INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2011r. (data wpływu do tut. Biura 01 kwietnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku w części dotyczącej:

• możliwości skorzystania z tzw. ulgi mieszkaniowej na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, okresu w jakim można odliczyć wydatki poniesione na spłatę rat kredytu mieszkaniowego, możliwości odliczenia rat odsetkowych oraz kapitału, rodzaju dokumentu potwierdzającego wydatki, sposobu określenia kwoty dochodu zwolnionego – jest prawidłowe,
• wysokości raty podlegającej odliczeniu oraz terminu złożenia korekty PIT-39 – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 01 kwietnia 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w drodze spadku po spadkodawcy zmarłym w dniu 02 listopada 2009r. nabył udział w nieruchomości. W dniu 23 sierpnia 2010r. Sad wydał orzeczenie o nabyciu spadku.

W dniu 01 października 2010r. wnioskodawca zbył udział w nieruchomości nabyty w drodze spadku.

Wnioskodawca jest współwłaścicielem mieszkania we wspólności majątkowej małżeńskiej. Jednocześnie jest współkredytobiorcą (razem z żoną) kredytu hipotecznego z 2008r. zaciągniętego na remont ww. mieszkania.

Podatnik chce przeznaczyć część dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze spadku na spłatę części kredytu hipotecznego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wykorzystać część dochodu ze sprzedaży nieruchomości do spłaty części kredytu hipotecznego zaciągniętego na remont mieszkania...
2. Za jaki okres wnioskodawca może odliczyć raty...
3. Czy można odliczyć raty kapitałowo-odsetkowe czy tylko kapitał...
4. W jakiej części wnioskodawca może odliczyć raty, tj. w 50% czy w 100%...
5. Jaki dokument dokumentuje wydatki...
6. Czy można szacunkowo określić kwotę dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy:

Ad.1.

Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad.2.

Wnioskodawca może odliczyć raty za okres od 01 października 2010r. do 31 grudnia 2012r. a więc za 27 miesięcy.

Ad.3.

Wnioskodawca może odliczyć raty kapitałowo-odsetkowe.

Ad.4.

Wnioskodawca może odliczyć raty kapitałowo odsetkowe w wysokości 50%, ponieważ jest współwłaścicielem mieszkania oraz współkredytobiorcą a dochód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości stanowi jego majątek osobisty. W związku z tym może odliczyć raty w wysokości 50% (przypadające tylko na niego).

Ad.5.

Wystarczające jest udokumentowanie wydatków potwierdzeniem przelewów za okres od 01 października 2010r. do 31 grudnia 2012r.

Ad.6.

Wnioskodawca może szacunkowo określić kwotę dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na podstawie płaconych obecnie rat. W przypadku różnicy wnioskodawca uważa, że będzie mógł w ciągu trwania okresu zwolnienia tj. do grudnia 2012r. złożyć korektę deklaracji PIT-39.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (w tym lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość),
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu. W związku z powyższym rozpatrując konsekwencje podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowe znaczenie ma moment jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca w dniu 02 listopada 2009r. nabył w drodze spadku udział w nieruchomości, który następnie zbył w dniu 01 października 2010r., a część kwoty uzyskanej ze sprzedaży udziału w nieruchomości wnioskodawca chce przeznaczyć na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na remont mieszkania, którego wnioskodawca jest współwłaścicielem na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej.

Z uwagi na fakt, że nabycie udziału w nieruchomości nastąpiło w 2009r., w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009r. Ustawą z dnia 06 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009r.

I tak, w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości).

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
-położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
2. wydatki poniesione na:
1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
-w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

-przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, iż w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, iż przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ww. ustawy). Innymi słowy przepis ten ma zapobiec podwójnemu odliczaniu tych samych wydatków – raz jako spłaty kredytu, za drugim razem zaś jako wydatków np. na budowę, nabycie lub remont nieruchomości i lokali, jeśli ta budowa, nabycie lub remont sfinansowane były kredytem, którego spłatę podatnik też sobie odlicza oraz odliczaniu wydatków, które kiedyś już były odliczone.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że zgodnie z wyżej cytowanym art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie ma zastosowanie do przychodów, które zostały przeznaczone na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na cele mieszkaniowe lub kredytu refinansowego ostatecznie przeznaczonego na cele mieszkaniowe. Istotne jest to, aby kredyt zaciągnięty był przed uzyskaniem przychodu ze zbycia.

Z wykładni językowej przedstawionych wyżej przepisów, a w szczególności z zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy sformułowania: „(…)wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości (…), jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe(…)” wynika, iż podstawową okolicznością decydującą o stosowaniu powyższego zwolnienia jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na cele mieszkaniowe. Innymi słowy ważny jest moment uzyskania przychodu i poniesienia wydatku. Środki przeznaczone na spłatę kredytu muszą bezwzględnie pochodzić ze sprzedaży nieruchomości.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, należy stwierdzić, że wnioskodawca może zaliczyć spłatę kredytu zaciągniętego na remont mieszkania do wydatków na cele mieszkaniowe, oczywiście jeśli spłata kredytu zostanie dokonana środkami pochodzącymi z tytułu sprzedaży przedmiotowego udziału w nieruchomości.

Z powyższego wynika, że skoro sprzedaż udziału w nieruchomości nastąpiła w dniu 01 października 2010r., wnioskodawca będzie mógł odliczyć wydatki na cele mieszkaniowe, które poniósł od dnia sprzedaży, tj. 01 października 2010r. do dnia 31 grudnia 2012r., kiedy to upłynie termin, w którym należy wydatkować dochód ze sprzedaży udziału w nieruchomości, czyli dwa lata liczone od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Ustawodawca nie ograniczył przy tym możliwości skorzystania z przedmiotowego zwolnienia od wymagalności rat kredytu, lecz od okresu, w którym należy wydatkować dochód ze sprzedaży m.in. nieruchomości. Odliczeniu będzie podlegał zatem dochód przeznaczony w określonym czasie na spłatę kredytu bez względu na wymagalność rat.

Tym samym stanowisko wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego i drugiego należy uznać za prawidłowe.

Odnośnie natomiast ustalenia czy przedmiotowe zwolnienie dotyczy wydatków poniesionych na spłatę rat kredytu hipotecznego, zarówno rat odsetkowych jak i kapitału należy stwierdzić, że przepis art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy stanowi wprost, że zwolnieniu podlegają wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1. Z zawartego w przedmiotowym przepisie zwrotu: „(…) na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki)(…)”, w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że zwolnieniu podlegają wydatki poniesione na spłatę rat zarówno odsetkowych jak i rat kapitałowych.

Tym samym stanowisko wnioskodawcy w zakresie pytania trzeciego należy uznać za prawidłowe.

Natomiast aby ustalić czy wnioskodawca może odliczyć dochód ze sprzedaży udziału w nieruchomości poniesiony na spłatę 50% lub 100% raty kredytu, z uwagi, że kredyt stanowi zobowiązanie solidarne jego i żony zaciągnięte na remont lokalu , którego oboje są współwłaścicielami, należy odnieść się do regulacji ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej, zawartej w przepisach Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt 1 ww. ustawy).

Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że skoro wnioskodawca jest współwłaścicielem lokalu i współkredytobiorcą, to cel mieszkaniowy, o którym mowa powyżej zostanie spełniony w odniesieniu do całej kwoty wydatkowanej na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego przez obojga małżonków na remont mieszkania stanowiącego majątek wspólny, a nie jedynie do 50% przypadających na wnioskodawcę stosownie do jego udziału w majątku wspólnym. Bez znaczenia pozostaje fakt, że środki pochodzące ze sprzedaży udziału, który należał do majątku odrębnego wnioskodawcy zostaną wydatkowane na spłatę ww. kredytu mieszkaniowego zaciągniętego przez obojga małżonków.

