INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2011 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 5 maja 2011 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 5 maja 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 lipca 2011 r. (data wpływu 25 lipca 2011 r.) oraz pismem z dnia 11 sierpnia 2011 r. (data wpływu 16 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług:

• jest prawidłowe – w zakresie zbiorczej ewidencji dziennego obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących,
• jest nieprawidłowe – w zakresie ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, w zakresie minimalnej liczby kas rejestrujących jakie zobowiązany jest posiadać Wnioskodawca oraz w zakresie obowiązku wystawiania świadczeniobiorcom imiennych pokwitowań odbioru gotówki.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 lipca 2011 r. (data wpływu 25 lipca 2011 r.) oraz pismem z dnia 11 sierpnia 2011 r. (data wpływu 16 sierpnia 2011 r.) o doprecyzowanie opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz własnego stanowiska w sprawie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca – jest jednostką budżetową Gminy, nieposiadającą osobowości prawnej. Zainteresowany jest jednostką organizacyjną pomocy społecznej, której przedmiotem działalności statutowej jest świadczenie:

1. usług pomocy społecznej z zakwaterowaniem zapewniających opiekę pielęgniarską (symbol PKWiU 87.10.10.0),
2. usług pomocy społecznej z zakwaterowaniem osobom dorosłym z zaburzeniami psychicznymi (PKWiU 87.20.12.0),
3. usług w zakresie odwiedzania i pomocy domowej osobom w podeszłym wieku i osobom niepełnosprawnym (PKWiU 88.10.11.0),
4. usług bez zakwaterowania w zakresie opieki dziennej osobom w podeszłym wieku (PKWiU 88.10.12.0).

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 lit. a i b oraz pkt 23 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ze zmianami, usługi pomocy społecznej świadczone przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku VAT.

Usługobiorcy Zainteresowanego wnoszą odpłatność za usługi na podstawie decyzji wydanych przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej.

Odpłatność za pobyt w domach pomocy społecznej wnoszona jest przez mieszkańców częściowo za pośrednictwem ZUS na rachunek bankowy Wnioskodawcy (potrącenie ze świadczenia emerytalno-rentowego) oraz częściowo bezpośrednio w kasie Zainteresowanego. Wpłata gotówkowa dokumentowana jest imiennym kwitem przychodowym, z nadanym fabrycznie kolejnym numerem, który stanowi druk ścisłego zarachowania. Kwit przychodowy wypełniony jest w trzech egzemplarzach: jeden dla mieszkańca, jeden jako dowód księgowy i trzeci pozostający w kwitariuszu.

Wpływ na rachunek bankowy jest udokumentowany wyciągiem bankowym. Każdy mieszkaniec posiada konto rozrachunkowe (osobistą kartotekę), na którym ujęte są wszystkie operacje finansowe, w tym również zwroty z tytułu urlopu lub pobytu w szpitalu.

Odpłatność za usługi świadczone w ośrodkach wsparcia pobierana jest w gotówce w miejscu dziennego pobytu (cztery dzienne domy pomocy znajdujące się w różnych dzielnicach miasta), a następnie wpłacana do kasy Wnioskodawcy. Usługobiorca otrzymuje kwit przychodowy z chwilą dokonania wpłaty na miejscu w ośrodkach wsparcia. Następnie gotówka jest wpłacana do kasy Zainteresowanego.

Odpłatność za usługi świadczone w miejscu zamieszkania pobierana jest w gotówce w domach podopiecznych. Kwitariusz przychodowy wypełniony jest na miejscu przy pobraniu gotówki. Pobrana gotówka wpłacana jest do kasy Wnioskodawcy. Całość wpłat gotówkowych odprowadzana jest na rachunek bankowy Zainteresowanego, skąd raz dziennie automatycznie środki są przekazywane przez bank na rachunek dochodów gminy.

Wszystkie uzyskane dochody ewidencjonowane są w księgach rachunkowych zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości ze zmianami, ustawą z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczpospolitej Polskiej.

