INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. organu 24 maja 2011r., uzupełnionym pismem z dnia 5 lipca 2011r. (data wpływu 8 lipca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na kalendarze – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2011r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na kalendarze.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 lipca 2011r. (data wpływu 8 lipca 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 28 czerwca 2011r. znak: IBPP2/443-621/11/WN.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi firmę, która istnieje od 1 stycznia 1991 roku. Firma produkuje kalendarze. Kalendarze mają PKWiU 22.15.13-50.10 i są objęte stawką VAT 22% (przejściowo 23%). W posiadaniu Wnioskodawcy znalazł się kalendarz niemal identyczny produkowany przez konkurencję z VAT-em 7% (w załączeniu kalendarz Wnioskodawcy i konkurencji).

W dniu 8 lipca 2011r. do tut. organu wpłynęło pismo z dnia 5 lipca 2011r. o następującej treści cyt.:

• „Prosimy o interpretację wg stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010r. i od 1 stycznia 2011r.
• PKWiU na produkowane przez nas kalendarze do 31.12.2010r. wynosił: 22.15.13-50.10, a VAT 22%.
• PKWiU na produkowane przez nas kalendarze od 01.01.2011r. wynosi: 58.19.13.0, a VAT 23%.
• Prosimy o interpretację indywidualną rozstrzygającą czy symbol ISSN uprawnia do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT przy sprzedaży kalendarza. Wysłaliśmy do Was 2 niemal identyczne kalendarze, jeden którego jesteśmy producentem objęty był stawką VAT 22 %, teraz VAT wynosi 23 %. Drugi, którego producentem jest nasza konkurencja objęty był stawką VAT 7 %, miał też ISSN.”
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie, sformułowane ostatecznie w piśmie z dnia 5 lipca 2011r.:

Czy symbol ISSN uprawnia do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT przy sprzedaży kalendarza...

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie kalendarze podlegają 22% stawce VAT (przejściowo 23%).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…)

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązania do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodne z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Stan prawny do 31 grudnia 2010r.

Stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, ze zm.).

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku. W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W poz. 49 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, jako podlegające opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7% wymienione zostały, objęte grupowaniem PKWiU ex 22.12 i ex 22.13, gazety, magazyny, czasopisma - oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe.

Stosownie do art. 41 ust. 16 ustawy o VAT, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 3% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek, uwzględniając:

1. specyfikę obrotu niektórymi towarami i świadczenia niektórych usług;
2. przebieg realizacji budżetu państwa;
3. przepisy Wspólnoty Europejskiej.
   
   

Zgodnie z treścią § 39 ust. 1 pkt 1 lit. b, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), w okresie do dnia 31 grudnia 2010r. obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia czasopism specjalistycznych.

Przez czasopisma specjalistyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b i pkt 2 lit. b, zgodnie z § 39 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r., należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej i twórczej, edukacyjnej, naukowej i popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

1. periodyków o treści ogólnej, stanowiących podstawowe źródło informacji bieżącej o aktualnych wydarzeniach krajowych i zagranicznych, przeznaczonych dla szerokiego kręgu czytelników;
2. publikacji zawierających treści pornograficzne, publikacji zawierających treści nawołujące do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość lub znieważające z tych powodów grupę ludności lub poszczególne osoby oraz publikacji propagujących ustroje totalitarne;
3. wydawnictw, w których co najmniej 33% powierzchni jest przeznaczone nieodpłatnie lub odpłatnie na ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, w szczególności czasopism informacyjno-reklamowych, reklamowych, folderów i katalogów reklamowych;
4. wydawnictw, które zawierają głównie kompletną powieść, opowiadanie lub inne dzieło w formie tekstu ilustrowanego lub nie, albo w formie rysunków opatrzonych opisem lub nie;
5. publikacji, w których więcej niż 20% powierzchni jest przeznaczone na krzyżówki, kryptogramy, zagadki oraz inne gry słowne lub rysunkowe;
6. publikacji zawierających informacje popularne, w szczególności porady, informacje o znanych i sławnych postaciach z życia publicznego;
7. czasopism, na których nie zostanie uwidoczniona wysokość nakładu.
   
   

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż opodatkowaniu według 0% stawki podatku podlega dostawa jedynie tych czasopism, które są czasopismami specjalistycznymi w rozumieniu definicji sformułowanej w cyt. przepisie § 39 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r.

Należy podkreślić, że definicja ta, z jednej strony formułuje kryteria jakie dane czasopismo winno spełniać aby mogło być uznane za specjalistyczne, z drugiej zaś strony wymienia enumeratywnie (w pkt 1-7 tego przepisu) wyjątki w przypadku wystąpienia których (nawet pojedynczo), niezależnie od spełnienia wspomnianych wyżej kryteriów, nie jest możliwe uznanie danego czasopisma za specjalistyczne.

Stan prawny od 1 stycznia 2011r.

Stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W oparciu art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W tym miejscu wskazać należy, iż od dnia 1 stycznia 2011r. z uwagi na utratę mocy § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną wymienionym wyżej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r.

Zgodnie z art. 146a ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238 poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257 poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Z dniem 1 stycznia 2011r., przez art. 1 pkt 17 ustawy z dnia 29 października 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), dokonano zmiany załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

W poz. 72 załącznika nr 3 do ustawy wymieniono – PKWiU ex 58.11.1 - książki drukowane - wyłącznie książki (oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN), nuty, mapy – wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem ulotek. Natomiast w poz. 73 wskazanego załącznika wymieniono – PKWiU ex 58.13.10.0 - gazety drukowane lub na nośnikach (dyskach, taśmach i innych) - wyłącznie gazety drukowane - oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, a w poz. 74 –PKWiU ex 58.14.1- czasopisma i pozostałe periodyki drukowane lub na nośnikach (dyskach, taśmach i innych) - wyłącznie czasopisma i pozostałe periodyki oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe.

