INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Stowarzyszenia, przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2011r. (data wpływu do tut. BKIP 18 stycznia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 kwietnia 2011r. (data wpływu 13 kwietnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia od podatku VAT usług szkoleniowych, o których mowa jest w art. 44 ust. 2 i ust. 2a ustawy z dnia 18 stycznia 1996r. o kulturze fizycznej (t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 226, poz. 1675 ze zm.) oraz § 13 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 czerwca 2001r. w sprawie kwalifikacji, stopni i tytułów zawodowych w dziedzinie kultury fizycznej oraz szczegółowych zasad i trybu ich uzyskiwania (Dz. U. Nr 71, poz. 738 ze zm.) oraz usług ściśle związanych z ww. szkoleniami – jest prawidłowe,
• zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, świadczonych przez Wnioskodawcę usług związanych ze sportem i wychowaniem fizycznym w zakresie udzielania szkołom narciarskim licencji i zezwoleń na prowadzenie kursów kadrowych zgodnie z wypracowanym przez Wnioskodawcę programem nauczania – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2011r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych oraz usług związanych ze sportem i wychowaniem fizycznym.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 29 marca 2011 r. znak: IBPP3/443-83/11/PH wezwano o ich uzupełnienie. Uzupełnienia dokonano w dniu 13 kwietnia 2011 r. W uzupełnieniu wniosku wskazano, że pytanie zawarte we wniosku z dnia 13 stycznia 2011r. dotyczy usług szkolenia i pozostałych usług takich jak pobieranie opłat za udzielanie szkołom narciarskim licencji i zezwoleń na prowadzenie kursów kadrowych zgodnie z wypracowanym przez Wnioskodawcę programem nauczania, pobieranie opłat za udział w zawodach będących podsumowaniem poszczególnych stopni instruktorskich, pobieranie opłat za udział w doszkoleniach i zawodach weryfikujących umiejętności instruktorskie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Stowarzyszenie jest organizacją non-profit zrzeszającą instruktorów i trenerów narciarstwa. Jego celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania narciarstwa powszechnego. Utrzymuje się głównie ze składek członkowskich oraz z częściowo odpłatnej realizacji zadań statutowych, z których ewentualne dochody przeznaczane są w całości na działalność statutową. Nie korzysta z dotacji ani subwencji, stara się natomiast pozyskiwać sponsorów wspierających jego działania. Stowarzyszenie dba o wysoki poziom nauczania narciarstwa. W tym celu zajmuje się szkoleniem kadry instruktorskiej. Na podstawie zgody udzielanej każdorazowo przez Ministerstwo Sportu i Turystyki organizuje co roku Centralny Kurs Instruktorski (teoretyczny i praktyczny). Ostatnia zgoda na prowadzenie przez Wnioskodawcę szkolenia instruktorów w sezonie 2010/2011 wydana została 8 lipca 2010r. na okres do 31 lipca 2011r. na podst. art. 44 ust. 2 i ust. 2a ustawy z dnia 18 stycznia 1996r. o kulturze fizycznej i art. 13 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 czerwca 2001r.

Uczestnicy kursu po jego zaliczeniu otrzymują związkowy stopień instruktora narciarstwa PZN i równocześnie państwowy stopień instruktora rekreacji ruchowej w dziedzinie narciarstwo i mają prawo do szkolenia innych osób. W celu utrzymania wysokiego poziomu nauczania Stowarzyszenie prowadzi obowiązkowe dla instruktorów doszkolenia unifikacyjne i organizuje zawody instruktorów w celu weryfikacji ich umiejętności. W celu realizacji zadań statutowych Wnioskodawca współpracuje ze Szkołami Narciarskimi, których instruktorzy prowadzą zajęcia na jego kursach. Szkoły Narciarskie wykonują swoją działalność szkoleniową realizując opracowany przez Stowarzyszenie i zatwierdzony przez Ministerstwo Sportu i Turystyki program nauczania. Szkoły po uzyskaniu udzielanej przez Stowarzyszenie licencji mają prawo prowadzić szkolenia podstawowe tj. powszechne i szkolenie kadrowe tj. na poszczególne stopnie instruktorskie (demonstrator, pomocnik instruktora). Osoby pragnące zostać instruktorem narciarstwa muszą przejść cały cykl szkolenia i dopiero po zaliczeniu kursów kadrowych prowadzonych przez Szkoły mają prawo wziąć udział w Centralnym Kursie Instruktorskim organizowanym przez Stowarzyszenie.

