2019.11.22 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPP3.4512.581.2016.10.APR
z 22 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 21 czerwca 2017 r. sygn. akt … (data wpływu prawomocnego orzeczenia 30 października 2019 r.) oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 czerwca 2019 r. sygn. akt…, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2016 r. (data wpływu 27 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zapłaty podatku w terminie określonym w art. 103 ust. 5a ustawy w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem oleju napędowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zapłaty podatku w terminie określonym w art. 103 ust. 5a ustawy w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem oleju napędowego.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 24 listopada 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak…, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w kwestii braku obowiązku zapłaty podatku w terminie określonym w art. 103 ust. 5a ustawy w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem oleju napędowego.

Wnioskodawca na ww. interpretację przepisów prawa podatkowego wniósł pismem z 9 grudnia 2016 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, pismem z dnia 18 stycznia 2017 r. znak…, stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 24 listopada 2016 r. znak … złożył skargę z dnia 9 lutego 2017 r. (data wpływu 13 lutego 2017 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 21 czerwca 2017 r. sygn. akt … uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Od powyższego wyroku Szef Krajowej Administracji Skarbowej złożył skargę kasacyjną z dnia 17 sierpnia 2017 r. znak … do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z 14 czerwca 2019 r. sygn. akt … Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie spornej kwestii wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której nabywał wewnątrzwspólnotowo olej napędowy – kod CN 27101941-49 w trybie zawieszenia poboru podatku akcyzowego na własne potrzeby. Olej napędowy o kodzie CN 27101941-49 jest wymieniony w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Wnioskodawca posiada skład podatkowy. Olej napędowy był importowany z Niemiec jako surowiec do produkcji przez Wnioskodawcę innego produktu, to jest oleju smarowego – kod CN 27101999. Importowany olej napędowy nie był używany jako paliwo silnikowe, ani nie był odprzedawany przez Wnioskodawcę osobom trzecim jako paliwo silnikowe. Importowany olej napędowy był w całości przerabiany w procesie technologicznym dotyczącym wytwarzania innego produktu, czyli oleju smarowego, niebędącego paliwem silnikowym.

Zgodnie z przepisami ustawy Prawo energetyczne, import oleju napędowego służącego na własne potrzeby produkcyjne w celu dalszego przerobu, nie wymaga koncesji przewidzianej przepisami tej ustawy. Powyższe Wnioskodawca potwierdził telefonicznie w Urzędzie Regulacji Energetyki w Warszawie. Wnioskodawca zamierza złożyć do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki wniosek o wpis do rejestru podmiotów przywożących w rozumieniu art. 3 pkt 12c) ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne. Jednak do chwili obecnej nie zostały wydane przepisy wykonawcze umożliwiające złożenie takiego wniosku zgodnie z przepisami art. 32a-32d tej ustawy.

Wnioskodawca nadmienił, że zgodnie art. 17 ustawy z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw, podmioty prowadzące działalność wymagającą wpisu do rejestru podmiotów przywożących na mocy ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, składają kompletny wniosek o wpis do rejestru w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 32 ust. 6 ustawy zmienianej w art. 1 (ust. 1). Do czasu uzyskania rozstrzygnięcia w przedmiocie wpisu do rejestru podmiotów przywożących, o którym mowa w art. 32a ustawy zmienianej w art. 1, podmioty prowadzące działalność wymagającą wpisu do rejestru podmiotów przywożących na mocy ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, prowadzą działalność na dotychczasowych zasadach (ust. 2).

Z dniem 1 sierpnia 2016 r. nastąpiły zmiany w rozliczaniu podatku od towarów i usług z tytułu dokonania transakcji wewnątrzwspólnotowych nabyć paliw silnikowych, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy Prawo energetyczne. Zmiany te wprowadzone zostały ustawą z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw. Zgodnie z nimi, w ustawie o podatku od towarów i usług, w art. 103 dodano m.in. ustęp 5a, którego brzmienie jest następujące:

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, podatnik jest obowiązany, bez wezwania naczelnika urzędu celnego, do obliczania i wpłacania kwot podatku na rachunek izby celnej właściwej w zakresie wpłat podatku akcyzowego:

w terminie 5 dni od dnia, w którym towary te zostały wprowadzone do określonego we właściwym zezwoleniu miejsca odbioru wyrobów akcyzowych – jeżeli towary są nabywane wewnątrzwspólnotowo w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym przez zarejestrowanego odbiorcę z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym;
w terminie 5 dni od dnia wprowadzenia tych towarów z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do składu podatkowego;
z chwilą przemieszczenia tych towarów na terytorium kraju - jeżeli towary są przemieszczane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym.

Wnioskodawca zamierza nadal importować olej napędowy w celu opisanym powyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, dokonując po dniu 1 sierpnia 2016 r. wewnątrzwspólnotowego nabycia oleju napędowego o kodzie CN 27101941-49 do posiadanego składu podatkowego znajdującego się na terenie Polski, w trybie zawieszenia poboru podatku akcyzowego, jako surowca do dalszego przerobu celem wytworzenia oleju smarowego o kodzie CN 27101999, jest zobowiązany zgodnie z przepisem art. 103 ust. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, bez wezwania Naczelnika Urzędu Celnego do obliczania i wypłacania kwot podatku od towarów i usług na rachunek Izby Celnej w terminie wskazanym w tym przepisie?

Zdaniem Wnioskodawcy, nabywając wewnątrzwspólnotowo na własne potrzeby olej napędowy, dla którego to nabycia przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne nie wymagają uzyskania koncesji, nie jest zobowiązany do obliczania i wpłacania kwot podatku od towarów i usług z tego tytułu.

Po przywołaniu treści art. 103 ust. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca stwierdził, że przepis ten przewiduje obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług w przypadku łącznego spełnienia następujących przesłanek:

dokonanie wewnątrzwspólnotowego nabycia,
przedmiot nabycia stanowią paliwa silnikowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym,
wytwarzanie lub obrót paliwami silnikowymi wskazanymi w pkt 2) wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.

Jedynie łączne wystąpienie tych przesłanek powoduje obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług zgodnie z cytowanym przepisem. Jednak z uwagi, na to że nabywanie przez Wnioskodawcę oleju napędowego następuje na potrzeby własne i nie wymaga w związku z tym posiadania koncesji przewidzianej przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, brak jest łącznego wystąpienia przesłanek wymienionych w art. 103 ust. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (oraz orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego).

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Z dniem 1 sierpnia 2016 r. nastąpiły zmiany w rozliczaniu podatku od towarów i usług z tytułu dokonania transakcji wewnątrzwspólnotowych nabyć paliw silnikowych, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059, z późn. zm.). Zmiany te wprowadzone zostały ustawą z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1052).

I tak, stosownie do obowiązującego od dnia 1 sierpnia 2016 r. art. 2 pkt 35 ustawy, przez podmiot prowadzący skład podatkowy rozumie się podmiot, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752, z późn. zm.).

Skład podatkowy to – zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku akcyzowym – miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane – z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu celnego.

Za podmiot prowadzący skład podatkowy uznaje się podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego (art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku akcyzowym).

Stosownie do art. 103 ust. 5a ww. ustawy, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, podatnik jest obowiązany, bez wezwania naczelnika urzędu celnego, do obliczania i wpłacania kwot podatku na rachunek izby celnej właściwej w zakresie wpłat podatku akcyzowego:

w terminie 5 dni od dnia, w którym towary te zostały wprowadzone do określonego we właściwym zezwoleniu miejsca odbioru wyrobów akcyzowych – jeżeli towary są nabywane wewnątrzwspólnotowo w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym przez zarejestrowanego odbiorcę z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym;
w terminie 5 dni od dnia wprowadzenia tych towarów z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do składu podatkowego;
z chwilą przemieszczenia tych towarów na terytorium kraju – jeżeli towary są przemieszczane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym.

Według art. 103 ust. 5b ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 5a pkt 3, obliczenie i wpłacenie kwoty podatku może nastąpić w terminie 5 dni od otrzymania towarów na terytorium kraju, jeżeli podatnik, najpóźniej na 3 dni robocze przed przemieszczeniem towarów na terytorium kraju, złoży do naczelnika urzędu celnego właściwego w sprawie rozliczania podatku akcyzowego zgłoszenie o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym, o którym mowa w art. 78 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

Przepisy ust. 5a pkt 1 i 2 stosuje się odpowiednio, jeżeli podatek jest pobierany przez płatnika (art. 103 ust. 5c ustawy).

Zgodnie z art. 103 ust. 5d ustawy, organem właściwym w zakresie zobowiązań z tytułu kwot podatku, o których mowa w ust. 5a, jest organ podatkowy właściwy w sprawie rozliczania podatku akcyzowego.

