INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2011r. (data wpływu 4 lutego 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 kwietnia 2011r. (data wpływu 2 maja 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług świadczonych przez Wnioskodawcę w zakresie przeprowadzania egzaminów elektroenergetycznych oraz usług szkoleniowych w zakresie obsługi wózków widłowych i szkoleń energetycznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług świadczonych przez Wnioskodawcę w zakresie przeprowadzania egzaminów elektroenergetycznych oraz usług szkoleniowych w zakresie obsługi wózków widłowych i szkoleń energetycznych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 kwietnia 2011r. (data wpływu 2 maja 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 18 kwietnia 2011r. znak: IBPP1/443-242/11/KW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą pod Firmą Ośrodek Kształcenia Zawodowego X. Działalność prowadzona jest na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, a przedmiot wykonywanej działalności ujęty jest w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług pod pozycją 85.59.B jako pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej nie sklasyfikowane.

Wnioskodawca w szczególności wykonuje niżej wskazane usługi:

1. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki powołuje Komisje Kwalifikacyjne, które przeprowadzają egzaminy sprawdzające kwalifikacje osób zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci energetycznych. Podstawą działania Komisji jest ustawa z 10 kwietnia 1997r. Prawo energetyczne (Dz. U. nr 54 z 1997r., poz. 348 ze zmianami) oraz rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wymagań kwalifikacyjnych (Dz. U. nr 89 z 2003r. poz. 828, nr 129, poz. 1184 i nr 141 z 2005r., poz. 1189). Na podstawie aktu powołania od dnia 8 marca 2010 roku podatnik jest członkiem takiej Komisji Kwalifikacyjnej i wykonywane czynności rozlicza w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
2. Podatnik w ramach wykonywanej działalności gospodarczej prowadzi szkolenia w zakresie przygotowania do samodzielnego obsługiwania wózków jezdniowych w transporcie wewnątrzzakładowym.
3. Podatnik w ramach wykonywanej działalności gospodarczej prowadzi szkolenia energetyczne przygotowujące słuchaczy do egzaminu kwalifikacyjnego przed komisją wydającą uprawnienia energetyczne.
4. Podatnik w ramach wykonywanej działalności gospodarczej prowadzi szkolenia w zakresie obsługi urządzeń podlegających pod dozór techniczny. Szkolenia kończą się egzaminem przed komisją dozoru technicznego.
5. Podatnik w ramach wykonywanej działalności gospodarczej prowadzi wykłady na temat obsługi urządzeń technicznych i energetycznych na zlecenie innych jednostek szkoleniowych.

Do końca 2010r. organizowane przez przedsiębiorcę szkolenia oraz jego udział w komisjach kwalifikacyjnych do stwierdzania kwalifikacji na stanowiskach pracy związanych z dozorem technicznym i energetycznym należało traktować jako usługę edukacyjną podlegającą przedmiotowemu zwolnieniu z podatku od towarów i usług. Usługi edukacyjne wymienione były bowiem w pozycji 7 załącznika nr 4 do ustawy o VAT, zawierającego wykaz usług zwolnionych z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1.

W uzupełnieniu z dnia 28 kwietnia 2011r. Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od 19 stycznia 2011r.
2. Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.
3. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.
4. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe nie są finansowane ze środków publicznych.
5. Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.
6. Świadczone przez Wnioskodawcę egzaminy prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.
   
   

USŁUGI EGZAMINOWANIA:

Zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 89, poz. 625), osoby zajmujące się eksploatacją sieci oraz urządzeń i instalacji określonych w przepisach, o których mowa w ust. 6 ustawy, obowiązane są posiadać kwalifikacje potwierdzone świadectwem wydanym przez komisje kwalifikacyjne. Sprawdzenie spełnienia wymagań kwalifikacyjnych powtarza się co pięć lat (art. 64 ust. 1a ustawy).

Zgodnie z art. 54 ust. 3 komisje kwalifikacyjne są powoływane na okres 5 lat przez:

1. Prezesa URE;
2. właściwych ministrów i Szefów Agencji, o których mowa w art. 21a - w zakresie eksploatacji urządzeń i instalacji gazowych, elektrycznych i cieplnych w jednostkach organizacyjnych podległych tym ministrom lub Szefom Agencji lub przez nich nadzorowanych;
3. ministra właściwego do spraw transportu - w zakresie eksploatacji urządzeń i instalacji energetycznych stosowanych w jednostkach organizacyjnych transportu kolejowego.

Stosownie do art. 54 ust. 4 ww. ustawy, za sprawdzenie kwalifikacji, o których mowa w ust. 1, pobierane są opłaty od osób kierujących wnioski o stwierdzenie kwalifikacji.

Obowiązek posiadania świadectwa kwalifikacyjnego, okres jego ważności reguluje również rozporządzenie Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania i posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. Nr 89, poz. 828 ze zm.).

Minister właściwy do spraw gospodarki, wydając ww. rozporządzenie określił w szczególności:

1. rodzaje prac, stanowisk oraz instalacji, urządzeń i sieci, przy których eksploatacji jest wymagane posiadanie kwalifikacji;
2. zakres wymaganej wiedzy niezbędnej do uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji, odpowiednio do rodzaju prac, stanowisk oraz instalacji i urządzeń, o których mowa w pkt 1;
3. tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego;
4. jednostki organizacyjne, przy których powołuje się komisje kwalifikacyjne i tryb ich powoływania;
5. wysokość opłat pobieranych za sprawdzenie kwalifikacji, o których mowa w pkt 2;
6. wzór świadectwa kwalifikacyjnego.
   
   

SZKOLENIA W ZAKRESIE OBSŁUGI WÓZKÓW WIDŁOWYCH:

Wnioskodawca prowadzi szkolenia w zakresie obsługi wózków widłowych, na podstawie Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych.

Zgodnie z art. 23715 § 2 Kodeksu pracy, Ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.

I tak § 1 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 10 maja 2002r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (Dz. U. z 2002r. Nr 70, poz. 650 ze zm.), określa ono wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym, zwanych dalej "wózkami", używanych w transporcie wewnętrznym zakładów pracy.

W myśl § 4 ust. 1 do obsługi wózka może być dopuszczony pracownik, który ukończył 18 lat i uzyskał:

1. uprawnienia operatora, zgodnie z odrębnymi przepisami, lub
2. imienne zezwolenie do obsługi wózka wystawione przez pracodawcę, ważne na terenie zakładu pracy tego pracodawcy.
3. wzór wniosku o sprawdzenie kwalifikacji.

W załączniku nr 2 do ww. rozporządzenia zawarto rodzaje urządzeń technicznych, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji. Pod pozycją nr 13 znajdują się wózki jezdniowe podnośnikowe z mechanicznym napędem podnoszenia.

Wyjaśnić należy, iż wózek jezdniowy podnośnikowy nazywany zwyczajowo wózkiem widłowym to kołowy pojazd mechaniczny o napędzie silnikowym, przystosowany do przewozu materiałów o znacznej (do kilkudziesięciu ton, zależnie od typu) masie, stosowany w transporcie bliskim i magazynowaniu. Dla celów bezpieczeństwa do obsługi wózka widłowego konieczne jest posiadanie odpowiednich uprawnień. Uprawnienia do obsługi wózków widłowych wydają tylko firmy posiadające stosowny certyfikat.

Szkolenia te mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych.

SZKOLENIA ENERGETYCZNE:

Zasady organizowania i przeprowadzania ww. szkoleń zostały ściśle uregulowane w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych. Bez takiego przeszkolenia pracownik nie może wykonywać obsługi urządzeń energetycznych.

Specyfika świadczonych przez Wnioskodawcę usług polega na tym, że osoby biorące udział w szkoleniach po ich odbyciu przystępują do egzaminów kwalifikacyjnych niezbędnych dla uzyskania uprawnień zawodowych.

Zleceniodawcą Wnioskodawcy w zakresie egzaminowania jest Organizacja Techniczna. W zakresie prowadzenia szkoleń w przedmiocie wiedzy dla celów zawodowych Zleceniodawcą są podmioty prowadzące działalność gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (pytania ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 28 kwietnia 2011r.):

1. Czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie przeprowadzania egzaminów elektroenergetycznych są objęte zwolnieniem od podatku jako usługi kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, czy też podlegają opodatkowaniu...
2. Czy usługi szkolenia w zakresie obsługi wózków widłowych wykonywanych przez Wnioskodawcę są objęte zwolnieniem od podatku jako usługi kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, czy też podlegają opodatkowaniu...
3. Czy usługi w zakresie prowadzenia szkoleń energetycznych są objęte zwolnieniem od podatku jako usługi kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, czy też podlegają opodatkowaniu...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, od 1 stycznia 2011r. zwolnione są jedynie usługi świadczone przez podmioty wprost wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT (tj. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – w zakresie kształcenia i wychowania a także uczelnie, jednostki naukowe PAN, itp.).

Ponadto, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy, zwolnione z VAT są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (inne niż wymienione w pkt 26), jeżeli spełniony jest jeden z niżej wymienionych warunków:

1. są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. są finansowane w całości ze środków publicznych.
   
   

Powyższe zwolnienie obejmuje również świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku usług świadczonych przez niego, mamy do czynienia z usługami doskonalenia zawodowego i zastosowanie powinno mieć zwolnienie z VAT wymienione powyżej w pkt a).

Odrębne przepisy świadczące o powyższym to:

1. Załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. Nr 89, poz. 828) w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, oraz Dz. U Nr 129 z 22 lipca 2003r. poz. 1184, oraz Dz. U. Nr 141 z 29 lipca 2005r. poz. 1189.
2. Art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o Dozorze Technicznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1321 ze zm.).
3. § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, poz. 849 ze zm.).
   
   

Można zatem uznać, że działalność podatnika jest kształceniem zawodowym i egzaminowaniem prowadzonym „w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach".

Stąd też Wnioskodawca uważa, że w 2011r. jego usługi świadczone w zakresie doskonalenia zawodowego nadal są zwolnione z VAT. Podstawą tego zwolnienia jest natomiast art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 28 kwietnia 2011r. Wnioskodawca wskazał, iż analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż usługi przeprowadzania egzaminów elektroenergetycznych spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Osoby zajmujące się instalacją i eksploatacją sieci elektroenergetycznych obowiązane są posiadać kwalifikacje w tej dziedzinie, potwierdzone świadectwem wydanym przez odpowiednią komisję kwalifikacyjną. Zasady organizowania i przeprowadzania egzaminów, powoływanie komisji do ich przeprowadzania oraz wysokość opłat za egzaminy zostały ściśle uregulowane w przepisach ustawy - Prawo energetyczne oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzenia kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci. Oznacza to, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. ww. egzaminy prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż od 1 stycznia 2011r. usługi przeprowadzania egzaminów elektroenergetycznych świadczone przez Wnioskodawcę korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

W kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż usługi szkolenia w zakresie obsługi wózków widłowych i szkoleń energetycznych wykonywanych przez Wnioskodawcę spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Szkolenia te mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych. Oznacza to, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przedmiotem niniejszej interpretacji prawa podatkowego są trzy zagadnienia objęte wnioskiem, tj. usługi przeprowadzania egzaminów elektroenergetycznych, szkolenia w zakresie obsługi wózków widłowych oraz szkolenia energetyczne, ze względu na jednakową podstawę prawną rozstrzygnięcia, tj. art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania w tym zakresie do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.)

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Na podstawie przepisów obowiązującego do dnia 5 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 246, poz. 1649 ze zm.), tj. § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r., zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Wnioskodawca stwierdził bowiem, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (t.j. Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), a ponadto z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku nie wynika, żeby Wnioskodawca był podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b) ustawy o VAT.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z przedstawionego stanu faktycznego sprawy wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi polegające na przeprowadzaniu egzaminów elektroenergetycznych, usługi szkoleniowe w zakresie obsługi wózków widłowych oraz usługi w zakresie prowadzenia szkoleń energetycznych, które są usługami kształcenia zawodowego.

USŁUGI EGZAMINOWANIA.

Odnośnie przeprowadzania egzaminów elektroenergetycznych stwierdzić należy, iż obowiązek posiadania kwalifikacji potwierdzonych świadectwem wydanym przez komisje kwalifikacyjne został określony przepisami prawa, tj. ustawą z dnia 10 kwietnia 1997r. Prawo energetyczne (t.j. z 2006r. Dz. U. Nr 89, poz. 625 ze zm.) oraz rozporządzeniem Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. Nr 89, poz. 828 ze zm.).

Zgodnie z art. 54 ust. 1, 1a, 1b oraz 2 ww. ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. osoby zajmujące się eksploatacją sieci oraz urządzeń i instalacji określonych w przepisach, o których mowa w ust. 6, obowiązane są posiadać kwalifikacje potwierdzone świadectwem wydanym przez komisje kwalifikacyjne. Sprawdzenie spełnienia wymagań kwalifikacyjnych powtarza się co pięć lat. W razie stwierdzenia, że eksploatacja urządzeń, instalacji i sieci jest prowadzona niezgodnie z przepisami dotyczącymi ich eksploatacji, na wniosek pracodawcy, inspektora pracy, Prezesa URE lub innego organu właściwego w sprawach regulacji gospodarki paliwami i energią, o którym mowa w art. 21a, sprawdzenie spełnienia wymagań kwalifikacyjnych należy powtórzyć przed upływem pięciu lat. Zabrania się zatrudniania przy samodzielnej eksploatacji sieci oraz urządzeń i instalacji określonych w przepisach, o których mowa w ust. 6, osób bez kwalifikacji, o których mowa w ust. 1.

Przeprowadzenie egzaminów kwalifikacyjnych niezbędnych dla osób zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci zostało określone w ww. rozporządzeniu Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzenia posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, które określa:

1. rodzaje prac, stanowisk oraz urządzeń, instalacji i sieci energetycznych, przy których eksploatacji jest wymagane posiadanie kwalifikacji;
2. zakres wymaganej wiedzy niezbędnej do uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji;
3. tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego;
4. jednostki organizacyjne, przy których powołuje się komisje kwalifikacyjne, i tryb ich powoływania;
5. wysokość opłat pobieranych za sprawdzenie kwalifikacji;
6. wzór świadectwa kwalifikacyjnego.
   
   

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w zakresie przeprowadzania egzaminów elektroenergetycznych w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż usługi te spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Przystąpienie bowiem do takich egzaminów należy uznać za jeden z etapów kształcenia zawodowego danej osoby i zdobywania uprawnień w danym zawodzie co w ocenie tut. organu spełnia definicję kształcenia zawodowego zawartą w rozporządzeniu ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG, gdyż jest związane z nauczaniem pozostającym w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, w którym te uprawnienia są wymagane.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę ww. usługi przeprowadzania egzaminów sprawdzających kwalifikacje osób zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci energetycznych, jako prowadzone na podstawie odrębnych przepisów ustawy Prawo energetyczne oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, korzystają od dnia 1 stycznia 2011r. ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

SZKOLENIA W ZAKRESIE OBSŁUGI WÓZKÓW WIDŁOWYCH.

Odnosząc się do zagadnienia szkoleń w zakresie obsługi wózków widłowych stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 oraz art. 23 ust. 5 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1321 ze zm.) dozorowi technicznemu podlegają urządzenia techniczne w toku ich projektowania, wytwarzania, w tym wytwarzania materiałów i elementów, naprawy i modernizacji, obrotu oraz eksploatacji. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:

1. tryb sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych,
2. rodzaje urządzeń technicznych, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji, uwzględniając stopień zagrożenia związanego z eksploatacją tych urządzeń,
3. wzór wniosku o sprawdzenie kwalifikacji.
   
   

W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 16 lipca 2002r. w sprawie rodzajów urządzeń technicznych podlegających dozorowi technicznemu (Dz. U. Nr 120, poz. 1021 ze zm.) w § 1 wymieniono urządzenia techniczne podlegające dozorowi technicznemu. I tak § 1 pkt 2 lit. l wymienione zostały wózki jezdniowe podnośnikowe z mechanicznym napędem podnoszenia.

Zgodnie z art. 23715 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (t.j. z 1998r. Dz. U. Nr 21, poz. 94 ze zm.) Ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.

Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 10 maja 2002r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (Dz. U. Nr 70, poz. 650 ze zm.) określiło wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym, zwanych dalej "wózkami", używanych w transporcie wewnętrznym zakładów pracy. Zgodnie z § 4 ust. 1, 2, 3 i 4 do obsługi wózka może być dopuszczony pracownik, który ukończył 18 lat i uzyskał:

1. uprawnienia operatora, zgodnie z odrębnymi przepisami, lub
2. imienne zezwolenie do obsługi wózka wystawione przez pracodawcę, ważne na terenie zakładu pracy tego pracodawcy.

Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może być wydane pracownikowi po ukończeniu, z wynikiem pozytywnym, szkolenia dla kierowców wózków zorganizowanego przez pracodawcę, według programu opracowanego lub zatwierdzonego przez jednostkę organizacyjną wyznaczoną przez ministra właściwego do spraw gospodarki. Obsługujący wózki jezdniowe z napędem silnikowym zasilane gazem oraz inni pracownicy dokonujący wymiany butli z gazem w wózkach powinni być przeszkoleni w zakresie bezpiecznego użytkowania butli, w tym ich bezpiecznej wymiany. Zakres tematyki szkolenia, o którym mowa w ust. 3, powinien być określony w programach szkolenia dla obsługujących wózki jezdniowe z napędem silnikowym.

Jak wskazał Wnioskodawca, specyfika świadczonych usług polega na tym, że osoby biorące udział w szkoleniach po ich odbyciu przystępują do egzaminów kwalifikacyjnych niezbędnych dla uzyskania uprawnień zawodowych.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy dotyczących szkoleń w zakresie obsługi wózków widłowych w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż usługi te spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Szkolenia te mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych. Natomiast formy i zasady przeprowadzania tych usług zostały określone w odrębnych przepisach nie będących przepisami prawa podatkowego.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że od dnia 1 stycznia 2011r. świadczone przez Wnioskodawcę szkolenia w zakresie obsługi wózków widłowych będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

SZKOLENIA ENERGETYCZNE.

Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, poz. 849 ze zm.) określiło:

1. tryb sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych,
2. rodzaje urządzeń technicznych, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji,
3. wzór wniosku o sprawdzenie kwalifikacji.
   
   

Zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. Prawo energetyczne (t.j. Dz. U. z 2006r., Nr 89, poz. 625 ze zm.) osoby zajmujące się eksploatacją sieci oraz urządzeń i instalacji określonych w przepisach, o których mowa w ust. 6, obowiązane są posiadać kwalifikacje potwierdzone świadectwem wydanym przez komisje kwalifikacyjne.

Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu oraz Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby, o których mowa w ust. 1 (ust. 6).

W myśl art. 54 ust. 7 ustawy Prawo energetyczne, Minister właściwy do spraw gospodarki, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 6, określi w szczególności:

1. rodzaje prac, stanowisk oraz instalacji, urządzeń i sieci, przy których eksploatacji jest wymagane posiadanie kwalifikacji;
2. zakres wymaganej wiedzy niezbędnej do uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji, odpowiednio do rodzaju prac, stanowisk oraz instalacji i urządzeń, o których mowa w pkt 1;
3. tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego;
4. jednostki organizacyjne, przy których powołuje się komisje kwalifikacyjne, i tryb ich powoływania;
5. wysokość opłat pobieranych za sprawdzenie kwalifikacji, o których mowa w pkt 2;
6. wzór świadectwa kwalifikacyjnego.
   
   

W związku z powyższym zostało wydane rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. Nr 89, poz. 828 ze zm.), które zgodnie z § 1 określa:

1. rodzaje prac, stanowisk oraz urządzeń, instalacji i sieci energetycznych, przy których eksploatacji jest wymagane posiadanie kwalifikacji;
2. zakres wymaganej wiedzy niezbędnej do uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji;
3. tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego;
4. jednostki organizacyjne, przy których powołuje się komisje kwalifikacyjne, i tryb ich powoływania;
5. wysokość opłat pobieranych za sprawdzenie kwalifikacji;
6. wzór świadectwa kwalifikacyjnego.
   
   

Zgodnie z § 3 ww. rozporządzenia rodzaje urządzeń, instalacji i sieci, przy których eksploatacji jest wymagane posiadanie kwalifikacji, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

W myśl § 6 ww. rozporządzenia osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, w celu uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji, powinny wykazać się wiedzą z zakresu:

1. na stanowiskach eksploatacji:
   1. zasad budowy, działania oraz warunków technicznych obsługi urządzeń, instalacji i sieci,
   2. zasad eksploatacji oraz instrukcji eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci,
   3. zasad i warunków wykonywania prac kontrolno-pomiarowych i montażowych,
   4. zasad i wymagań bezpieczeństwa pracy i ochrony przeciwpożarowej oraz umiejętności udzielania pierwszej pomocy,
   5. instrukcji postępowania w razie awarii, pożaru lub innego zagrożenia bezpieczeństwa obsługi urządzeń lub zagrożenia życia, zdrowia i środowiska;
2. na stanowiskach dozoru:
   1. przepisów dotyczących przyłączania urządzeń i instalacji do sieci, dostarczania paliw i energii oraz prowadzenia ruchu i eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci,
   2. przepisów i zasad postępowania przy programowaniu pracy urządzeń, instalacji i sieci, z uwzględnieniem zasad racjonalnego użytkowania paliw i energii,
   3. przepisów dotyczących eksploatacji, wymagań w zakresie prowadzenia dokumentacji technicznej i eksploatacyjnej oraz stosowania instrukcji eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci,
   4. przepisów dotyczących budowy urządzeń, instalacji i sieci oraz norm i warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać te urządzenia, instalacje i sieci,
   5. przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej, z uwzględnieniem udzielania pierwszej pomocy oraz wymagań ochrony środowiska,
   6. zasad postępowania w razie awarii, pożaru lub innego zagrożenia bezpieczeństwa ruchu urządzeń przyłączonych do sieci,
   7. zasad dysponowania mocą urządzeń przyłączonych do sieci,
   8. zasad i warunków wykonywania prac kontrolno-pomiarowych i montażowych.
   
   
   

Stosownie do § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia sprawdzenia posiadania kwalifikacji dokonuje komisja kwalifikacyjna, zwana dalej "Komisją", w drodze organizowanego przez nią egzaminu.

Zgodnie z art. 2375 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998r., nr 21, poz. 94 z późn. zm.) Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, zakres tego szkolenia, wymagania dotyczące treści i realizacji programów szkolenia, sposób dokumentowania szkolenia oraz przypadki, w których pracodawcy lub pracownicy mogą być zwolnieni z określonych rodzajów szkolenia.

