Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.515.2019.2.EW
z 12 listopada 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2019 r. (data wpływu 17 września 2019 r.) uzupełnionym pismem Strony z dnia 6 listopada 2019 r. (data wpływu 7 listopada 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 7 listopada 2019 r., znak sprawy 0114 KDIP1 1.4012.515.2019.1.EW, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży w trybie przetargu nieograniczonego nieruchomości zabudowanej w (…) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 17 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży w trybie przetargu nieograniczonego nieruchomości zabudowanej w (…).


We wniosku przedstawiono zaistniałe zdarzenie przyszłe:


Nieruchomość zabudowana stanowiąca działkę ewidencyjną nr (…) o pow. 268 m2, położoną w obr. (…) m. (…), została nabyta przez Gminę (…) z mocy prawa Decyzją Wojewody (…) nr (…) z dnia 2 kwietnia 1998 r., na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. nr 32, poz. 191 z późn. zm.). Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przedmiotowa nieruchomość znajduje się na obszarze urbanistycznym oznaczonym symbolem 17M/UA - przeznaczonym pod mieszkalnictwo wielorodzinne i usługi towarzyszące.

Na nieruchomości zlokalizowany jest budynek mieszkalny wielorodzinny - kamienica, wpisana w ewidencji Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, z lokalami mieszkalnymi i lokalami usługowymi na parterze budynku. Wjazd na nieruchomość poprzez drogę służebną prowadzącą przez sąsiednią nieruchomość stanowiącą działkę ewid. nr (…) wzdłuż ściany budynku.

Budynek składa się z budynku frontowego 2 kondygnacyjnego z poddaszem nieużytkowym, położonego od strony ul. (…) oraz budynku w oficynie 1 kondygnacyjnego z poddaszem dostępnym z zewnątrz, położonego od strony ul. (…). Budynek wykonany w konstrukcji murowanej, schody i stropy drewniane, dach drewniany. W budynku występuje instalacja wodno-kanalizacyjna, energetyczna - do remontu, ogrzewanie za pomocą piecy na paliwo stałe.

Elewacja budynków otynkowana - tynki cementowo-wapienne, pokrycie dachu-papa asfaltowa, obróbki blacharskie- stal ocynkowana. Rok budowy I ćw. XX wieku, powierzchnia zabudowy 189 m2, w tym budynek frontowy o powierzchni zabudowy 158 m2, budynek w oficynie o powierzchni zabudowy 31 m2. Budynek znajduje się w złym stanie technicznym, liczne zawilgocenia, zagrzybienia, wymagający gruntownego remontu.

Gmina na podstawie umów najmu wynajmowała lokale mieszkalne do końca 2018 r. Pierwsze zasiedlenie lokalu nastąpiło w latach 80-tych XX w. Obecnie wynajmowany jest tylko lokal użytkowy o powierzchni 18,28 m2. Wydatki poniesione na ulepszenie budynku nie stanowiły 30% wartości początkowej budynku.

Ponadto, zaznaczyć trzeba, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą upłynął okres dłuższy niż dwa lata. Gmina planuje sprzedać ww. nieruchomość wraz z usadowionym na gruncie budynkiem. Wnioskodawca planuje ogłosić przetarg nieograniczony na sprzedaż nieruchomości i w chwili obecnej nie jest w stanie ustalić kto ją zakupi, czy będzie to osoba fizyczna, czy podmiot gospodarczy.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy Gmina sprzedając przedmiotową nieruchomość w trybie przetargu nieograniczonego, w momencie jej sprzedaży powinna naliczyć i odprowadzić podatek VAT należny od sprzedaży, czy nieruchomość ta będzie korzystała ze zwolnienia w podatku VAT na mocy art. 43 ust 1 pkt 10, a jeżeli sprzedaż nieruchomości będzie opodatkowana, to jaką stawką podatku VAT, zważywszy na to, że większa część nieruchomości obejmuje lokale mieszkalne ?


Zdaniem Wnioskodawcy


Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W zakresie czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych Gmina jako osoba prawna podlega obowiązkowi podatkowemu (ar. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. Dz. U. z 2018r., poz. 2174 z późn. zm.).


