Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.61.2019.1.AMN
z 24 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2019 r. (data wpływu 28 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia mieszkania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia mieszkania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu (…) marca 2013 roku pani H.W., której Wnioskodawczyni pomagała przez wiele lat ze względu na stan jej zdrowia, dla Zainteresowanej osoba obca, zapisała Wnioskodawczyni w testamencie notarialnym swoje małe mieszkanie (…). Mieszkanie jest położone w budynku wysokim z wielkiej płyty (…).

Pani H. zmarła w dniu (…) czerwca 2013 r.

Mieszkanie zapisane w testamencie Wnioskodawczyni otrzymała postanowieniem Sądu Rejonowego dla (…) z (…) grudnia 2015 r., z postanowieniem wykonalności od (…) lutego 2016 r.

Za mieszkanie Zainteresowana zapłaciła podatek dochodowy jako osoba fizyczna po złożeniu zeznania podatkowego do Urzędu Skarbowego (…) z dnia (…) kwietnia 2016 r.

Pani H. otrzymała spółdzielcze mieszkanie własnościowe w dniu (…) września 1989 r. ze Spółdzielni Mieszkaniowej (…), położone przy ul. (…).

Obecnie Wnioskodawczyni zamierza sprzedać powyższe mieszkanie aby kupić większe o lepszym standardzie wykonania i lepszej lokalizacji. Okres od jego otrzymania i sprzedaży będzie krótszy od 5 lat co łączy się z zapłaceniem podatku dochodowego. Wnioskodawczyni dowiedziała się, że istnieją obecnie przepisy, że okres 5 letni w tym przypadku jak we wniosku, liczy się od daty otrzymania mieszkania przez spadkodawcę a nie spadkobiercę. Zainteresowana chce z tego prawa skorzystać.

W tej sprawie Wnioskodawczyni przeprowadziła w dniu 4 listopada 2019 r. rozmowę w :

1. Urzędzie Skarbowym (…) Zainteresowana nie otrzymała jednoznacznej informacji. Zaproponowano Wnioskodawczyni skorzystanie z Informacji Ministerstwa Finansów. Wręczono Zainteresowanej broszurę z numerem telefonu do tej informacji;
2. w Informacji Ministerstwa Finansów (tel. nr 223300330) uzyskano informację, że jest nowa ustawa, art. 10 ust. 5, ze stycznia 2019 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, która w przypadku Zainteresowanej jak we wniosku, mówi że okres 5 letni może być liczony od daty uzyskania mieszkania przez spadkodawcę, nawet jak jest to osoba obca. Poinformowano również, że może wystąpić z wnioskiem o interpretację.
   
   

Zdarza się, że oddawanie mieszkania przez dewelopera znacznie się opóźnia a szczególnie sporządzenie końcowego aktu notarialnego otrzymania mieszkania. Wnioskodawczyni wskazała, że ma przykład w najbliższej rodzinie. Z tego powodu nie chciałaby korzystać z prawa wykorzystania środków finansowych ze sprzedaży przed 5 letnim okresem w ciągu 3 lat na nowe mieszkanie. Opóźnienie oddania poza okres 3 letni mieszkania nowego po sprzedaży obecnego może skutkować zapłaceniem podatku z odsetkami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy według obecnie obowiązującego prawa podatkowego od osób fizycznych po sprzedaży nieruchomości – mieszkania jak we wniosku, okres 5 letni jego uzyskania powinien być liczony od daty uzyskania go przez spadkodawcę czy spadkobiorcę?

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o ustawę, art. 10 ust. 5, wymienioną we wniosku i informację telefoniczną z Ministerstwem Finansów, okres 5 letni uzyskania mieszkania w wyniku spadku po pani H.W., przy ul. (…) jak we wniosku, powinien być liczony po jego sprzedaniu przez Wnioskodawczynię przed okresem 5 lat od jego uzyskania, od daty jego uzyskania przez spadkodawcę.

Zainteresowana wskazała, że posiada odpowiednie dokumenty na wszystkie opisane we wniosku zdarzenia dla ich potwierdzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że w dniu (…) marca 2013 r. pani H., osoba obca, zapisała Wnioskodawczyni w testamencie notarialnym mieszkanie. Mieszkanie to pani H. otrzymała ze spółdzielni mieszkaniowej w dniu (…) września 1989 r. W dniu (…) czerwca 2013 r. pani H. zmarła. Mieszkanie zapisane w testamencie Wnioskodawczyni otrzymała postanowieniem sądu z dnia (…) grudnia 2015 r., z postanowieniem wykonalności od (…) lutego 2016 r. Obecnie Wnioskodawczyni zamierza sprzedać powyższe mieszkanie aby kupić większe o lepszym standardzie wykonania i lepszej lokalizacji. Okres od jego otrzymania i sprzedaży będzie krótszy niż 5 lat.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy okres 5 letni od nabycia mieszkania do jego sprzedaży należy liczyć od daty nabycia mieszkania przez spadkodawcę czy spadkobiercę.

Przejście majątku, a więc praw i obowiązków majątkowych zmarłego, na inne osoby fizyczne i prawne reguluje Księga IV Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z treścią art. 922 ww. Kodeksu, spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

Stosownie do art. 924 ww. Kodeksu, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

W myśl art. 926 § 1 Kodeksu cywilnego, powołanie do spadku, czyli przekazanie w spadku majątku, wynika z ustawy albo z testamentu, jednakże dniem nabycia spadku przez spadkobiercę jest data śmierci spadkodawcy. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 ww. Kodeksu).

W tym miejscu należy wskazać, że w dniu 1 stycznia 2019 r., w związku z opublikowaniem ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) – w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wprowadzono art. 10 ust. 5, zgodnie z którym w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Stosownie do art. 16 ww. ustawy zmieniającej, przepisy art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą, stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Wobec powyższego od dnia 1 stycznia 2019 r. pięcioletni okres, po upływie którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości nabytych w drodze spadku liczony jest od końca roku, w którym spadkodawca ją nabył lub wybudował, a nie tak jak w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. - od końca roku, w którym został otwarty spadek (w którym zmarł spadkodawca). Zmiana obejmuje zatem wszystkich, którzy dokonają zbycia nieruchomości po dniu 31 grudnia 2018 r., bez względu na datę odziedziczenia nieruchomości.

Moment nabycia spadku przez spadkobiercę należy ocenić zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy (czyli nabytych w drodze spadku), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia przez spadkodawcę.

Tym samym, aby ustalić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż przez Wnioskodawczynię mieszkania podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy odpłatne zbycie ww. mieszkania będzie miało miejsce po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez spadkodawcę. Bez znaczenia pozostaje fakt, że spadkodawca jest osobą obcą dla spadkobiercy.

W niniejszej sprawie datą nabycia mieszkania przez spadkodawcę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest dzień x września 1989 r. Zatem pięcioletni okres liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie mieszkania przez spadkodawcę, przewidziany w ww. przepisach upłynął z dniem 31 grudnia 1994 roku.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawczynię sprzedaż mieszkania nie będzie stanowiła źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż ww. mieszkania nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowego mieszkania przez spadkodawczynię. W związku z powyższym, na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z rzeczonej transakcji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.