INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15.06.2011 r. (data wpływu 21.06.2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.06.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka jest wyłącznym dystrybutorem na Polskę markowych kosmetyków zapachowych (dalej jako Towary”). Spółka, poza sporadycznymi przypadkami, nie dokonuje sprzedaży detalicznej. Klientami Spółki są głównie duże sieci handlowe (głównie perfumeryjne), sieci sklepów drogeryjnych i pojedyncze drogerie (dalej jako „Klienci”).

W celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży Spółka podejmuje działania mające na celu wspieranie odsprzedaży Towarów przez Klientów na rzecz konsumentów. Dobre wyniki sprzedaży Towarów u Klientów przekładają się automatycznie na wzrost zamówień, trafiających od Klientów do Spółki, a co za tym idzie wzrost jej przychodów.

Jednym z działań mających na celu wspieranie odsprzedaży Towarów jest dostarczanie Klientom bez dodatkowej odpłatności oznaczeń na półki regałowe, na których prezentowane są Towary. Przedmiotowe oznaczenia wykonane są z papieru lub kartonu.

Materiały te zawierają naniesione na nich treści, przy czym naniesienie dokonane zostaje w formie nadruku.

Treści, jakie nanoszone są w ten sposób na w/w materiały są treściami informacyjnymi i/lub reklamowymi, tj. znajduje się na nich:

1. sama informacja o marce Towarów, jakie znajdują się na danym regale ekspozycyjnym (nazwa marki albo nazwa marki połączona z logo marki) albo
2. informacja o marce Towarów połączona z wizualizacją reklamową (zdjęcia lub grafiki reklamowe).
3. Informacje o promocji dla klientów — np. 2 towary w cenie jednego, drugi towar za połowę ceny, rabat 20% itp.
   
   

Przedmiotowe materiały nie mają wartości użytkowej innej niż funkcja informacyjna i reklamowa. W szczególności nie mają one żadnej istotnej wartości rynkowej, nie mogą służyć do żadnych innych celów poza wyżej wymienionymi.

Przy nabyciu tych materiałów Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z ich zakupem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy przekazanie przedmiotowych materiałów Klientom bez wynagrodzenia, w przypadku, gdy są one wykonane są z papieru bądź kartonu, a nadrukowane na nich zostały treści reklamowe i/lub informacyjne, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też przekazanie takie jest wyłączone z zakresu opodatkowania, jako że obejmuje drukowane materiały reklamowe i informacyjne, o których mowa w art. 7 ust. 3 ustawy ...

Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m. in. przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Jednakże zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy z opodatkowania wyłączone jest przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że aby dany towar został uznany za drukowany materiał reklamowy lub informacyjny, musi on spełniać następujące warunki:

1. musi być materiałem drukowanym
2. musi zawierać treści informacyjne i/lub reklamowe,
   
   

Zdaniem Spółki materiały będące przedmiotem wniosku warunki te spełniają.

W ustawie o podatku od towarów i usług nie zostało zdefiniowane pojęcie materiałów drukowanych. Skoro brak jest w tym zakresie definicji legalnej, należy się posłużyć językowym znaczeniem tego wyrażenia. Według Słownika Języka Polskiego PWN, Warszawa 2005, pod redakcją P. Elżbiety Sobol, s.162, termin „drukować” oznacza: 1. „odbijać, wyciskać, wytłaczać litery, teksty na papierze, także desenie, wzory na papierze lub tkaninach za pomocą specjalnych maszyn, pras drukarskich, maszyn drukarskich”; Drukowane słowo „wszelkie pisma, książki, broszury itp.” 2. „oddawać do druku, wydawać”.

Wartość informacyjna czy reklamowa przedmiotowych materiałów związana jest wyłącznie z naniesieniem na podkładzie z papieru bądź kartonu treści informacyjnych i/lub reklamowych W świetle powyższego należy uznać, że wartość ta została wytworzona w przeważającej mierze metodą poligraficzną.

W ustawie brak jest również definicji reklamy, a w jej braku należy odwołać się do innych dziedzin, w których pojęcie to występuje. I tak stosując definicję słownikową, za reklamę należy uznać rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś (Słownik Języka Polskiego PWN Warszawa 2002 pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka). Podobnie orzecznictwo sądowe uznaje, że celem reklamy jest przekazywanie informacji o towarach (usługach) i nakłanianie potencjalnych klientów do ich nabycia. Polega ona głównie na prezentowaniu danego towaru, danej usługi ewentualnie marki (oznakowania produktu lub producenta), cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych estetycznych i zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych, modnych, czy nawet prowokujących, aby skłonić jak największą liczbę potencjalnych nabywców do zakupu (do korzystania z usługi). Od strony przedmiotowej można rozróżnić reklamę towaru, usługi a także marki (wyrok NSA z dn. 14 listopada 2002r — sygn. akt I SA/Wr 4097/01).

Informacja zaś, to zdaniem Spółki przekaz danych nie zawierający cech zachęty czy wartościowania, przy czym informacja może dotyczyć zarówno cech samego towaru jak i jego dostępności, czy miejsca usytuowania w sklepie.

Mając powyższe na uwadze, dane nanoszone na materiały będące przedmiotem niniejszego wniosku spełniają kryteria informacji czy reklamy, a co za tym idzie przekazanie tych materiałów bez wynagrodzenia Klientom pozostawać będzie poza zakresem podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniał zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym, w a przypadku zdarzenia przyszłego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.