INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2011r. (data wpływu 26 stycznia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 kwietnia 2011r. (data wpływu 5 kwietnia 2011r.) oraz pismem z dnia 15 kwietnia 2011r. (data wpływu 18 kwietnia 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT szkoleń zawodowych w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT szkoleń zawodowych w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 kwietnia 2011r. (data wpływu 5 kwietnia 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 25 marca 2011r. znak: IBPP1/443-209/11/KW oraz pismem z dnia 15 kwietnia 2011r. (data wpływu 18 kwietnia 2011r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (stan faktyczny):

Wnioskodawca od miesiąca lutego 2011r. będzie organizował szkolenia w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy dla strażaków ochotników. Wnioskodawca jest jednostką utworzoną zgodnie ze statutem Związku Ochotniczych Straży Pożarnych, realizuje cele statutowe Związku, która jest jednostką pożytku publicznego tj. organizuje szkolenia zawodowe. Program kursu jest zgodny z przepisami ustawy z dnia 8 września 2006r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410) i rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz. U. nr 60, poz. 408). Wnioskodawca zwrócił się również o uzyskanie akredytacji na organizację tego typu szkolenia do Wojewody, który to decyzją z dnia 14 stycznia 2011 roku zatwierdził program oraz stwierdził spełnienie wymagań zgodnie z powołanymi wyżej przepisami prawa.

W uzupełnieniu z dnia 4 kwietnia 2011r. Wnioskodawca wyjaśnił, że:

1. Jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT UE z dniem 29 grudnia 2005r. Decyzją Urzędu Skarbowego z dniem 1 stycznia 2006r. uzyskano status samodzielnego podatnika dla celów podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi działalność w formie wydzielonego zakładu ze Związku Ochotniczych Straży Pożarnych na podstawie Uchwały nr XXX z dnia 27 września 2002r., samodzielnie sporządzającego bilans. Nie posiada własnego numeru KRS.
2. Wnioskodawca nie jest objęty systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania. Kursy zatwierdza na podstawie art. 13 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 8 września 2006r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. nr 191, poz. 1410) Wojewoda. Art. 13 ust. 2 mówi natomiast, że podmiot prowadzący kurs przed jego rozpoczęciem jest obowiązany uzyskać zatwierdzenie programu oraz spełnienie warunków kadry dydaktycznej przez Wojewodę. Wnioskodawca uzyskał taką zgodę. Spełnia wszystkie wymagania określone przez rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz. U. nr 60, poz. 408) i realizuje kursy zgodnie z tym rozporządzeniem.
3. Kurs w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy ma na celu uzyskanie wiedzy, umiejętności praktycznych i uzyskanie uprawnień ratownika medycznego przez osoby, o których mowa w § 1 rozporządzenia tj. w przypadku Wnioskodawcy strażaków, przeprowadzony zgodnie z Ramowym programem kursu określonym w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz. U. nr 60, poz. 408).
4. Strażacy są delegowani przez Związek Ochotniczych Straży Pożarnych oraz zarządy wojewódzkie ZOSP. Strażacy wykonują swoją pracę społecznie, są to strażacy ochotnicy oraz są członkami Stowarzyszenia ZOSP i nie są zatrudnieni w rozumieniu stosunku pracy wg Kodeksu Pracy w ZOSP.
5. Nauczanie to jest w bezpośrednim związku z branżą i wykonywaniem zawodu. Uzyskanie tych uprawnień pozwala na realizację pomocy i udział w akcji ratunkowej OSP na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 września 2006r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. nr 191, poz. 1410). W art. 10 tejże ustawy jest określenie zawodu Ratownika Medycznego oraz w art. 12 formy kształcenia i powołanie na rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz. U. nr 60, poz. 408). Warunki organizacji kursów przez Wnioskodawcę tj. m.in. program, organizacja, nadzór, egzaminy, wydawanie zaświadczeń są w pełni zgodne z powyższym rozporządzeniem oraz ustawą o Ratownictwie Medycznym.
   Art. 14 i 15 ustawy o Ratownictwie określa szczegółowo zakres czynności ratownika medycznego oraz włączenie do tego systemu OSP.
6. Świadczone usługi wynikają w całości z rozporządzenia Ministra Zdrowia (całość rozporządzenia traktuje o warunkach przeprowadzania kursów) oraz ustawy o Ratownictwie Medycznym w szczególności art. 12-17. Wnioskodawca w pełni spełnił te warunki.
7. Otrzymana akredytacja Wojewody wynika z art. 13 ust. 3 i 4 ustawy o Ratownictwie Medycznym, nie wynika z przepisów o systemie oświaty.
8. Wymienione szkolenia są usługami kształcenia zawodowego (dają uprawnienia i kwalifikacje Ratownika Medycznego) oraz są w całości finansowane ze środków publicznych.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy szkolenia zawodowe w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (KPP) prowadzone przez Wnioskodawcę korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług Dz. U. 2004 nr 54 poz. 535 z późniejszymi zmianami...

