INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 09.06.2011 r. (data wpływu 13.06.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie różnic kursowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13.06.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki jawnej w zakresie produkcji łodzi. Wnioskodawca wybrał podatkową metodę rozliczania różnic kursowych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje szeregu zakupów towarów i usług od kontrahentów z Unii Europejskiej i poza nią. Często zdarza się, że faktury za towary lub usługi otrzymujemy ze znacznym opóźnieniem tj. w miesiącach następujących po miesiącu ich wystawienia, kiedy dokonano już zamknięcia odpowiedniego okresu sprawozdawczego (miesiąca).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku, gdy fakturę dotyczącą towarów lub usług wystawioną przez zagranicznego kontrahenta w walucie obcej, otrzymamy z opóźnieniem to należy ją przeliczyć według kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień jej wystawienia (wystąpienia zdarzenia), bez względu na okres w jakim ujęto koszt w księgach rachunkowych...

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Aby zatem prawidłowo wykazać w ewidencji koszty uzyskania przychodów należy w pierwszej kolejności określić dzień poniesienia kosztu, a następnie zastosować właściwy średni kurs NBP. Dzień poniesienia kosztu jest zdefiniowany w art. 22 ust. 5d ustawy. Zgodnie z tym przepisem za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury lub rachunku z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Ww. przepis zawiera sformułowanie „dzień na który ujęto koszt” czyli na który przypada data dokonania operacji (wystawienia zdarzenia), a nie „dzień w którym ujęto koszt” czyli w którym dokonano technicznego wprowadzenia informacji do systemu.

Ponadto należy wskazać, że nie można ustalić wartości transakcji walutowej w przeliczeniu za złotówki w oderwaniu od zasad ustalania różnic kursowych. W zależności od wzajemnych relacji pomiędzy kursami walut (kursem przyjętym do wyceny kosztu poniesionego a kursem z zapłaty tego zobowiązania) mogą występować dodatnie lub ujemne różnice kursowe. Z kolei zgodnie z art. 24c ust. 7 ustawy koszt poniesiony to koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury.

W związku z tym zdaniem Wnioskodawcy do przeliczenia wartości kosztu poniesionego w walucie obcej, udokumentowanego fakturą (rachunkiem), należy przyjąć kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury, a nie dzień jej otrzymania lub ujęcia (zaksięgowania) kosztu.

Prawidłowość powyższego stanowiska znajduje potwierdzenie m. in. w:

• piśmie Ministra Finansów z dnia 2 kwietnia 2007 r. Nr DD6-8213-92/MD/07/332,

• interpretacji Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie z dnia 06.05.2009 r. znak IPPB5/423-75/09-3/IŚ,

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 31.05.2010 r. znak IBPBI/2/423-300/10/BG,

• interpretacji Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12.01.2011 r. znak IPPB5/423-775/10-3/IŚ.
  
  

Pismem z dnia 04.08.2011 r. Wnioskodawca doprecyzował, iż prowadzi księgi rachunkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 11a ust. 2 ww. ustawy koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zasady ustalania różnic kursowych reguluje art. 24c ww. ustawy. Zgodnie z art. 24c ust. 1 ww. ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. W tym miejscu należy jednak wskazać, iż rozróżnienia wymagają reguły określające zasady potrącalności kosztów podatkowych oraz reguły określania wartości kosztu poniesionego w walucie obcej jako zobowiązania przeliczanego na złote.

W przypadku transakcji dotyczących kosztów uzyskania przychodów przeprowadzanych w walutach obcych należy mieć na uwadze fakt, iż transakcje te co do zasady skutkują powstaniem różnic kursowych, o których mowa w art. 14b i 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy ustaleniu podatkowych różnic kursowych do przeliczenia poniesionego kosztu w walucie obcej na złotówki powinien być uwzględniany kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury. z art. 24c ust. 7 cyt. ustawy, wynika bowiem, iż przy ustalaniu wartości określających różnice kursowe za koszt poniesiony uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) lub innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a zatem do przeliczenia waluty obcej należy przyjąć datę wynikającą z faktury (rachunku) lub innego dowodu, który określa powstanie zobowiązania.

Mając powyższe na względzie Wnioskodawca do przeliczania na złote kosztów uzyskania przychodów z tytułu importu towarów handlowych winien stosować kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu, tj. poprzedzającego dzień wystawienia faktury (rachunku) przez dostawców.

W tym stanie rzeczy, mając na uwadze przedstawiony stan prawny i stan faktyczny zawarty we wniosku, tutejszy organ podatkowy uznaje stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.