INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 07 lutego 2011r. (data wpływu do tut. Biura – 14 lutego 2011r.), uzupełnionego w dniu 27 kwietnia 2011r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uwzględnienia kosztów uzyskania przychodów w informacji PIT-11 i rocznym obliczeniu podatku PIT-40 za rok 2010 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uwzględnienia kosztów uzyskania przychodów w informacji PIT-11 i rocznym obliczeniu podatku PIT-40 za rok 2010.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 18 kwietnia 2011r. Znak: IBPB II/1/415-145/11/AA, wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 27 kwietnia 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zgodnie z regulaminem pracy wnioskodawcy, wynagrodzenie za pracę wypłacane jest 1-go dnia miesiąca, a jeżeli jest to dzień wolny od pracy to w dniu roboczym poprzedzającym. W związku z powyższym w 2010r. wnioskodawca wypłacił 12 wypłat przy zastosowaniu 8 kosztów uzyskania przychodu.

W PIT-11 za 2010r. wnioskodawca ujął faktycznie zastosowane koszty uzyskania przychodu w ilości 8 razy, natomiast pracownikom, którym wypisano PIT-40 uwzględniono koszty uzyskania przychodu w ilości 12 razy.

Pracownicy, którzy odebrali PIT-11 z wpisaną liczbą kosztów uzyskania przychodu – 8 razy mają wątpliwości, na jakiej podstawie mają prawo zastosować koszty uzyskania przychodu w ilości 12 razy (12 wypłat) przy rocznym rozliczeniu podatku dochodowego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowo w PIT-11 i w PIT-40 wnioskodawca zastosował koszty uzyskania przychodu...

Wnioskodawca jest zdania, iż prawidłowo zastosował koszty uzyskania przychodu zarówno w PIT-11 jak i w PIT-40 za 2010r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska wnioskodawcy w zakresie uwzględnienia kosztów uzyskania przychodów w informacji PIT-11 oraz rocznym obliczeniu podatku PIT-40. W pozostałym zakresie wniosku zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 1 cyt. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż spółdzielnia zgodnie z regulaminem pracy, wypłaca wynagrodzenie za pracę 1-go dnia miesiąca, a jeżeli jest to dzień wolny od pracy to w dniu roboczym poprzedzającym. W związku z powyższym w 2010r. wnioskodawca wypłacił 12 wypłat przy zastosowaniu 8 kosztów uzyskania przychodu.

W PIT-11 za 2010r. spółdzielnia ujęła faktycznie zastosowane koszty uzyskania przychodu w ilości 8 razy, natomiast pracownikom, w rocznym obliczeniu podatku przez płatnika PIT-40 uwzględniła koszty uzyskania przychodu w ilości 12 razy.

Koszty uzyskania przychodów regulują przepisy Rozdziału 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 zdanie pierwsze powołanej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Osobom posiadającym status pracownika, uzyskującym przychody m. in. z tytułu stosunku pracy, przysługuje co do zasady, zgodnie z przepisem art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie jednej, pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów, niezależnie od wymiaru czasu pracy.

Zgodnie z tym przepisem, koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

1. wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
2. nie mogą przekroczyć łącznie 2.002 zł 05 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
3. wynoszą 139 zł 06 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.668 zł 72 gr, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę;
4. nie mogą przekroczyć łącznie 2.502 zł 56 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.
   
   

Zatem wysokość kosztów uzyskania przychodów ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych jest limitowana, i to zarówno w skali miesiąca, jak i całego roku. Powyższe znajduje również swoje odzwierciedlenie w treści art. 32 ust. 2 ustawy, który to przepis określa zasady poboru zaliczki na podatek dochodowy m.in. od przychodów ze stosunku pracy. Zgodnie z tym przepisem koszty uzyskania przychodów mogą być uwzględnione przez płatnika jedynie w miesiącu, w którym pracownik otrzymuje przychody ze stosunku pracy, przy czym ich wysokość nie może przekroczyć w 2010 r. kwoty 111 zł 25 gr miesięcznie, lub kwoty 139 zł 06 gr, w sytuacji opisanej w cyt. powyżej pkt 3.

Stosownie do treści art. 37 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, od którego zaliczki miesięczne pobierają płatnicy określeni w art. 31, art. 33 lub art. 35 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, złoży płatnikowi przed dniem 10 stycznia roku następującego po roku podatkowym oświadczenie sporządzone według ustalonego wzoru, które traktuje się na równi z zeznaniem, że:

1. poza dochodami uzyskanymi od płatnika nie uzyskał innych dochodów, z wyjątkiem dochodów określonych w art. 30-30c oraz art. 30e,
2. nie korzysta z odliczeń, z zastrzeżeniem ust. 1a pkt 2-4,
3. nie korzysta z możliwości opodatkowania dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 2 lub 4,
4. (uchylony),
5. nie ma obowiązku doliczenia kwot uprzednio odliczonych, z zastrzeżeniem ust. 1a pkt 5

-płatnik jest obowiązany sporządzić, według ustalonego wzoru (PIT-40), roczne obliczenie podatku, na zasadach określonych w art. 27, od dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym.

Art. 39 ust. 1 ww. ustawy stanowi natomiast, iż w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11), z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Płatnik przy sporządzaniu informacji PIT-11, o której mowa w art. 39 ust. 1 ww. ustawy, zobowiązany jest do wykazania kosztów uzyskania przychodów faktycznie uwzględnionych w trakcie roku, tj. w ilości 8 razy, w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, jeżeli istotnie tylko tyle razy wnioskodawca zastosował w ciągu roku koszty uzyskania przychodów przy poborze zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Powyższe wynika z uregulowania powołanych powyżej przepisów jak również znajduje potwierdzenie w pkt 5 objaśnienia do informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11). W treści tego objaśnienia jednoznacznie wskazano, iż w kwocie kosztów uzyskania przychodów wykazuje się koszty faktycznie uwzględnione przez płatnika przy obliczaniu zaliczki na podatek. Podkreślić jednakże należy, iż pracownicy mają jednak prawo uwzględnić pełne koszty uzyskania przychodów, należne za wszystkie przepracowane miesiące, tj. w sytuacji opisanej we wniosku – za 12 miesięcy, w zeznaniu podatkowym - PIT-37 lub PIT-36 (art. 45 ust. 1 ww. ustawy). Również w przypadku dokonania rocznego obliczenia podatku przez płatnika (PIT-40), na podstawie art. 37 ustawy - płatnik uwzględnia przysługujące koszty uzyskania przychodów za wszystkie miesiące, w których pracownik świadczył pracę (mimo, że np. w danym miesiącu nie otrzymywał wynagrodzenia). Koszty uzyskania przychodów przysługują bowiem pracownikowi za 12 miesięcy, o ile tylko w tym okresie pracownik zgodnie z umową świadczył pracę na rzecz spółdzielni. Koszty uzyskania przychodów ze stosunku pacy związane są bowiem bezpośrednio z wiążącym pracownika z zakładem pracy stosunkiem pracy, a więc świadczeniem pracy przez pracownika wynikającym z umowy.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz cytowane przepisy prawa podatkowego, stanowisko wnioskodawcy dotyczące prawidłowości zastosowania kosztów uzyskania przychodu w PIT-11 i PIT-40 za rok 2010 należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.