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 4 kwietnia 2011r.), szkolenia, które zamierza prowadzić Wnioskodawca są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług Dz. U. 2004 Nr 54, poz. 535 z późniejszymi zmianami zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach; lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją (...)

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Szkolenia KPP spełniają warunki tegoż przepisu, tj. stanowią inny przedmiot niż wskazany w pkt 26 art. 43, są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, którymi są przepisy ustawy z dnia 8 września 2006r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410), rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz. U. nr 60, poz. 408). W całości przepisy rozporządzenia Ministra Zdrowia są realizowane i przestrzegane przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca zwrócił się również o uzyskanie akredytacji na organizację tego typu szkolenia do Wojewody, który to decyzją z dnia 14 stycznia 2011 roku zatwierdził program oraz stwierdził spełnienie wymagań zgodnie z powołanymi wyżej przepisami prawa.

Celem kształcenia jest przygotowanie ratowników jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne do realizacji zadań z zakresu ratownictwa w czasie akcji ratowniczych, w tym w szczególności udzielania osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego kwalifikowanej pierwszej pomocy w miejscu zdarzenia do czasu przekazania ich personelowi zakładów opieki zdrowotnej.

Szczegółowe cele kształcenia to:

1. utrwalenie podstawowej wiedzy z zakresu udzielania pierwszej pomocy;
2. zdobycie i utrwalenie wiedzy z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy;
3. kształtowanie poczucia odpowiedzialności za jakość udzielonej pomocy;
4. kształtowanie właściwej postawy etycznej osób podejmujących czynności ratunkowe.
   
   

Szkolenie kończy się egzaminem i wydaniem "Zaświadczenia o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy i uzyskaniu tytułu ratownika" na podstawie powołanych wyżej przepisów. Strażacy otrzymują kwalifikacje zawodowe i mogą w pełni wykonywać swój zawód uczestnicząc w akcjach ratunkowych. Przedmiotowe szkolenia pozostają w bezpośrednim związku z branżą oraz zawodem uczestników szkolenia. Ośrodek Szkoleniowo-Wypoczynkowy jest również organizacją powołaną do realizacji celów statutowych Związku Ochotniczych Straży Pożarnych, który jest organizacją pożytku publicznego. Jego głównym zadaniem statutowym są szkolenia dla strażaków ochotników oraz działaczy Związku Ochotniczych Straży Pożarnych. OSP jest włączony do systemu na podstawie art. 15 Ustawy o Ratownictwie Medycznym.

Dodatkowym uzupełnieniem jest również fakt że usługi szkoleniowe z KPP są usługami kształcenia zawodowego oraz w całości finansowane są ze środków publicznych. Jeśli usługa, mająca charakter usługi kształcenia zawodowego/przekwalifikowania zawodowego, jest finansowana ze środków publicznych:

1. w całości, zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) lub
2. w co najmniej 70%, zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku o towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649),

do ceny takiej usługi nie jest naliczana stawka VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe fakty oraz decyzję Wojewody Wnioskodawca uważa, że szkolenia w powyższym przedmiocie KPP są zwolnione z podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego (stanu faktycznego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania w tym zakresie do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.)

