Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.403.2019.2.AK
z 27 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2019 r. (data wpływu 8 października 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 listopada 2019 r. (data wpływu 14 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w Dowództwie Operacji Sił Specjalnych NATO – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w Dowództwie Operacji Sił Specjalnych NATO.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 31 października 2019 r., nr 0112-KDIL3-2.4011.403.2019.1.AK na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 31 października 2019 r., skutecznie doręczono w dniu 4 listopada 2019 r., natomiast w dniu 14 listopada 2019 r. (data nadania 9 listopada 2019 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca rozkazem personalnym z dnia xx maja 20xx roku Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej został wyznaczony na stanowisko służbowe specjalisty w Dowództwie Operacji Sił Specjalnych NATO (A). Na podstawie tego rozkazu personalnego Ministerstwo Obrony Narodowej (Departament Kadr) skierowało Wnioskodawcę do pełnienia służby poza granicami państwa, w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych struktur wojskowych w zakresie stanowiska służbowego wyznaczonego dla żołnierzy zawodowych i służbę tę pełnił w latach 2015 – 2019. Z tytułu tej służby wojskowej, którą Wnioskodawca pełnił poza granicami państwa, na stanowisku służbowym, o którym mowa w par. 1 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa, do której został wyznaczony przez organ wojskowy, Wnioskodawca uzyskał kwoty z tytułu należności zagranicznej przyjęte następnie do opodatkowania i wykazane w wystawionych podatnikowi informacjach o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy, także w zakresie należności zagranicznej w wysokości 69 628,08 zł w roku 2015, od której to należności zagranicznej pobrano zaliczkę w kwocie 14 179, 72 zł.

Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym posiadającym miejsce zamieszkania do celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Należność zagraniczna, o której wspomniano powyżej, jest wypłacana Wnioskodawcy w euro i była ona przeliczana na złotówki i opodatkowana. Dowództwo Operacji Sił Specjalnych NATO (A), w której Wnioskodawca pełnił funkcję, pozostaje w łańcuchu dowodzenia NATO. Z charakteru jednostki wynika, że celem jej jest stałe wspieranie i wzmacnianie sił tworzących ją państw, sił sojuszniczych w różnych formach, zarówno w czasie pokoju, jak i kryzysu i konfliktu zbrojnego, czy działań antyterrorystycznych. Jednostka jednocześnie wykonuje zadania, które zbieżne są z celami preferowanymi podatkowo, określonymi w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), tj. wzmacnia siły sojusznicze NATO i UE w wykonywaniu obowiązków w czasie pokoju, kryzysu i konfliktu zbrojnego.

W uzupełnieniu wniosku, na zawarte w wezwaniu pytanie, czy jednostka wojskowa Dowództwa Operacji Sił Specjalnych NATO (A), w której Wnioskodawca pełnił służbę w latach 2015 - 2019 była wykorzystywana w tych latach w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom Wnioskodawca odpowiedział, że Dowództwo Operacji Sił Specjalnych NATO (A) w okresie, którego dotyczył wniosek, czyli w latach 2015-2019 „poprzez operacyjne i strategiczne misje, role i funkcje zaangażowane było w globalną walkę z terroryzmem” (cytat pochodzi z tłumaczenia przysięgłego oryginału zaświadczenia w języku angielskim sporządzonego przez organ kadrowy A).

A jest jednostką wojskową powołaną do dowodzenia i koordynacji działań Sił Specjalnych Sojuszu oraz rozwoju ich zdolności na potrzeby wymagań bieżących i przyszłych operacji. W trakcie służby Wnioskodawcy A wydzielało personel do udziału w misjach zagranicznych, w tym do Międzynarodowych Sił Wsparcia Bezpieczeństwa w (…), zastąpionych później misją R. – ukierunkowaną na szkolenie, doradztwo i wsparcie (…) sił bezpieczeństwa.

Jednocześnie A będąc jednostką wchodzącą w skład zarówno Struktur Dowodzenia jak i Struktur Sił Sojuszu pełniło dyżur w Siłach Odpowiedzi NATO utrzymując gotowość do wysłania w dowolny rejon potencjalnego konfliktu zbrojnego oraz aktywnie uczestniczyło w zwalczaniu globalnego terroryzmu wspierając przy tym działania Sił Specjalnych państw członkowskich Sojuszu, w tym Polski.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy należność zagraniczna otrzymywana przez Wnioskodawcę podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) obejmuje swoim zakresem należność zagraniczną dotyczącą żołnierzy zawodowych wykonujących zadania poza granicami państwa w składzie struktury wojskowej, użytej w celach wskazanych w przepisie, a więc w celu udziału w czynnościach i działaniach, których bezpośrednim skutkiem jest wzmocnienie sił państwa albo państw sojuszniczych, akcji zapobiegania aktom terroryzmu lub ich skutkom, niezależnie od tego, czy jest to jednostka wojskowa polska, czy sojusznicza. Co prawda w dotychczasowych przepisach zwolnienia podatkowe były stosowane wyłącznie do żołnierzy pełniących służbę poza granicami państwa w ramach polskich kontyngentów wojskowych, jednakże ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wcale nie odsyła do ustawy o zasadach użycia lub pobytu sił zbrojnych poza granicami państwa. Dlatego, zdaniem Wnioskodawcy, należy stosować powołany przepis art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) do przedmiotowej sytuacji, ponieważ jej elementy faktyczne wskazują na ścisły związek z powołanym przepisem. Jeżeli tak, to należy uznać, że należność ta jest zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych. Także stanowisko orzecznictwa sądowego-administracyjnego w tej sprawie wskazuje na prawidłowość tego rozumowania.

Wydany 29 listopada 2017 r. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego II FSK 3279/15, w opinii Wnioskodawcy, potwierdza powyższe rozumowanie, stwierdzając, że: w świetle art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powstanie uprawnienia strony do zwolnienia od podatku świadczeń przyznanych na podstawie odrębnych ustaw (przepisów wykonawczych do ustaw), uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących przesłanek: a) podatnik musi mieć status żołnierza zawodowego, b) otrzymywane przez niego świadczenia (przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych do tych ustaw) wiąże się z wykonywaniem zadań poza granicami państwa, c) zadania te wykonywane są „w składzie jednostki wojskowej”, d) jednostka ta została użyta w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom (cel preferowany podatkowo).

Biorąc pod uwagę interpretację powyższego przepisu dokonaną przez NSA, jak również samo brzmienie przepisu, które nie odwołuje się do żadnego innego aktu prawnego w kwestii interpretacji zarówno pojęcia „jednostki wojskowej”, jak i sposobu ustalania celu użycia jednostki, w ocenie Wnioskodawcy, otrzymywana przez niego należność zagraniczna powinna podlegać zwolnieniu od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ww. ustawy.

Wnioskodawca spełnia więc wszystkie wymogi formalne i dlatego uważa, że stosownie do ww. przepisów należność zagraniczna, którą otrzymywał podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), a przebieg służby wojskowej żołnierzy zawodowych ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 330, z późn. zm.) oraz akty wykonawcze wydane na jej podstawie.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych żołnierz zawodowy może być wyznaczony lub skierowany do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa.

W myśl ust. 2 ww. artykułu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa wyznacza:

1. Minister Obrony Narodowej – żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe o stopniach etatowych od stopnia pułkownika (komandora) do stopnia generała (admirała) oraz na które wyznacza na podstawie przepisów odrębnych ustaw;
2. dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr – pozostałych żołnierzy zawodowych.
   
   

Do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa kieruje Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego (art. 24 ust. 3 ww. ustawy).

Sytuacje, w których następuje wyznaczenie lub skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, szczegółowy tryb postępowania przy wyznaczaniu lub kierowaniu, a także odwoływania do kraju z tej służby, jak również warunki przyznawania świadczeń żołnierzom zawodowym, reguluje rozporządzenie Rady Ministrów wydane na podstawie art. 24 ust. 8 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

Od 4 kwietnia 2015 r. jest to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 479).

Stosownie do § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby na stanowiskach służbowych:

1. w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy:
   1. organizacjach międzynarodowych,
   2. międzynarodowych strukturach wojskowych;
2. bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych;
3. w ataszatach obrony przy przedstawicielstwach dyplomatycznych i w stałych przedstawicielstwach przy organizacjach międzynarodowych, podległych ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mających siedzibę poza granicami państwa;
4. przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych.
   
   

Z kolei jak stanowi § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r. poz. 1510),
2. w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach misji organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych,
3. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. a-c) ww. ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r., poz. 1510), użycie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa oznacza obecność jednostek wojskowych poza granicami państwa w celu udziału w:

1. konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych,
2. misji pokojowej,
3. akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom.
   
   

Stosownie do postanowień art. 102 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa.

Z kolei żołnierzowi zawodowemu skierowanemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia według stanowiska służbowego zajmowanego przed skierowaniem (art. 102 ust. 2 cyt. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 102 ust. 3 powyższej ustawy, żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1, w czasie zajmowania stanowiska służbowego poza granicami państwa przysługują, wypłacane w walucie polskiej lub obcej:

1. należność zagraniczna – na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustalona odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa;
2. jednorazowy zasiłek adaptacyjny – w przypadku wyznaczenia na okres powodujący zmianę miejsca zamieszkania.
   
   

Wysokość i szczegółowe warunki przyznawania i wypłaty należności zagranicznej oraz innych świadczeń pieniężnych przysługujących żołnierzom zawodowym wyznaczonym albo skierowanym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, określa rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 1578) wydane na podstawie art. 102 ust. 10 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw żołnierzom oraz pracownikom wojska wykonującym zadania poza granicami państwa:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom,
2. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych

– z wyjątkiem wynagrodzenia za pracę oraz uposażeń i innych należności pieniężnych przysługujących z tytułu pełnienia służby.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym. Rozkazem personalnym Dyrektora Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa w Dowództwie Operacji Sił Specjalnych NATO, w Belgii. Odpowiadając na zadane w wezwaniu pytanie, czy jednostka wojskowa Dowództwa Operacji Sił Specjalnych NATO (A), w której Wnioskodawca pełnił służbę w latach 2015 – 2019 była wykorzystywana w tych latach w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom wskazał, że Dowództwo Operacji Sił Specjalnych NATO (A), w której Zainteresowany pełni służbę pozostaje w łańcuchu dowodzenia NATO. Z charakteru jednostki wynika, że celem jej jest stałe wspieranie i wzmacnianie sił tworzących ją państw, sił sojuszniczych w różnych formach, zarówno w czasie pokoju, jak i kryzysu i konfliktu zbrojnego, czy działań antyterrorystycznych. Wnioskodawca wyjaśnił, że jednostka wykonuje zadania polegające na wzmacnianiu sił sojuszniczych NATO i UE w wykonywaniu obowiązków w czasie pokoju, kryzysu i konfliktu zbrojnego. Dowództwo Operacji Sił Specjalnych NATO (A) w latach 2015-2019 poprzez operacyjne i strategiczne misje, role i funkcje zaangażowane było w globalną walkę z terroryzmem. A jest jednostką Wojskową powołaną do dowodzenia i koordynacji działań Sił Specjalnych Sojuszu oraz rozwoju ich zdolności na potrzeby wymagań bieżących i przyszłych operacji. W trakcie służby Wnioskodawcy A wydzielało personel do udziału w misjach zagranicznych, w tym do Międzynarodowych Sił Wsparcia Bezpieczeństwa w (...), zastąpionych później misją R - ukierunkowaną na szkolenie, doradztwo i wsparcie (...) sił bezpieczeństwa. Jednocześnie A będąc jednostką wchodzącą w skład zarówno Struktur Dowodzenia jak i Struktur Sił Sojuszu pełniło dyżur w Siłach Odpowiedzi NATO (ang. NATO R.) utrzymując gotowość do wysłania w dowolny rejon potencjalnego konfliktu zbrojnego oraz aktywnie uczestniczyło w zwalczaniu globalnego terroryzmu wspierając przy tym działania Sił Specjalnych państw członkowskich Sojuszu, w tym Polski.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że należność zagraniczna wypłacana Wnioskodawcy jako żołnierzowi zawodowemu, wyznaczonemu rozkazem personalnym Dyrektora Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej do pełnienia służby poza granicami państwa w Dowództwie Operacji Sił Specjalnych NATO (A) – m.in. w celu stałego wspierania i wzmacniania sił państw tworzących tę jednostkę, sił sojuszniczych w różnych formach, zarówno w czasie pokoju, jak i kryzysu, konfliktu zbrojnego, czy działań antyterrorystycznych korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto wyjaśnić należy, że w toku postępowania w sprawie wydania interpretacji upoważniony organ nie przeprowadza jakiegokolwiek postępowania dowodowego, a informacje niezbędne do wydania interpretacji czerpie wyłącznie z przedstawionego przez stronę opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.