Tym samym stanowisko wnioskodawcy w zakresie pytania czwartego jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do kwestii sposobu dokumentowania wydatków poniesionych na spłatę rat kredytu mieszkaniowego należy stwierdzić, iż w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje wprawdzie sposobu dokumentowania poniesionych wydatków, ale z koniecznością ich wykazania winien liczyć się wnioskodawca, skoro zgodnie z przepisami ze zwolnienia korzysta przychód w części wydatkowanej w określonym czasie, a on sam zamierza ze zwolnienia korzystać.

W związku z tym wnioskodawca sam winien zadbać o posiadanie dokumentów, które mogą potwierdzić fakt dokonania stosownych wydatków.

Wnioskodawca może zatem dowodzić faktu poniesienia wydatków na cele uzasadniające zwolnienie wszelkimi dokumentami zasługującymi na wiarę, z których sposób niebudzący wątpliwości będzie wynikało kto, kiedy, w jakiej wysokości i jakiego rodzaju wydatek poniósł. Takim dokumentem może być także, zdaniem Organu, potwierdzenie dokonania przelewu.

Powyższe oznacza, że stanowisko wnioskodawcy w zakresie pytania piątego należy uznać za prawidłowe.

Jeśli chodzi natomiast o możliwość określenia szacunkowo kwoty dochodu zwolnionego z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, zauważyć należy, że zgodnie z ww. przepisem wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W przedmiotowym przepisie ustawodawca zawarł sposób obliczenia dochodu ze sprzedaży m.in. udziału w nieruchomości, który będzie podlegał zwolnieniu. Powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia (art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy).

Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:

                                        W

dochód zwolniony = D x ----

                                        P

gdzie:

D – dochód ze sprzedaży (w przedmiotowym przypadku dochód ze sprzedaży udziału nabytego w spadku),

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P – przychód ze sprzedaży.

W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Składając zatem zeznanie PIT-39 do końca kwietnia roku następującego po roku, w którym uzyskano przychód ze sprzedaży podatnik może obliczyć kwotę dochodu zwolnionego jeśli wydatki zdążył ponieść do tego czasu i dalszych wydatków ponosić nie zamierza. Może się również zdarzyć, że wydatki na cele mieszkaniowe podatnik będzie ponosił dopiero po złożeniu zeznania rocznego. Wówczas istotnie nie dysponuje jeszcze całkowicie pewną i ostateczną informacją ile będzie wynosiła kwota wydatków a zatem jaka będzie wysokość dochodu zwolnionego. W takiej sytuacji istotnie, podatnik może oszacować sobie kwotę planowanych do poniesienia w dwuletnim okresie wydatków na własne cele mieszkaniowe i na bazie tak oszacowanej kwoty odliczyć dochód podlegający zwolnieniu. Z takiego prawa może zatem skorzystać wnioskodawca, który wydatki na cele mieszkaniowe będzie ponosił do końca 2012r. W przypadku jeżeli zadeklarowana w zeznaniu wysokość dochodu zwolnionego, po dniu 31 grudnia 2012r. będzie zawyżona, wnioskodawca ma obowiązek złożenia korekty zeznania PIT-39 oraz zapłaty zaległości podatkowej wraz z odsetkami. Jeśli natomiast zadeklarowana kwota dochodu zwolnionego będzie niższa, gdyż w rzeczywistości wnioskodawca do 31 grudnia 2012r. poniesie wydatki na cele mieszkaniowe wyższe od oszacowanych, to będzie miał prawo do złożenia korekty wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty również po 31 grudnia 2012r. – byle przed terminem przedawnienia zobowiązania wynikającego z zeznania.

Powyższe oznacza, że stanowisko wnioskodawcy w zakresie pytania szóstego zawartego we wniosku jest częściowo nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała