INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 09.06.2011r. (data wpływu 13.06.2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia skutków podatkowych związanych z czynnością zawieszenia działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13.06.2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia skutków podatkowych związanych z czynnością zawieszenia działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik-Wnioskodawca jest Spółką Komandytowo-Akcyjną, utworzoną w celu realizacji inwestycji polegającej na budowie obiektu wielorodzinnego. Budowa została zakończona, lokale zostały sprzedane oraz budynek przekazano do użytkowania. Obecnie działalność Spółki obejmuje jedynie obsługę roszczeń gwarancyjnych nabywców mieszkań. Spółka począwszy od 30 października 2011 roku nie będzie osiągać przychodów ze sprzedaży oraz zamierza zawiesić od tego czasu prowadzenie działalności gospodarczej i wznowić działalność w 2013 roku.

Jednocześnie Spółka prowadzi postępowania administracyjne, mające na celu uzyskanie odszkodowania za przejęcie nieruchomości pod drogę. Na obecnym etapie nie można przewidzieć wyniku postępowania oraz terminu uzyskania ewentualnego odszkodowania. Spółka nie spodziewa się zakończenia postępowania w 2012 roku.

W związku z tym, że Spółka nie zamierza w najbliższym czasie wykonywać działalności gospodarczej oraz osiągać przychodów ze sprzedaży, Spółka planuje zawiesić prowadzenie działalności gospodarczej począwszy od 1 listopada 2011 r. zgodnie z art. 14a ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz w czasie zawieszenia nie sporządzać sprawozdań finansowych zgodnie z art. 12 ust. 3b ustawy o rachunkowości.

Spółka będzie prowadziła następujące działania w okresie zawieszenia:

• uczestniczenie w postępowaniu dotyczącym odszkodowania,
• ponoszenie drobnych kosztów związanych z prowadzeniem rachunku bankowego i najmem siedziby.
  
  

Spółka nie będzie zatrudniała pracowników w czasie zawieszenia działalności oraz nie będzie posiadała środków trwałych. Rok obrotowy oraz podatkowy spółki trwa od 1 stycznia do 31 grudnia.

Spółka jest zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka powinna wyrejestrować się z VAT, czyli zgłosić do Urzędu Skarbowego zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Spółki zawieszenie prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej nie spowoduje konieczności zgłoszenia do Urzędu Skarbowego zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 99 ust. 7a ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka w czasie zawieszenia działalności nie będzie również zobowiązana do składania deklaracji VAT-7, a Wnioskodawca będzie mógł realizować prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących okresu zawieszenia działalności składając deklaracje po okresie zawieszenia działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Instytucja zawieszenia działalności gospodarczej została uregulowana m.in. w przepisach ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. 2010r., Nr 220, poz. 1447 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. W ustawie z dnia 10 lipca 2008r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 5 sierpnia 2008r.) obowiązującej od dnia 20 września 2008r., dodano po art. 14 art. 14a ust. 1 ustawy, na podstawie którego, przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy (…). W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 14a ust. 3 ustawy). Z kolei, zgodnie z ust. 4 tego artykułu, w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca:

1. ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;
2. ma prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
3. ma prawo zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;
4. ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
5. wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa;
6. ma prawo osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
7. może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.
   
   

Wskazać należy, iż do dnia 20 września 2008r. zawieszenie działalności gospodarczej było pojęciem nieznanym ma gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”. Ustawa ta nie wiązała z tym pojęciem czy też stanem faktycznym żadnych skutków prawnych. Na przedsiębiorcy, tak jak podczas prowadzenia działalności tak i w tym okresie spoczywały obowiązki podatkowe np. był on obowiązany składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe. Dopiero likwidacja działalności gospodarczej była zdarzeniem wywołującym skutki prawne w świetle przepisów tej ustawy.