Ponadto, Wnioskodawca świadczy usługi opodatkowane z tytułu najmu i dzierżawy powierzchni dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. W tej części Zainteresowany jest płatnikiem podatku VAT i prowadzi rejestr sprzedaży i zakupu oraz dokonuje comiesięczne rozliczenia deklaracją VAT-7. Dochody uzyskiwane z tytułu tej działalności stanowią 6% ogólnych dochodów. Pozostałe 94% dochodów Zainteresowany uzyskuje z tytułu działalności statutowej.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż został powołany do świadczenia czynności związanych z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych ustawą z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej wykonywanych w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, tj. został utworzony uchwałą Rady Miejskiej, na podstawie art. 111 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej w celu realizacji zadań pomocy społecznej.

Zainteresowany jest jednostką organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego i działa w imieniu Gminy (pełnomocnictwo Prezydenta Miasta).

Zainteresowany działa na podstawie Statutu nadanego uchwałą Rady Miejskiej oraz Regulaminu organizacyjnego zatwierdzonego przez Prezydenta Miasta.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest realizacja następujących zadań pomocy społecznej:

1. zapewnienie, organizowanie i prowadzenie usług o określonym standardzie dla osób w podeszłym wieku, przewlekle chorych, niepełnosprawnych, wymagających całodobowej opieki, umieszczonych w domach pomocy społecznej wchodzących w skład Centrum;
2. organizowanie i świadczenie usług opiekuńczych, w tym specjalistycznych, w miejscu zamieszkania;
3. prowadzenie określonych dziennych domów pomocy społecznej wchodzących w skład Centrum.

W skład Centrum wchodzą następujące jednostki pomocy społecznej:

1. Dom Pomocy Społecznej dla osób w podeszłym wieku – posiadający zezwolenie decyzją z dnia 22 listopada 2010 r. i wpisany do rejestru Wojewody, działający na podstawie odrębnego Regulaminu dla tego Domu,
2. Dom Pomocy Społecznej dla przewlekle somatycznie chorych – posiadający zezwolenie decyzją z dnia 15 grudnia 2010 r. i wpisany do rejestru Wojewody, działający na podstawie odrębnego Regulaminu dla tego Domu,
3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych – posiadający zezwolenie z dnia 7 września 2010 r. i wpisany do rejestru Wojewody, działający na podstawie odrębnego Regulaminu dla tego Domu,
4. Dom Pomocy Społecznej dla przewlekle somatycznie chorych – posiadający zezwolenie z dnia 31 grudnia 2010 r. i wpisany do rejestru Wojewody, działający na podstawie odrębnego Regulaminu dla tego Domu,
5. Dzienny Dom Pomocy Społecznej, – ośrodek wsparcia, działający na podstawie odrębnego Regulaminu,
6. Dzienny Dom Pomocy Społecznej, – ośrodek wsparcia, działający na podstawie odrębnego Regulaminu,
7. Dzienny Dom Pomocy Społecznej, – ośrodek wsparcia, działający na podstawie odrębnego Regulaminu,
8. Dzienny Dom Pomocy Społecznej, – ośrodek wsparcia, działający na podstawie odrębnego Regulaminu.

Wcześniej nie powstał u Wnioskodawcy obowiązek ewidencjonowania obrotu na kasie rejestrującej. Wprawdzie Wnioskodawca w latach poprzednich, jak i w bieżącym roku, przekroczył kwotę 40.000 zł obrotu ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jednak Wnioskodawca był zwolniony na podstawie wcześniej obowiązujących przepisów (85. Usługi opieki zdrowotnej i pomocy społecznej), a następnie na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930). Usługi w zakresie pomocy społecznej podlegały zwolnieniu z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących do dnia 30 kwietnia 2011 r.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych dokonuje potrąceń ze świadczeń emerytalno-rentowych wyłącznie na podstawie art. 139 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 140 ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.). Zgodnie z tymi przepisami, ze świadczeń pieniężnych określonych w ustawie o emeryturach i rentach z FUS – po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki i innych należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych – podlegają potrąceniu, z uwzględnieniem art. 141, należności z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domu pomocy społecznej, które nie mogą przekraczać 65% miesięcznego świadczenia z FUS. W związku z powyższym, nie wszystkie oddziały ZUS zaznaczają jakiej transakcji dotyczy dowód wpłaty.

Opłaty są pobierane za usługi świadczone przez domy pomocy społecznej w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy – decyzja administracyjna wydana przez ośrodek pomocy społecznej umieszczająca mieszkańca w domu pomocy społecznej wskazuje na konkretny dom. Każdy z domów pomocy społecznej posiada odrębne zezwolenie, jest odrębnie zarejestrowany w rejestrze Wojewody, ma odrębną strukturę organizacyjną, odrębny Regulamin oraz odrębnie wyliczony koszt utrzymania mieszkańca, do wysokości którego pobierana jest odpłatność za pobyt.

Domy pomocy społecznej wskazane we wniosku nie są zobowiązane do ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej. Wprawdzie obrót w domach pomocy społecznej w latach poprzednich, jak i w bieżącym roku, przekroczył kwotę 40.000 zł obrotu ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jednak usługi świadczone w domach pomocy społecznej były zwolnione na podstawie wcześniej obowiązujących przepisów (85. Usługi opieki zdrowotnej i pomocy społecznej), a następnie na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930). Usługi w zakresie pomocy społecznej podlegały zwolnieniu z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących do dnia 30 kwietnia 2011 roku.

Cztery domy pomocy społecznej i cztery dzienne domy pomocy społecznej nie są odrębnymi zarejestrowanymi w urzędzie skarbowym podmiotami i nie posiadają odrębnych Numerów Identyfikacji Podatkowej. Jednostki te świadczą usługi w imieniu na rzecz Wnioskodawcy. Opłaty pobierane są w siedzibie oraz w pozostałych jednostkach.

W czterech domach pomocy społecznej oraz w czterech dziennych domach pomocy społecznej pobierane są opłaty gotówkowe za świadczone usługi, a następnie wpłacane do kasy głównej.

Pracownicy przyjmujący wpłaty za usługi opiekuńcze (koordynatorki usług) są pracownikami Wnioskodawcy. Jednostki pomocy społecznej wchodzące w skład Wnioskodawcy nie są odrębnymi podmiotami, nie posiadają odrębnych numerów NIP, numerów identyfikacyjnych REGON, nie zatrudniają pracowników i nie prowadzą odrębnej księgowości.

Pracownicy przyjmują wpłaty za usługi opiekuńcze w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy.

Opłaty za usługi opiekuńcze pracownicy pobierają wyłącznie w jednostkach pomocy społecznej oraz siedzibie Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca wobec przedstawionej sytuacji jest zobowiązany prowadzić ewidencję dochodów uzyskiwanych z działalności statutowej przy zastosowaniu kas rejestrujących...
2. Jeżeli tak, jaką minimalna liczbę kas rejestrujących należy zakupić, jeżeli usługi są świadczone na terenie całego miasta...
3. Czy przy zastosowaniu kas rejestrujących, Zainteresowany zobowiązany jest w dalszym ciągu wystawiać świadczeniobiorcom imienne pokwitowanie odbioru gotówki...
4. Czy prawidłowa będzie zbiorcza ewidencja dziennego obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Na mocy art. 15 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie jest on podatnikiem w rozumieniu ww. ustawy, albowiem nie prowadzi działalności gospodarczej dla celów zarobkowych. Zainteresowany jest jednostką organizacyjną finansów publicznych, powołaną do realizacji zadań nałożonych przez ustawę z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. Kasy rejestrujące służą do ewidencji obrotu i kwot podatku należnego, który z tytułu działalności statutowej Zainteresowanego nie występuje. W związku z powyższym, Wnioskodawca jest zdania, że obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących go nie dotyczy.

