INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2011r. (data wpływu 16 maja 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 lipca 2011r. oraz z dnia 27 lipca 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania usług przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania usług przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 lipca 2011r oraz z dnia 27 lipca 2011r..

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną starostwa powiatowego. Uzyskał od Wojewody pozwolenie na stałe prowadzenie Domu. Działalność Wnioskodawcy opiera się na podstawie ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U. Nr 175, poz. 1362 ze zm.) Wnioskodawca świadczy dla mieszkańców domu usługi pomocy społecznej wraz z zakwaterowaniem (Dział 87 PKWiU z 2008r.). Usługi te są świadczone na podstawie decyzji wydawanych przez Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie dla mieszkańców przyjętych do Domu przed 2004r. (stare zasady) i decyzji wydanych przez Gminne czy Miejskie Ośrodki Pomocy Społecznej (nowe zasady). Z tych decyzji wynika jednoznacznie, że odpłatność za pobyt ponosi mieszkaniec w wysokości 70% swojego świadczenia emerytalnego, rentowego, a pozostałą część do wysokości miesięcznego kosztu utrzymania mieszkańca w danym roku (w przypadku Wnioskodawcy jest to kwota 2.326,28 zł) ponoszą GOPSY lub MOPSY dla mieszkańców przyjętych na nowych zasadach, a dla mieszkańców przyjętych przed 2004r. (stare zasady) Wnioskodawca otrzymuje dotację Wojewody, która nie wskazuje kwoty do konkretnego mieszkańca. Odpłatność za pobyt zgodnie z ww. decyzjami uiszczana jest przelewem na konto dochodowe Wnioskodawcy. Na wyciągach bankowych tytuł przelewu dokonywany przez KRUS brzmi: „potrącenie, nr świadczenia, nazwisko i imię oraz kwota”. Do tych przelewów dołączony jest załącznik o treści „wykaz świadczeniobiorców którym potrącono i przekazano przelewem miesięczną opłatę za pobyt w Domu Pomocy Społecznej” z danymi jak na wyciągu. Natomiast na wyciągach bankowych tytuł przelewu dokonywany przez ZUS brzmi „świadczenie ZUS nr świadczenia, nazwisko i imię, kwota” co jest zgodne z decyzją ZUS w której widnieje zapis – świadczenie zmniejsza się – z tytułu odpłatności za pobyt.

Ustawa o pomocy społecznej mówi w art. 61 o odpłatności za pobyt w wysokości 70% wszystkich dochodów mieszkańca, natomiast ZUS czy KRUS przekazuje Wnioskodawcy kwotę za pobyt tylko od samej emerytury czy renty, nie uwzględniając 70% z dodatków np. zasiłku pielęgnacyjnego, kombatanckiego itp. pozostałość 30% i w 100% zasiłki przekazuje na konto depozytowe mieszkańców. Wg takich operacji u mieszkańców, którzy otrzymują dodatki występują zaległości, które Wnioskodawca reguluje poprzez dokonywanie przelewu z depozytu (analityka imienna prowadzona do konta) na konto dochodowe ze wskazaniem konkretnego mieszkańca.

Pozostaje bezsporne, że Wnioskodawca zwolniony jest z podatku VAT na podstawie art. 43 pkt 1 ust. 22 (ustawa o VAT z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług ze zm.). W roku 2010 Wnioskodawca był zwolniony z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (§ 2 oraz poz. 26 z załącznika do rozporządzenia w sprawie czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania (Dz. U. Nr 224, poz. 1797 z dnia 23 grudnia 2009r.).

Na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. (Dz. U. Nr 138, poz. 930) usługi w zakresie opieki społecznej tracą z dniem 30 kwietnia 2011r. zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, gdyż dział 87 PKWiU z 2008r. nie jest wymieniony w załączniku do rozporządzenia. Natomiast w poz. 37 załącznika do tegoż rozporządzenia wynika, że jeżeli za świadczone usługi zapłata jest dokonywana za pośrednictwem banku lub poczty to nie mają zastosowania kasy rejestrujące.

W piśmie z dnia 13 lipca 2011r. Wnioskodawca wskazał, że w zakresie wpływów z tytułu odpłatności za pobyt, wnoszonych przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej odpłatność za pobyt uiszczana jest przelewem na konto dochodowe Wnioskodawcy. W 2010r. Wnioskodawca przekroczył kwotę przychodu 40.000 zł z tytułu odpłatności za pobyt. Wnioskodawca przed dniem 1 stycznia 2011r. nie wykorzystywał do ewidencji tych usług kasy rejestrującej. Ewidencja opłat za usługi tj. za pobyt mieszkańców Domu prowadzona jest za pomocą ksiąg rachunkowych analitycznie i syntetycznie techniką komputerową, które określają jednoznacznie tytuł wpłaty, koga dotyczą oraz za jaki okres chodzi. Otrzymywana dotacja od Wojewody służy do prowadzenia działalności Wnioskodawcy.

W piśmie z dnia 27 lipca 2010r. Wnioskodawca wskazał ponadto, że właścicielem rachunku bankowego depozytów jest Dom Pomocy Społecznej. Bank nie prowadzi analityki imiennej do konta i nie jest to indywidualny rachunek bankowy mieszkańca. Imienna analityka do ogólnego konta bankowego prowadzona jest w księgowości Domu. Na rachunku bankowym depozytowym Wnioskodawcy przechowywane są środki pieniężne łącznie wszystkich mieszkańców, którzy wyrazili zgodę na zdeponowanie swoich wpływów na konto depozytu (zgody w aktach osobowych mieszkańców). Nadpłaty mieszkańców za pobyt przekazywane są przelewem z konta dochodowego na konto depozytowe w oparciu o imienny zbiorczy wykaz lub indywidualne różne wpłaty mieszkańców do kasy i odprowadzane na konto bankowe depozytów. Natomiast 30% zasiłków przekazywane jest bezpośrednio przez ZUS, KRUS, GOPS czy MOPS w formie przelewu ze wskazaniem imiennym mieszkańca lub ogólną kwotą z dołączonym imiennym wykazem. Na bankowym dowodzie wpłaty jako wpłacający figuruje Wnioskodawca, a w tytule wpłat wpisuje się nazwisko i imię mieszkańca oraz kwotę. Wpłacającym nie może być mieszkaniec, ponieważ bank nie ma jego indywidualnego konta. W programie komputerowym prowadzone są konta imienne każdego mieszkańca, gdzie wpisuje się po jednej stronie wpłaty po drugiej wypłaty.

Ewidencję depozytów regulują:

• rozporządzenie Ministra Polityki Społecznej w sprawie domów pomocy społecznej
• regulamin wewnętrzny w sprawie trybu postępowania z depozytami wartościowymi
• procedury wewnętrzne postępowania z depozytami mieszkańców
• przepisy Kodeksu cywilnego o rzeczach znalezionych i w sprawie orzekania o przyjęcie depozytów na własność Państwa.
  
  

Nadpłaty mieszkańców za pobyt Wnioskodawca dokonuje przelewem z konta dochodowego na konto depozytowe wg imiennego wykazu sporządzonego przez pracownika prowadzącego odpłatność w programie komputerowym. Natomiast dopłaty do pobytu dokonuje się analogicznie przelewem z konta depozytowego na konto dochodowe również wg imiennego wykazu mieszkańców posiadających zaległości w opłacie za pobyt. Przelewy w obu przypadkach dokonywane są jedną kwotą ogólną w syntetyce, a rozpisywanie na imienne konta mieszkańców za pobyt czy depozyt prowadzone są analitycznie przez pracowników domu.

W domu Wnioskodawcy każdy mieszkaniec ma środki na rachunku depozytowym niezbędne do dokonania dopłaty różnicy opłaty za pobyt. Opłata ta dokonywana jest przelewem z konta depozytowego na konto dochodowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wpływy z tytułu odpłatności za pobyt wnoszone przez osoby fizyczne (mieszkańcy domu) nieprowadzące działalności gospodarczej, potrącane automatycznie ze świadczeń (emerytalnych, rentowych) przez ZUS i KRUS, przekazywane przelewem na konto dochodowe Domu, a także przelewy uzupełniające wysokość należnej odpłatności dokonywane niektórym mieszkańcom z depozytów na dochody należy rejestrować przy użyciu kas rejestrujących... Czy też na podstawie innych przepisów lub jednoznacznych interpretacji Wnioskodawca jest z takiej rejestracji wpływów zwolniony (rejestracja taka Wnioskodawcy nie dotyczy przy zastosowaniu poz. 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. (Dz. U. Nr 138,poz. 930)...

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany stan faktyczny nie stanowi przesłanek do wprowadzenia kasy rejestrującej.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 22 oraz art. 111 ust. 1 i ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) kasy fiskalne służą do rejestracji obrotu i związanych z nimi kwot podatku VAT. Skoro Wnioskodawca świadczył będzie od 1 maja 2011r. wyłącznie usługi pomocy społecznej zwolnione z VAT, to w takiej sytuacji z tytułu tychże usług nigdy nie wystąpi kwota podatku związanego z obrotem, w związku z czym nie ma potrzeby prowadzenia ewidencji z użyciem kasy. Zauważyć trzeba, że rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930) odnosi się jedynie do tych czynności, które co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust. 1 ww. ustawy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Należy wskazać, że stosownie do tego unormowania, obowiązek stosowania kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników dokonujących sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, natomiast przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT rozumie się odpłatną dostawę towarów odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle przepisów ustawy o podatku VAT (art. 15 ust. 1 ustawy o VAT), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Ze wskazanych przepisów jednoznacznie wynika, iż czynnikiem warunkującym obowiązek ewidencjonowania obrotów za pomocą kas rejestrujących przez podatnika podatku VAT jest sprzedaż na rzecz określonych podmiotów, a nie status podatnika jako „podatnika VAT czynnego” lub „podatnika VAT zwolnionego”.