W świetle objaśnienia nr 1 do powołanego wyżej załącznika nr 3 do ustawy, wykaz ten nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik. Zatem w odniesieniu do dostaw określonych kategorii książek oraz czasopism, dla których przewidziano różne stawki, stosuje się regulacje korzystniejsze dla podatnika.

Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2011r., na mocy art. 19 pkt 2 cyt. ustawy z dnia 26 listopada 2010r., art. 41 ust. 2a dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%. W poz. 32 załącznika nr 10 do ustawy wymieniono – PKWiU ex 58.13.10.0 - książki drukowane - wyłącznie książki (oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN), mapy - wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem ulotek; wydawnictwa w alfabecie Braillea. Natomiast w poz. 34 - czasopisma specjalistyczne.

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy o podatku od towarów i usług, przez „PKWiU ex” rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa usługi”. Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

Stosownie do treści, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r., art. 2 pkt 27f ustawy o podatku od towarów i usług przez czasopisma specjalistyczne rozumie się drukowane wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 58.14.1 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej lub twórczej, edukacyjnej, naukowej lub popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej lub lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15 000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

1. periodyków o treści ogólnej, stanowiących podstawowe źródło informacji bieżącej o aktualnych wydarzeniach krajowych lub zagranicznych, przeznaczonych dla szerokiego kręgu czytelników,
2. publikacji zawierających treści pornograficzne, publikacji zawierających treści nawołujące do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość lub znieważające z tych powodów grupę ludności lub poszczególne osoby oraz publikacji propagujących ustroje totalitarne,
3. wydawnictw, w których co najmniej 33% powierzchni jest przeznaczone nieodpłatnie lub odpłatnie na ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, w szczególności czasopism informacyjno-reklamowych, reklamowych, folderów i katalogów reklamowych,
4. wydawnictw, które zawierają głównie kompletną powieść, opowiadanie lub inne dzieło w formie tekstu ilustrowanego lub nie, albo w formie rysunków opatrzonych opisem lub nie,
5. publikacji, w których więcej niż 20% powierzchni jest przeznaczone na krzyżówki, kryptogramy, zagadki oraz inne gry słowne lub rysunkowe,
6. publikacji zawierających informacje popularne, w szczególności porady, informacje o znanych i sławnych postaciach z życia publicznego,
7. czasopism, na których nie zostanie uwidoczniona wysokość nakładu.
   
   

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż opodatkowaniu według 5% stawki podatku podlega dostawa jedynie tych czasopism, które są czasopismami specjalistycznymi w rozumieniu definicji sformułowanej w cyt. przepisie art. 2 pkt 27f ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić, że definicja ta, z jednej strony formułuje kryteria jakie dane czasopismo winno spełniać aby mogło być uznane za specjalistyczne, z drugiej zaś strony wymienia enumeratywnie (w pkt a-g tego przepisu) wyjątki w przypadku wystąpienia których (nawet pojedynczo), niezależnie od spełnienia wspomnianych wyżej kryteriów, nie jest możliwe uznanie danego czasopisma za specjalistyczne.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi firmę, która istnieje od 1 stycznia 1991 roku. Firma produkuje kalendarze. Kalendarze mają PKWiU 22.15.13-50.10 i są objęte stawką VAT 22% (przejściowo 23%). W posiadaniu Wnioskodawcy znalazł się kalendarz niemal identyczny produkowany przez konkurencję z VAT-em 7%.

W dniu 8 lipca 2011r. do tut. organu wpłynęło pismo z dnia 5 lipca 2011r., w którym Wnioskodawca wskazał:

• PKWiU na produkowane kalendarze do 31.12.2010r. 22.15.13-50.10, a VAT 22%.
• PKWiU na produkowane kalendarze od 01.01.2011r. 58.19.13.0, a VAT 23%.
  
  

Wnioskodawca prosi o interpretację indywidualną rozstrzygającą czy symbol ISSN uprawnia do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT przy sprzedaży kalendarza.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż jeżeli produkowane przez Wnioskodawcę kalendarze mieszczą się w grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług:

• do 31 grudnia 2010r. PKWiU 22.15.13.-50.10– Kalendarze drukowane różnych rodzajów,
• od dnia 1 stycznia 2011r. PKWiU 58.19.13.0 – Kalkomanie i kalendarze drukowane,

to w okresie do 31 grudnia 2010r. ich dostawa podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wys. 22%, a w okresie od 1 stycznia 2011r. – stawką 23%.

Jedynie gazety, magazyny, czasopisma oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.12 i 22.13 (w 2010r.) oraz objęte kodem PKWiU 58.13.10.0, 58.14.1 objęte były i są preferencyjną stawką podatku VAT.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż przestawione we wniosku kalendarze podlegają 22% stawce VAT (przejściowo 23%) należało uznać za prawidłowe.

Produkowane przez Wnioskodawcę kalendarze nie są bowiem oznaczone symbolem ISSN, jak również nie zostały przez Wnioskodawcę zaklasyfikowane do grupowania PKWiU uprawniającego do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT.

Zauważyć należy, że niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do Wnioskodawcy, a jej przedmiotem nie jest stawka podatku VAT na dostawę kalendarzy dokonaną przez inny podmiot.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania ww. kalendarzy według PKWiU. Należy bowiem zauważyć, iż tut. organ nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości, dokonanego przez Wnioskodawcę, przyporządkowania formalnego towaru lub usługi do grupowania statystycznego. Podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny klasyfikacji przedmiotowych kalendarzy.

Stosownie do zasad metodycznych klasyfikacji statystycznych – na podstawie Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Nadmienia się, iż niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.