Ad. 2. W sytuacji, gdyby Wnioskodawca był objęty obowiązkiem ewidencjonowania na kasie rejestrującej zdaniem Wnioskodawcy:

1. dla każdego z czterech domów pomocy społecznej powinna być zakupiona kasa rejestrująca, ponieważ w każdym z tych domów przyjmowane są odpłatności od mieszkańców domów;
2. dla każdego z czterech dziennych domów pomocy społecznej powinna być zakupiona kasa rejestrująca, ponieważ w każdym z tych dziennych domów przyjmowane są odpłatności od klientów;
3. dla każdego pracownika przyjmującego wpłaty za usługi opiekuńcze (koordynatorki usług) powinna być zakupiona kasa rejestrująca – łącznie 9 kas;
4. dodatkowo 1 kasa rejestrująca w Kasie Wnioskodawcy.

Ad. 3. W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.) zapisano w art. 20 ust. 1, że podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji. W celu potwierdzenia przyjęcia gotówki Wnioskodawca stosuje kwitariusze przychodowe z nadanym fabrycznie numerem, na których wpisywane są dane osoby fizycznej: imię nazwisko i adres, od której przyjmowana jest gotówka oraz rodzaj usługi i okres jej świadczenia. Kopia kwitariusza stanowi dla świadczeniobiorcy (mieszkańca, klienta) dowód zapłaty za zrealizowane świadczenie z pomocy społecznej, zgodnie z wymiarem i kwotą odpłatności określonej w decyzji administracyjnej. Zaznaczyć należy, że kasa rejestrująca nie konkretyzuje osoby fizycznej (dane osobowe), od której przyjmowana jest gotówka. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, przy stosowaniu kas rejestrujących musi być podwójne potwierdzenie dokonanej operacji, tj. w formie kwitariusza i paragonu z kasy rejestrującej.

Ad. 4. Biorąc pod uwagę odpowiedź powyżej w punkcie Ad. 3, nie będzie możliwe zastosowanie zbiorczej ewidencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe – w zakresie zbiorczej ewidencji dziennego obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz za nieprawidłowe – w zakresie ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, w zakresie minimalnej liczby kas rejestrujących jakie zobowiązany jest posiadać Wnioskodawca oraz w zakresie obowiązku wystawiania świadczeniobiorcom imiennych pokwitowań odbioru gotówki.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Z powyższego wynika, iż pojęcie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług jest szerokie i wykracza poza definicję zawartą w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej.

Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. W ust. 1 powołanego artykułu postanowiono, iż podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Oznacza to, że nie podlega obowiązkowi prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej świadczenie usług w części, w jakiej te czynności są opłacane przez inne podmioty niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Z przepisu art. 111 ust. 1 wynika ponadto, iż podatnicy, wobec których powstał obowiązek w zakresie stosowania kas rejestrujących, są obowiązani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego. Należy jednak zauważyć, iż opodatkowanie transakcji podatkiem od towarów i usług nie jest kryterium determinującym powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Przedmiotowy obowiązek dotyczy bowiem również sytuacji, gdy czynności sprzedaży są zwolnione od podatku lub wykonuje je podatnik zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub ust. 9 ustawy.

Powyższą tezę wspiera pośrednio art. 111 ust. 5 ustawy, zgodnie z którym w przypadku, gdy podatnik rozpoczął ewidencjonowanie obrotu w obowiązujących terminach i wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub jest podatnikiem zwolnionym od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty określonej w ust. 4 na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, w terminie do 25. dnia od daty złożenia wniosku przez podatnika.

Z powyższej normy prawnej wprost wynika, iż zamiarem ustawodawcy jest objęcie obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej wszystkich podatników dokonujących sprzedaży na rzecz konkretnych nabywców, a mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych bez względu na to czy dokonywane transakcje podlegają opodatkowaniu i czy są dokonywane przez podatników będących podatnikami podatku od towarów i usług.

