INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2011 r. (data wpływu 27 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, w części dotyczącej zwolnienia od podatku usług kulturalnych świadczonych przez Teatr – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m. in. w zakresie zwolnienia od podatku usług kulturalnych świadczonych przez Teatr.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Teatr jest instytucją kultury, wpisaną do Rejestru Kultury Samorządu Województwa. Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Celem statutowym Teatru jest tworzenie, prezentacja i upowszechnianie kultury teatralnej. Do podstawowych zadań Teatru należy realizacja i prezentacja najwyższej jakości widowisk teatralno-muzycznych. Teatr realizuje swoje cele w szczególności przez:

1. produkowanie i wystawianie widowisk teatralno-muzycznych we własnej siedzibie i poza nią, z wykorzystaniem własnego zespołu i zaproszonych artystów;
2. organizowanie koncertów muzyki popularnej;
3. wystawianie spektakli dramatycznych tworzonych we współpracy z osobistościami teatru polskiego i światowego;
4. organizowanie widowisk para-teatralnych, związanych z wernisażami, wystawami, koncertami, recitalami najciekawszych twórców kraju i zagranicy;
5. prowadzenie impresariatu artystycznego i działalności objazdowej (zwłaszcza na terenie województwa), a także organizowanie występów innych teatrów i zespołów na własnych scenach;
6. edukacja teatralna, realizowana w szczególności poprzez:

1. współpraca ze Studium;
2. współpraca ze szkołami prowadzącymi edukację artystyczną młodzieży;
3. opiekę artystyczną nad młodzieżowymi grupami teatralnymi;

• współpracę z innymi instytucjami kultury.

Teatr jest właścicielem budynku Domu A., który stanowi zaplecze mieszkaniowe dla pracowników Teatru oraz studentów Studium przy Teatrze. Ponadto, Teatr, na mocy umowy zawartej z Teatrem M., oddał kilka pokoi do dyspozycji pracowników Teatru M. W Domu A. znajdują się także pokoje wynajmowane na krótki okres osobom z zewnątrz: realizatorom teatralnym gościnnie pracującym na rzecz Teatru. Dom A. figuruje w „wykazie obiektów stanowiących własność Skarbu Państwa albo jednostek samorządu terytorialnego, w których prowadzona jest, jako podstawowa, działalność kulturalna, lub które dla takiej działalności zostały wybudowane i nie mogą być przeznaczone do prowadzenia wyłącznie innej działalności podstawowej”, stanowiącym załącznik do rozporządzenia Ministra Kultury z dnia 6 stycznia 1999 r. (Dz. U. Nr 21, poz. 185 ze zm.).

Dotychczas usługi zakwaterowania pracowników Teatru i studentów Studium kwalifikowane były w grupie według PKWiU 2004 – 55.23.15-00.00 „Usługi krótkotrwałego zakwaterowania, gdzie indziej nie sklasyfikowane”. Wynajem lokali mieszkalnych na rzecz pracowników Teatru M. mieściły się w grupowaniu PKWiU 70.20.11-00.00 „Usługi wynajmowania lub dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym stanowiącym majątek własny”. Krótkotrwałe zakwaterowanie osób z zewnątrz mieściło się w grupowaniu PKWiU 55.23.13-00.00 „Usługi wynajmu pozostałych umeblowanych lokali krótkotrwałego zakwaterowania”. Wyżej wskazane usługi, z wyłączeniem usług mieszczących się w PKWiU 55.23.13-00.00, zwolnione były od podatku VAT.

Teatr, w ramach swojej działalności edukacyjnej, prowadzi zajęcia dla dzieci i młodzieży. Zajęcia w Teatrze J. prowadzone są w formie warsztatów teatralnych, warsztatów tańca, wokalnych, zabaw aktorskich dla najmłodszych, itp. Koszt uczestnictwa w zajęciach jest częściowo pokrywany przez samych uczestników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z wejściem w życie, z dniem 1 stycznia 2011 r., zmian do ustawy o podatku VAT, Teatr prawidłowo zakwalifikował wskazane usługi związane z prowadzeniem zajęć dla dzieci i młodzieży w formie warsztatów teatralnych, warsztatów tańca, wokalnych, zabaw aktorskich dla najmłodszych zgodnie z PKWiU 2008 i zastosował prawidłowo nowe stawki podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi związane z organizowaniem warsztatów teatralnych dla dzieci i młodzieży (PKWiU 90.04.10.0 – usługi związane z działalnością obiektów kulturalnych) zwolnione są od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast art. 8 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 5a ustawy, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (…).

