająca z wyceny tych remanentów, nie może być brana pod uwagę, przy ustaleniu dochodu Wnioskodawczyni za 2010 rok z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie możliwości uznania za koszt uzyskania przychodu, prowadzonej przez nią działalności gospodarczej wartości towarów, materiałów i wyrobów (nabytych w drodze spadku i działu spadku), przy ustalaniu dochodu na koniec roku podatkowego jest nieprawidłowe.

Jednocześnie należy zauważyć, że jak już wskazano w powołanej na wstępie interpretacji indywidualnej z dnia 16 marca 2011r. Znak: IBPBI/1/415-1227/10/AB, w przypadku, gdy podatnik spadkodawca, zmarł w trakcie roku podatkowego, w celu rozliczenia podatkowego zmarłego za dany rok, organ podatkowy korzysta z posiadanych informacji. W oparciu o te informacje organ zawiadamia spadkobierców o wysokości dochodu lub przychodu spadkodawcy oraz o wysokości wpłaconych zaliczek na podatek lub podatku, podając równocześnie przypadającą do zapłacenia kwotę podatku lub kwotę nadpłaty. Od tej chwili spadkobiercy mają prawo do zawiadomienia organu podatkowego w ciągu 30 dni o wysokości poniesionych przez spadkodawcę wydatków, z tytułu ulg lub odliczeń. Tym samym w przypadku śmierci podatnika, spadkobiercy nie są zobowiązani do zawiadomienia organu podatkowego o wartości sporządzonego w imieniu spadkodawcy remanentu końcowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenie w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1-3 wydane zostaną odrębne interpretacje indywidualne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.