Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-137/11-4/IR
z 11 sierpnia 2011 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
|
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPTPP2/443-137/11-4/IR
Data
2011.08.11
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi
Temat
Podatek od towarów i usług --> Dokumentacja --> Kasy rejestrujące --> Kasy rejestrujące
Słowa kluczowe
dom pomocy społecznej
kasa rejestrująca
pomoc społeczna
Istota interpretacji
Na powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej nie ma wpływu fakt, że podatnik korzysta ze zwolnienia przedmiotowego z podatku VAT, bowiem ewidencję tą są zobowiązani prowadzić wszyscy podatnicy (także korzystający ze zwolnienia przedmiotowego od podatku), których obroty z tytułu sprzedaży na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy przekroczyły 40.000 zł.
Wniosek ORD-IN  356 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Domu Pomocy Społecznej przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2011 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim 13 maja 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 lipca 2011 r. (data wpływu 22 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu z tytułu sprzedaży usług na kasie rejestrującej – jest nieprawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 4 maja 2011 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu z tytułu sprzedaży usług na kasie rejestrującej. W związku z § 5a ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, pismem z dnia 10 maja 2011 r., przesłało ww. wniosek Dyrektorowi Izby Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim (data wpływu 13 maja 2011 r.), celem załatwienia zgodnie z właściwością miejscową. Przedmiotowy wniosek pismem z dnia 20 lipca 2011 r. został uzupełniony o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego oraz pełnomocnictwo. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe. Dom Pomocy Społecznej (DPS) przeznaczony dla dzieci niepełnosprawnych intelektualnie, działający na podstawie umowy z Powiatem, zlecającym zgodnie z przepisami ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 234, poz. 1536) realizację zadania publicznego oraz ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jednolity Dz. U. Nr 175, poz. 1362 ze zm.) – świadczy dla mieszkańców usługi pomocy społecznej wraz z zakwaterowaniem (Dział 87 PKWiU z 2008 r.). Usługi są świadczone na podstawie decyzji wydanych przez Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie dla mieszkanek na starych zasadach oraz dla mieszkanek na nowych zasadach przez Ośrodki Pomocy Społecznej. W decyzji ustalana jest miesięczna opłata za pobyt w DPS. Pozostałą część odpłatności ponoszą odpowiednio zobowiązani do alimentacji i/lub ośrodki pomocy społecznej. Odpłatność zgodnie z ww. decyzjami uiszczana jest w zdecydowanej większości na konto bankowe, rzadko do kasy DPS. Przychody kasowe DPS z tego tytułu wyniosły:
i nie są wyższe od 40.000 zł w roku. Zdaniem Wnioskodawcy pozostaje bezsporne, że DPS zwolniony jest z podatku VAT na podstawie art. 43 pkt 1 ust. 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Dlatego też potwierdzenie wpłaty DPS wystawia na druku Kasa Przyjmie. W roku 2011 Domy Pomocy Społecznej objęte były zwolnieniem z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (§ 2 oraz poz. 26 z załącznika do rozporządzenia w sprawie czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania Dz. U. Nr 224, poz. 1797 z dnia 23 grudnia 2009 r.). Na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. (Dz. U. Nr 138, poz. 930) usługi w zakresie opieki społecznej tracą zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących z dniem 30 kwietnia 2011 r., gdyż dział 87 PKWiU z 2008 nie jest wymieniony w załączniku do rozporządzenia. Liczba mieszkanek przebywająca w DPS w 2010 r. średnio wynosiła 63 osoby, a ilość wpłat bezpośrednio do kasy w ciągu jest mniejsza niż 50, biorąc pod uwagę tylko wpłaty opiekunów prawnych i wpłaty za pośrednictwem poczty do kasy DPS, zatem nie mają zastosowania szczególne czynności wymienione w poz. 34 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. Większość wpłat przekazywana jest przez ZUS w postaci przelewów bankowych, tytuł tego przelewu brzmi ,,Świadczenie ZUS" z podaniem nazwiska osoby przysługującej to świadczenie, niektóre kwoty nie są tożsame z miesięczną odpłatnością ponoszoną przez podopiecznego. W większości tych wpłat można powołać się na szczególne czynności wymienione w pozycji 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. W art. 43 ust. 1 pkt 22 oraz art. 111 ust. 1 i ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zauważyć należy, że kasy fiskalne służą do rejestracji obrotu i związanych z nim kwot podatku VAT. Stąd też, skoro DPS świadczył będzie wyłącznie usługi pomocy społecznej zwolnione od VAT, to w takiej sytuacji z tytułu tychże usług nigdy nie wystąpi kwota podatku związanego z obrotem, w związku z czym nie ma potrzeby prowadzenia ewidencji z użyciem kasy. Zauważyć trzeba, że rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930) odnosi się jedynie do tych czynności, które, co do zasady, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. W piśmie z dnia 20 lipca 2011 r. (data wpływu 22 lipca 2011 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, iż przed dniem 1 stycznia 2011 r. nie rozpoczął ewidencjonowania wykonanych usług przy zastosowaniu kas rejestrujących. Kwota obrotu w 2010 r. z działalności tytułem wpłat za pobyt w DPS podopiecznych wyniosła 9.087,90 zł czyli nie przekroczyła kwoty 40.000 zł. Kwota obrotu od 1 stycznia do 30 kwietnia 2011 r. z działalności tytułem wpłat za pobyt w DPS podopiecznych również nie przekroczyła kwoty 40.000 zł i wyniosła xxx zł. Wnioskodawca przedstawił szczegółowe informacje dotyczące wpłat (70% świadczenia rentowego) podopiecznych dokonywanych za pobyt:
Ogółem przychody kasowe w 2010 r. wyniosły xxx zł na podstawie 23 wpłat.
Ogółem przychody kasowe w 2011 r. wyniosły xxx zł na podstawie 11 wpłat. W związku z powyższym zadano następujące pytanie. Czy wpływy z tytułu odpłatności wnoszone przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (podopiecznych i ich rodziny) za pośrednictwem poczty do kasy placówki i na rachunki bankowe DPS należy rejestrować przy użyciu kas rejestrujących (kas lub drukarek fiskalnych), czy też na podstawie innych przepisów Wnioskodawca z takiej rejestracji wpływów jest zwolniony (rejestracja taka DPS nie dotyczy)... Zdaniem Wnioskodawcy, DPS w ramach swojej działalności statutowej świadczy wyłącznie usługi pomocy społecznej, rozumiane zgodnie z przepisami ustawy o pomocy społecznej, to w takim przypadku zarówno jego usługi, jak i ściśle związane z nimi dostawy towarów w całości są zwolnione od podatku VAT. Opłaty mieszkanek wyznaczają decyzje Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w przypadku mieszkanek przebywających w DPS-e na starych zasadach (52 osoby) oraz Ośrodki Pomocy Społecznej na nowych zasadach (12 osób). W DPS przebywają osoby niepełnosprawne intelektualnie, tym samym opłaty wyznaczone decyzją wpływają w większości przypadków na konto bankowe, w niewielu przypadkach za pośrednictwem poczty oraz wpłaty bezpośrednio do kasy przez opiekunów mieszkanek (1 osoba). Zdaniem Wnioskodawcy zakup kasy rejestrującej jest niecelowy oraz wydaje się niezasadne wydawanie paragonów listonoszowi za przyniesione przekazy pocztowe dotyczące odpłatności za pobyt w DPS (3 świadczenia). W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…). W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy. W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Oznacza to, że nie podlega obowiązkowi prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej świadczenie usług w części, w jakiej te czynności są opłacane przez inne podmioty niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Z przepisu art. 111 ust. 1 ustawy wynika ponadto, iż podatnicy, wobec których powstał obowiązek w zakresie stosowania kas rejestrujących, są obowiązani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego. Należy jednak zauważyć, iż opodatkowanie transakcji podatkiem od towarów i usług nie jest kryterium determinującym powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Przedmiotowy obowiązek dotyczy bowiem również sytuacji, gdy czynności sprzedaży są zwolnione od podatku lub wykonuje je podatnik zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy. Powyższą tezę wspiera pośrednio art. 111 ust. 5 ustawy, zgodnie z którym w przypadku, gdy podatnik rozpoczął ewidencjonowanie obrotu w obowiązujących terminach i wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub jest podatnikiem zwolnionym od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty określonej w ust. 4 na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, w terminie do 25. dnia od daty złożenia wniosku przez podatnika. Z powyższej normy prawnej wprost wynika, iż zamiarem ustawodawcy jest objęcie obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej wszystkich podatników dokonujących sprzedaży na rzecz konkretnych nabywców, a mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych bez względu na to, czy dokonywane transakcje podlegają opodatkowaniu i czy są dokonywane przez podatników zwolnionych podmiotowo z podatku VAT. Należy ponadto zauważyć, iż osoby, o których mowa w przepisie art. 111 ust. 1 ustawy, są ostatecznymi konsumentami, u których nie występuje podatek należny i nie dokonują odliczeń. Wobec tego, że wymienieni nabywcy nie są zainteresowani w wykazywaniu podatku naliczonego, w praktyce mogłoby dojść do nieprawidłowości w ewidencjonowaniu kwot należnych z tytułu sprzedaży towarów i świadczenia usług na ich rzecz. Zatem celem wprowadzenia kas fiskalnych była przede wszystkim potrzeba zapewnienia kontroli nad rzetelnością deklarowanych przez pewne grupy podatników podstaw opodatkowania. Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej umożliwia również realizację prawa konsumenta w zakresie otrzymania dokumentu (paragonu) zawierającego podstawowe dane o zawartej transakcji, w tym strukturze ceny. Jednocześnie w art. 111 ust. 8 ustawy zawarto upoważnienie dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do zwolnienia w drodze rozporządzenia na czas określony niektórych grup podatników oraz niektórych czynności z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu. Zatem stosownie do powyższego, kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie. W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. obowiązywały przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797). Zgodnie z zapisem § 2 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2010 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do ww. rozporządzenia, w którym w poz. 26 wymieniono świadczenie usług w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej (PKWiU 85). Natomiast od 1 stycznia 2011 r. obowiązują w tym zakresie przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930). W myśl § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, do dnia 31 grudnia 2012 r. – sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W poz. 37 ww. załącznika wymieniono świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła2). Z objaśnień zawartych w punkcie 2) wynika, iż zwolnienie to nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011 r. Korzystanie z powyższego zwolnienia wymaga spełnienia określonych warunków wynikających wprost z zapisu tej regulacji. Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy można zatem stosować jeżeli:
Prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia, przysługuje w sytuacji gdy zapłata za świadczone usługi w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy podatnika, bez względu na rodzaj wykonywanej usługi. Wyrażenie „w całości” odnosi się do poszczególnych usług świadczonych przez podatnika. Taka konstrukcja przepisu powoduje, że zwolnieniu nie podlega usługa, za którą zapłacono częściowo gotówką, a częściowo za pośrednictwem banku lub poczty. Warunkiem zwolnienia jest bowiem to, aby konkretna usługa została w całości zapłacona za pośrednictwem banku lub poczty oraz by było możliwe zidentyfikowanie transakcji, której zapłata dotyczy. Z treści § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia wynika natomiast, iż zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 30 kwietnia 2011 r. czynności objęte do dnia 31 grudnia 2010 r. zwolnieniem od ewidencjonowania wymienione w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797), niewymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia. W świetle powyższego do dnia 30 kwietnia 2011 r. zostało przedłużone zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku świadczenia usług w zakresie opieki społecznej, jako niewymienionych w załączniku do rozporządzenia z dnia 26 lipca 2010 r. Tym samym, od dnia 1 maja 2011 r. wobec podatników świadczących usługi w ww. zakresie, powstanie obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na zasadach ogólnych. Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, do dnia 31 grudnia 2012 r., zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40 000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6. Na podstawie § 3 ust. 6 rozporządzenia, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40 000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy. Jak wynika z § 5 rozporządzenia, podatnicy, o których mowa w art. 111 ust. 5 ustawy, osiągnięty obrót ewidencjonują jako obrót zwolniony od podatku od towarów i usług. Należy wskazać, iż zgodnie z art. 139 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 1998r. Nr 162, poz. 1118 ze zm.) ze świadczeń pieniężnych określonych w ustawie - po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki i innych należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych - podlegają potrąceniu, z uwzględnieniem art. 141, należności m.in. z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych. Nadmienić należy, że zgodnie z powołanym przepisem organ rentowy dokonuje potrąceń na wniosek dyrektorów tych placówek. Natomiast art. 140 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy określa górną granicę tych potrąceń, stanowiąc, że potrącenia należności z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych nie mogą przekraczać 65% kwoty świadczenia. Art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2007r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U. z 2009r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.) stanowi, iż pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania. Stosownie do art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej, opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wnosi mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70% swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70% tego dochodu. Zgodnie z art. 62 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej mieszkaniec domu wnosi opłatę do kasy domu lub na jego rachunek bankowy. Za jego zgodą opłata może być potrącana:
Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, iż Dom Pomocy Społecznej przeznaczony jest dla dzieci niepełnosprawnych intelektualnie. Działa na podstawie umowy z Powiatem, świadcząc dla mieszkańców usługi pomocy społecznej wraz z zakwaterowaniem (Dział 87 PKWiU z 2008 r.). Usługi są świadczone na podstawie decyzji wydanych przez Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie dla mieszkanek na starych zasadach oraz dla mieszkanek na nowych zasadach przez Ośrodki Pomocy Społecznej. W decyzji ustalana jest miesięczna opłata za pobyt w DPS. Pozostałą część odpłatności ponoszą odpowiednio zobowiązani do alimentacji i/lub ośrodki pomocy społecznej. Odpłatność zgodnie z ww. decyzjami uiszczana jest w zdecydowanej większości na konto bankowe, rzadko do kasy DPS. Liczba mieszkanek przebywająca w DPS w 2010 r. średnio wynosiła 63 osoby, a ilość wpłat bezpośrednio do kasy w ciągu jest mniejsza niż 50, biorąc pod uwagę tylko wpłaty opiekunów prawnych i wpłaty za pośrednictwem poczty do kasy DPS, zatem nie mają zastosowania szczególne czynności wymienione w poz. 34 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. Większość wpłat przekazywana jest przez ZUS w postaci przelewów bankowych, tytuł tego przelewu brzmi ,,Świadczenie ZUS" z podaniem nazwiska osoby przysługującej to świadczenie, niektóre kwoty nie są tożsame z miesięczną odpłatnością ponoszoną przez podopiecznego. W większości tych wpłat można powołać się na szczególne czynności wymienione w pozycji 37 załącznika do ww. rozporządzenia Ministra Finansów. Przed dniem 1 stycznia 2011 r. Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania wykonanych usług przy zastosowaniu kas rejestrujących. Kwota obrotu w 2010 r. z działalności tytułem wpłat za pobyt w DPS podopiecznych wyniosła xxx zł, czyli nie przekroczyła kwoty 40.000 zł. Kwota obrotu od 1 stycznia do 30 kwietnia 2011 r. z działalności tytułem wpłat za pobyt w DPS podopiecznych również nie przekroczyła kwoty 40.000 zł i wyniosła xxx zł. Wnioskodawca przedstawił szczegółowe informacje dotyczące wpłat (70% świadczenia rentowego) podopiecznych dokonywanych za pobyt:
Ogółem przychody kasowe w 2010 r. wyniosły xxx zł, na podstawie 23 wpłat.
Ogółem przychody kasowe w 2011 r. wyniosły xxx zł, na podstawie 11 wpłat. Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy osiągnięty przez Wnioskodawcę obrót z tytułu świadczenia usług na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, przekroczył w ubiegłym roku kwotę 40.000 zł, to ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej mógł korzystać do dnia 30 kwietnia 2011 r., stosownie do zapisu § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia Natomiast w przypadku, gdy osiągnięty przez Wnioskodawcę obrót z tytułu świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł, to na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia podmiotowego z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej do dnia 31 grudnia 2012 r. chyba, że wcześniej – w trakcie roku podatkowego 2011 lub 2012 – osiągnięty obrót z tytułu świadczenia usług na rzecz ww. osób, przekroczy kwotę 40.000 zł. Wówczas, stosownie do zapisu § 3 ust. 6 powołanego rozporządzenia, zwolnienie straci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy. Przy czym do kwoty 40.000 zł, o której mowa wyżej, wlicza się należności wpłacone do kasy, otrzymane w drodze przekazów pocztowych oraz przelewów bankowych, które dokonywane są przez podmioty wymienione w art. 111 ust. 1 ustawy, w tym także przelewy bankowe z ZUS-u stanowiące potrącenie ze świadczeń należnych podmiotom korzystających z usług świadczonych przez Wnioskodawcę. Jednocześnie zauważa się, że o ile wystąpią usługi, za które zapłata w całości nastąpi za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy oraz z ewidencji i dowodów dokumentujących te transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy, to na mocy przytoczonych przepisów § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia do dnia 31 grudnia 2012 r. Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży tych usług. Należy wskazać, iż dokonywana sprzedaż nie jest objęta zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej stosownie do § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 1-32, poz. 34 załącznika do powołanego rozporządzenia. Końcowo należy stwierdzić, iż wbrew zawartemu we wniosku twierdzeniu, na powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej nie ma wpływu fakt, że podatnik korzysta ze zwolnienia przedmiotowego z podatku VAT, bowiem jak wynika z powołanych przepisów, ewidencję tą są zobowiązani prowadzić wszyscy podatnicy (także korzystający ze zwolnienia przedmiotowego od podatku), których obroty z tytułu sprzedaży na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy przekroczyły 40.000 zł. Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu z tytułu sprzedaży usług na kasie rejestrującej, należy uznać za nieprawidłowe. Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.