Należy ponadto zauważyć, iż osoby, o których mowa w przepisie art. 111 ust. 1, są ostatecznymi konsumentami, u których nie występuje podatek należny i nie dokonują odliczeń. Wobec tego, że wymienieni nabywcy nie są zainteresowani w wykazywaniu podatku naliczonego, w praktyce mogłoby dojść do nieprawidłowości w ewidencjonowaniu kwot należnych z tytułu sprzedaży towarów i świadczenia usług na ich rzecz. Zatem celem wprowadzenia kas fiskalnych była przede wszystkim potrzeba zapewnienia kontroli nad rzetelnością deklarowanych przez pewne grupy podatników podstaw opodatkowania.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej umożliwia również realizację prawa konsumenta w zakresie otrzymania dokumentu (paragonu) zawierającego podstawowe dane o zawartej transakcji, w tym strukturze ceny.

Przez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w obecnym stanie prawnym, tj. od dnia 1 stycznia 2011 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930).

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności – zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe) oraz wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe).

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. obowiązywały przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797).

Zgodnie z zapisem § 2 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2010 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do ww. rozporządzenia, w którym w poz. 26 wymieniono świadczenie usług w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej (PKWiU 85).

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, do dnia 31 grudnia 2012 r., zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Na podstawie § 3 ust. 6 ww. rozporządzenia, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

W myśl § 5 rozporządzenia, podatnicy, o których mowa w art. 111 ust. 5 ustawy, osiągnięty obrót ewidencjonują jako obrót zwolniony od podatku od towarów i usług.

Wskazać należy, iż każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ma wpływ na wielkość obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Kwotę obrotu uprawniającą do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określa się sumując całą sprzedaż (w danym roku) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Obliczając powyższą kwotę obrotu nie wyłącza się zatem sprzedaży towarów i usług, które na mocy rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących jako wymienione w załączniku do rozporządzenia zostały przedmiotowo zwolnione z obowiązku ewidencjonowania. Do obrotu wlicza się zatem sprzedaż ze wszystkich czynności wykonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych (wszystkie rodzaje działalności).

Natomiast, stosownie do zapisu § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, do dnia 31 grudnia 2012 r. – sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 37 ww. załącznika wymieniono świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła²⁾.

Z objaśnień zawartych w punkcie ²⁾ wynika, iż zwolnienie to nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Aby zatem Wnioskodawca miał prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

• zapłata za usługę w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika,
• z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,
• Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług przed dniem 1 stycznia 2011 r.
  
  

Niewystąpienie któregokolwiek z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 139 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), ze świadczeń pieniężnych określonych w ustawie – po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki i innych należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych – podlegają potrąceniu, z uwzględnieniem art. 141, należności z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych – na wniosek dyrektorów tych placówek.

Natomiast w myśl art. 140 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy, potrącenia, z zastrzeżeniem art. 141, nie mogą przekraczać 65% miesięcznego świadczenia – jeżeli potrąceniu podlegają należności, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 10.

Art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2007 r. o pomocy społecznej (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.) stanowi, iż pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania.

Stosownie do art. 61 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o pomocy społecznej, opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wnosi mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70% swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70% tego dochodu.

Zgodnie z art. 62 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, mieszkaniec domu wnosi opłatę do kasy domu lub na jego rachunek bankowy. Za jego zgodą opłata może być potrącana:

1. z emerytury lub renty mieszkańca domu – przez właściwy organ emerytalno-rentowy, zgodnie z odrębnymi przepisami;
2. z zasiłku stałego mieszkańca domu – przez ośrodek pomocy społecznej dokonujący wypłaty świadczenia; opłatę za pobyt ośrodek pomocy społecznej przekazuje na rachunek bankowy domu pomocy społecznej.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest jednostką budżetową Gminy, nieposiadającą osobowości prawnej. Zainteresowany jest jednostką organizacyjną pomocy społecznej, której przedmiotem działalności statutowej jest świadczenie: usług pomocy społecznej z zakwaterowaniem zapewniających opiekę pielęgniarską (symbol PKWiU 87.10.10.0), usług pomocy społecznej z zakwaterowaniem osobom dorosłym z zaburzeniami psychicznymi (PKWiU 87.20.12.0), usług w zakresie odwiedzania i pomocy domowej osobom w podeszłym wieku i osobom niepełnosprawnym (PKWiU 88.10.11.0), usług bez zakwaterowania w zakresie opieki dziennej osobom w podeszłym wieku (PKWiU 88.10.12.0). Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 lit. a i b oraz pkt 23 ustawy o podatku od towarów i usług, usługi pomocy społecznej świadczone przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku VAT. Usługobiorcy Zainteresowanego wnoszą odpłatność za usługi na podstawie decyzji wydanych przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej. Odpłatność za pobyt w domach pomocy społecznej wnoszona jest przez mieszkańców częściowo za pośrednictwem ZUS na rachunek bankowy Wnioskodawcy (potrącenie ze świadczenia emerytalno-rentowego) oraz częściowo bezpośrednio w kasie Zainteresowanego. Wpłata gotówkowa dokumentowana jest imiennym kwitem przychodowym, z nadanym fabrycznie kolejnym numerem, który stanowi druk ścisłego zarachowania. Kwit przychodowy wypełniony jest w trzech egzemplarzach: jeden dla mieszkańca, jeden jako dowód księgowy i trzeci pozostający w kwitariuszu. Wpływ na rachunek bankowy jest udokumentowany wyciągiem bankowym. Każdy mieszkaniec posiada konto rozrachunkowe (osobistą kartotekę), na którym ujęte są wszystkie operacje finansowe, w tym również zwroty z tytułu urlopu lub pobytu w szpitalu. Odpłatność za usługi świadczone w ośrodkach wsparcia pobierana jest w gotówce w miejscu dziennego pobytu (cztery dzienne domy pomocy znajdujące się w różnych dzielnicach miasta), a następnie wpłacane do kasy Wnioskodawcy. Usługobiorca otrzymuje kwit przychodowy z chwilą dokonania wpłaty na miejscu w ośrodkach wsparcia. Następnie gotówka jest wpłacana do kasy Zainteresowanego. Odpłatność za usługi świadczone w miejscu zamieszkania pobierana jest w gotówce w domach podopiecznych. Kwitariusz przychodowy wypełniony jest na miejscu przy pobraniu gotówki. Pobrana gotówka wpłacana jest do kasy Wnioskodawcy. Całość wpłat gotówkowych odprowadzana jest na rachunek bankowy Zainteresowanego, skąd raz dziennie automatycznie środki są przekazywane przez bank na rachunek dochodów gminy. Wcześniej nie powstał u Wnioskodawcy obowiązek ewidencjonowania obrotu na kasie rejestrującej. Wnioskodawca w latach poprzednich, jak i w bieżącym roku, przekroczył kwotę 40.000 zł obrotu ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jednak usługi świadczone w domach pomocy społecznej były zwolnione z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Opłaty są pobierane za usługi świadczone przez domy pomocy społecznej w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy – decyzja administracyjna wydana przez ośrodek pomocy społecznej umieszczająca mieszkańca w domu pomocy społecznej wskazuje na konkretny dom. Każdy z domów pomocy społecznej posiada odrębne zezwolenie, jest odrębnie zarejestrowany w rejestrze Wojewody, ma odrębną strukturę organizacyjną, odrębny Regulamin oraz odrębnie wyliczony koszt utrzymania mieszkańca, do wysokości którego pobierana jest odpłatność za pobyt. Domy pomocy społecznej wskazane we wniosku nie są zobowiązane do ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej. Obrót w domach pomocy społecznej w latach poprzednich, jak i w bieżącym roku, przekroczył kwotę 40.000 zł obrotu ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jednak usługi świadczone w domach pomocy społecznej były zwolnione z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia, przysługuje w sytuacji, gdy zapłata za świadczone usługi w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika, bez względu na rodzaj wykonywanej usługi. Wyrażenie „w całości” odnosi się do poszczególnych usług świadczonych przez podatnika. Taka konstrukcja przepisu powoduje, że zwolnieniu nie podlega usługa, za którą zapłacono częściowo gotówką, a częściowo za pośrednictwem banku lub poczty. Warunkiem zwolnienia jest bowiem to, aby konkretna usługa została w całości zapłacona za pośrednictwem banku lub poczty oraz by było możliwe zidentyfikowanie transakcji, której zapłata dotyczy.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy wskazać należy, że Wnioskodawca nie może skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży usług pomocy społecznej do dnia 31 grudnia 2012 r. bowiem zapłata za świadczone usługi dokonywana jest częściowo w kasie a częściowo na rachunek bankowy Zainteresowanego. Ponadto, nie wszystkie oddziały ZUS zaznaczają jakiej transakcji dotyczy dowód wpłaty. Zatem nie zostaną spełnione warunki wynikające z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r.

Na mocy § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 30 kwietnia 2011 r. czynności objęte do dnia 31 grudnia 2010 r. zwolnieniem od ewidencjonowania wymienione w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797), niewymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Wyjaśnić w tym miejscu należy, iż na podstawie zapisów zawartych w § 2 obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2009 r. Nr 224, poz. 1797) zwolniono z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W poz. 26 tego załącznika wymieniono świadczenie usług w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że – z uwagi na fakt niewymienienia w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących – od dnia 1 maja 2011 r. nie mogą już korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencji za pomocą kasy rejestrującej między innymi usługi w zakresie opieki społecznej.

Z powyższych uregulowań wynika zatem, iż do dnia 30 kwietnia 2011 r. zostało przedłużone zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku świadczenia usług w zakresie opieki społecznej, jako niewymienionych w załączniku do rozporządzenia z dnia 26 lipca 2010 r. Tym samym, od dnia 1 maja 2011 r. wobec podatników świadczących usługi w ww. zakresie, powstaje obowiązek dotyczący prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na zasadach ogólnych.

W opisie zdarzenia przyszłego wskazano, iż Wnioskodawca w latach poprzednich, jak i w bieżącym roku, przekroczył kwotę 40.000 zł obrotu z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy osiągnięty przez Wnioskodawcę obrót z tytułu świadczenia usług na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy przekroczył w ubiegłym roku kwotę 40.000 zł, to ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej Wnioskodawca mógł korzystać do dnia 30 kwietnia 2011 r., stosownie do zapisu § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia. Natomiast od dnia 1 maja 2011 r. Zainteresowany jest zobowiązany do zakupu kas rejestrujących i rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i ewentualnych kwot podatku należnego z tytułu sprzedaży usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zatem, w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Stosownie do § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, w terminach wynikających z § 2, § 3 ust. 2, 4-8 oraz § 4 podatnicy są obowiązani rozpocząć ewidencjonowanie przy zastosowaniu co najmniej 1/5 (w zaokrągleniu w górę do liczb całkowitych) liczby kas rejestrujących, która zgodnie z art. 111 ust. 4 ustawy została zgłoszona przez podatnika do właściwego naczelnika urzędu skarbowego do ewidencjonowania we wszystkich miejscach prowadzenia sprzedaży, na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania. Od pierwszego dnia każdego następnego miesiąca podatnicy są obowiązani zastosować do ewidencjonowania kolejne kasy rejestrujące, w liczbie nie mniejszej niż liczba kas rejestrujących przypadająca do ewidencjonowania w pierwszym miesiącu ewidencjonowania, wynikająca z dokonanego przez podatnika zgłoszenia.

Zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338), podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani spełniać następujące warunki przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas:

1. dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Z opisu sprawy wynika, iż odpłatność za pobyt w domach pomocy społecznej wnoszona jest przez mieszkańców częściowo za pośrednictwem ZUS na rachunek bankowy Wnioskodawcy (potrącenie ze świadczenia emerytalno-rentowego) oraz częściowo bezpośrednio w kasie Zainteresowanego. Odpłatność za usługi świadczone w ośrodkach wsparcia pobierana jest w gotówce w miejscu dziennego pobytu (cztery dzienne domy pomocy znajdujące się w różnych dzielnicach miasta), a następnie wpłacane do kasy Wnioskodawcy. Zainteresowany wskazał, iż w skład Centrum wchodzą następujące jednostki pomocy społecznej: cztery domy pomocy społecznej oraz cztery dzienne domy pomocy społecznej. Ponadto, z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że wpłaty gotówkowe za usługi opiekuńcze przyjmowane są również przez pracowników (koordynatorki usług).

Cztery domy pomocy społecznej i cztery dzienne domy pomocy społecznej nie są odrębnymi zarejestrowanymi w urzędzie skarbowym podmiotami i nie posiadają odrębnych Numerów Identyfikacji Podatkowej. Jednostki te świadczą usługi w imieniu na rzecz Wnioskodawcy. Opłaty pobierane są w siedzibie oraz w pozostałych jednostkach. W czterech domach pomocy społecznej oraz w czterech dziennych domach pomocy społecznej pobierane są opłaty gotówkowe za świadczone usługi, a następnie wpłacane do kasy głównej. Pracownicy przyjmujący wpłaty za usługi opiekuńcze (koordynatorki usług) są pracownikami Wnioskodawcy. Jednostki pomocy społecznej wchodzące w skład Wnioskodawcy nie są odrębnymi podmiotami, nie zatrudniają pracowników i nie prowadzą odrębnej księgowości. Pracownicy przyjmują wpłaty za usługi opiekuńcze w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy. Jak oświadczył Zainteresowany w uzupełnieniu wniosku z dnia 11 sierpnia 2011 r. – opłaty za usługi opiekuńcze pracownicy pobierają wyłącznie w jednostkach pomocy społecznej oraz siedzibie Wnioskodawcy.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż w przypadku świadczenia przedmiotowych usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej Wnioskodawca – w celu uczynienia zadość wymogom określonym w powołanych przepisach – zobowiązany jest do posiadania kasy rejestrującej w każdym punkcie, w którym pobiera od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej opłaty w formie gotówkowej z tytułu sprzedaży usług będących przedmiotem wniosku, tj.: w kasie Wnioskodawcy, we wszystkich czterech domach pomocy społecznej oraz we wszystkich czterech dziennych domach pomocy społecznej.

Z kolei, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zakupu kasy rejestrującej dla każdego pracownika przyjmującego wpłaty za usługi opiekuńcze (koordynatorek usług), ponieważ jak wynika z uzupełnienia wniosku, pracownicy ci przyjmują wpłaty za usługi opiekuńcze w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy wyłącznie w jednostkach pomocy społecznej oraz siedzibie Wnioskodawcy.

W konsekwencji, w powyższym zakresie stanowisko Zainteresowanego uznano za nieprawidłowe.

Biorąc pod uwagę treść przepisu § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania, Zainteresowany nie może prowadzić zbiorczej ewidencji dziennego obrotu przy użyciu kasy rejestrującej. Bowiem, Wnioskodawca zobowiązany jest do dokonywania ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawania oryginału wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Zatem, w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Mając na względzie przedstawioną analizę należy wskazać, iż w analizowanej sprawie w przypadku świadczenia przedmiotowych usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej Wnioskodawca, dla potrzeb rozliczenia podatku od towarów i usług zobowiązany jest zaewidencjonować dokonaną sprzedaż za pomocą kasy rejestrującej i wydać oryginał paragonu nabywcy. Zatem, dla potrzeb rozliczenia podatku od towarów i usług Zainteresowany nie jest zobowiązany do wystawiania świadczeniobiorcom imiennych pokwitowań odbioru gotówki.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. Organ podkreśla, iż udzielając odpowiedzi na pytanie dotyczące obowiązku wystawiania świadczeniobiorcom imiennych pokwitowań odbioru gotówki, odniósł się jedynie do takiego obowiązku w kontekście przepisów prawa podatkowego. Bowiem, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, tut. Organ nie był uprawniony do oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie obowiązku wystawiania świadczeniobiorcom imiennych pokwitowań odbioru gotówki, wynikającego z innych niż przepisy podatkowe regulacji prawnych.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.