Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.612.2019.1.MBD
z 18 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 grudnia 2019 r. (data wpływu 30 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy koszty obsługi Programu w związku z uczestnictwem w Programie Osób Uprawnionych związanych z Wnioskodawcą, będą na gruncie ustawy o PDOP, stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w pełnej wysokości, rozpoznawane (potrącalne) zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o PDOP, jako koszty inne niż bezpośrednie, przyporządkowane do źródła przychodów innych niż zyski kapitałowe – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy koszty obsługi Programu w związku z uczestnictwem w Programie Osób Uprawnionych związanych z Wnioskodawcą, będą na gruncie ustawy o PDOP, stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w pełnej wysokości, rozpoznawane (potrącalne) zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o PDOP, jako koszty inne niż bezpośrednie, przyporządkowane do źródła przychodów innych niż zyski kapitałowe.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) należy do grupy kapitałowej prowadzącej działalność zasadniczo w segmencie produktów spożywczych (dalej: „Grupa Kapitałowa”).

Grupę Kapitałową tworzą spółka G (dalej: „Spółka Holdingowa”) oraz podmioty od niej bezpośrednio lub pośrednio zależne, tj. w stosunku do których Spółka Holdingowa jest jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości (dalej: „Spółki Zależne”), w tym Wnioskodawca.

Program motywacyjny w Grupie Kapitałowej

Spółka Holdingowa planuje wprowadzić program motywacyjny oparty na akcjach Spółki Holdingowej (dalej: „Program” lub „Program motywacyjny”). Program będzie adresowany do wybranych, kluczowych osób zajmujących kierownicze stanowiska w Grupie Kapitałowej, w tym także osoby pełniące kluczowe funkcje kierownicze u Wnioskodawcy, zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, kontraktu menedżerskiego lub powołanych do zarządu, uzyskujących świadczenia i inne należności z tytułów określonych w art. 12, art. 13 pkt 7 lub art. 13 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej łącznie: „Osoby Uprawnione”).

Celem programu będzie zarówno zwiększenie motywacji, jak również długoterminowe związanie kluczowej kadry menedżerskiej z Grupą Kapitałową, w tym z Wnioskodawcą. Program będzie obejmował lata 2020-2025 i będzie mógł być przedłużony na kolejne lata.

Program będzie przyznawać Osobom Uprawnionym prawo:

• do nabycia po preferencyjnej cenie akcji własnych Spółki Holdingowej,
• do nieodpłatnego nabycia Warrantów, uprawniających do objęcia akcji nowej emisji Spółki Holdingowej,
• do objęcia, w wykonaniu prawa z Warrantów, akcji nowej emisji Spółki Holdingowej po preferencyjnej cenie (Spółka Holdingowa sfinansuje część ceny emisyjnej z utworzonego dla tego celu kapitału rezerwowego pochodzącego z zysku).
  
  

Realizacja powyższych praw będzie mogła nastąpić po spełnieniu warunków i kryteriów (dalej: „KPI”), określonych w Regulaminie lub innych dokumentach Programu.

Do czasu dopuszczenia akcji Spółki Holdingowej do obrotu na rynku regulowanym, Osoby Uprawnione będą mogły zbywać akcje zasadniczo na rzecz Spółki Holdingowej - ma to na celu ograniczenie kręgu akcjonariuszy.

Koszty związane z Programem

Przez cały okres trwania Programu Spółka Holdingowa będzie ponosiła koszty obsługi Programu związane z jego wdrożeniem oraz bieżącym funkcjonowaniem, w tym między innymi koszty dofinansowania objęcia akcji nowej emisji, koszty związane z odkupem akcji własnych Spółki Holdingowej od Osób Uprawnionych w związku z realizacją Programu.

Jednocześnie, kosztami obsługi programu ponoszonymi przez Spółkę Holdingową, będą obciążane Spółki Zależne, z którymi związana jest Osoba Uprawniona.

W związku z powyższym, Wnioskodawca będzie obciążony kosztami obsługi Programu w związku z uczestnictwem w Programie pracowników Wnioskodawcy i osób wykonujących działalność osobiście (w rozumieniu art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) na rzecz Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy koszty obsługi Programu w związku z uczestnictwem w Programie Osób Uprawnionych związanych z Wnioskodawcą, będą na gruncie ustawy o PDOP, stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w pełnej wysokości, rozpoznawane (potrącalne) zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o PDOP, jako koszty inne niż bezpośrednie, przyporządkowane do źródła przychodów innych niż zyski kapitałowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty obsługi Programu, którymi Wnioskodawca będzie obciążany przez Spółkę Holdingową w związku z uczestnictwem w Programie Osób Uprawnionych związanych z Wnioskodawcą, będą na gruncie ustawy o PDOP, stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w pełnej wysokości, rozpoznawane (potrącalne) zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o PDOP, jako koszty inne niż bezpośrednie, przyporządkowane do źródła przychodów innych niż zyski kapitałowe.

Koszty uzyskania przychodów

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

W pozostałych przypadkach, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

1. jest poniesiony przez podatnika, tj. jest pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4. poniesiony został w celu uzyskania przychodów ze źródła lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
5. został właściwie udokumentowany,
6. nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
   
   

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem tego wydatku a powstaniem przychodu lub potencjalna możliwość przyczynienia się do powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Odnosząc powyższe do zdarzenia przyszłego przedstawionego w niniejszym wniosku, zdaniem Wnioskodawcy koszty obsługi Programu, w związku z uczestnictwem w Programie pracowników Wnioskodawcy i osób wykonujących działalność osobiście na rzecz Wnioskodawcy, będą pokryte z zasobów majątkowych Wnioskodawcy. Zostanie on bowiem obciążony przez Spółkę Holdingową kosztami obsługi Programu z uwagi na fakt uczestniczenia w Programie Osób Uprawnionych, będących pracownikami Wnioskodawcy (tj. uzyskującymi przychód ze stosunku pracy z art. 12 ustawy o PDOF) oraz osób wykonujących działalność osobiście na rzecz Wnioskodawcy (tj. uzyskujących przychód z art. 13 ustawy o PDOF).

W odniesieniu do drugiej z przesłanek wskazać należy, że Wnioskodawca nie otrzyma żadnego zwrotu należności od Osób Uprawnionych ani od żadnego innego podmiotu Spółka poniesie całkowity ekonomiczny ciężar przedmiotowych kosztów.

Jednocześnie, koszty związane z obsługą Programu zostaną poniesione w celu uzyskania przychodów ze źródła, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Należy bowiem podkreślić, iż Program będzie się przyczyniać do zwiększenia efektywności działania Wnioskodawcy (w tym poprzez wzrost efektywności, skuteczności działania i wpływu na wyniki finansowe i możliwości generowania przychodów).

Program wpływa na efektywność i motywacje pracowników Wnioskodawcy i osób związanych z Wnioskodawcą. Zapewnienie tym osobom możliwości nabycia/objęcia akcji Spółki Holdingowej po cenach preferencyjnych ma w założeniu spowodować, że Osoby Uprawnione będą lepiej zmotywowane oraz bardziej przywiązane do Wnioskodawcy. Osoby Uprawnione, stając się akcjonariuszami tym samym uzyskując możliwość osiągnięcia wymiernych korzyści finansowych z tytułu udziału w Programie, uzyskują dodatkową motywację do jak najlepszej pracy w celu maksymalizacji zysków osiąganych przez Wnioskodawcę oraz Grupę Kapitałową. Udział w Programie daje tym osobom możliwość wniesienia istotnego wkładu w stabilność i dalszy rozwój Wnioskodawcy oraz Grupy Kapitałowej. W konsekwencji, zwiększenie efektywności działań Osób Uprawnionych prowadzi do sprawniejszej i wydajniejszej realizacji celów biznesowych oraz zwiększenia wyników finansowych Wnioskodawcy.

Udział w Programie minimalizuje również ryzyko utraty Osób Uprawnionych cennych dla Wnioskodawcy oraz Grupy Kapitałowej (wstępne założenia Programu zakładają bowiem, że Osoba Uprawniona będzie musiała pozostawać w stosunku zatrudnienia lub innym stosunku cywilnoprawnym (np. kontrakt menedżerski) lub członkostwa w zarządzie w czasie brania udziału w Programie). Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy ponoszenie kosztów związanych z wdrożeniem i funkcjonowaniem Programu dotyczących pracowników Wnioskodawcy i osób wykonujących działalność osobiście na rzecz Wnioskodawcy, ma na celu również ochronę źródła przychodów Spółki.

Dodatkowo, Program zwiększy związanie się Osób Uprawnionych z Wnioskodawcą, co z kolei zagwarantuje stabilność i ciągłość działań w dążeniu do realizacji strategii biznesowej przyjętej przez Wnioskodawcę. Tym samym, koszty ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z utworzeniem i funkcjonowaniem Programu mają ewidentny związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą oraz spodziewanym wzrostem przychodów Wnioskodawcy, który w ocenie Wnioskodawcy ma być efektem wzrostu zaangażowania Osób Uprawnionych w rozwój Wnioskodawcy.

Tym samym, kolejne warunki uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu wskazane w punktach 3 i 4 powyżej, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać za spełnione.

Spełnione będą również kolejne przesłanki do zakwalifikowania kosztów związanych z wdrożeniem i funkcjonowaniem Programu jako kosztów uzyskania przychodu na gruncie ustawy o PDOP, ponieważ przedmiotowe koszty zostaną właściwie udokumentowane.

W odniesieniu do ostatniej z przesłanek należy także podkreślić, że koszty związane z Programem nie stanowią kosztów wskazanych w grupie kosztów, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W konsekwencji, koszty obsługi Programu, które będzie ponosić Wnioskodawca, będą pozostawać w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę, a ich poniesienie będzie pozostawać w związku przyczynowym z powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych i nie są to koszty wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, koszty obsługi Programu, które będą ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z udziałem w Programie Osób Uprawnionych będących pracownikami lub osobami prowadzącymi działalność osobistą na rzecz Wnioskodawcy, spełniają wszystkie ustawowe przesłanki dla uznania ich za koszt uzyskania przychodu.

