INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2011r. (data wpływu 15 kwietnia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 lipca 2011r. (data wpływu 1 lipca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług budowlanych związanych z budową budynku mieszkalno-usługowego z garażem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2011r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 1 lipca 2011r. (data wpływu 1 lipca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług budowlanych związanych z budową budynku mieszkalno-usługowego z garażem.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji przedsiębiorców prowadzonego przez Prezydenta Miasta K. Od 2010r. jako wykonawca realizuje kontrakt polegający na wykonywaniu robót budowlanych budynku mieszkalnego wielorodzinnego z podziemnymi garażami i częścią usługową z wewnętrznymi instalacjami wod-kan-elektryczną, c.o., wentylacji mechanicznej, kotłownią gazową z wewnętrzną instalacją gazową, instalacją solarną, murami oporowymi oraz dwoma wjazdami. Realizacja kontaktu ma się zakończyć w 2011r. Wszystkie roboty budowlane związane z projektem będą kontynuowane przez firmę Wnioskodawcy. Rozliczenie z inwestorem następuje fakturami częściowymi dotyczącymi poszczególnych etapów realizacji inwestycji. Rozliczenie dokonywane będzie więc globalnie jako usługa budowlana dotycząca wybudowania budynku mieszkalnego wielorodzinnego z częścią usługową. Budynek zakwalifikowany jest w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w grupowaniu 1122. Zatem stwierdzić należy, że o ile przedmiotem umowy zawartej z inwestorem jest wybudowanie budynku jako całości bez odrębnego rozliczania kosztów takich jak: robocizna, odrębne faktury za materiał, transport, narzędzia, itp., wówczas począwszy od 1 stycznia 2011r. zlecone przez Inwestora usługi związane z budową budynku mieszkalnego sklasyfikowanego w PKOB 1122 opodatkowane są preferencyjną stawką 8%.

Natomiast do robót budowlanych dotyczących budowy miejsc postojowych poza budynkiem oraz pozostałej infrastruktury towarzyszącej poza, opodatkowane jest stawką podstawową, tj. 23%.

Parametry techniczne budynku:

• powierzchnia zabudowy 569,47 m2,
• powierzchnia użytkowa mieszkań 2311,70 m2,
• powierzchnia użytkowa usług 250,09 m2,
• powierzchnia użytkowa garaży (garaż podziemny + boksy garażowe) 636,36 m2.
  
  

W piśmie uzupełniającym z dnia 1 lipca 2011r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż nie wnosi zapytania w pkt 54 części dotyczącej opisu stanu faktycznego w zakresie stosowania właściwej stawki podatku VAT dla robót budowlanych wykonywanych poza bryłą budynku, a dotyczących budowy miejsc postojowych oraz infrastruktury towarzyszącej, oraz wyjaśnił, iż wycofuje drugą część pytania z pkt 55 w brzmieniu „…czy mając informację od inwestora…”

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy budując budynek mieszkalno-usługowy z garażem podziemnym sklasyfikowany w PKOB w grupowaniu 1122 powinno się zastosować stawkę obniżoną 8% do obiektu jako całości...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 12a przez budownictwo mieszkaniowe objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB 12, natomiast zgodnie z art. 41 ust. 12b do budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się: budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2 oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2. Jeśli zatem mowa o budynkach, to wyłączeniu podlegają tylko niektóre budynki, tj. budynki jednorodzinne o powierzchni przekraczającej 300 m2. Natomiast w przypadku Wnioskodawcy roboty budowlane prowadzone w budynku wielomieszkaniowym z lokalami o różnej powierzchni oraz garaże należałoby opodatkować różnymi stawkami, lecz brak jest jakichkolwiek norm ustalania proporcji, ponieważ normy takie zostały określone jedynie w odniesieniu do budynków jednorodzinnych i lokali mieszkalnych.

Zdaniem Wnioskodawcy do budowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego sklasyfikowanego w PKOB 1122, tj. do obiektu jako całości (wraz z garażami podziemnymi oraz częścią usługową, wykonaniem elewacji i dachu), należy zastosować stawkę obniżoną tj. 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel /…/.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 /…/.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku do dnia 31 grudnia 2010r. wynosiła 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku do dnia 31 grudnia 2010r. wynosiła 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast na mocy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) oraz art. 9 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726) z dniem 1 stycznia 2011r. w ustawie o podatku od towarów i usług dodano w przepisach przejściowych i końcowych przepisy art. 146a-146j.

I tak stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r, z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
  
  

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się – w myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl art. 41 ust. 12a ww. ustawy – obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Należy w tym miejscu wskazać, że dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), która to klasyfikacja stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Wg podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy:

• Budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,
• Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112,
• Budynki zbiorowego zamieszkania - 113.
  
  

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji przedsiębiorców prowadzonego przez Prezydenta Miasta K. Od 2010r. jako wykonawca realizuje kontrakt polegający na wykonywaniu robót budowlanych budynku mieszkalnego wielorodzinnego z podziemnymi garażami i częścią usługową z wewnętrznymi instalacjami wod-kan-elektryczną, c.o., wentylacji mechanicznej, kotłownią gazową z wewnętrzną instalacją gazową, instalacją solarną, murami oporowymi oraz dwoma wjazdami. Realizacja kontaktu ma się zakończyć w 2011r. Wszystkie roboty budowlane związane z projektem będą kontynuowane przez firmę Wnioskodawcy. Rozliczenie z inwestorem następuje fakturami częściowymi dotyczącymi poszczególnych etapów realizacji inwestycji. Rozliczenie dokonywane będzie więc globalnie jako usługa budowlana dotycząca wybudowania budynku mieszkalnego wielorodzinnego z częścią usługową. Budynek zakwalifikowany jest w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w grupowaniu 1122. Zatem stwierdzić należy, że o ile przedmiotem umowy zawartej z inwestorem jest wybudowanie budynku jako całości bez odrębnego rozliczania kosztów takich jak: robocizna, odrębne faktury za materiał, transport, narzędzia, itp., wówczas począwszy od 1 stycznia 2011r. zlecone przez Inwestora usługi związane z budową budynku mieszkalnego sklasyfikowanego w PKOB 1122 opodatkowane są preferencyjną stawką 8%.

Parametry techniczne budynku:

• powierzchnia zabudowy 569,47 m2,
• powierzchnia użytkowa mieszkań 2311,70 m2,
• powierzchnia użytkowa usług 250,09 m2,
• powierzchnia użytkowa garaży (garaż podziemny + boksy garażowe) 636,36 m2.
  
  

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykuł przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 tego artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Zatem odnosząc przedstawiony stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż wykonywane przez Wnioskodawcę roboty budowlane w zakresie kompleksowej realizacji inwestycji jako całości (budowy w ramach jednej umowy budynku wielorodzinnego, mieszkalno-usługowego wraz z garażami zaliczonego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym), na którą składają się zarówno lokale mieszkalne, jak również instalacje i inne pomieszczenia, będące integralną częścią budynku sklasyfikowanego do grupowania 1122 według PKOB, podlegają opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, iż do budowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego sklasyfikowanego w PKOB 1122, tj. do obiektu jako całości (wraz z garażami podziemnymi oraz częścią usługową, wykonaniem elewacji i dachu), należy zastosować stawkę obniżoną tj. 8%, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania ww. budynku według PKOB. Należy bowiem zauważyć, iż tut. organ nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości, dokonanego przez Wnioskodawcę, przyporządkowania formalnego budynku do grupowania statystycznego. Podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania budynku wskazanego we wniosku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska dotyczącego klasyfikacji przedmiotowego budynku.

Stosownie do zasad metodycznych klasyfikacji statystycznych – na podstawie Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.