INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2011 r. (data wpływu 28 stycznia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania preferencyjnej, 0% stawki podatku w przypadku dostaw paliwa służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania preferencyjnej, 0% stawki podatku w przypadku dostaw paliwa służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka sprowadza z zagranicy w ramach importu olej napędowy oznaczony znacznikiem oraz zabarwiony na niebiesko, przeznaczony do celów żeglugi. Następnie paliwo żeglugowe jest sprzedawane armatorom i dostarczane bezpośrednio na jednostki pływające, w ramach dostaw towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu tych jednostek. W zależności od sposobu używania tych jednostek, Spółka wystawiając faktury sprzedaży stosuje stawkę podstawową 23% lub stawkę obniżoną 0%. Jeden z odbiorców paliwa żeglugowego prowadzi działalność gospodarczą polegającą na odpłatnym przewozie pasażerów i organizowaniu imprez sportowych na statku, czyli sportowego połowu ryb. Ten sam statek (kuter rybacki) używany jest przez armatora do przybrzeżnych połowów ryb. W przypadku zakupu paliwa żeglugowego, armator oświadcza, czy zakupiona partia paliwa zostanie zużyta do przybrzeżnych połowów ryb (stawka obniżona 0%), czy też do odpłatnego przewozu osób związanego ze sportowym połowem ryb na wodach przybrzeżnych (stawka podstawowa 23%) i wystawiana jest faktura z właściwą stawką podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy przepis art. 83 ust. 1 pkt 10 lit a) ustawy o podatku od towarów i usług dotyczy jedynie statków przewożących pasażerów za opłatą lub używanych dla celów gospodarczych, przemysłowych lub do połowów, w ramach żeglugi na pełnym morzu...
2. Czy w przedstawionym zdarzeniu faktycznym możliwe jest, aby wystawiano faktury VAT ze stawką podstawową w wysokości 23% w przypadku używania statku do odpłatnego przewozu osób i organizowania sportowego połowu ryb na wodach przybrzeżnych lub ze stawką obniżoną w wysokości 0%, gdy statek używany jest do połowów przybrzeżnych (art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. b) ustawy)...

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a) dotyczy tylko i wyłącznie dostaw paliwa żeglugowego, na statki używane do żeglugi na pełnym morzu, a jednocześnie żegluga ta wiąże się z przewozem pasażerów za opłatą lub używaniem statku dla celów gospodarczych, przemysłowych lub do połowów. Oznacza to, że w przypadku przewozu pasażerów za opłatą, użyciem statku do celów gospodarczych, przemysłowych na pełnym morzu, można zastosować obniżoną stawkę podatku w wysokości 0%, natomiast w przypadku przewozu pasażerów za opłatą, użyciem statku do celów gospodarczych i przemysłowych na wodach przybrzeżnych, należy zastosować stawkę podatku w wysokości 23%.

W ocenie Spółki, możliwe jest stosowanie zarówno stawki obniżonej w wysokości 0%, jak i stawki podstawowej w wysokości 23% dla tego samego armatora, pod warunkiem, że każdorazowo armator zamawiając partię paliwa złoży oświadczenie określające, czy zamawiana konkretna partia paliwa żeglugowego zostanie zużyta w związku z połowem przybrzeżnym, czy w związku z przewozem pasażerów za odpłatą na wodach przybrzeżnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii – art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianach niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz możliwość stosowania zwolnień podatkowych.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków używanych do żeglugi na pełnym morzu oraz przewożących pasażerów za opłatą lub używanych do celów gospodarczych, przemysłowych lub do połowów.

Stosownie do ust. 1 pkt 10 lit. b) powołanego artykułu, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków używanych do udzielania pomocy na morzu, lub do połowów przybrzeżnych, z wyłączeniem dostaw prowiantu na pokład statków do połowów przybrzeżnych.

Zgodnie z dyspozycją ust. 2 ww. artykułu, opodatkowaniu stawką podatku 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

Analizując zapis powołanych wyżej przepisów art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a) i b) ustawy stwierdzić należy, że aby zastosować obniżoną 0% stawką podatku do dostaw towarów łącznie spełnione muszą być: kryterium wymienione w zdaniu wstępnym tego przepisu, tj. towary muszą służyć bezpośrednio zaopatrzeniu statków oraz kryterium rodzaju statku i jego przeznaczenia.

Istotne znaczenie ma w tym przypadku użyte pojęcie, że towary powinny służyć bezpośrednio zaopatrzeniu statków. Rozpatrując kryterium przedmiotowe wskazać należy, iż powiązanie towarów z „bezpośrednim zaopatrzeniem statków” pozwala na zastosowanie 0% stawki podatku od towarów i usług wyłącznie do tych towarów, które dostarczone zostały bezpośrednio nabywcy (nie obejmuje to dostaw na wcześniejszym etapie obrotu), i które są niezbędne do eksploatacji statku traktowanego jako środek transportu, np. materiały eksploatacyjne, takie jak produkty konieczne do działania silników, maszyn i innych urządzeń znajdujących się na statku, czy też wyposażenia dla celów nawigacji oraz realizacji zadań statku, związanych z rodzajem statku lub przewożonym ładunkiem, np. pościel, ręczniki, artykuły toaletowe czy też środki niezbędne dla utrzymania przewożonych towarów w dobrym stanie – dla statków przewożących towary.

Analizując drugie z wymienionych kryteriów - kryterium rodzaju statku i jego przeznaczenia wskazać należy, iż 0% stawka podatku od towarów i usług przewidziana w art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług znajduje zastosowanie jedynie w przypadku, gdy dostawa towarów służy bezpośrednio zaopatrzeniu statków przewożących pasażerów za opłatą lub używanych dla celów gospodarczych, przemysłowych lub do połowów, pod warunkiem, iż wszystkie te statki używane są do żeglugi na pełnym morzu. Możliwość zastosowania preferencyjnej, 0% stawki podatku na podstawie ust. 1 pkt 10 lit. b) powołanego artykułu dotyczyć będzie tylko takich dostaw, które służą bezpośrednio zaopatrzeniu statków używanych do udzielania pomocy na morzu, lub do połowów przybrzeżnych, z wyłączeniem dostaw prowiantu na pokład statków do połowów przybrzeżnych.

To, czy dostawa służy bezpośrednio zaopatrzeniu statku należy zawsze rozpatrywać indywidualnie, mając na uwadze rodzaj statku, jego przeznaczenie lub ewentualnie charakter przewożonego towaru.

W celu zdefiniowania pojęcia „morze pełne” należy odwołać się do „Konwencji o morzu pełnym” sporządzonej w Genewie w dniu 29 kwietnia 1958 roku (Dz. U. z 1963 r., Nr 33, poz. 187). Stosownie do artykułu 1 powyższej Konwencji, przez wyrażenie „morze pełne” rozumie się wszelkie części morza nie należące do morza terytorialnego ani do państwowych wód wewnętrznych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1991 roku o obszarach morskich Rzeczpospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502 ze zm.), obszarami morskimi Rzeczpospolitej Polskiej są: morskie wody wewnętrzne, morze terytorialne, wyłączna strefa ekonomiczna. Morze terytorialne to, zgodnie z zapisem art. 5 ust. 1 ww. ustawy, obszar wód morskich o szerokości 12 mil morskich (22.224 m), liczonych od linii podstawowej tego morza. Linię podstawową morza terytorialnego stanowi linia najniższego stanu wody wzdłuż wybrzeża lub zewnętrzna granica morskich wód wewnętrznych (ust. 2), zaś stosownie do ust. 3, zewnętrzną granicę morza terytorialnego stanowi linia, której każdy punkt jest oddalony o 12 mil morskich od najbliższego punktu linii podstawowej, z zastrzeżeniem ust. 4. Art. 5 ust. 4. ww. ustawy wskazuje, iż redy, na których odbywa się normalnie załadunek, wyładunek i kotwiczenie statków, położone całkowicie lub częściowo poza obszarem wód morskich określonym zgodnie z ust. 1 i 3, są włączone do morza terytorialnego. Granice red, o których mowa w ust. 4, określa Rada Ministrów w drodze rozporządzenia.

Wskazać należy, iż jedynie łączne spełnienie warunków wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a) lub b) ustawy pozwala na zastosowanie preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0%.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonuje dostaw paliwa żeglugowego armatorom i dostarcza bezpośrednio na jednostki pływające. Jeden z odbiorców paliwa żeglugowego prowadzi działalność gospodarczą polegającą na odpłatnym przewozie pasażerów i organizowaniu imprez sportowych na statku, czyli sportowego połowu ryb. Ten sam statek (kuter rybacki) używany jest przez armatora do przybrzeżnych połowów ryb. W przypadku zakupu paliwa żeglugowego, armator oświadcza, czy zakupiona partia paliwa zostanie zużyta do przybrzeżnych połowów ryb, czy do odpłatnego przewozu osób, związanego ze sportowym połowem ryb na wodach przybrzeżnych.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż w zakresie w jakim paliwo żeglugowe wykorzystywane jest do napędu jednostki, która używana jest do połowów przybrzeżnych, jego dostawa – pod warunkiem posiadania dokumentacji, o której mowa w art. 83 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług – korzysta z preferencyjnej, 0% stawki tego podatku. Wykorzystywanie statku do przewozu pasażerów za opłatą na wodach przybrzeżnych stanowi przesłankę negatywną do zastosowania 0% stawki podatku od towarów i usług.

Za prawidłowe zatem należy uznać stanowisko Spółki, iż możliwe jest stosowanie dla dostawy paliwa żeglugowego zarówno stawki obniżonej w wysokości 0%, jak i stawki podstawowej w wysokości 23% dla tego samego armatora, w zależności od sposobu wykorzystania przez niego statku.

Należy jednak podkreślić, że to podatnik podlega, na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu, rozumianemu jako nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego, w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach – art. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). Tak jak co do zasady uznać należy, że jednoznaczne oświadczenie złożone przez nabywcę o wykorzystaniu towaru dla bezpośredniego zaopatrzenia statku używanego do połowów przybrzeżnych będzie wystarczającym dowodem pozwalającym na zastosowanie przez podatnika stawki podatku 0%, to jednak ewentualne niezgodności w tej dokumentacji mogą spowodować dla niego ujemne konsekwencje w zakresie obciążeń podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.