INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2011r. (data wpływu 5 maja 2011r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 czerwca 2011r. (data wpływu 7 czerwca 2011r.), pismem z dnia 1 lipca 2011r. (data wpływu 4 lipca 2011r.), pismem z dnia 28 lipca 2011r. (data wpływu 28 lipca 2011r.) oraz pismem z dnia 1 sierpnia 2011r. (data wpływu 10 sierpnia 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej – jest:

• nieprawidłowe w części dotyczącej zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej usług świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jeżeli zapłata za nie następuje gotówką do kasy;
• prawidłowe w części dotyczącej zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej usług świadczonych na podstawie umów zawieranych przez Wnioskodawcę z firmami.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej. Uzupełniony pismem z dnia 6 czerwca 2011r (data wpływu 7 czerwca 2011r.), pismem z dnia 1 lipca 2011r. (data wpływu 4 lipca 2011r.), pismem z dnia 28 lipca 2011r. (data wpływu 28 lipca 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwania nr: IBPP4/443-772/11/MN z dnia 19 lipca 2011r. oraz pismem z dnia 1 sierpnia 2011r. (data wpływu 10 sierpnia 2011r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wskazał, że pismem z dnia 27 kwietnia 2011r., (wpł. 29 kwietnia 2011r.), znak: „X’’ - Urząd Skarbowy skierował Spółdzielnie do tut. Biura w kwestii wyjaśnienia obowiązku prowadzenia kasy fiskalnej.

Sytuacja Wnioskodawcy przedstawia się następująco: od momentu założenia tj. od ponad 40-lat jednostka funkcjonuje jako Spółdzielnia Pracy, jako przedsiębiorstwo, zatrudniające pracowników na umowę o pracę, bądź umowy cywilno-prawne.

Jest zarejestrowana w Urzędzie Wojewódzkim i Krajowym Rejestrze Sądowym.

Wnioskodawca informuję, że każda operacja jest potwierdzona odpowiednim dokumentem finansowo-księgowym a zatem nie ma żadnych indywidualnych kasowań przez zatrudniony personel medyczny.

Spółdzielnia jako przedsiębiorstwo prowadzi pełną księgowość.

Każdy dokument finansowo-księgowy jest drukiem ścisłego zarachowania, ostemplowany, ponumerowany, ewidencjonowany w rejestrze i za pokwitowaniem wydawany. Miesięcznie Spółdzielnia rozlicza się z Urzędem Skarbowym, odprowadzając należny podatek.

Ponadto jak wszelkie przedsiębiorstwa Spółdzielnia podlega rocznej sprawozdawczości do Głównego Urzędu Statystycznego.

Zamysłem ustawodawcy określającym górna granicę przychodów za miniony rok, na pewno nie było przedsiębiorstwo lecz gabinet prywatny, kancelarie prawnicze itp., a w konsekwencji ukrócenie szarej strefy dla małych indywidualnych podmiotów gospodarczych, a nie przedsiębiorstwo gdzie jest prowadzona pełna księgowość i dzięki temu jest zawsze możliwe dokonanie kontroli, co do jej wiarygodności działania.

W przypadku Wnioskodawcy (konkretnego przedsiębiorcy), gdzie pracownicy są zatrudnieni na etatach, gdzie są zawierane umowy z firmami o świadczenie usług medycznych, a rozliczenie jest drogą bezgotówkową. W gabinetach lekarskich nie są prowadzone indywidualne odpłatności lecz rozliczenie jest drogą bezgotówkową (przelewem).

Reasumując Wnioskodawca jest Spółdzielnią Pracy, a nie jednostką prywatną (prywatnym indywidualnym gabinetem lekarskim) i jako taka zdaniem Wnioskodawcy nie powinna być objęta obowiązkiem prowadzenia kasy fiskalnej.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż korzysta ze zwolnienia usług medycznych z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.).

Przedmiotem działalności Spółdzielni zgodnie z KRS jest:

• 86.21.Z Praktyka Lekarska Ogólna
• 86.22.Z Praktyka Lekarska Specjalistyczna
• 86.23.Z Praktyka Lekarska Dentystyczna
• 86.90.D Działalność Paramedyczna

Dział 3 rubryka 1 KRS ... (rejestr przedsiębiorców).

Symbol dla świadczonych przez Spółdzielnie usług, będących przedmiotem wniosku określony zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) jest:

• 85.12.11 - Usługi w zakresie ogólnej praktyki lekarskiej i rodzinnej
• 85.12.12 - Konsultacje i leczenie prowadzone przez lekarzy specjalistów i chirurgów
• 85.13.12 - Usługi Stomatologiczne
• 85.14.13 - Usługi paramedyczne.
  
  

Spółdzielnia dokonuje sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz rolnicy ryczałtowi wnoszą opłaty za usługi świadczone przez Spółdzielnię.

Spółdzielnia ma podpisane umowy na udzielanie świadczeń zdrowotnych z firmami w zakresie badań profilaktycznych i innych medycznych, nie ma podpisanej umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia ani z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej.

Spółdzielnia zobowiązuje się w ramach zawartych umów do świadczenia konkretnych usług medycznych wg potrzeb zamawiającego.

Wynagrodzenie na rzecz Wnioskodawcy za wykonane usługi wnoszą firmy drogą przelewu oraz osoby fizyczne w oparciu o wpłatę do kasy.

Zapłata dokonywana przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej nie następuje w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej otrzymuje rachunek. NFZ i prywatny ubezpieczyciel nie otrzymuje rachunku, gdyż nie jest zawarta umowa.

W 2010r. obrót wnioskodawcy z tytułu sprzedaży usług medycznych na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej oraz na rzecz rolników ryczałtowych przekroczył kwotę: 40.000,00 zł.

W 2011r. wg stanu na dzień 30 czerwca 2011r. Spółdzielnia osiągnęła obrót na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej oraz na rzecz rolników indywidualnych w wysokości: 340.900,00 zł.

Podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania świadczonych usług przed dniem 1 stycznia 2011r. przy użyciu kasy fiskalnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (przedstawione w piśmie z dnia 28 lipca 2011r.):

Czy Spółdzielnia świadcząca usługi medyczne jest zobowiązana do ewidencji prowadzonej sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej...

Stanowisko Wnioskodawcy (przedstawione w piśmie z dnia 28 lipca 2011r.):

Spółdzielnia (jako przedsiębiorstwo kwalifikacja wg KRS – „Rejestr Przedsiębiorców”) oraz wpis do Rejestru Zakładu Opieki Zdrowotnej Urzędu Wojewódzkiego, świadcząc usługi medyczne w sposób opisany we wniosku nie jest zobowiązana do ewidencji prowadzonej sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej. Według opinii Spółdzielni korzysta ze zwolnienia z ewidencji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2011r. o podatku od towarów i usług Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• nieprawidłowe w części dotyczącej zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej usług świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jeżeli zapłata za nie następuje gotówką do kasy;
• prawidłowe w części dotyczącej zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej usług świadczonych na podstawie umów zawieranych przez Wnioskodawcę z firmami.
  
  

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

W myśl przepisu art. 111 ust. 1 tej ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Poprzez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Odnosząc powołane przepisy do przedstawionych przez Wnioskodawcę okoliczności (przedmiotem pytania są usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach umowy zawartej z firmami oraz usługi świadczone na rzecz indywidualnych pacjentów), należy stwierdzić, iż powołany art. 111 ust. 1 ww. ustawy nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie w odniesieniu do pierwszej grupy świadczonych usług (usług za które należność wnosi firma) z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca świadczy usługi medyczne na podstawie umowy zawartej z firmą. Treść powołanego art. 111 ust. 1 ustawy o VAT jednoznacznie wskazuje, iż do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kas rejestrujących obowiązani są wyłącznie podatnicy dokonujący sprzedaży towarów i usług na rzecz kręgu podmiotów w tym przepisie wyraźnie wymienionych.

Należy zauważyć, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „nabywca”, dlatego zasadnym wydaje się odwołanie do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego PWN „nabywcą jest ten, kto coś nabywa (nabył) przez kupno" (Słownik języka polskiego, pod red.: prof. Mieczysława Szymczaka, s. 288, Wydawnictwo Naukowe PWN).

W świetle powyższej definicji nabywcą usług medycznych świadczonych przez Wnioskodawcę jest kupujący dane usługi na podstawie zawartych z Wnioskodawcą umów – firma z którą Wnioskodawca podpisał umowy (Wnioskodawca wyraźnie wskazał, iż ma podpisane umowy na udzielanie świadczeń zdrowotnych z firmami w zakresie badań profilaktycznych i innych medycznych i na jej mocy firmy będą regulowały powstałe w ten sposób należności w drodze przelewu).

Wnioskodawca świadcząc usługi medyczne w ramach umowy zawartej z firmami nie ma zatem obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej, gdyż Wnioskodawca nie dokonuje sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Istotne jest zatem w przedmiotowej sprawie, kto nabywa daną usługę, a nie kto ją faktycznie odbiera. Należy zwrócić uwagę, iż pojęcie nabywca usługi nie jest tożsame z pojęciem konsument usługi.

Natomiast rozpatrując kwestię ewentualnego zwolnienia z obowiązku ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej usług świadczonych przez Wnioskodawcę bezpośrednio na rzecz podmiotów o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, należy uwzględnić niżej przywołane unormowania.

Należy tutaj zaznaczyć, że dla objęcia danego podatnika obowiązkiem ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej nie istotny jest jego status, jak również to czy świadczone przez dany podmiot usługi korzystają lub nie ze zwolnienia przedmiotowego od podatku VAT.

Kwestię zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników w obecnym stanie prawnym, tj. od dnia 1 stycznia 2011r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930). Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności – zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia oraz wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów.

Na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania:

• do dnia 31 grudnia 2012r. - sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia,
• do dnia 30 kwietnia 2011r. – czynności objęte do dnia 31 grudnia 2010r. zwolnieniem od ewidencjonowania wymienione w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797), niewymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
  
  

Wg rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797), świadczenie usług związanych z ochroną zdrowia i opieki społecznej było zwolnione do dnia 31 grudnia 2010r. na podstawie § 2 w związku z pkt 26 załącznika.

W rozporządzeniu z dnia 26 lipca 2010r., które weszło w życie z dniem 1 stycznia 2011r., brak analogicznego zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania dla usług związanych z ochroną zdrowia.

Zatem usługi związane z ochroną zdrowia i opieki społecznej w 2011r. korzystały ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, na podstawie § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia, do dnia 30 kwietnia 2011r.

Jednocześnie w myśl § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do 31 grudnia 2012r. podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40 000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 w związku pkt 37 załącznika do rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012r. świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

W objaśnieniach do ww. załącznika zawarto zastrzeżenie, że powyższe zwolnienie nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011r.

Korzystanie z powyższego zwolnienia wymaga spełnienia określonych warunków wynikających wprost z zapisu tej regulacji. Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy można zatem stosować jeżeli:

• zapłata za świadczoną usługę w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy podatnika,
• z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,
• podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2011 r.
  
  

Zaznaczyć tutaj należy, ze wyrażenie „w całości” odnosi się do poszczególnych usług świadczonych przez podatnika. Taka konstrukcja przepisu powoduje, że zwolnieniu nie podlega usługa, za którą zapłacono częściowo gotówką, a częściowo za pośrednictwem banku lub poczty. Warunkiem zwolnienia jest bowiem to, aby konkretna usługa została w całości zapłacona za pośrednictwem banku lub poczty przy założeniu, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

Wnioskodawca opisując stan faktyczny wskazał, iż Spółdzielnia dokonuje sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Wynagrodzenie na rzecz Wnioskodawcy za wykonane usługi osoby fizyczne wnoszą w oparciu o wpłatę do kasy. Zatem zapłata dokonywana przez osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej nie następuje w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny stwierdza się, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca w poprzednim roku podatkowym przekroczył kwotę obrotu w wysokości 40.000 zł z działalności o której mowa w art. 111 ust. 1 i będzie świadczyć usługi na rzecz pomiotów wskazanych w tym przepisie ustawy o VAT, tj. na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, za które otrzyma zapłatę w sposób opisany we wniosku, jest on zobowiązany do ewidencjonowania takiej sprzedaży przy pomocy kasy rejestrującej od dnia 1 maja 2011r.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy jest:

• nieprawidłowe w części dotyczącej zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej usług świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jeżeli zapłata za nie następuje gotówką do kasy;
• prawidłowe w części dotyczącej zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej usług świadczonych na podstawie umów zawieranych przez Wnioskodawcę z firmami.
  
  

Na zakończenie niniejszej interpretacji należy zaznaczyć, iż wskazany uzasadnieniu stanowiska przepis art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT nie znajduje zastosowania w odniesieniu do nałożonego przez ustawodawcę na podatników VAT obowiązku ewidencjonowania obrotu z określonej sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej. Przez pryzmat tego unormowania Wnioskodawca nie można wywodzić skutków prawnych w zakresie ewentualnego zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Jednocześnie zauważa się, że tut. organ w niniejszej interpretacji nie rozstrzyga w kwestii zwolnienia od podatku VAT od 1 stycznia 2011r. świadczonych przez Wnioskodawcę usług w zakresie opieki medycznej, gdyż nie było to przedmiotem wniosku, nie zadano pytania w tym zakresie, nie przedstawiono stanu faktycznego ani stanowiska.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.