INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2010 r. (data wpływu 1 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia straty – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia straty.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od XX. XX. 1999 r. Przedmiotem działalności jest „doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej”. W latach 1999, 2001- 2005 Zainteresowany poniósł stratę na działalności gospodarczej.

Strata z lat 1999, 2001-2003 została rozliczona w latach 2000, 2006-2008. Pozostała do rozliczenia strata z lat 2004-2005.

Dnia 31 października 2008 roku Wnioskodawca zawiesił prowadzenie działalności gospodarczej na 2 lata (do dnia 30 października 2010).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Jak ma się okres pięciu lat do odliczenia straty w przypadku zawieszenia działalności gospodarczej...
2. Czy odwieszając działalność po dwóch latach Wnioskodawca ma prawo do odliczenia straty z lat 2004 i 2005...
3. Czy okres zawieszenia działalności gospodarczej wpływa na okres rozliczenia straty podatkowej...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, okres zawieszenia działalności gospodarczej powinien zostać wyłączony z okresu pięcioletniego rozliczania straty podatkowej. Tak więc po wznowieniu działalności gospodarczej po dwóch latach Zainteresowany powinien jeszcze przez dwa lata mieć prawo do rozliczenia straty podatkowej za rok 2004 (do końca 2011 roku), natomiast za rok 2005 (do końca 2012 roku).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447), przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 1 miesiąca do 24 miesięcy.

W myśl art. 14a ust. 3 ww. ustawy, w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej zgodnie z ust. 4 art. 14a ww. ustawy, przedsiębiorca:

1. ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
2. ma prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej,
3. ma prawo zbywać własne środki trwałe i wyposażenie,
4. ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej,
5. wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa,
6. ma prawo osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej,
7. może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.
   
   

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 9 ust. 3 ww. ustawy, o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

W konsekwencji podatnik uprawniony jest, aby o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

W przypadku zawieszenia prowadzenia działalności gospodarczej, okres zawieszenia działalności gospodarczej nie zostaje wyłączony z okresu pięcioletniego następującego po roku podatkowym, w którym poniesiono stratę. Tym samym okres ten biegnie niezależnie od okresu zawieszenia działalności gospodarczej i upływa po pięciu najbliższych kolejno po sobie następujących latach podatkowych po roku, w którym strata została poniesiona. Zatem po wznowieniu działalności gospodarczej, po upływie pięcioletniego okresu następującego po roku, w którym stratę poniesiono, nie ma możliwości dokonania odliczenia poniesionej straty.

Reasumując, okres zawieszenia działalności gospodarczej nie podlega wyłączeniu z pięcioletniego okresu rozliczenia straty. Tak więc w przedmiotowej sprawie, po wznowieniu działalności gospodarczej po dwóch latach, Wnioskodawcy nie przysługuję prawo do rozliczenia straty z lat 2004 i 2005. Okres zawieszenia działalności gospodarczej nie wpływa na okres rozliczenia straty.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.