Stosownie zaś do art. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), uchyla się – z dniem 1 stycznia 2011 r. – art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i dodaje pkt 17-41.

Na mocy obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 33, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Przy czym, ustawodawca wprowadzając ww. zwolnienie, nie posłużył się odwołaniem do właściwej klasyfikacji statystycznej w tym zakresie. Zatem, bez znaczenia dla możliwości skorzystania przez podatnika z tego zwolnienia pozostaje kwestia sklasyfikowania tych czynności w odpowiednim grupowaniu statystycznym – istotny jest faktyczny charakter tych czynności, jak również podmiotowość świadczącego usługi.

Z powyższego wynika, iż ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy korzystać mogą jedynie:

1. podmioty prawa publicznego,
2. podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym,
3. wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej,
4. indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

W analizowanej sprawie zwrócić uwagę należy na cel zwolnień przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy. Brzmienie tego przepisu wskazuje, że ze zwolnienia od podatku korzystać mogą usługi w zakresie kultury oraz dostawa towarów ściśle z tymi usługami związana. Jednakże, usługi te – aby mogły korzystać ze zwolnienia – świadczone muszą być przez specyficzne podmioty. Polski prawodawca określił te podmioty, wymieniając je w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, jako: podmioty prawa publicznego; podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym; wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej; indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Z okoliczności sprawy wynika, że Teatr, w ramach swojej działalności edukacyjnej, prowadzi zajęcia dla dzieci i młodzieży. Zajęcia prowadzone są w formie warsztatów teatralnych, warsztatów tańca, wokalnych, zabaw aktorskich dla najmłodszych, itp. Koszt uczestnictwa w tych zajęciach częściowo pokrywają sami uczestnicy. Teatr jest instytucją kultury, wpisaną do Rejestru Kultury Samorządu Województwa.

W tym miejscu należy wskazać, iż zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 ze zm.), działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

W rozumieniu art. 2 tej ustawy, formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury.

Niewątpliwie, mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że opisane we wniosku czynności, polegające na prowadzeniu zajęć dla dzieci i młodzieży w ramach warsztatów teatralnych, warsztatów tańca, wokalnych, zabaw aktorskich dla najmłodszych, wiąże się bezpośrednio z prowadzoną przez Teatr działalnością kulturalną (usługi kulturalne). Ich głównym celem bowiem jest upowszechnianie i ochrona kultury.

A zatem, biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności faktyczne sprawy oraz treść powołanych w tym zakresie przepisów prawa, stwierdzić należy, że w opisanym we wniosku przypadku Teatr uprawniony jest do korzystania ze zwolnienia od podatku od dnia 1 stycznia 2011 r., zgodnie z powołanym wcześniej art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy. W tym przypadku bowiem, jako instytucja o charakterze kulturalnym, wpisana do rejestru instytucji kultury (Rejestr Kultury Samorządu Województwa), świadczy usługi kulturalne, polegające na upowszechnianiu i ochronie kultury.

Należy zaznaczyć, iż tut. organ nie jest uprawniony do dokonania oceny prawidłowości klasyfikacji przedmiotowych czynności w oparciu o przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.). W razie wątpliwości w tym zakresie Wnioskodawca winien zwrócić się do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Głównego Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Końcowo, wskazać należy, iż w zakresie pytań: „czy w związku z wejściem w życie, z dniem 1 stycznia 2011 r., zmian do ustawy o podatku VAT, Teatr prawidłowo zakwalifikował wskazane usługi związane z: zakwaterowania studentów Studium W, zakwaterowania pracowników Teatru, pracowników Teatru M. oraz „osób z zewnątrz” oraz współorganizowania imprez kulturalnych zgodnie z PKWiU 2008 i zastosował prawidłowo nowe stawki podatku VAT” wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.