INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 01.09.2011 r. (data wpływu 05.09.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskiwanych w 2011 r. z tytułu pracy wykonywanej na pokładzie statku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05.09.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie w zakresie opodatkowania dochodów uzyskiwanych w 2011 r. z tytułu pracy wykonywanej na pokładzie statku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przez cały rok 2010 Wnioskodawca pracował na tym samym statku ratowniczym, który operuje głównie na Kontynentalnym szelfie Wielkiej Brytanii. Czasami jest w Norwegii. Statek był pod banderą Wyspy Man. Wnioskodawca płaci podatki w Wielkiej Brytanii.

Właścicielem statku jest holding V. z główną siedzibą w Holandii, którego jedno z biur znajduje się w Wielkiej Brytanii. W powyższym biurze na zapytanie Wnioskodawcy odpowiedziano, że: „V. are The Manager and Operators of the V. and employer is D.” co w tłumaczeniu oznacza, że V. jest zarządcą i operatorem statku, na którym Wnioskodawca pracuje, a pracodawcą jest D.

Od stycznia do marca 2010 r. Wnioskodawca był pracownikiem morskim zatrudnionym na stałe na zasadach kontraktu marynarskiego przez zagraniczną firmę mającą siedzibę na Cyprze. Na kontrakcie, jak również na przelewach bankowych widnieje adres spółki mającej siedzibę na Cyprze. Od kwietnia do grudnia 2010 r. Wnioskodawca był pracownikiem morskim zatrudnionym na stałe na zasadach kontraktu marynarskiego przez zagraniczną firmę mającą siedzibę na G. (Wyspy Kanałowe). Na kontrakcie, jak również na przelewach bankowych, widnieje adres spółki mającej siedzibę w G.

W Polsce w 2010 r. Wnioskodawca nie osiągał żadnych dochodów i poza krajem spędził ponad 183 dni w roku. Centrum Jego interesów życiowych znajduje się w Polsce. W zdarzeniu przyszłym tzn. w roku 2011 Wnioskodawca jest pracownikiem morskim zatrudnionym na stałe na zasadach kontraktu marynarskiego przez zagraniczną firmę mającą siedzibę w G. (Wyspy Kanałowe). Na kontrakcie jak również na przelewach bankowych widnieje adres spółki mającej siedzibę na G.. Wnioskodawca nie będzie osiągał żadnych dochodów w Polsce, a centrum interesów życiowych również pozostanie w kraju.

Statek, na którym Wnioskodawca pracuje od 26 lipca 2011 roku przeszedł pod banderę brytyjską i portem macierzystym jest A. w Wielkiej Brytanii. Do 26 lipca 2011 r. statek był pod banderą Isle of Man (Wyspy Man), Wielka Brytania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w roku podatkowym 2010 poza tym, że Wnioskodawca płaci podatek w Wielkiej Brytanii, powinien odprowadzić podatek w Polsce...
2. Czy w roku podatkowym 2011 Wnioskodawca powinien składać w Polsce roczne zeznanie podatkowe i odprowadzać podatek od dochodu...
   
   

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej dotyczy zakresu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnośnie opodatkowania dochodów uzyskiwanych w 2011 r. z tytułu pracy wykonywanej na pokładzie statku (pyt. Nr 2).

Natomiast w zakresie opodatkowania dochodów uzyskiwanych w 2010 r. z tytułu pracy wykonywanej na pokładzie statku zostanie wydana odrębna interpretacja indywidualna (pyt. Nr 1).

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę Konwencję o unikaniu podwójnego opodatkowania między rządami Rzeczpospolitej Polskiej a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodów (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840 ), po zapłaceniu podatku w Wielkiej Brytanii Wnioskodawca nie powinien odprowadzać podatku w Polsce.

W roku 2011 Wnioskodawca nie powinien odprowadzać podatków w Polsce, bo nie osiąga żadnych przychodów, a podatki płaci w Wielkiej Brytanii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r., Nr 51, poz. 307 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Należy zwrócić również uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie zatem z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD (pkt 9) w zakresie art. 15 ust. 3, do wynagrodzeń załóg statków morskich lub statków powietrznych eksploatowanych w transporcie międzynarodowym (…) stosuje się zasadę, która zgodna jest z zasadą odnoszącą się do dochodów z żeglugi morskiej, śródlądowej i transportu lotniczego, zatem podlegają one opodatkowaniu w państwie, w którym znajduje się faktyczny zarząd przedsiębiorstwa.

Dla rozstrzygnięcia, jaką umowę międzynarodową należy zastosować do osoby wykonującej pracę na pokładzie statku morskiego – niezależnie od tego pod jaką banderą pływa – istotne jest więc to, w jakim państwie znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa eksploatującego ten statek.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, w roku 2011 Wnioskodawca jest pracownikiem morskim zatrudnionym na stałe na zasadach kontraktu marynarskiego przez zagraniczną firmę mającą siedzibę na G. (Wyspy Kanałowe). Właścicielem statku jest holding VROON z główną siedzibą w Holandii, którego jedno z biur znajduje się w Wielkiej Brytanii. V. jest zarządcą i operatorem statku, na którym Wnioskodawca pracuje, a pracodawcą jest D.. Wnioskodawca nie będzie osiągał żadnych dochodów w Polsce, a centrum interesów życiowych również pozostanie w kraju.

Przyjmując za Wnioskodawcą, iż faktyczny zarząd przedsiębiorstwa eksploatującego statek, znajduje się w Wielkiej Brytanii, to w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie postanowienia Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisana w Londynie dnia 20.07.2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840).

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ww. Konwencji, z zastrzeżeniem postanowień artykułów 15, 17, 18 i 19 niniejszej Konwencji, pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Przy czym, według postanowień art. 14 ust. 2 tej Konwencji, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, wykonywaną w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym, i
2. wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i
3. wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład, który pracodawca posiada w drugim Państwie.
   
   

Bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu – w myśl ust. 3 – wynagrodzenia otrzymywane za pracę najemną, wykonywaną na pokładzie statku morskiego lub statku powietrznego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa może być opodatkowane w tym Państwie.

Z przepisu art. 3 ust. 1 lit. g wynika natomiast, iż – w rozumieniu niniejszej Konwencji – jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej określenia „przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa" i „przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa" oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie.

Użyty w art. 14 ust. 3 ww. Konwencji zwrot „może być opodatkowane w tym Państwie” oznacza brak wyłączności do opodatkowania tego dochodu przez państwo, w którym podatnik świadczy pracę.

Zatem dochód osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce z tytułu pracy wykonywanej na pokładzie statku morskiego, którego operatorem i zarządcą jest holding mający siedzibę na terytorium Wielkiej Brytanii, może być opodatkowany zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i w państwie rezydencji tj. w Polsce.

Jednocześnie, w Polsce – w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu – należy zastosować określoną w art. 22 Konwencji metodę zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu (tzw. metodę wyłączenia z progresją).

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ww. Konwencji, w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

1. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji podlega opodatkowaniu w Zjednoczonym Królestwie, Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, z zastrzeżeniem postanowień punktu b) niniejszego ustępu.
2. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11, 12 lub 13 niniejszej Konwencji, mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski majątkowe uzyskane w Zjednoczonym Królestwie.
3. Jeżeli zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, Polska może, przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód.
   
   

Wobec tego, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania może być opodatkowany w Wielkiej Brytanii, to Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, ale może przy obliczaniu podatku od pozostałej części dochodu lub majątku takiej osoby stosować stopę podatkową, która byłaby zastosowana w razie, gdyby zwolniona część dochodu lub majątku nie podlegała takiemu zwolnieniu.

W myśl art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych – podatek określa się w następujący sposób:

1. do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1,
2. ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów,
3. ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
   
   

Zasadę opodatkowania przedstawioną w wyżej powołanym art. 27 ust. 8 ustawy stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego np. łącznie z małżonkiem.

W przeciwnym razie, podatnik nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego w Polsce.

Reasumując, w sytuacji przedstawionej we wniosku stwierdzić zatem należy, iż z tytułu dochodu uzyskanego przez Pana w 2011 r. z pracy wykonywanej na pokładzie statku eksploatowanego przez firmę mającą siedzibę na terytorium Wielkiej Brytanii nie powstaje obowiązek składania zeznania podatkowego oraz zapłaty podatku dochodowego w Polsce.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.