Przepis art. 103 ust. 5a ustawy o VAT przewiduje szczególne obowiązki dla podatników dokonujących wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych wymienionych w załączniku Nr 2 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Przy czym dotyczy to tylko tych paliw silnikowych wymienionych w powołanym załączniku, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy - Prawo energetyczne.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym, przez nabycie wewnątrzwspólnotowe rozumie się przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Przez wyroby akcyzowe – zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym – rozumie się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z kolei według art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku akcyzowym, procedura zawieszenia poboru akcyzy stosowana jest podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach ustawy o podatku akcyzowym i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
objęte pozycją CN 3403;
objęte pozycją CN 3811;
objęte pozycją CN 3817;
oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych – bez względu na kod CN;
pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych – bez względu na kod CN.

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

W załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym zawierającym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz. Urz. UE L 1992 Nr 76 str.1), pod pozycją 20 ujęto wyroby sklasyfikowane według kodu Nomenklatury Scalonej CN od ex 2710 11 do ex 2710 19 69 – oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych, zwanych dalej „WIA”, stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L Nr 256 z 7.09.1987 r., str. 1, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 32 ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 z późn. zm.), uzyskania koncesji wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie:

wytwarzania paliw lub energii, z wyłączeniem wytwarzania:
1. paliw stałych lub paliw gazowych
  
  (...)
magazynowania paliw gazowych w instalacjach magazynowych, skraplania gazu ziemnego i regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego w instalacjach skroplonego gazu ziemnego, jak również magazynowania lub przeładunku paliw ciekłych w instalacjach magazynowania paliw ciekłych lub instalacjach przeładunku paliw ciekłych, z wyłączeniem lokalnego magazynowania gazu płynnego w instalacjach o przepustowości poniżej 1 MJ/s;
przesyłania lub dystrybucji paliw lub energii, z wyłączeniem: dystrybucji paliw gazowych w sieci o przepustowości poniżej 1 MJ/s oraz przesyłania lub dystrybucji ciepła, jeżeli łączna moc zamówiona przez odbiorców nie przekracza 5 MW;
obrotu paliwami lub energią, z wyłączeniem:
1. obrotu paliwami stałymi (...) obrotu skroplonym gazem ziemnym dostarczonym z zagranicy dokonanego w punkcie dostawy do terminalu w rozumieniu art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu (Dz.U. z 2016 r. poz. 1731 i 2260), obrotu paliwami gazowymi, jeżeli roczna wartość obrotu nie przekracza równowartości 100 000 euro, obrotu gazem płynnym, jeżeli roczna wartość obrotu nie przekracza równowartości 10 000 euro (...);
2. obrotu paliwami gazowymi (...) dokonywanego na giełdzie towarowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi przez towarowe domy maklerskie lub domy maklerskie prowadzące działalność maklerską w zakresie obrotu towarami giełdowymi oraz przez spółkę prowadzącą giełdę towarową, giełdową izbę rozrachunkową, Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. lub przez spółkę, której Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywające paliwa gazowe lub energię elektryczną, z tytułu realizacji zadań określonych w ustawie z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
3. obrotu paliwami gazowymi (...) innego, niż określony w lit. b, dokonywanego przez giełdową izbę rozrachunkową, przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A., lub przez spółkę, której Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywające lub zbywające paliwa gazowe lub energię elektryczną, z tytułu realizacji zadań określonych w ustawie z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, w odniesieniu do transakcji zawieranych poza giełdą towarową lub rynkiem, o których mowa w lit. b".

Przez paliwa – w myśl art. 3 pkt 3 ustawy Prawo energetyczne – rozumie się paliwa stałe, ciekłe i gazowe będące nośnikami energii chemicznej. Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 3b ww. ustawy – Prawo energetyczne, paliwa ciekłe to ciekłe nośniki energii, w tym zawierające dodatki:

półprodukty rafineryjne,
gaz płynny LPG,
benzyny pirolityczne,
benzyny silnikowe,
benzyny lotnicze,
paliwa typu benzyny do silników odrzutowych,
paliwa typu nafty do silników odrzutowych,
inne nafty,
oleje napędowe,
lekkie oleje opałowe i pozostałe oleje napędowe,
ciężkie oleje opałowe,
benzyny lakowe i przemysłowe,
biopaliwa płynne (ciekłe)

określone w załączniku B rozdziały 4 i 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1099/2008 z dnia 22 października 2008 r. w sprawie statystyki energii (Dz. Urz. UE L 304 z 14.11.2008, str. 1, z późn. zm.), których szczegółowy wykaz ustanawiają przepisy wydane na podstawie art. 32 ust. 6.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – będący podmiotem prowadzącym skład podatkowy w rozumieniu art. 2 pkt 35 ustawy – prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji oleju smarowego. Dla ww. produkcji nabywa od podmiotu mającego siedzibę działalności w Niemczech olej napędowy sklasyfikowany według kodu Nomenklatury Scalonej jako CN 27101941-49. Surowiec ten jest dostarczany bezpośrednio do składu podatkowego Wnioskodawcy na terytorium Polski.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku zapłaty podatku VAT w terminie, o którym mowa w art. 103 ust. 5a ustawy w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem ww. oleju napędowego.

W wydanym w przedmiotowej sprawie wyroku (sygn. akt …) WSA stwierdził, że z powołanych przepisów wynika, iż ustawodawca w definicji paliw silnikowych odwołał się do przeznaczenia danego wyrobu akcyzowego (który jest także wyrobem energetycznym), a nie konkretnej pozycji w załącznikach do ustawy o podatku akcyzowym. Sąd zauważył przy tym, że olej napędowy nabywany przez Wnioskodawcę (o kodzie CN 27101941-49) jest wymieniony w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym (u.p.a.). Zdaniem Sądu, ustawodawca posługując się w art. 103 ust. 5a ustawy o VAT pojęciem paliwa silnikowe miał na myśli paliwa silnikowe w rozumieniu art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym. Ustawodawca ograniczył regulację z art. 103 ust. 5a ustawy o VAT do podatnika lub płatnika nabywającego wewnątrzwspólnotowo olej napędowy przeznaczony do użycia, oferowany na sprzedaż lub używany do napędu silników spalinowych. W ocenie Sądu, jeśli zamiarem ustawodawcy byłoby objęcie tą regulacją nabycia olejów napędowych bez względu na ich przeznaczenie, to posłużyłby się pojęciem „wyroby akcyzowe” (lub „wyroby energetyczne” bądź „oleje napędowe bez względu na ich przeznaczenie”) wymienione w załączniku nr 2 u.p.a. lub też pojęciem „paliwa ciekłe” w rozumieniu ustawy Prawo energetyczne. A więc użycie przez ustawodawcę pojęcia paliwa silnikowe w art. 103 ust. 5a ustawy o VAT było celowe i nie można tej regulacji rozszerzać na podatników dokonujących nabyć wewnątrzwspólnotowych olejów napędowych przeznaczonych w całości do przerobu w procesie technologicznym dotyczącym wytwarzania innego produktu, niebędącego paliwem silnikowym.

Tożsame wnioski zaprezentował w niniejszej sprawie Naczelny Sąd Administracyjny. Zdaniem NSA, ocena wyrobów objętych pozycją 27101941-49 jako paliw silnikowych powinna być dokonywana z uwzględnieniem definicji normatywnej tego pojęcia zawartej w art. 86 ust. 2 u.p.a., tj. z uwzględnieniem przeznaczenia tego oleju do napędu silników spalinowych.

W świetle powyższych wyroków oraz uwzględniając przywołane regulacje prawne należy stwierdzić, że przepisu art. 103 ust. 5a ustawy o VAT nie można rozszerzać na podatników/płatników dokonujących nabyć wewnątrzwspólnotowych olejów na cele inne niż do napędu silników spalinowych. Skoro zatem olej napędowy, który Wnioskodawca nabywa wewnątrzwspólnotowo, mieści się wśród wyrobów wymienionych w art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym (objętych pozycjami CN od 2704 do 2715) i ustawodawca nie określił w tym przepisie żadnego przeznaczenia dla tych wyrobów (jak uczynił to w przypadku wyrobów o symbolach CN wymienionych w art. 86 ust. 1 pkt 1 tej ustawy), należy uznać, że nabywany olej nie jest paliwem silnikowym przeznaczonym do napędu silników spalinowych. W konsekwencji, w przypadku opisanym we wniosku nie znajdzie zastosowania przepis art. 103 ust. 5a ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznano całościowo za prawidłowe.

Należy jednak zaznaczyć, że powyższe rozstrzygnięcie organu, tj. brak obowiązku wpłacania przez Wnioskodawcę kwot podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia oleju napędowego w terminie określonym w art. 103 ust. 5a ustawy o VAT, wynika nie ¬– jak stwierdził Wnioskodawca – z faktu, iż nabywany olej nie wymaga uzyskania koncesji, lecz z tego, że nabywany olej nie jest paliwem silnikowym przeznaczonym do napędu silników spalinowych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty przyszły stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin