INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2011r. (data wpływu 3 lutego 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 kwietnia 2011r. (data wpływu 22 kwietnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe mające na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych pracowników jednostek sektora finansów publicznych korzystają ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 c – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe mające na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych pracowników jednostek sektora finansów publicznych korzystają ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 c.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 kwietnia 2011r. (data wpływu 22 kwietnia 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 13 kwietnia 2011r. znak: IBPP1/443-232/11/KW.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Prowadząc działalność gospodarczą, której przedmiotem jest między innymi prowadzenie szkoleń, które do 31 grudnia 2010 roku były zwolnione z podatku od towarów i usług, po 1 stycznia 2011 roku zaistnieje konieczność wystawiania faktur VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r., nr 54, poz. 535 ze zm.) w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 października 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2010 roku, nr 226, poz. 1476) zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Podatnik nie jest podmiotem wymienionym w lit. „b" cytowanego przepisu albowiem nie uzyskał akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Jednakże odbiorcami organizowanych szkoleń są jednostki sektora finansów publicznych, tj. głównie jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjne jednostek samorządu terytorialnego.

W piśmie z dnia 21 kwietnia 2011r. Wnioskodawca wyjaśnił, że:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Zgłoszenie zostało dokonane w dniu 20 maja 2009 roku wraz z otwarciem działalności gospodarczej. Potwierdzenie rejestracji z dnia 12 czerwca 2009r.
2. Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.
3. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami innymi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług albowiem podatnik nie jest żadnym z podmiotów tam wymienionych.
4. Jak wskazano we wniosku odrębne przepisy - art. 29 ustawy z dnia 21 listopada 2008 roku o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 2008 roku, nr 223, poz. 1458 ze zm.) "pracownicy samorządowi uczestniczą w różnych formach podnoszenia wiedzy i kwalifikacji zawodowych". Zgodnie z poglądami doktryny "Pracownicy samorządowi mogą więc brać udział w różnego rodzaju szkoleniach, kursach, seminariach, konferencjach i innych formach dokształcania". (Drobny Wojciech, Mazuryk Marcin, Zuzankiewicz Piotr. Komentarz do art. 29 ustawy z dnia 21 listopada 2008r. o pracownikach samorządowych (Dz.U.08.223.1458), W. Drobny, M. Mazuryk, P. Zuzankiewicz, Ustawa o pracownikach samorządowych. Komentarz, Oficyna, 2010). Nie istnieją zatem według wiedzy Wnioskodawcy dodatkowe inne przepisy regulujące te kwestie. Jednocześnie zdaniem Wnioskodawcy pod pojęciem tym należy rozumieć właśnie przepisy ustawy o pracownikach samorządowych.
5. Świadczone usługi w zakresie obejmującym podmioty sektora finansów publicznych (pracowników jednostek samorządowych) są w całości finansowane z budżetów tych jednostek, a więc środków publicznych.
6. Tematyka prowadzonych szkoleń wiąże się z problematyką szeroko rozumianego prawa samorządu. Szkolenia mają służyć podniesieniu wiedzy oraz nabycia dodatkowych wiadomości w zakresie stosowania prawa w procesie decyzyjnym. Tematyka szkoleń obejmuje zatem podnoszenie kwalifikacji zawodowych w zakresie działalności danej jednostki samorządowej.
7. Prowadzone szkolenia, kursy, seminaria, konferencje mają za zadanie zapoznać uczestników z praktykami orzeczniczymi, zmianami w obowiązującym prawie oraz przede wszystkim wskazać na konkretne procedury działań podejmowanych w danych sytuacjach. Odbiorcami szkoleń są głównie pracownicy urzędów gmin (miast) oraz jednostek organizacyjnych jednostek samorządu terytorialnego (np.) Ośrodków Pomocy Społecznej. Osoby uczestniczące w szkoleniach otrzymują również materiały szkoleniowe zawierające aktualne orzecznictwo oraz wzory określonych pism procesowych oraz druków, które w trakcie spotkań są omawiane celem wykorzystania w codziennej pracy pracownika samorządowego. Podatnik stara się o uzyskanie interpretacji tylko w tym zakresie albowiem prowadzone przez podatnika szkolenia komercyjne dla innych przedsiębiorców zdaniem podatnika są przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
8. Prowadzone zajęcia pozostają w bezpośrednim związku z wykonywanym przez odbiorców zawodem jak również służą one podnoszeniu kwalifikacji, pogłębianiu i aktualizowaniu wiedzy osób szkolonych.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatnik prowadzący działalność gospodarczą polegającą między innymi na świadczeniu usług szkoleniowych mających na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych pracowników jednostek sektora finansów publicznych wystawiając fakturę VAT może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r., nr 54, poz. 535 ze zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym przysługuje zwolnienie z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż prowadzone szkolenia mają na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych pracowników jednostek sektora finansów publicznych, zwłaszcza samorządu terytorialnego. Zgodnie z art. 29 ustawy z dnia 21 listopada 2008r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 2008 roku, nr 223, poz. 1458 ze zm.) pracownicy samorządowi uczestniczą w różnych formach podnoszenia wiedzy i kwalifikacji zawodowych. W planach finansowych jednostek samorządowych obligatoryjnie przewiduje się środki finansowe na podnoszenie wiedzy i kwalifikacji zawodowych. Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 roku, nr 157, poz. 1240 ze zm.) środkami publicznymi są między innymi dochody publiczne; środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), itd. Art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o finansach publicznych stanowi, iż środki publiczne przeznacza się na wydatki publiczne. Zgodnie zaś z art. 44 cytowanej ustawy wydatki publiczne mogą być ponoszone na cele i w wysokościach ustalonych w ustawie budżetowej; uchwale budżetowej jednostki samorządu terytorialnego; planie finansowym jednostki sektora finansów publicznych.

Każdy zatem wydatek na opłacanie usługi szkoleniowej służącej podniesieniu kwalifikacji zawodowych pracowników dokonany przez jednostkę sektora finansów publicznych jest wydatkiem publicznym pokrywanym ze środków publicznych, a zatem w stosunku do tych kontrahentów przysługuje zwolnienie z podatku od towarów i usług przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania w tym zakresie do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 s. 1 ze zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym,

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 5 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty nie posiada również akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Zgodnie z art. 29 ustawy z dnia 21 listopada 2008 roku o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 2008 roku, nr 223, poz. 1458 ze zm.) "pracownicy samorządowi uczestniczą w różnych formach podnoszenia wiedzy i kwalifikacji zawodowych". Nie istnieją zatem według wiedzy Wnioskodawcy dodatkowe inne przepisy regulujące te kwestie. Jednocześnie zdaniem Wnioskodawcy pod pojęciem tym należy rozumieć właśnie przepisy ustawy o pracownikach samorządowych.

Świadczone usługi w zakresie obejmującym podmioty sektora finansów publicznych (pracowników jednostek samorządowych) są w całości finansowane z budżetów tych jednostek, a więc środków publicznych.

Tematyka prowadzonych szkoleń wiąże się z problematyką szeroko rozumianego prawa samorządu. Szkolenia mają służyć podniesieniu wiedzy oraz nabycia dodatkowych wiadomości w zakresie stosowania prawa w procesie decyzyjnym. Tematyka szkoleń obejmuje zatem podnoszenie kwalifikacji zawodowych w zakresie działalności danej jednostki samorządowej. Prowadzone szkolenia, kursy, seminaria, konferencje mają za zadanie zapoznać uczestników z praktykami orzeczniczymi, zmianami w obowiązującym prawie oraz przede wszystkim wskazać na konkretne procedury działań podejmowanych w danych sytuacjach. Odbiorcami szkoleń są głównie pracownicy urzędów gmin (miast) oraz jednostek organizacyjnych jednostek samorządu terytorialnego (np.) Ośrodków Pomocy Społecznej. Osoby uczestniczące w szkoleniach otrzymują również materiały szkoleniowe zawierające aktualne orzecznictwo oraz wzory określonych pism procesowych oraz druków, które w trakcie spotkań są omawiane celem wykorzystania w codziennej pracy pracownika samorządowego.

Prowadzone zajęcia pozostają w bezpośrednim związku z wykonywanym przez odbiorców zawodem jak również służą one podnoszeniu kwalifikacji, pogłębianiu i aktualizowaniu wiedzy osób szkolonych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 223, poz. 1458 ze zm.) pracownicy samorządowi uczestniczą w różnych formach podnoszenia wiedzy i kwalifikacji zawodowych.

W planach finansowych jednostek, o których mowa w art. 2, przewiduje się środki finansowe na podnoszenie wiedzy i kwalifikacji zawodowych (ust. 2).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) środkami publicznymi są:

1. dochody publiczne;
2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
   1. ze sprzedaży papierów wartościowych,
   2. z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
   3. ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
   4. z otrzymanych pożyczek i kredytów,
   5. z innych operacji finansowych;
5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.
   
   

W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy środki publiczne przeznacza się na:

1. wydatki publiczne;
2. rozchody publiczne, w tym na rozchody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego.
   
   

Zgodnie z art. 44 ust. 1 ww. ustawy wydatki publiczne mogą być ponoszone na cele i w wysokościach ustalonych w:

1. ustawie budżetowej;
2. uchwale budżetowej jednostki samorządu terytorialnego;
3. planie finansowym jednostki sektora finansów publicznych.
   
   

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe mające na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych pracowników jednostek sektora finansów publicznych spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Szkolenia te mają służyć podniesieniu wiedzy oraz nabyciu dodatkowych wiadomości w zakresie stosowania prawa w procesie decyzyjnym. Tematyka szkoleń obejmuje podnoszenie kwalifikacji zawodowych w zakresie działalności danej jednostki samorządowej.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe mające na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych pracowników jednostek sektora finansów publicznych, które są w całości finansowane z budżetów tych jednostek, a więc środków publicznych, będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 c ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Na marginesie należy dodać, że wskazanych przez Wnioskodawcę przepisów ustawy o pracownikach samorządowych nie można uznać za odrębne przepisy wskazujące formy i zasady, w oparciu o które Wnioskodawca ma prowadzić wskazane we wniosku szkolenia. Nie chodzi tu bowiem o przepisy nakładające na poszczególne osoby sam obowiązek czy prawo kształcenia się i doskonalenia zawodowego, lecz o przepisy określające formy i zasady, w oparciu o które dane szkolenie ma być przeprowadzone. Powyższe nie ma jednak znaczenia dla sprawy, gdyż szkolenia Wnioskodawcy objęte są zwolnieniem od podatku z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit c ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Niniejsza interpretacja nie dotyczy ewentualnej innej działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, gdyż nie przedstawiono w tym zakresie wyczerpująco stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), nie sformułowano pytania ani własnego stanowiska w sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.