Wnioskodawca, jako czynny podatnik, który zamierza sprzedać nieruchomość, uważa, że nie powinien doliczyć do transakcji podatku VAT.


Gmina stoi na stanowisku, że przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, składającej się z gruntu i budynku posadowionego na gruncie, powinna korzystać ze zwolnienia w podatku VAT z art. 43 ust. 1 pkt 10.


Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10, tj. zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  • dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  • pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lat.

Gmina nabyła wskazaną nieruchomość stanowiącą własność Skarbu Państwa (Postanowienie Sądu Powiatowego w (…) nieodpłatnie z mocy prawa, co zostało potwierdzone decyzją Wojewody (…) w roku 1998. Na działce znajdował się już wtedy budynek zasiedlony, a pierwsze wzmianki o zasiedleniu lokali mieszkaniowych, tzn. kopie umów są z roku 1980-81.

Wnioskodawcy, nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem w/w nieruchomości. Gmina przedmiotową nieruchomość nabyła z mocy prawa - art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (decyzja nr 53947 z dnia 2 kwietnia 1998 r.), a nie na podstawie umowy kupna- sprzedaży. Ponadto, Gmina w tym czasie nie była podatnikiem podatku VAT. Powołując się na interpretację przepisów prawa Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 października 2017 r. nr 0111-KDIB3-2.4012.294.2017.2.MN, nieruchomość zakupiona bez możliwości odliczenia podatku VAT przy zakupie, będzie korzystała ze zwolnienia z podatku.

Przy dostawie powyższej nieruchomości nie doszło do pierwszego zasiedlenia, gdyż w budynku, w momencie jego przejęcia, byli już lokatorzy oraz najemca. Zaznaczyć trzeba, że nakłady poniesione na remonty i naprawy bieżące przez wszystkie lata użytkowania nie przekraczały 30 % wartości początkowej nieruchomości, o czym świadczy obecny stan budynku.

Wnioskodawca uważa również, że zwolnienie od podatkowania dotyczy zarówno budynku, jak i gruntu, na którym ten budynek się znajduje.


Zdaniem Zainteresowanego, zarówno budynek posadowiony na gruncie stanowiącym własność Gminy, jak i sam grunt będą zwolnione z opodatkowania, gdyż zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że grunt podlega opodatkowaniu według tej samej stawki podatku, jaka obowiązuje w stosunku do sprzedawanego budynku, trwale z nim związanego. Jeżeli zatem sprzedawany budynek będzie podlegał zwolnieniu z VAT (na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT), zwolnienie to odnosić się będzie również do gruntu, na którym budynek został wybudowany.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku transakcji, która ma za przedmiot dostawę nieruchomości zabudowanych sposób opodatkowania ustala się w oparciu o zasady przewidziane do posadowionych na tym gruncie budynków lub budowli, dlatego też cała nieruchomość gminna w momencie jej sprzedaży będzie korzystała ze zwolnienia w podatku od towarów i usług. Na potwierdzenie swojego stanowiska Gmina przytacza interpretacje indywidualne z dnia 7 sierpnia 2019 r. sygnatura - 0113-KDIPT1-1.4012.304.2019.2.ŹR oraz z dnia 23 sierpnia 2019 r. sygnatura 0113-KDIPT1-2.4012.344.2019.2.MC.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.


Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).


Przy czym dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, który stanowi, że przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.


Zatem zgodnie z powołanymi przepisami, grunt, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.


Należy podkreślić, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.


W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.


Działalność gospodarcza, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Nieruchomość zabudowana stanowiąca działkę ewidencyjną nr (…) o pow. 268 m2, położoną w obr. (…) m. (…), została nabyta przez Gminę (…) z mocy prawa Decyzją Wojewody (…) nr (…) z dnia 2 kwietnia 1998 r., na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. nr 32, poz. 191 z późn. zm.). Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przedmiotowa nieruchomość znajduje się na obszarze urbanistycznym oznaczonym symbolem 17M/UA - przeznaczonym pod mieszkalnictwo wielorodzinne i usługi towarzyszące. Na nieruchomości zlokalizowany jest budynek mieszkalny wielorodzinny - kamienica, wpisana w ewidencji Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, z lokalami mieszkalnymi i lokalami usługowymi na parterze budynku. Wjazd na nieruchomość poprzez drogę służebną prowadzącą przez sąsiednią nieruchomość stanowiącą działkę ewid. nr (…) wzdłuż ściany budynku.


W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca ma wątpliwości czy sprzedaż Nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.


Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy prawa należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że z uwagi na fakt, że sprzedaż Nieruchomości przez Wnioskodawcę będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie publicznoprawną), dla zamierzonej czynności Gmina będzie występować w charakterze podatnika podatku od towarów i usług (o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy). W szczególności, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania wyłączenie z opodatkowania wskazane w art. 15 ust. 6 ustawy. Zatem sprzedaż zabudowanej nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów zgodnie z art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.


Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.


W świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż – 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.


Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku VAT.


Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ust. 1 ustawy.


Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższych zapisów wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.


Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.


Przez pierwsze zasiedlenie, według art. 2 pkt 14 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2019 r.), rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.


W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Powyższe przepisy wskazują, jakie muszą zostać spełnione warunki aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisów tych wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.


Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.


Natomiast jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, wówczas należy poddać badaniu zaistnienie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. budynku. Stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.


Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.


Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Nieruchomość zabudowana stanowiąca działkę ewidencyjną nr (…) o pow. 268 m2, położoną w obr. (…) m. (…), została nabyta przez Gminę (…) z mocy prawa Decyzją Wojewody (…) nr (…) z dnia 2 kwietnia 1998 r., na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. nr 32, poz. 191 z późn. zm.). Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przedmiotowa nieruchomość znajduje się na obszarze urbanistycznym oznaczonym symbolem 17M/UA - przeznaczonym pod mieszkalnictwo wielorodzinne i usługi towarzyszące.

Na nieruchomości zlokalizowany jest budynek mieszkalny wielorodzinny - kamienica, wpisana w ewidencji Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, z lokalami mieszkalnymi i lokalami usługowymi na parterze budynku. Wjazd na nieruchomość poprzez drogę służebną prowadzącą przez sąsiednią nieruchomość stanowiącą działkę ewid. nr (…) wzdłuż ściany budynku.

Gmina na podstawie umów najmu wynajmowała lokale mieszkalne do końca 2018 r. Pierwsze zasiedlenie lokalu nastąpiło w latach 80-tych XX w. Obecnie wynajmowany jest tylko lokal użytkowy o powierzchni 18,28 m2. Wydatki poniesione na ulepszenie budynku nie stanowiły 30% wartości początkowej budynku.

Ponadto, zaznaczyć trzeba, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą upłynął okres dłuższy niż dwa lata. Gmina planuje sprzedać ww. nieruchomość wraz z usadowionym na gruncie budynkiem. Wnioskodawca planuje ogłosić przetarg nieograniczony na sprzedaż nieruchomości i w chwili obecnej nie jest w stanie ustalić kto ją zakupi, czy będzie to osoba fizyczna, czy podmiot gospodarczy.


W celu ustalenia czy w odniesieniu do przedmiotowej dostawy zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem ww. budynku doszło do pierwszego zasiedlenia.


Analizując informacje zawarte w opisie sprawy, w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia, stwierdzić należy, że w odniesieniu do budynku doszło do jego pierwszego zasiedlenia. Powyższe wynika z faktu, że od momentu oddania go do użytkowania do chwili sprzedaży Nieruchomości upłynie okres dłuższy niż 2 lata. W konsekwencji powyższego, planowana sprzedaż będzie spełniała przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tak więc skoro dostawa ww. budynku może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to tym samym bezzasadnym stało się badanie przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy.


Zgodnie z cytowanym wcześniej art. 29a ust. 8 ustawy, sprzedaż gruntu na którym znajduje się przedmiotowy budynek również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.


Podsumowując, sprzedaż Nieruchomości zabudowanej oznaczonej jako działka nr (…) obrębu (…) w (…) będzie korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.


Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.


Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  • z zastosowaniem art. 119a;
  • w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  • z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).


Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko -Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub /KIS/wnioski (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj