INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2011r. (data wpływu 15 kwietnia 2011r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 czerwca 2011r. (data wpływu 20 czerwca 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania obrotów i kwot podatku należnego za pomocą kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania obrotów i kwot podatku należnego za pomocą kasy rejestrującej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 czerwca 2011r. (data wpływu 20 czerwca 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP4/443-662/11/AZ z dnia 13 czerwca 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki cywilnej w zakresie usług protetycznych (PKD 32.502). Usługi te są zwolnione z VAT przedmiotowo. Spółka podmiotowo jest podatnikiem VAT. Dotychczas Wnioskodawca nie używał kas fiskalnych, gdyż był z tego obowiązku zwolniony. Od 1 maja Wnioskodawca traci to zwolnienie. Jednak usługi, które wykonuje - wykonuje w 95% dla dentystów prowadzących działalność gospodarczą w tym zakresie.

W 2010r. kwota obrotu bezrachunkowego przekroczyła 40 000 zł i dlatego Wnioskodawca powinien zastosować kasę fiskalną. Jednak w tej kwocie 95% to przychody ze sprzedaży usług dla dentystów, którzy nie chcą od Wnioskodawcy rachunków. Skoro nie chcą faktur, to Wnioskodawca ich nie wystawia wpisując te przychody jako sprzedaż bezrachunkową. Od roku 2011 sytuacja się zmieniła, gdyż dla wszystkich dentystów Wnioskodawca wystawia faktury, czy tego chcą czy nie.

W uzupełnieniu do wniosku wyjaśniono, że w roku 2010 obrót z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył kwoty 40 000 zł (sytuacja opisana we wniosku zaistniała na skutek błędnie prowadzonej ewidencji sprzedaży).

Wcześniej nie powstał obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca musi zainstalować kasę fiskalną zważywszy, że sprzedaż nieudokumentowana w tym roku nie przekroczy 1 000 zł...

Zakup kasy dla Wnioskodawcy odbędzie się ze szkodą dla skarbu państwa, gdyż będzie musiał zwrócić 90% wartości kasy.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie musi prowadzić sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust. 1 ww. ustawy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z przepisu tego jednoznacznie wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Należy podkreślić, iż obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów oraz nie została objęta zwolnieniem z obowiązku ewidencjonowania.

Kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową. Ma ona charakter ewidencji sprzedaży, gdyż zarejestrowaniu w niej podlegają transakcje opodatkowane wykonane przez podatnika. Ewidencja prowadzona na kasie rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy w szczególności art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Ewidencja prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy bowiem tylko części sprzedaży podatnika ściśle wskazanej w art. 111 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie w art. 111 ust. 7 pkt 3 ustawy zawarto upoważnienie dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do zwolnienia w drodze rozporządzenia na czas określony niektórych grup podatników oraz niektórych czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1 ustawy, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

W myśl § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138 poz. 930), zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012r., podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40 000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Zgodnie z § 3 ust. 6 ww. rozporządzenia, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40 000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki cywilnej w zakresie usług protetycznych (PKD 32.502). Usługi te są zwolnione z VAT przedmiotowo. Spółka podmiotowo jest podatnikiem VAT. Dotychczas Wnioskodawca nie używał kas fiskalnych, gdyż był z tego obowiązku zwolniony. Od 1 maja Wnioskodawca traci to zwolnienie. Jednak usługi, które wykonuje - wykonuje w 95% dla dentystów prowadzących działalność gospodarczą w tym zakresie.

W uzupełnieniu do wniosku wyjaśniono, że w roku 2010 obrót z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył kwoty 40 000 zł.

Wcześniej nie powstał obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż wobec Wnioskodawcy nie powstał obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kasy rejestrującej. Zatem Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z tego obowiązku mając jednak na względzie, że zwolnienie podmiotowe, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40 000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

W treści wniosku wskazano ponadto, że 95% to przychody ze sprzedaży usług dla dentystów, którzy nie chcą od Wnioskodawcy rachunków. Skoro nie chcą faktur, to Wnioskodawca ich nie wystawia wpisując te przychody jako sprzedaż bezrachunkową. Od roku 2011 sytuacja się zmieniła, gdyż dla wszystkich dentystów Wnioskodawca wystawia faktury, czy tego chcą czy nie.

Zaznaczenia zatem wymaga, iż stosownie do treści art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast jak wynika z zapisu art. 106 ust. 4 powołanej ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

W świetle powyższego należy zauważyć, iż Wnioskodawca ma obowiązek dokumentowania sprzedaży, poprzez wystawienie faktury VAT, za wyjątkiem sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, które tej faktury nie żądają.

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nie musi prowadzić sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.