INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 01 lipca 2011r. (data wpływu do tut. Biura – 08 lipca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie konieczności dołączenia do korekty zeznania podatkowego załącznika PIT/O – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08 lipca 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie konieczności dołączenia do korekty zeznania podatkowego załącznika PIT/O.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w terminie złożył zeznanie podatkowe PIT-37 za rok 2010, do którego dołączył formularz PIT/O. W związku z informacją korygującą PIT-11 doręczoną wnioskodawcy przez płatnika i wynikającą z niej zmianą przychodów, złożona została korekta zeznania podatkowego PIT-37 (wraz z pisemnym uzasadnieniem i kopią pisma od płatnika), a także w terminie rozliczenia podatku zwrócona została stosowna kwota podatku. Jako, że dane zawarte w formularzu PIT/O nie uległy zmianie – wnioskodawca nie dołączał tegoż formularza do korekty.

Wnioskodawca został wezwany przez Naczelnika Urzędu Skarbowego do dodatkowego dołączenia do korekty zeznania formularza PIT/O o tej samej treści, jaką już złożył wraz z zeznaniem podatkowym. Nie została przedstawiona podstawa prawna, z której wynikałby taki obowiązek. Nie wskazano wnioskodawcy również żadnych powodów, dla których miałby ponownie składać formularz o tej samej treści, jaka już znajduje się w Urzędzie Skarbowym (korekta nie dotyczyła treści formularza PIT-O).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z treści art. 81 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) wynika, iż podatnik jest zobowiązany w przypadku korekty do ponownego złożenia całego zeznania czy tylko formularza, którego zmiany dotyczą...

Zdaniem wnioskodawcy, z treści art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej wynika, że w przypadku składania korekty zeznania podatkowego konieczne jest złożenie jedynie tego formularza, w którym wystąpiły zmiany. Ponowne składanie formularzy, w których zmiany nie nastąpiły, a które znajdują się przecież w posiadaniu organu są niepotrzebne, nieekologiczne, nieekonomiczne i noszą znamiona nękania podatnika.

Wnioskodawca stwierdza, iż podobnie był potraktowany cztery lata temu, gdzie zmuszano go (po okresie przedawnienia) do złożenia zeznania podatkowego za rok 2006 jako przedsiębiorcę, podczas gdy od grudnia 2000r. nie prowadził działalności gospodarczej (była zawieszona). Sprawa dotarła do Izby Skarbowej, gdzie uchylono decyzję organu I instancji. Po tym zmieniono zapisy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w zakresie zasad zawieszania prowadzenia działalności gospodarczej.

Według wnioskodawcy, w przypadku zmian danych zawartych w formularzu NIP konieczne jest jedynie wypełnienie tych rubryk, których zmiany dotyczą. Jako że zmianie uległa kwota przychodu, zdaniem wnioskodawcy konieczne było ponowne przeliczenie zobowiązania podatkowego, ergo ponowne złożenie formularza PlT-37. Dane zawarte w formularzu PlT-O nie uległy zmianie, więc nie było potrzeby ponownego składania tego formularza.

Wezwanie do ponownego złożenia w terminie 7 dni formularza PlT/O wnioskodawca otrzymał w dniu 29 czerwca 2011r. tak więc termin do złożenia upływa 6 lipca 2011r., co zdaniem wnioskodawcy oczywiście wskazuje, iż żadne postępowanie podatkowe w tym zakresie toczyć się nie może (postępowanie z art. 274 Ordynacji podatkowej nie zostało wymienione w treści przepisu art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2010r. Dz. U. Nr 51, poz. 307 ze zm.) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Wzór zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2010 określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie określenia wzorów rocznego obliczenia podatku oraz zeznań podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2008r. Nr 212, poz. 1335). Rozporządzenie to określa również m.in. wzór załącznika PIT/O składanego wraz z zeznaniem PIT-28, PIT-36 lub PIT-37 za 2010 rok.

Biorąc zatem powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż załącznik PIT/O (jeżeli podatnik korzysta z odliczeń od dochodu i od podatku) jest nieodłącznym elementem zeznania podatkowego i należy go zatem składać razem z zeznaniem, gdyż ustawodawca nie przewidział innego trybu składania takiego załącznika, a wręcz odwrotnie – określając wzory zeznań podatkowych, wprost wskazał w nich informacje, z których wynika, że załączniki do zeznania winny być złożone łącznie z zeznaniem. Skoro bowiem coś stanowi załącznik, to nie może być złożone oddzielnie, a skoro dany dokument składany jest z załącznikami (wynika to z jego treści), to załączniki stanowią jego integralną część i tylko łącznie z nimi jest on (dokument) kompletnym.

Natomiast przepisy regulujące zasady uprawniające do skorygowania deklaracji zawarte są w art. 81 ustawy Ordynacja podatkowa.

Z treści § 1 ww. przepisu wynika, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej).

Wskazany przepis statuuje ogólną zasadę – prawo podatnika do korygowania uprzednio złożonych deklaracji. Przy czym, stosownie do art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Korekta deklaracji (zeznania podatkowego) ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Błędnie mogła zostać określona m.in. wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, a także inne dane zawarte w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym, poprawnym wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji oraz wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty. Korektę zeznania podatkowego należy składać wyłącznie na odpowiednich formularzach, tj. obwiązujących przy rozliczaniu podatku za dany rok.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w terminie złożył zeznanie podatkowe PIT-37 za rok 2010, do którego dołączył formularz PIT/O. W związku z informacją korygującą PIT-11 doręczoną Wnioskodawcy przez płatnika i wynikającą z niej zmianą przychodów, złożona została korekta zeznania podatkowego PIT-37 (wraz z pisemnym uzasadnieniem i kopią pisma od płatnika), a także w terminie rozliczenia podatku zwrócona została stosowna kwota podatku. Jako że dane zawarte w formularzu PIT/O nie uległy zmianie – Wnioskodawca nie dołączał tego formularza do korekty.

W świetle powołanych przepisów prawa oraz stanu faktycznego stwierdzić należy, iż złożona na podstawie art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej korekta zeznania podatkowego za 2010r. to w istocie zeznanie podatkowe za 2010r. uaktualnione, poprawione w związku np. ze zmianą – tak jak w przedmiotowym przypadku – przychodów podlegających opodatkowaniu. Uaktualnione zeznanie (jego korekta) musi być zatem kompletne, tj. w sytuacji, kiedy wskazane w nim (korekcie) dane wynikają z załączników, to te załączniki winny być razem z uaktualnionym zeznaniem (jego korektą) złożone. Zatem korektę zeznania należy złożyć we właściwym Urzędzie Skarbowym łącznie z informacją PIT/O (pomimo faktu, że dane w tej informacji nie uległy zmianie), która jak wskazano powyżej jest nieodłącznym elementem zeznania podatkowego, a więc i korekty tego zeznania.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż w korekcie zeznania podatkowego podatnik dokonuje odliczeń od dochodu (przychodu), odliczeń od podatku takich samych jakich dokonał w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Brak załącznika PIT/O do korekty zeznania świadczyłby o tym, że podatnik w korekcie zeznania nie dokonuje żadnych odliczeń.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy zaznaczyć, iż przytoczona we wniosku sytuacja dotycząca złożenia w 2006r. zeznania podatkowego w przypadku, gdy Wnioskodawca miał działalność zawieszoną, jest sprawą inną niż ta, która jest przedmiotem niniejszej interpretacji. Nie może zatem jej rozstrzygnięcie mieć przełożenia na ocenę stanowiska zajętego przez Wnioskodawcę w niniejszej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.