Działalność Stowarzyszenia wg Polskiej Klasyfikacji Działalności została sklasyfikowana jako „pozostała działalność związana ze sportem - 9319Z” (wg PKD 2004 - 9262Z).

Do tej pory Stowarzyszenie korzystało ze zwolnienia VAT z uwagi na zakwalifikowanie jego usług statutowych pod symbolem PKWIU 92.62 (pozostała działalność związana ze sportem), a usług szkoleniowych pod symbolem PKWIU 80.42.20 (usługi w zakresie pozostałych form kształcenia).

W uzupełnieniu wniosku (data wpływu 13 kwietnia 2011r.) dodatkowo wyjaśniono:

• pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1 dotyczy usług szkolenia i pozostałych usług takich jak pobieranie opłat za udzielanie szkołom narciarskim licencji i zezwolenia na prowadzenie kursów kadrowych zgodnie z wypracowanym przez Stowarzyszenie programem nauczania, pobieranie opłat za udział w zawodach będących podsumowaniem poszczególnych stopni instruktorskich, pobieranie opłat za udział w doszkoleniach i zawodach weryfikujących umiejętności instruktorów;
• Wnioskodawca jest stowarzyszeniem kultury fizycznej zrzeszającym osoby fizyczne tj. instruktorów i trenerów narciarstwa oraz szkoły narciarskie, z których wiele jest stowarzyszeniami, klubami sportowymi, klubami uczniowskimi;
• świadczone usługi są konieczne do organizowania i uprawiania sportu i wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim, trudno bowiem mówić o aktywności fizycznej w dziedzinie narciarstwa bez odpowiedniego przygotowania, a takie przygotowanie warunkują odpowiednio wyszkoleni instruktorzy narciarstwa;
• świadczone usługi są wykonywane wyłącznie na rzecz członków Stowarzyszenia odpłatnie, z tym, że odpłatność ta skalkulowana jest po kosztach, natomiast składki członkowskie są opłacane przez członków z racji przynależności do stowarzyszenia;
• jako organizacja non-profit przy świadczeniu w/w usług Stowarzyszenie nie jest nastawione na osiąganie zysków, jakiekolwiek dochody przeznaczane są na działalność statutową;
• instruktorzy są to w większości nauczyciele akademiccy uczestniczący w wychowaniu fizycznym, wśród instruktorów są również osoby czynnie uprawiające sport, wszyscy instruktorzy posiadają obecnie również państwowy stopień instruktora rekreacji ruchowej, zgodnie z nową ustawą o sporcie Stowarzyszenie będzie się starać, aby jego instruktorzy oprócz związkowego stopnia Instruktora Polskiego Związku Narciarskiego posiadali równocześnie stopień instruktora sportu;
• przeprowadzane szkolenia na stopień instruktora spełniały wymogi nakładane (do obecnego sezonu 2010/2011 włącznie) przez Ministerstwo Sportu i Turystyki i były zgodne z art. 44 ust. 2 i ust. 2a ustawy o kulturze fizycznej z dnia 18 stycznia 1996r. i art. 13 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 czerwca 2001r. Jak wskazano we wniosku, ostatnia zgoda na prowadzenie szkolenia instruktorów została wydana 8 lipca 2010r. na okres do 31 lipca 2011r.;
• przed rozpoczęciem nowego sezonu narciarskiego 2011/2012 Stowarzyszenie wystąpi do Ministerstwa Sportu o udzielenie zgody na przeprowadzenie szkoleń zgodnie z nową ustawą o sporcie, szkolenia te będą wówczas specjalistycznymi kursami o których mowa w art. 41 ust. 3 pkt 3, ust. 4 pkt 4, ust. 5 pkt 4 oraz ust. 6 pkt 2 ustawy o sporcie z dnia 25 czerwca 2010r.;
• oprócz szkoleń na instruktora narciarstwa Stowarzyszenie prowadzi również szkolenia na które nie występuje o zgodę do Ministerstwa Sportu, ale do prowadzenia których jest zobligowane z tytułu przynależności do międzynarodowych stowarzyszeń zrzeszających instruktorów narciarstwa. Są to kursy lawinowe, ski-tourowe, które muszą ukończyć osoby starające się o międzynarodowy tytuł instruktora zawodowego (ISIA) oraz obowiązkowe doszkolenia instruktorów bez uczestnictwa w których instruktor traci prawo szkolenia;
• doszkolenia unifikacyjne i zawody przeprowadzane w celu weryfikacji umiejętności instruktorów są ściśle związane ze szkoleniem instruktorów i są niezbędne do podnoszenia kwalifikacji zawodowych, bez udziału w nich i osiągnięcia odpowiednich wyników instruktor traci prawo szkolenia innych osób.
  
  

Pytanie dotyczy zarówno stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego. W chwili obecnej Stowarzyszenie kończy sezon narciarski 2010/2011 i zacznie przygotowania do następnego 2011/2012. W obecnym sezonie do 31 grudnia 2010r. Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia z VAT z uwagi na zakwalifikowanie usług statutowych pod symbolem PKWiU 92.62, a usług szkoleniowych pod symbolem PKWiU 80.42.20. Od 1 stycznia 2011r. po zmianie ustawy o VAT Stowarzyszenie uważa, że spełnia warunki do korzystania ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 pkt 29 a) ponieważ posiada aktualne zezwolenie na prowadzenie szkoleń na stopień instruktora narciarstwa wydane przez Ministerstwo Sportu i Turystyki do 31 lipca 2011r. Wnioskodawca będzie starał się o uzyskanie podobnej zgody na prowadzenie szkoleń w sezonie 2011/2012 aby jego instruktorzy poza stopniem związkowym Instruktora Polskiego Związku Narciarskiego posiadali również państwowy stopień instruktora sportu.

W przypadku pozostałych usług statutowych Stowarzyszenie uważa, że może korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32, ponieważ jest organizacją non-profit, działającą w sferze kultury fizycznej na rzecz rozwoju i upowszechniania narciarstwa, a świadczone usługi są ściśle związane ze sportem i wychowaniem fizycznym oraz zrzesza poza osobami fizycznymi współpracujące z nim Szkoły Narciarskie.

Stowarzyszenie jest członkiem Polskiego Związku Narciarskiego i międzynarodowych stowarzyszeń zrzeszających instruktorów amatorów (IVSI), instruktorów zawodowych (ISIA), instruktorów wyższych uczelni (IVSS).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle nowych przepisów VAT, jako organizacja non-profit, której działalność jest ściśle związana ze sportem i wychowaniem fizycznym, przy świadczonych usługach Stowarzyszenie powinno się odwoływać tylko do art. 43 ust. 1 pkt 32 Ustawy o VAT...

Czy w przypadku usług szkoleniowych ma powoływać się na art. 43 ust. 1 pkt 29a...

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi ściśle związane ze sportem korzystają ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 Ustawy o VAT. Równocześnie w przypadku kształcenia kadry instruktorskiej można korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29a Ustawy o VAT.

Na wystawianych fakturach za szkolenia powinno się wpisywać, jako podstawę zwolnienia, art. 43 ust. 1 pkt 29a i pkt 32, na pozostałych art. 43 ust. 1 pkt 32.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu w/w podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 5a ustawy o VAT, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ww. ustawy stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Przy czym ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jednym z nich jest zwolnienie od podatku usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczonych przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

1. są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
2. świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
3. są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

-z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością (art. 43 ust. 1 pkt 32).

Zauważyć należy, iż zwolnienie usług związanych ściśle ze sportem doznaje pewnego ograniczenia ze względu na status usługodawcy, a mianowicie z cyt. wyżej przepisu wynika, że ze zwolnienia może korzystać podmiot będący klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych.

Działalność klubów sportowych i związków sportowych regulują przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 2010r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857). Stosownie do art. 3 i 6 tej ustawy działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Klub sportowy działa jako osoba prawna. Kluby sportowe, w liczbie co najmniej 3, mogą tworzyć związki sportowe. Związek sportowy działa w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń.

Natomiast związek stowarzyszeń i innych osób prawnych uregulowany został przepisami ustawy z dnia 7 kwietnia 1989r. Prawo o stowarzyszeniach (t.j. Dz. U. Nr 79, poz. 855 ze zm.). W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy stowarzyszenia w liczbie co najmniej trzech mogą założyć związek stowarzyszeń. Założycielami i członkami związku mogą być także inne osoby prawne, z tym że osoby prawne mające cele zarobkowe mogą być członkami wspierającymi. Z cyt. wyżej art. 22 ust. 1 ustawy Prawo o stowarzyszeniach wynika, iż stowarzyszenia mogą tworzyć związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, czasami zwane także federacjami. Aby taki związek powstał muszą się zebrać przynajmniej trzy stowarzyszenia. Związek wspólnie z tymi trzema stowarzyszeniami mogą tworzyć jeszcze inne osoby prawne, które nie mają celów zarobkowych np. fundacje.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest stowarzyszeniem kultury fizycznej zrzeszającym osoby fizyczne tj. instruktorów i trenerów narciarstwa oraz szkoły narciarskie, z których wiele jest stowarzyszeniami, klubami sportowymi, klubami uczniowskimi. Zatem Wnioskodawca nie spełnia kryteriów podmiotowych niezbędnych do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, nie jest bowiem ani klubem sportowym ani związkiem sportowym ani też związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26, prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Powyższe zwolnienie wynika z przepisów prawa wspólnotowego a mianowicie z art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. U. L Nr 145, str. 1 ze zm.) w myśl którego zwolnione jest od podatku od wartości dodanej kształcenie dzieci i młodzieży, edukacja szkolna i uniwersytecka, kształcenie zawodowe i szkolenia przekwalifikujące, w tym świadczenie usług i dostawa towarów bezpośrednio z nimi związanych, wykonywane przez organy podlegające prawu publicznemu powołane do wykonywania takiej działalności lub przez inne organizacje wskazane przez zainteresowane Państwa Członkowskie jako organizacje powołane do realizacji podobnych celów.

Analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 347, str. 1 ze zm.).

W dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepisy tego rozporządzenia zawierają szczegółowe regulacje, odpowiadające zagadnieniom unormowanym już w przepisach Szóstej Dyrektywy, które powodowały rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w państwach członkowskich UE lub też zachodziło ryzyko powstania takich rozbieżności.

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Można zatem przyjąć, że w ramach pojęcia kształcenia zawodowego mieści się zdobywanie wiedzy i umiejętności koniecznych do wykonywania określonego zawodu, jak również późniejsze rozwijanie tej wiedzy i tych umiejętności, natomiast w ramach pojęcia przekwalifikowania zawodowego mieści się zdobywanie wiedzy i umiejętności koniecznych do wykonywania innego zawodu niż obecnie wykonywany (przez określoną osobę).

Jak stanowi w/w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26, prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy o VAT, zwolnienia o których mowa m.in. w ust. 1 pkt 29 nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających ze zwolnienia.
   
   

Jak wynika z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Stowarzyszenie prowadzi szkolenia kadry instruktorskiej na podstawie zgody udzielonej przez Ministra Sportu i Turystyki. Wobec powyższego zastosowanie znajdzie przepis dotyczący zwolnień z tytułu kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Jak wyjaśnił Wnioskodawca ostatnia zgoda udzielona w dniu 8 lipca 2010r. na okres do 31 lipca 2011r. wydana została na podstawie art. 44 ust. 2 i ust. 2a ustawy z dnia 18 stycznia 1996r. o kulturze fizycznej oraz § 13 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 czerwca 2001r.

Zgodnie z w/w art. 44 ust. 2 ustawy z dnia 18 stycznia 1996r. o kulturze fizycznej (t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 226, poz. 1675 ze zm.), obowiązującym do dnia 16 października 2010r., kształcenie osób, o których mowa w ust. 1 i 1a tego artykułu (tj. także instruktorów i trenerów prowadzących zajęcia z zakresu sportu i rekreacji ruchowej) oraz menadżerów sportu przez jednostki inne niż szkoły wyższe wymaga uzyskania zgody ministra właściwego do spraw kultury fizycznej i sportu. Ponadto w myśl art. 44 ust. 2a w/w ustawy, minister, o którym mowa wyżej, udziela zgody, o której mowa w ust. 2, w przypadku stwierdzenia, że jednostka posiada warunki kadrowe i organizacyjne dla prawidłowego prowadzenia kształcenia.

Z kolei rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 czerwca 2001r. w sprawie kwalifikacji, stopni i tytułów zawodowych w dziedzinie kultury fizycznej oraz szczegółowych zasad i trybu ich uzyskiwania (Dz. U. nr 71, poz. 738 ze zm.) w § 1 stanowi, że tytułami zawodowymi w dziedzinie kultury fizycznej są tytuły: trenera, instruktora i menadżera. W § 6 oraz w § 7 tego rozporządzenia określono wymagania kwalifikacyjne jakie musi spełnić osoba ubiegająca się o uzyskanie tytułu instruktora dyscypliny sportu lub rekreacji ruchowej, m.in. związane z ukończeniem specjalistycznych kursów. Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 w/w rozporządzenia, specjalistyczne kursy, o których mowa w rozporządzeniu, mogą prowadzić jednostki inne niż szkoły wyższe i zakłady kształcenia nauczycieli, prowadzące kształcenie na kierunkach: wychowanie fizyczne, fizjoterapia lub turystyka i rekreacja po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw kultury fizycznej i sportu.

Wobec powyższego szkolenie dla instruktorów narciarstwa i instruktorów rekreacji ruchowej realizowane na podstawie powyższych przepisów, korzystają ze zwolnienia od podatku VAT jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Zwolnieniu od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy o VAT, podlegają również opłaty za udział w zawodach będących podsumowaniem poszczególnych stopni instruktorskich oraz opłaty za udział w doszkoleniach i zawodach weryfikujących umiejętności instruktorów, o ile są one ściśle związane z w/w usługami kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego prowadzonego na podstawie odrębnych przepisów i są niezbędne do ich wykonania.

Stawką 23% VAT są natomiast opodatkowane opłaty pobierane za udzielenie szkołom licencji i zezwolenie na prowadzenie kursów kadrowych zgodnie z wypracowanym przez Stowarzyszenie programem nauczania, gdyż nie są spełnione warunki do zwolnienia określone w w/w przepisach. Czynności te nie są bowiem usługami kształcenia.

Wobec powyższego stanowisko Stowarzyszenia w zakresie:

• zwolnienia od podatku VAT usług szkoleniowych, o których mowa jest w art. 44 ust. 2 i ust. 2a ustawy z dnia 18 stycznia 1996r. o kulturze fizycznej (t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 226, poz. 1675 ze zm.) oraz § 13 ust. 1 pkt 2 i ust. 2a rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 czerwca 2001r. w sprawie kwalifikacji, stopni i tytułów zawodowych w dziedzinie kultury fizycznej oraz szczegółowych zasad i trybu ich uzyskiwania (Dz. U. Nr 71, poz. 738 ze zm.) oraz usług ściśle związanych z w/w szkoleniemi – jest prawidłowe,
• zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, świadczonych przez Wnioskodawcę usług związanych ze sportem i wychowaniem fizycznym w zakresie udzielania szkołom narciarskim licencji i zezwoleń na prowadzenie kursów kadrowych zgodnie z wypracowanym przez Wnioskodawcę programem nauczania – jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy zaznaczyć, że w uzupełnieniu wniosku pismo z dnia 7 kwietnia 2011r. (data wpływu 13 kwietnia 2011r.) Wnioskodawca rozszerzył opis stanu faktycznego o szkolenia, na które nie występuje o zgodę do Ministerstwa Sportu, ale do prowadzenia których jest zobligowany z tytułu przynależności do międzynarodowych stowarzyszeń zrzeszających instruktorów narciarstwa. Ze względu na fakt, że w powyższej kwestii Wnioskodawca nie przedstawił zapytania oraz własnego stanowiska w sprawie, kwestia ta nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji. Może być ona natomiast przedmiotem nowego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.