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym,

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych,

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 5 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane oraz
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Natomiast zgodnie z obowiązującym od dnia 6 kwietnia 2011r. § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca nie jest objęty systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania. Od miesiąca lutego 2011r. będzie organizował szkolenia w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy dla strażaków ochotników. Program kursu jest zgodny z przepisami ustawy z dnia 8 września 2006r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. nr 191, poz. 1410) oraz rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz. U. nr 60, poz. 408). Kurs w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy ma na celu uzyskanie wiedzy, umiejętności praktycznych i uzyskanie uprawnień ratownika medycznego przez osoby, o których mowa w § 1 rozporządzenia tj. w przypadku Wnioskodawcy strażaków, przeprowadzony zgodnie z Ramowym programem kursu określonym w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007r. Strażacy są delegowani przez Związek Ochotniczych Straży Pożarnych RP w Warszawie oraz zarządy wojewódzkie ZOSP. Strażacy wykonują swoją pracę społecznie, są to strażacy ochotnicy oraz są członkami Stowarzyszenia ZOSP i nie są zatrudnieni w rozumieniu stosunku pracy wg Kodeksu Pracy w ZOSP. Nauczanie to jest w bezpośrednim związku z branżą i wykonywaniem zawodu. Uzyskanie tych uprawnień pozwala na realizację pomocy i udział w akcji ratunkowej OSP na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 września 2006r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym. W art. 10 tejże Ustawy jest określenie zawodu Ratownika Medycznego oraz w art. 12 formy kształcenia i powołanie na ww. rozporządzenie. Warunki organizacji kursów przez Ośrodek Szkoleniowo-Wypoczynkowy tj. m.in. program, organizacja, nadzór, egzaminy, wydawanie zaświadczeń są w pełni zgodne z powyższym rozporządzeniem oraz ustawą o Ratownictwie Medycznym. Wymienione szkolenia są usługami kształcenia zawodowego (dają uprawnienia i kwalifikacje Ratownika Medycznego) oraz są w całości finansowane ze środków publicznych.

Z wniosku wynika również, iż celem kształcenia jest przygotowanie ratowników jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne do realizacji zadań z zakresu ratownictwa w czasie akcji ratowniczych, w tym w szczególności udzielania osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego kwalifikowanej pierwszej pomocy w miejscu zdarzenia do czasu przekazania ich personelowi zakładów opieki zdrowotnej.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410 ze zm.) ratownikiem może być osoba:

1. posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych;
2. zatrudniona lub pełniąca służbę w jednostkach współpracujących z systemem, o których mowa w art. 15, lub będąca członkiem tych jednostek;
3. posiadająca ważne zaświadczenie o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, zwanego dalej "kursem", i uzyskaniu tytułu ratownika;
4. której stan zdrowia pozwala na udzielanie kwalifikowanej pierwszej pomocy.
   
   

Podmiot prowadzący kurs, przed jego rozpoczęciem, jest obowiązany uzyskać zatwierdzenie programu kursu (art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 8 września 2006r.).

Program kursu zatwierdza wojewoda właściwy ze względu na siedzibę podmiotu prowadzącego kurs (art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 8 września 2006r.).

W myśl art. 13 ust. 8 cytowanej ustawy Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:

1. ramowy program kursu obejmujący założenia organizacyjno-programowe, plan nauczania zawierający rozkład zajęć, wykaz umiejętności wynikowych i treści nauczania, uwzględniając w szczególności zakres wiedzy i umiejętności niezbędnych do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy;
2. kwalifikacje kadry dydaktycznej prowadzącej kurs, mając na celu zapewnienie odpowiedniego jej poziomu;
3. sposób przeprowadzania egzaminu kończącego kurs, skład, tryb powoływania i odwoływania komisji egzaminacyjnej, okres ważności oraz wzór zaświadczenia o ukończeniu kursu i uzyskaniu tytułu ratownika, mając na celu uwzględnienie obiektywnych kryteriów weryfikacji wiedzy i umiejętności zdobytych podczas kursu.
   
   

Stosownie do art. 15 ust. 1 ww. ustawy jednostkami współpracującymi z systemem są służby ustawowo powołane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, w szczególności: jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej, jednostki ochrony przeciwpożarowej włączone do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, podmioty, o których mowa w art. 55 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 18 stycznia 1996r. o kulturze fizycznej (Dz. U. z 2001r. Nr 81, poz. 889, z późn. zm.), inne jednostki podległe lub nadzorowane przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych i Ministra Obrony Narodowej.

Jednostkami współpracującymi z systemem mogą być społeczne organizacje ratownicze, które, w ramach swoich zadań ustawowych lub statutowych, są obowiązane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, jeżeli zostaną wpisane do rejestru jednostek współpracujących z systemem (ust. 2).

Jednostki współpracujące z systemem udzielają kwalifikowanej pierwszej pomocy osobom znajdującym się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego (ust. 3).

W związku z powyższym zostało wydane rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz. U. Nr 60, poz. 408), które to zgodnie z § 1 określa:

1. ramowy program kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, zwanego dalej "kursem";
2. kwalifikacje kadry dydaktycznej prowadzącej kurs;
3. sposób przeprowadzania egzaminu kończącego kurs;
4. skład, tryb powoływania i odwoływania komisji egzaminacyjnej;
5. okres ważności i wzór zaświadczenia o ukończeniu kursu i uzyskaniu tytułu ratownika, zwanego dalej "zaświadczeniem".
   
   

Zgodnie z § 2 ww. rozporządzenia w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy ramowy program kursu stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.

Zgodnie z ww. załącznikiem celem kształcenia jest przygotowanie ratowników jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne do realizacji zadań z zakresu ratownictwa w czasie akcji ratowniczych, w tym w szczególności udzielania osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego kwalifikowanej pierwszej pomocy w miejscu zdarzenia do czasu przekazania ich personelowi zakładów opieki zdrowotnej.

Szczegółowymi celami kształcenia są:

1. utrwalenie podstawowej wiedzy z zakresu udzielania pierwszej pomocy;
2. zdobycie i utrwalenie wiedzy z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy;
3. kształtowanie poczucia odpowiedzialności za jakość udzielonej pomocy;
4. kształtowanie właściwej postawy etycznej osób podejmujących czynności ratunkowe.
   
   

Kurs powinien trwać co najmniej 66 godzin, w tym co najmniej 25 godzin zajęć teoretycznych oraz co najmniej 41 godzin zajęć praktycznych.

W zależności od jednostki współpracującej z systemem, w której uczestnik kursu jest zatrudniony, pełni służbę lub jest członkiem, można zwiększyć maksymalnie o 50% liczbę godzin tego modułu, który jest najbardziej przydatny przy wykonywaniu zadań ratowniczych właściwych dla danej jednostki współpracującej z systemem.

Ramowy program kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy określa również warunki realizacji kursu, plan nauczania, treści nauczania i umiejętności wynikowe.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż szkolenie zawodowe w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy prowadzone przez Wnioskodawcę spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Szkolenia te mają na celu zdobycie odpowiednich uprawnień, które to pozwalają na wykonywanie zawodu jakim jest ratownik.

Zasady i formy przeprowadzania ww. szkoleń zostały ściśle uregulowane w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy. Oznacza to, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż planowane szkolenia w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy dla strażaków ochotników będą od 1 stycznia 2011r. korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie organizowane przez Wnioskodawcę szkolenia w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy będą również mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT, gdyż szkolenia te są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (dają uprawnienia i kwalifikacje Ratownika Medycznego) oraz są w całości finansowane ze środków publicznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.