Przechodząc natomiast do kwestii zwolnień w art. 111 ust. 8 zawarto upoważnienie dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do zwolnienia w drodze rozporządzenia na czas określony niektórych grup podatników oraz niektórych czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1 ustawy, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

W dniem 1 stycznia 2011r. weszło w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930).

Stosownie do § 2 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia wskazano, że czynnością zwolnioną z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej jest świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej transakcji zapłata dotyczyła, przy czym przepis ten nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Korzystanie z powyższego zwolnienia wymaga spełnienia określonych warunków wynikających wprost z zapisu tej regulacji.

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy można zatem stosować jeżeli:

• zapłata za świadczoną usługę w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo kredytowej na rachunek bankowy podatnika,
• z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,
• podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2011r.
  
  

Ponadto z przepisu § 3 ust. 1 pkt 2 cyt. rozporządzenia wynika, że zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012r. również podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Zgodnie z § 3 ust. 6 ww. rozporządzenia, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40 000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną starostwa powiatowego, działającą na podstawie wydanego przez Wojewodę pozwolenia na stałe prowadzenie Domu Pomocy Społecznej. Odpłatność za pobyt wpływa przelewem z ZUS, KRUS i innych instytucji na konto dochodowe Wnioskodawcy. Nadpłaty mieszkańców za pobyt Wnioskodawca dokonuje przelewem z konta dochodowego na konto depozytowe wg imiennego wykazu sporządzonego przez pracownika prowadzącego odpłatność w programie komputerowym. Natomiast dopłaty do pobytu dokonuje się analogicznie przelewem z konta depozytowego na konto dochodowe również wg imiennego wykazu mieszkańców posiadających zaległości w opłacie za pobyt. Przelewy w obu przypadkach dokonywane są jedną kwotą ogólną w syntetyce, a rozpisywanie na imienne konta mieszkańców za pobyt czy depozyt prowadzone są analitycznie przez pracowników domu.

W domu Wnioskodawcy każdy mieszkaniec ma środki na rachunku depozytowym niezbędne do dokonania dopłaty różnicy opłaty za pobyt. Opłata ta dokonywana jest przelewem z konta depozytowego na konto dochodowe.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że w Domu Pomocy Społecznej prowadzonym przez Wnioskodawcę nie występuje obrót gotówkowy z tytułu odpłatności mieszkańców za pobyt w Domu Pomocy Społecznej.

W świetle wyżej wskazanych przepisów prawnych stwierdzić należy, iż prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia, przysługuje w sytuacji, gdy zapłata za świadczone usługi w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika, bez względu na rodzaj wykonywanej usługi. Istotne jest, aby było możliwe zidentyfikowanie transakcji, której zapłata dotyczy.

Art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2007r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U. z 2009r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.) stanowi, iż pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania.

Stosownie do art. 61 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o pomocy społecznej, opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wnosi mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70% swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70% tego dochodu.

Zgodnie z art. 62 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej mieszkaniec domu wnosi opłatę do kasy domu lub na jego rachunek bankowy. Za jego zgodą opłata może być potrącana:

1. z emerytury lub renty mieszkańca domu - przez właściwy organ emerytalno-rentowy, zgodnie z odrębnymi przepisami;
2. z zasiłku stałego mieszkańca domu - przez ośrodek pomocy społecznej dokonujący wypłaty świadczenia; opłatę za pobyt ośrodek pomocy społecznej przekazuje na rachunek bankowy domu pomocy społecznej.
   
   

Analiza przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy wskazuje, że odpłatność za pobyt wpływa na konto dochodowe Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie prowadzi obrotu gotówkowego z tytułu odpłatności za pobyt.

Wobec powyższego należy uznać, iż Wnioskodawca świadcząc usługi w zakresie całodobowej opieki dla mieszkańców Domu, za które w całości otrzymuje zapłatę przelewem na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła, ma prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej do dnia 31 grudnia 2012 r.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż opisany stan faktyczny nie stanowi przesłanek do wprowadzenia kasy rejestrującej, należało uznać za prawidłowe.

Należy nadmienić, że zgodnie z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, a w szczególności wnoszenia przez mieszkańców Domu dopłat do kwot należnych za pobyt do kasy Domu, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo zauważa się, że tut. organ w niniejszej interpretacji nie rozstrzyga w kwestii zwolnienia od podatku VAT od 1 stycznia 2011r. świadczonych przez Wnioskodawcę usług w zakresie pomocy społecznej, gdyż nie było to przedmiotem wniosku, nie zadano pytania w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.