INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2010r. (data wpływu 15 grudnia 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 lutego 2011r. (data wpływu do tut. organu 28 lutego 2011r.), pismem z dnia 28 lutego 2011r. (data wpływu 1 marca 2011r.) oraz pismem z dnia 11 marca 2011r. (data wpływu 14 marca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług doradczych oraz usług pośrednictwa w sprzedaży produktów na terenie Polski dla firmy austriackiej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2010r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 28 lutego 2011r. (data wpływu do tut. organu 28 lutego 2011r.), pismem z dnia 28 lutego 2011r. (data wpływu 1 marca 2011r.) oraz pismem z dnia 11 marca 2011r. (data wpływu 14 marca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług doradczych oraz usług pośrednictwa w sprzedaży produktów na terenie Polski dla firmy austriackiej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka mająca siedzibę w Austrii posiadająca nadany numer VAT dla transakcji wewnątrzwspólnotowych zawarła z Wnioskodawcą umowę na świadczenie usług doradczych oraz usług pośrednictwa w sprzedaży swoich produktów na terenie Polski polegających m.in. na pomocy w pozyskiwaniu klienta poprzez organizację pokazów, udzielaniu informacji telefonicznych o produktach, pomocy przy składaniu zamówień przez Internet, pomocy w obsłudze roszczeń gwarancyjnych, pomocy w organizacji serwisu usług posprzedażowych. Na potrzeby powyższej umowy Wnioskodawca wynajął lokal, który zatwierdziła spółka austriacka. Lokal oznaczono logo firmy austriackiej. Koszty wynajmu ponosi Wnioskodawca.

Produkty sprzedawane polskim odbiorcom są wysyłane głównie przesyłkami kurierskimi z magazynu znajdującego się na terytorium Polski. Magazyn w Polsce obsługuje inna polska firma. Produkty w magazynie są cały czas własnością firmy austriackiej i przez nią ubezpieczone. Firma austriacka nie zatrudnia w Polsce pracowników. W związku ze sprzedażą na terenie Polski spółka austriacka złożyła zgłoszenie rejestracyjne dla potrzeb podatku VAT w Urzędzie Skarbowym.

Dodatkowo w piśmie z dnia 28 lutego 2011r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje:

1. Zleceniodawca (firma austriacka) nie uczestniczy w transakcjach z Wnioskodawcą jako polski podatnik.
2. Zleceniodawca (firma austriacka) nie ma miejsca prowadzenia działalności w Polsce. Stałym miejscem prowadzenia działalności jest Austria (miejsce siedziby Zleceniodawcy) i wszelkie świadczone usługi przez Wnioskodawcę dotyczą tego miejsca.
3. Zakres wykonywanych usług przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy nie obejmuje usług najmu.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy za wykonane usługi Wnioskodawca winien wystawiać faktury VAT ze stawką 22% na spółkę austriacką z polskim numerem NIP i wykazywać w deklaracji VAT-7 jako sprzedaż krajową czy też usługi te nie podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju i Wnioskodawca powinien wystawić fakturę na spółkę austriacką z austriackim numerem NIP i wykazać ją w deklaracji VAT-7 jako świadczenie usług poza terytorium kraju...

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro spółka austriacka posiada siedzibę w Austrii to faktury winny być wystawiane bez polskiego podatku VAT jako sprzedaż poza terytorium kraju z adnotacją, że VAT rozlicza nabywca usługi.

Natomiast w piśmie uzupełniającym wniosek z dnia 28 lutego 2011r. Wnioskodawca dodał, że biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca winien wykazać fakturę w deklaracji VAT-7 jako świadczenie usług poza terytorium kraju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r., bowiem Wnioskodawca we wniosku z dnia 3 grudnia 2010r. zaznaczył zaistniały stan faktyczny.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zgodnie z art. 28a ustawy o VAT:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Ogólna reguła dotycząca miejsca świadczenia usług określona została z dniem 1 stycznia 2010r. w art. 28b ustawy o VAT, wprowadzonym ustawą z dnia 23 października 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 195, poz. 1504).

Generalnie, usługi opodatkowane są w miejscu gdzie nabywca ma swoją siedzibę jeśli jest on podatnikiem, bowiem w myśl art. 28b ust. 1 ww. ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W przypadku zaś, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 cyt. ustawy o VAT).

Ustęp 3 cyt. artykułu stanowi natomiast, iż w przypadku gdy usługobiorca nie posiada siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym zwykle prowadzi on działalność lub w którym ma on miejsce zwykłego pobytu.

Świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz austriackiego kontrahenta usługi doradcze oraz usługi pośrednictwa w sprzedaży swoich produktów na terenie Polski polegające m.in. na pomocy w pozyskiwaniu klienta poprzez organizację pokazów, udzielaniu informacji telefonicznych o produktach, pomocy przy składaniu zamówień przez Internet, pomocy w obsłudze roszczeń gwarancyjnych, pomocy w organizacji serwisu usług posprzedażowych, nie zawierają się w wyjątkach od ogólnej zasady zawartych w przepisach art. 28b ust. 2-4 i art. 28c - 28n znowelizowanej ustawy.

W związku z tym dla ustalenia miejsca świadczenia przedmiotowych usług zastosowanie znajdzie ogólna zasada zawarta w art. 28b ust. 1 znowelizowanej ustawy.

Z treści wniosku wynika, iż kontrahent Wnioskodawcy jest podmiotem zarejestrowanym w Austrii, gdzie posiada swoją siedzibę. Na terenie Polski nie posiada siedziby, jest jednak podmiotem zarejestrowanym dla potrzeb podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą towarów na terenie Polski. Dodatkowo w piśmie z dnia 28 lutego 2011r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje:

1. Zleceniodawca (firma austriacka) nie uczestniczy w transakcjach z Wnioskodawcą jako polski podatnik.
2. Zleceniodawca (firma austriacka) nie ma miejsca prowadzenia działalności w Polsce. Stałym miejscem prowadzenia działalności jest Austria (miejsce siedziby Zleceniodawcy) i wszelkie świadczone usługi przez Wnioskodawcę dotyczą tego miejsca.
3. Zakres wykonywanych usług przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy nie obejmuje usług najmu.
   
   

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że w myśl ww. przepisu art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług doradczych oraz usług pośrednictwa w sprzedaży produktów na terenie Polski polegających m.in. na pomocy w pozyskiwaniu klienta poprzez organizację pokazów, udzielaniu informacji telefonicznych o produktach, pomocy przy składaniu zamówień przez Internet, pomocy w obsłudze roszczeń gwarancyjnych, pomocy w organizacji serwisu usług posprzedażowych, będzie miejsce, w którym usługobiorca tych usług posiada siedzibę. Tym samym usługi te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski.

Natomiast w zakresie dokumentowania przedmiotowych usług należy wskazać, że w świetle art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

Ogólne regulacje dotyczące danych, jakie powinny zawierać faktury zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.) zwanego dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z brzmieniem § 25 ust. 1 rozporządzenia, przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem – § 25 ust. 2 rozporządzenia.

W myśl § 25 ust. 3 rozporządzenia, faktury, o których mowa w ust. 1, mogą nie zawierać danych określonych w § 5 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 4.

Na podstawie § 25 ust. 4 rozporządzenia, w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi, lub odesłanie do odpowiedniego przepisu dyrektywy, na podstawie którego zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

Tym samym Wnioskodawca jest zobowiązany udokumentować świadczone usługi, będące przedmiotem pytania, wystawiając fakturę zgodnie z art. 106 ust. 2 ustawy, przy zachowaniu elementów wskazanych w § 25 rozporządzenia.

Odnosząc się natomiast do numeru NIP jaki powinien być uwidoczniony na fakturze dokumentującej świadczenie usług będących przedmiotem niniejszego wniosku należy podkreślić, iż Wnioskodawca wskazał, że kontrahent austriacki posiada tylko jedno miejsce prowadzenia działalności, którym jest Austria, a wszelkie świadczone przez Wnioskodawcę usługi dotyczą właśnie tego miejsca prowadzenia działalności. Zatem w przedmiotowym przypadku Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz austriackiego kontrahenta, który dla tej transakcji winien posługiwać się numerem, pod którym został zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium Austrii. Numer ten Wnioskodawca winien wskazać na fakturze stwierdzającej świadczenie usług.

W myśl art. 99 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Rozporządzeniem z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 ze zm.), Minister Finansów określił m.in. wzór deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług (VAT-7). Powyższe rozporządzenie zostało zmienione rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2009r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 222, poz. 1763), w którym w załączniku nr 1 zamieszczony został wzór deklaracji VAT-7, natomiast w załączniku nr 4 zawarto objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D). Z objaśnień tych wynika, iż w poz. 21 deklaracji VAT-7 należy wykazać transakcje, które podatnik dokonuje poza terytorium kraju. W pozycji tej bowiem wykazuje się dostawę towarów i świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. Nie uwzględnia się natomiast wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju. Ponadto świadczenie przedmiotowych usług należy również wykazać w poz. 22 tej deklaracji.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.