W związku z powyższym zostało wydane rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2004r., nr 180, poz. 1860 ze zm.), które zgodnie z § 1 rozporządzenie określa:

1. szczegółowe zasady szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, zwanego dalej "szkoleniem";
2. zakres szkolenia;
3. wymagania dotyczące treści i realizacji programów szkolenia;
4. sposób dokumentowania szkolenia;
5. przypadki, w których pracodawcy lub pracownicy mogą być zwolnieni z określonych rodzajów szkolenia.
   
   

Zgodnie z § 1a pkt 2 ww. rozporządzenia ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostce organizacyjnej prowadzącej działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy - rozumie się przez to:

1. placówkę kształcenia ustawicznego, placówkę kształcenia praktycznego, ośrodek dokształcania i doskonalenia zawodowego,
2. szkołę ponadgimnazjalną,
3. jednostkę badawczo-rozwojową, szkołę wyższą lub inną placówkę naukową,
4. stowarzyszenie, którego celem statutowym jest działalność związana z bezpieczeństwem i higieną pracy,
5. osobę prawną lub fizyczną prowadzącą działalność oświatową na zasadach określonych w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej,

-jeżeli prowadzą działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

W myśl § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia pracodawca zapewnia pracownikowi odbycie, odpowiedniego do rodzaju wykonywanej pracy, szkolenia, w tym przekazanie mu informacji i instrukcji dotyczących zajmowanego stanowiska pracy lub wykonywanej pracy.

Stosownie do § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia szkolenie może być organizowane i prowadzone przez pracodawców lub, na ich zlecenie, przez jednostki organizacyjne prowadzące działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Zgodnie z § 6 ww. rozporządzenia szkolenie jest prowadzone jako szkolenie wstępne i szkolenie okresowe.

Zgodnie z § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia programy szkolenia wstępnego oraz szkolenia okresowego, określające szczegółową tematykę, formy realizacji i czas trwania szkolenia, dla poszczególnych grup stanowisk opracowuje pracodawca lub w porozumieniu z pracodawcą - jednostka organizacyjna prowadząca działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, na podstawie ramowych programów szkolenia.

Programy szkolenia powinny być dostosowane do rodzajów i warunków prac wykonywanych przez uczestników szkolenia, a ich realizacja powinna zapewnić spełnienie wymagań określonych w § 3 (ust. 2).

Programy szkolenia, na podstawie których były prowadzone aktualne szkolenia pracowników, powinny być przechowywane przez pracodawców (ust. 3).

Ramowe programy szkolenia są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia (ust. 4).

Jak wskazał Wnioskodawca, specyfika świadczonych usług polega na tym, że osoby biorące udział w szkoleniach po ich odbyciu przystępują do egzaminów kwalifikacyjnych niezbędnych dla uzyskania uprawnień zawodowych.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy dotyczące szkoleń energetycznych w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż usługi te spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Szkolenia te mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych. Natomiast formy i zasady przeprowadzania tych usług zostały określone w odrębnych przepisach nie będących przepisami prawa podatkowego.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że od dnia 1 stycznia 2011r. świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie szkoleń energetycznych będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia dotycząca zwolnienia szkoleń w zakresie obsługi urządzeń podlegających pod dozór techniczny oraz wykładów na temat obsługi urządzeń technicznych i energetycznych na zlecenie innych jednostek szkoleniowych, które podatnik ujął w stanie faktycznym wniosku z dnia 28 stycznia 2011r. gdyż w uzupełnieniu wniosku z dnia 28 kwietnia 2011r. Wnioskodawca sformułował nowe pytania nie obejmujące tej tematyki, a odnoszące się tylko i wyłącznie do zagadnień usług przeprowadzania egzaminów elektroenergetycznych, szkoleń w zakresie obsługi wózków widłowych oraz szkoleń energetycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.