Z przepisów ustawy o VAT wprost nie wynika obowiązek zgłaszania zawieszenia działalności gospodarczej do właściwego urzędu skarbowego przez podatnika tego podatku. Ustawa z dnia 10 lipca 2008r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw wprowadziła zmiany do ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji, zgodnie z dodanym do art. 99 przepisem ust. 7a i 7b, w przypadku zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej podatnicy nie mają obowiązku składania deklaracji, o których mowa w ust. 1 i 2, za okresy rozliczeniowe, których to zawieszenie dotyczy. Zwolnienie z obowiązku składania deklaracji podatkowych, o którym mowa w ust. 7a, nie dotyczy:

1. podatników dokonujących wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
2. podatników dokonujących importu usług lub nabywających towary - w zakresie których są podatnikiem;
3. okresów rozliczeniowych, w których zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej nie dotyczyło pełnego okresu rozliczeniowego;
4. okresów rozliczeniowych, za które podatnik jest obowiązany do rozliczenia podatku z tytułu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu oraz za które jest obowiązany dokonać korekty podatku naliczonego (art. 99 ust. 7b ustawy o VAT).
   
   

W myśl art. 96 ust. 6 ustawy o VAT, jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Zgodnie z art. 96 ust. 8 ustawy o VAT w przypadku gdy zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu nie zostało zgłoszone zgodnie z ust. 6 i 7, naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Stosownie do art. 96 ust. 9 ustawy o VAT, naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podatnika z rejestru jako podatnika VAT bez konieczności zawiadamiania o tym podatnika, jeżeli w wyniku podjętych czynności sprawdzających okaże się, że podatnik nie istnieje lub mimo podjętych udokumentowanych prób nie ma możliwości skontaktowania się z podatnikiem albo jego pełnomocnikiem.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest Spółką Komandytowo-Akcyjną, utworzoną w celu realizacji inwestycji polegającej na budowie obiektu wielorodzinnego. Budowa została zakończona, lokale zostały sprzedane oraz budynek przekazano do użytkowania. Obecnie działalność Spółki obejmuje jedynie obsługę roszczeń gwarancyjnych nabywców mieszkań. Spółka począwszy od 30 października 2011 roku nie będzie osiągać przychodów ze sprzedaży oraz zamierza zawiesić od tego czasu prowadzenie działalności gospodarczej i wznowić działalność w 2013 roku. Jednocześnie Spółka prowadzi postępowania administracyjne, mające na celu uzyskanie odszkodowania za przejęcie nieruchomości pod drogę. Na obecnym etapie nie można przewidzieć wyniku postępowania oraz terminu uzyskania ewentualnego odszkodowania. Spółka nie spodziewa się zakończenia postępowania w 2012 roku. W związku z tym, że Spółka nie zamierza w najbliższym czasie wykonywać działalności gospodarczej oraz osiągać przychodów ze sprzedaży, Spółka planuje zawiesić prowadzenie działalności gospodarczej począwszy od 1 listopada 2011 r.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do tego, czy w okresie zawieszenia Spółka powinna wyrejestrować się z VAT, czyli zgłosić do Urzędu Skarbowego zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, iż stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe. Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 96 ust. 6 w związku z art. 99 ust. 7a ustawy o VAT. Dokonując analizy w/w przepisów prawa można wywieść wniosek, iż zawieszenie działalności gospodarczej samo w sobie nie stanowi zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej przez podatnika. Podatnik, który zawiesza prowadzenia działalności gospodarczej na pewien czas nadal pozostaje podatnikiem podatku od towarów i usług, z tym że w okresie zawieszenia wykonywania działalności przedsiębiorca nie prowadzi aktywnej działalności.

Konkludując stwierdzić należy, iż fakt zawieszenia wykonywania przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej nie implikuje zgłoszenia do US zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT skutkującej wykreśleniem Podatnika z grona czynnym podatników podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym należało uznać za prawidłowe.

Ponadto tut. Organ podatkowy informuje, iż przedmiotem merytorycznej analizy niniejszej interpretacji indywidualnej nie była kwestia prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących okresu zawieszenia działalności, bowiem Wnioskodawca w tym zakresie nie zadał pytania.

Końcowo tut. Organ podatkowy informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych sprawa została rozpatrzona odrębnie (postanowienie z dnia 11.08.2011r., znak IPPB5-423-552/11-2/AS).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock