Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-3.4011.469.2019.1.JK2
z 3 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2019 r. (data wpływu 5 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym i posiada miejsce zamieszkania do celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Decyzją Ministra Obrony (…) z dnia 3 czerwca 2014 r. został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa w Kwaterze Głównej mającym siedzibę w Holandii, na okres od 1 sierpnia 2014 r. do 31 lipca 2017 r. Zgodnie z art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 173, z późn. zm.), jako żołnierzowi zawodowemu, w związku z pełnieniem służby wojskowej poza granicami państwa, Wnioskodawcy przysługiwało uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa. Ponadto, z tytułu służby poza granicami kraju, Wnioskodawca otrzymywał należność zagraniczną na podstawie art. 102 ust. 3 ww. ustawy w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (tj. Dz. U. z 2015 r. poz. 1578) - na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa. Należność zagraniczna wypłacana była przez Departament Administracyjny Ministerstwa Obrony Narodowej w Euro i został od niej pobrany podatek dochodowy od osób fizycznych. Uposażenie zasadnicze wypłacane było w PLN. Sojusznicze Dowództwo Sił Połączonych NATO jest wielonarodową jednostką wojskową, pozostającą w łańcuchu dowodzenia NATO, jako jedno z dwóch bliźniaczych dowództw szczebla operacyjnego. Głównym celem JFC jest stałe wspieranie i wzmacnianie sił tworzących ją państw, sił sojuszniczych, w różnych formach, zarówno w czasie pokoju, kryzysu jak i konfliktu zbrojnego. Zadania wsparcia i wzmocnienia sił państw sojuszniczych realizuje w sposób ciągły. Wzmacnia siły sojusznicze NATO w wykonywaniu obowiązków w czasie pokoju, kryzysu i konfliktu zbrojnego, w ramach funkcjonowania jako dowództwo operacyjne sił szybkiego reagowania NATO - NATO R.F. W ramach funkcjonowania sił szybkiego reagowania NATO, jednostka wykorzystywana jest, jako D. P.S.Z. (JTF H.) i pełni dyżur co dwa lata, na przemian z bliźniaczym JFC N. Ponadto, personel pełniący służbę w JFC jest odpowiednio przygotowany i pozostaje w stałej gotowości do wzmocnienia i wsparcia sił państw sojuszniczych w dowolnym rejonie świata. JFC w sposób ciągły monitoruje sytuację bezpieczeństwa w rejonie flanki wschodniej NATO w celu nie dopuszczenia do ataku na państwa członkowskie. Bezpośrednio dowodzi oraz koordynuje działania realizowane przez siły NATO rozmieszczone w Polsce, Litwie, Łotwie i Estonii, w odpowiedzi na wzrost zagrożenia w świetle konfliktu na Ukrainie. Odpowiada za odstraszanie potencjalnego przeciwnika w rejonie Europy północno-wschodniej, a w razie ataku na którekolwiek z państw sojuszu w obszarze odpowiedzialności, za jego obronę. Wspiera siły sojusznicze w formie wspólnego planowania operacyjnego oraz wspólnych ćwiczeń. Jednostka bierze udział w operacjach i misjach pokojowych NATO, a od 2015 roku dowodzi misją NATO w Afganistanie, jako Dowództwo Operacyjne poza Teatrem Działań, czym przyczynia się do rozwoju i wspierania Sił Bezpieczeństwa Afganistanu, zwalczania terroryzmu oraz wzmocnienia bezpieczeństwa sił krajów członkowskich NATO biorących udział w tej misji. Ponadto, JFC realizuje szereg innych zadań mających na celu wsparcie i wzmocnienie sił i państw sojuszu, które objęte są klauzulą niejawności. W trakcie trzyletniej służby w składzie JFC Wnioskodawca był bezpośrednio zaangażowany we wszystkie opisane powyżej obszary działalności tej jednostki, a w szczególności w zadania związane z dowodzeniem misją NATO w Afganistanie (m.in. Wnioskodawca uczestniczył w planowaniu tej misji oraz przygotowywał analizy środowiska informacyjnego Afganistanu), zwalczanie terroryzmu (m.in. Wnioskodawca wykonywał analizy propagandy DAESH, tzw. "Państwa Islamskiego") oraz brał udział w corocznych ćwiczeniach tej wielonarodowej jednostki, w tym w ramach D. P.S.Z., w największym od 2007 roku ćwiczeniu NATO – T. J. 2015 - w którym uczestniczyło ponad 35 tys. żołnierzy. Bezpośrednie zaangażowanie Wnioskodawcy w ww. przedsięwzięcia zaświadcza załączone "Sprawozdanie z przebiegu pełnienia służby poza granicami kraju", potwierdzone przez polskiego Starszego Oficera Narodowego (Polish SNR). Wnioskodawca nadmienia, że ze względu na, w większości, niejawny charakter zadań, dokument ten zawiera jedynie ogólne informacje. Ponadto Wnioskodawca informował, że w latach 2014-2017 nie był członkiem służby zagranicznej i nie przebywał w podróży służbowej. Wniosek dotyczy całego okresu służby Wnioskodawcy w JFC, to jest lat podatkowych: 2014, 2015 i 2016 (Urząd Skarbowy X) oraz 2017 (Urząd Skarbowy Y).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy należność zagraniczna wypłacana Wnioskodawcy, jako żołnierzowi zawodowemu pełniącemu służbę poza granicami państwa, jest wolna od podatku dochodowego dla osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200, z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, został wyznaczony do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa w wielonarodowej jednostce wojskowej, jaką jest Kwatera Główna NATO, z siedzibą w Holandii. Wnioskodawca nie był członkiem służby zagranicznej i nie przebywał w podróży służbowej zagranicznej. Przez okres służby poza granicami państwa, Wnioskodawca pobierał uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony. Ponadto, z tytułu służby poza granicami kraju, Wnioskodawca otrzymywał należność zagraniczną na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa. Należność zagraniczna wypłacana była w Euro i został od niej pobrany podatek dochodowy od osób fizycznych. Uposażenie zasadnicze wypłacane było w PLN. Jednostka, w której Wnioskodawcy pełnił służbę realizuje szereg zadań mających na celu wzmocnienie sił państw sojuszniczych, które wymienione zostały w opisie stanu faktycznego oraz dowodzi misją NATO w Afganistanie, czym przyczynia się do zapobiegania aktom terroryzmu. Ponadto, JFC realizuje szereg innych zadań mających na celu wsparcie i wzmocnienie sił i państw sojuszu, które objęte są klauzulą niejawności, na dowód czego do wniosku zostało załączone Sprawozdanie potwierdzające, że zadania, które osobiście Wnioskodawca realizował miały na celu i przyczyniały się do wzmocnienia sił państw członkowskich sojuszu. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że należność zagraniczna, która wypłacana była Wnioskodawcy jako żołnierzowi zawodowemu, wyznaczonemu do pełnienia służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej, w celu stałego wspierania i wzmacniania sił tworzących ją państw, sił sojuszniczych w różnych formach, zarówno w czasie pokoju, jak i kryzysu i konfliktu zbrojnego, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), a przebieg służby wojskowej żołnierzy zawodowych ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 330, z późn. zm.) oraz akty wykonawcze wydane na jej podstawie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierz zawodowy może być wyznaczony lub skierowany do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa.

W myśl ust. 2 ww. przepisu, do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa wyznacza:

1. Minister Obrony Narodowej – żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe o stopniach etatowych od stopnia pułkownika (komandora) do stopnia generała (admirała) oraz na które wyznacza na podstawie przepisów odrębnych ustaw;
2. dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr – pozostałych żołnierzy zawodowych.
   
   

Do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa kieruje Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego (art. 24 ust. 3 cyt. ustawy).

Sytuacje, w których następuje wyznaczenie lub skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, szczegółowy tryb postępowania przy wyznaczaniu lub kierowaniu, a także odwoływania do kraju z tej służby, jak również warunki przyznawania świadczeń żołnierzom zawodowym, reguluje rozporządzenie Rady Ministrów wydane na podstawie art. 24 ust. 8 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

W okresie od dnia 19 października 2010 r. do dnia 6 grudnia 2014 r. było to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 września 2010 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 184, poz. 1237, z późn. zm.). Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 2 i 4 tego rozporządzenia, wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby na stanowiskach służbowych bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych, a także przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych.

Z kolei jak stanowi § 4 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1117, z 2004 r. Nr 210, poz. 2135 oraz z 2009 r. Nr 79, poz. 669 i Nr 161, poz. 1278),
2. w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach misji organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych,
3. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych.
   
   

Natomiast od dnia 4 kwietnia 2015 r. jest to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 479).

Stosownie do § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby na stanowiskach służbowych:

1. w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy:
   1. organizacjach międzynarodowych,
   2. międzynarodowych strukturach wojskowych;
2. bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych;
   
3. w ataszatach obrony przy przedstawicielstwach dyplomatycznych i w stałych przedstawicielstwach przy organizacjach międzynarodowych, podległych ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mających siedzibę poza granicami państwa;
4. przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych.
   
   
   

Z kolei jak stanowi § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r., poz. 1510),
2. w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach misji organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych,
3. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. a)-c) ustawy o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, użycie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa oznacza obecność jednostek wojskowych poza granicami państwa w celu udziału w:

1. konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych,
2. misji pokojowej,
3. akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom.
   
   

Stosownie do postanowień art. 102 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa.

Z kolei żołnierzowi zawodowemu skierowanemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia według stanowiska służbowego zajmowanego przed skierowaniem (art. 102 ust. 2 cyt. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 102 ust. 3 powyższej ustawy, żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1, w czasie zajmowania stanowiska służbowego poza granicami państwa przysługują, wypłacane w walucie polskiej lub obcej:

1. należność zagraniczna – na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustalona odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa;
2. jednorazowy zasiłek adaptacyjny – w przypadku wyznaczenia na okres powodujący zmianę miejsca zamieszkania.
   
   

Wysokość i szczegółowe warunki przyznawania i wypłaty należności zagranicznej oraz innych świadczeń pieniężnych przysługujących żołnierzom zawodowym wyznaczonym albo skierowanym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, określa, wydane na podstawie art. 102 ust. 10 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 1578).

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw żołnierzom oraz pracownikom wojska wykonującym zadania poza granicami państwa:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom,
2. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych

- z wyjątkiem wynagrodzenia za pracę oraz uposażeń i innych należności pieniężnych przysługujących z tytułu pełnienia służby.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym i został wyznaczony do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa w wielonarodowej jednostce wojskowej, jaką jest Kwatera Główna NATO, z siedzibą w Holandii. Wnioskodawca nie był członkiem służby zagranicznej i nie przebywał w podróży służbowej zagranicznej. Przez okres służby poza granicami państwa, Wnioskodawca pobierał uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony. Ponadto, z tytułu służby poza granicami kraju, Wnioskodawca otrzymywał należność zagraniczną na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa. Jednostka, w której Wnioskodawcy pełnił służbę realizuje szereg zadań mających na celu wzmocnienie sił państw sojuszniczych oraz dowodzi misją NATO w Afganistanie, czym przyczynia się do zapobiegania aktom terroryzmu. Ponadto, JFC realizuje szereg innych zadań mających na celu wsparcie i wzmocnienie sił i państw sojuszu.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że należność zagraniczna wypłacana Wnioskodawcy jako żołnierzowi zawodowemu, w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej (Kwatera Główna) podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.