Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-1133/10/WN
z 8 kwietnia 2011 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPP2/443-1133/10/WN
Data
2011.04.08
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Temat
Podatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczenie i zwrot podatku
Słowa kluczowe
odliczanie podatku naliczonego
paliwo
pojazd samochodowy
prawo do odliczenia
Istota interpretacji
prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa do napędu samochodu ciężarowego wykorzystywanego do działalności opodatkowanej
Wniosek ORD-IN 2 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko, Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2010r. (data wpływu 30 grudnia 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 marca 2011r. (data wpływu 21 marca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa do napędu samochodu ciężarowego wykorzystywanego do działalności opodatkowanej – jest nieprawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 30 grudnia 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa do napędu samochodu ciężarowego wykorzystywanego do działalności opodatkowanej. WW. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 marca 2011r. (data wpływu 21 marca 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10 marca 2011r. znak: IBPP2/443-1132/10/WN, IBPP2/443-1133/10/WN. W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe: Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w której niezbędny jest samochód ciężarowy. Jest czynnym podatnikiem VAT. W grudniu 2010r. zamierza zawrzeć umowę leasingu operacyjnego na zakup samochodu ciężarowego marki AUDI A6 AVANT. Wspomniane auto było zakupione przez poprzedniego właściciela w Niemczech i nie posiada wyciągu ze świadectwa homologacji. Główny importer samochodów marki Audi na Polskę nie wydaje świadectwa homologacji na pojazdy zakupione za granicą. Wnioskodawca wskazał ponadto, że zakupiony przez niego mnie samochód zamierza wykorzystać wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz że dla samochodu typu Audi A6 AVANT istnieje w Polsce świadectwo producenta z którego wynika, że przedmiotowy samochód nie jest samochodem osobowym. Z przepisów prawa nie wynika, aby sam fakt braku u podatnika odpisu świadectwa homologacji wynikający z obiektywnej niemożności jej uzyskania skutkował uznaniem pojazdu za samochód osobowy lub inny o ładowności do 500 kg. Dodatkowo w dniu 21 marca 2011r. wpłynęło pismo Wnioskodawcy, z którego wynika, iż:
Wnioskodawca oczekuje interpretacji przepisów zgodnych z obowiązującym prawem, które jest niejednoznaczne i bardzo często ulega zmianie oraz nie uwzględnia różnych sytuacji związanych z zakupem. Dodatkowo Wnioskodawca wnosi o:
Ponadto Wnioskodawca nie oczekuje interpretacji w zakresie zakupu samego samochodu po okresie obowiązywania umowy. Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej zawierał informacje na temat samochodu ciężarowego marki AUDI A6 AVANT. Wspomniane auto było zakupione przez poprzedniego właściciela w Niemczech i nie posiada wyciągu świadectwa homologacji. Problemem była owa homologacja, którą posiadają tego typu pojazdy sprzedawane w Polsce natomiast taki sam samochód zakupiony za granicą już takiego dokumentu nie posiada. Z dowodu rejestracyjnego który załączono do wniosku wynika, że jest to samochód ciężarowy. W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie: Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w przyszłych fakturach dokumentujących zakup paliwa do wskazanego we wniosku samochodu ciężarowego... Zdaniem Wnioskodawcy, faktury dokumentujące zakup paliwa, dają mu prawo odliczenia podatku VAT w całości. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) zwanej dalej również ustawą o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:
-z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4. Do dnia 31 grudnia 2010r., zasady odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy, natomiast kwestię prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z nabyciem paliwa do samochodów regulował przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy. Na mocy ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej: „ustawą nowelizującą”, z dniem 1 stycznia 2011r., ww. przepisy art. 86 ust. 3-7a oraz art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług zostały uchylone. Natomiast dodano m. in.:
Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej, dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 oraz art. 88a wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013r. Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2012r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów oraz paliw, regulują odpowiednio przepisy art. 3 oraz art. 4 ustawy nowelizującej. Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011r.) do dnia 31 grudnia 2012r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2. Z kolei, ust. 2 tegoż przepisu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:
W myśl art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań. Ponadto, zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6 000 zł. Przepisu art. 3 ust. 6 oraz art. 5 – stosowanie do art. 6 ust. 1 – nie stosuje się do pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. na dzień 31 grudnia 2010 r.), prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy i do których nie miał zastosowania art. 86 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług). Powyższy przepis ma zastosowanie w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej, bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie cyt. ustawy, oraz pod warunkiem, że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011r. W art. 4 wyżej cytowanej ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. wskazano, iż w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, tj. od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2012r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 tej ustawy. Zmiany do ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodów oraz paliwa wykorzystywanego do ich napędu są konsekwencją wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 22 grudnia 2008r. w sprawie C-414/07 Magoora sp. z o.o., dotyczącego interpretacji przepisów szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. WE L 145 z 13.06.1977, str. 1, z późn. zm.) oraz decyzji wykonawczej Rady z dnia 27 września 2010r. w zakresie ograniczenia w odliczaniu podatku naliczonego od niektórych pojazdów samochodowych nią objętych oraz konsultacji z Komitetem ds. VAT z dnia 30 września 2009r. w sprawie ograniczenia odliczenia podatku naliczonego od paliwa do ww. samochodów. W związku z brakiem możliwości przyznania pełnego prawa do odliczenia podatku od towarów i usług przy nabyciu samochodów osobowych Rzeczpospolita Polska złożyła do Komisji Europejskiej wniosek o uzyskanie derogacji na stosowanie szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a oraz art. 168 dyrektywy Rady 2006/112/WE w zakresie ograniczenia w odliczaniu podatku naliczonego od niektórych pojazdów samochodowych nią objętych oraz braku konieczności rozliczania podatku od towarów i usług w przypadku wykorzystywania tych pojazdów do celów prywatnych. Projekt stosownej decyzji "derogacyjnej" Komisja Europejska przedstawiła 7 czerwca 2010r. Rada przyjęła ww. decyzję w dniu 27 września 2010r. Oprócz wniosku o derogację Rzeczpospolita Polska wystąpiła do Komisji Europejskiej o konsultację, na podstawie art. 177 oraz art. 398 ww. dyrektywy, w zakresie wyłączenia podatnikom podatku VAT prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu paliwa wykorzystywanego do napędu niektórych pojazdów samochodowych. Rozwiązanie to w dniu 30 września 2009r. było przedmiotem konsultacji z Komitetem ds. VAT w Unii Europejskiej, co stanowi wymóg formalny jego wprowadzenia. Konieczność dokonania zmian w ustawie VAT wiązało się więc również z koniecznością uwzględnienia w przepisach wniosku (decyzji), o które Rzeczpospolita Polska wystąpiła. Z uwagi na zakres proponowanych zmian w art. 86 dokonano wykreślenia obowiązujących do 31 grudnia 2010r. regulacji zawartych w art. 86 ust. 3 - 7a. Zatem mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, iż od dnia 1 stycznia 2011r. do 31 grudnia 2012r. ograniczenie w zakresie odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu dotyczy:
Tym samym powyższe ograniczenie w odliczaniu dotyczy również nabycia ww. paliwa do napędu pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (w tym tzw. samochodów z „kratką”). Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w której niezbędny jest samochód ciężarowy. Jest czynnym podatnikiem VAT. W grudniu 2010r. zamierza zawrzeć umowę leasingu operacyjnego na zakup samochodu ciężarowego marki AUDI A6 AVANT. Wspomniane auto było zakupione przez poprzedniego właściciela w Niemczech i nie posiada wyciągu ze świadectwa homologacji. Główny importer samochodów marki Audi na Polskę nie wydaje świadectwa homologacji na pojazdy zakupione za granicą. Wnioskodawca wskazał ponadto, że zakupiony przez niego samochód zamierza wykorzystać wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz że dla samochodu typu Audi A6 AVANT istnieje w Polsce świadectwo producenta z którego wynika, że przedmiotowy samochód nie jest samochodem osobowym. Z przepisów prawa nie wynika, aby sam fakt braku u podatnika odpisu świadectwa homologacji wynikający z obiektywnej niemożności jej uzyskania skutkował uznaniem pojazdu za samochód osobowy lub inny o ładowności do 500 kg. Dodatkowo w dniu 21 marca 2011r. wpłynęło pismo Wnioskodawcy, z którego wynika, iż:
Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej zawierał informacje na temat samochodu ciężarowego marki AUDI A6 AVANT. Wspomniane auto było zakupione przez poprzedniego właściciela w Niemczech i nie posiada wyciągu świadectwa homologacji. Problemem była owa homologacja, którą posiadają tego typu pojazdy sprzedawane w Polsce natomiast taki sam samochód zakupiony za granicą już takiego dokumentu nie posiada. Z dowodu rejestracyjnego który załączono do wniosku wynika, że jest to samochód ciężarowy. Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, iż w przypadku samochodu opisanego szczegółowo we wniosku, o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekracającej 3,5 tony, brak jest podstaw do odliczania podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT dokumentujących nabycie paliwa do napędu przedmiotowego pojazdu. Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup paliwa. Natomiast wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingu operacyjnego zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.