Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/443-289/11-7/ISN
z 28 czerwca 2011 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP4/443-289/11-7/ISN
Data
2011.06.28
Referencje
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Przepisy ogólne --> Czynności opodatkowane
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Dostawa towarów i świadczenie usług --> Świadczenie usług
Podatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczenie i zwrot podatku --> Odliczenie podatku
Słowa kluczowe
czynności opodatkowane
leasing
podatek od towarów i usług
prawo do odliczenia
samochód osobowy
świadczenie usług
Istota interpretacji
Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku przy wykupie samochodu osobowego będącego przedmiotem leasingu.
Wniosek ORD-IN 844 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2011 r. (data wpływu 6 kwietnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 czerwca 2011 r. (data wpływu 9 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku przy wykupie samochodu osobowego będącego przedmiotem leasingu – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 6 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku przy wykupie samochodu osobowego będącego przedmiotem leasingu. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 czerwca 2011 r. (data wpływu 9 czerwca 2011 r.) o wskazanie, które z zadanych pytań dotyczy stanu faktycznego, a które zdarzenia przyszłego oraz o brakującą opłatę. W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie. Czy w przypadku nabycia samochodu osobowego po zakończeniu Umowy, Spółka będzie miała prawo do odliczenia 60% kwot podatku naliczonego nie więcej niż 6000 zł z faktury dokumentującej sprzedaż, niezależnie od wykorzystania limitu związanego z odliczeniem z tytułu czynszu dzierżawnego... Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku nabycia samochodu osobowego po zakończeniu Umowy, będzie miał on prawo do odliczenia 60% kwot podatku naliczonego nie więcej niż 6000 zł z faktury dokumentującej sprzedaż, niezależnie od wykorzystania limitu związanego z odliczeniem z tytułu czynszu dzierżawnego. Spółka pragnie zauważyć, że wykup samochodu będącego przedmiotem dzierżawy jest odrębną czynnością prawną, niewywodzącą się w sposób bezpośredni z Umowy. Tym samym, dokonanie odliczenia od czynszu dzierżawnego w ramach obowiązującego limitu nie powinno zasadniczo wpływać na limit odliczenia, z którego podatnik może skorzystać w przypadku wykupu przedmiotu dzierżawy. Ustawodawca bowiem wyraźnie rozgranicza czynności związane ze świadczeniem usług w ramach umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze (ograniczenie odliczenia podatku na mocy art. 3 ust. 6 ustawy zmieniającej VAT) od czynności nabycia takiego pojazdu (art. 3 ust. 1 ustawy zmieniającej VAT). W konsekwencji, Spółka będzie uprawniona do odliczenia 60% kwoty podatku określonej na fakturze dokumentującej sprzedaż samochodu osobowego, będącego wcześniej przedmiotem dzierżawy, nie więcej jednak niż 6000 zł – w zakresie, w jakim zakup ten będzie wiązał się z jej działalnością opodatkowaną VAT. Prawidłowość stanowiska Spółki na gruncie przepisów obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010 r. potwierdziły organy podatkowego, przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 16 sierpnia 2010 r. (sygn. ITPP1/443-486/10/AT). W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego, na podstawie zapisu art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji opakowań oraz systemów aplikacji leków dla przemysłu farmaceutycznego. W ramach swojej działalności korzystać będzie z usług wyspecjalizowanych podmiotów, w ramach których uzyska prawo do odpłatnego korzystania z samochodów osobowych niestanowiących jego majątku na podstawie zawartych w tym zakresie umów. Na podstawie zawartej umowy, której przedmiotem jest dzierżawa przez Spółkę od Wydzierżawiającego samochodów określonych szczegółowo w załącznikach do umowy, uzyska ona prawo do używania i pobierania pożytków z używania samochodów będących własnością Wydzierżawiającego w okresach umownych określonych odrębnie dla każdego samochodu. Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty łącznego miesięcznego czynszu dzierżawy obejmującego czynsz dzierżawy określony odrębnie dla każdego samochodu w załącznikach do umowy oraz innych opłat określonych w umowie lub w załącznikach. Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku nabycia samochodu osobowego po zakończeniu umowy dzierżawy, niezależnie od wykorzystania limitu związanego z odliczeniem z tytułu czynszu dzierżawnego. Do dnia 31 grudnia 2010 r., zasady odliczenia podatku VAT od nabycia i użytkowania samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy. Na mocy art. 1 ust. 1 pkt 11 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej „ustawą nowelizującą”, z dniem 1 stycznia 2011 r. zostały uchylone przepisy art. 86 ust. 3 -7a ustawy. Natomiast dodano m.in.:
Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej, dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 oraz art. 88a wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r. Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów osobowych oraz paliw wykorzystywanych do ich napędu, regulują odpowiednio przepisy art. 3 oraz art. 4 ustawy nowelizującej. I tak, w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej postanowiono, iż w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2. Ponadto, zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł. Przez umowę dzierżawy, zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków (art. 693 § 2 ww. kodeksu). Z powyższej definicji wynika, iż umowa dzierżawy ma charakter odpłatny, a czynsz stanowi obligatoryjny element stosunku zobowiązaniowego. Dzierżawa samochodu osobowego stanowi więc świadczenie usługi i czynność ta, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jak wskazał Wnioskodawca po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy dzierżawy – jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy dzierżawiącemu. Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy dzierżawy jest uprawnieniem, z którego dzierżawiący może skorzystać, ale nie musi. W kontekście powyższego należy więc przyjąć, że wykup przedmiotu umowy dzierżawy jest odrębną czynnością – dostawą towaru – nie związaną z samą umową dzierżawy. Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W przedmiotowej sprawie – zgodnie z oświadczeniem Spółki – warunek ten zostanie spełniony. W związku z powyższym, skoro wykup przedmiotu umowy dzierżawy (samochodu osobowego) jest odrębną czynnością – dostawą towaru – nie związaną z samą umową dzierżawy, to od tej czynności będzie przysługiwało Zainteresowanemu prawo do odliczenia 60% kwoty podatku należnego, nie więcej niż 6.000 zł – wynikającej z faktury zakupu przedmiotowego pojazdu, niezależnie od wykorzystania limitu związanego z odliczeniem z tytułu czynszu dzierżawnego. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. W przedmiotowej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do odliczenia podatku przy wykupie samochodu osobowego będącego przedmiotem dzierżawy. Natomiast pozostałe kwestie dotyczące podatku od towarów i usług zostały rozpatrzone w odrębnych interpretacjach indywidualnych z dnia 28 czerwca 2011 r. ILPP4/443-289/11-3/ISN, ILPP4/443-289/11-4/ISN, ILPP4/443-289/11-5/ISN i ILPP4/443 -289/11-6/ISN. Ponadto w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. Referencje
|
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.