Wnioskodawca wskazuje, że zaprezentowane powyżej stanowisko znajduje również potwierdzenie w wydanych indywidualnych interpretacjach, takie stanowisko zajął przykładowo:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 22 marca 2018 r., o sygn. 0114-KDIP2-1.4010.17.2018.1.KS: Program akcji pracowniczych, będący przedmiotem wniosku, poprzez płynące z niego korzyści dla pracowników Spółki - uczestników Programu, może przyczynić się do polepszenia motywacji do pracy, a tym samym efektywności wykonywanej przez nich pracy, zaś warunki uczestnictwa w Programie i wymóg ciągłego zatrudnienia przez okres min. 3 lat dodatkowo wiąże pracownika ze Spółką. Wszystko to niesie za sobą skuteczniejszą realizację celów biznesowych Wnioskodawcy, a zatem, zorganizowany przez Akcjonariusza program akcji pracowniczych, będzie pozytywnie wpływał na poziom przychodów Wnioskodawcy. W konsekwencji ponoszone przez Wnioskodawcę koszty związane z uczestnictwem pracowników w Programie, będą dla niego stanowić koszt uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 18 lipca 2018 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.215.2018.1.JC, w której odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy, uznając je za prawidłowe. Tym samym, w obliczu spełnienia przez Spółkę Polską wszystkich wskazanych powyżej kryteriów, powinno przysługiwać jej prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku z Planami SAR.
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 22 marca 2017 r. sygn. 1462-IPPB5.4510.1096.2016.3.BC, w której odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy, uznając je za prawidłowe. Tym samym ponoszony przez Spółkę koszt udziału jej pracowników w Programie Motywacyjnym ma bezsprzecznie bezpośredni związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, a w rezultacie jest racjonalnie ponoszony w celu osiągnięcia przez Spółkę przychodów podatkowych.
  
  

W ocenie Wnioskodawcy, przedmiotowe koszty na gruncie ustawy o PDOP, stanowić będą dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w pełnej wysokości, w szczególności przepisy art. 15e ustawy o PDOP, nie mają do nich zastosowania, gdyż nie dotyczą kosztów w tym przepisie wskazanych.

Moment potrącalności kosztów

Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, wskazane koszty obsługi Programu jako tzw. koszty pracownicze, będą stanowić koszty przyporządkowane do przychodów uzyskiwanych z działalności operacyjnej jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami (koszty pośrednie), gdyż nie przyczyniają się bezpośrednio do wygenerowania określonego przychodu, a jedynie pośrednio wpływają na możliwość wygenerowania dodatkowych przychodów operacyjnych Spółki.

Powyższe oznacza, że dla celów podatkowych koszty powyższe będą rozpoznawane (potrącane) przez Spółkę zgodnie z art. 15 ust. 4d i ust. 4e ustawy o PDOP.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Z kolei art. 15 ust. 4e ustawy o PDOP stanowi, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Jak wynika z powyższego, koszty, które nie pozostają w bezpośrednim związku z przychodami powinny być uznane za koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia na podstawie art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o PDOP.

Dla celów podatkowych momentem poniesienia kosztów pośrednich będzie moment ujęcia przedmiotowych wydatków w księgach na podstawie odpowiedniego dowodu księgowego.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, koszty obsługi Programu, dotyczące pracowników Wnioskodawcy i osób wykonujących działalność osobistą na rzecz Wnioskodawcy (tj. Osób Uprawnionych uzyskujących od Wnioskodawcy przychody ze stosunku pracy z art. 12 lub art. 13 ustawy o PDOF), Wnioskodawca powinien rozpoznać na podstawie wskazanych powyżej przepisów w momencie poniesienia, tj. w momencie ujęcia w księgach rachunkowych kosztów/wydatków na podstawie odpowiednich dowodów księgowych.

Wnioskodawca wskazuje, że zaprezentowane powyżej stanowisko znajduje również potwierdzenie w pismach organów podatkowych. Takie stanowisko zajął przykładowo:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 18 lipca 2018 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.215.2018.1.JC; w której odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy, uznając je za prawidłowe. Tym samym: charakter opisanych w stanie faktycznym wydatków Spółki Polskiej związanych z Planami SAR wskazuje, iż są one kosztami pośrednimi. Celem wydatków ponoszonych przez Spółkę Polską w związku z Planami SAR jest poprawa wyników finansowych Spółki Polskiej. Nie da się jednak wskazać bezpośredniego, wyraźnego związku między tymi wydatkami, a konkretnym strumieniem przychodu osiąganym przez Spółkę Polską.
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 22 marca 2017 r. sygn. 1462-IPPB5.4510.1096.2016.3.BC, w której odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy, uznając je za prawidłowe. Tym samym: kosztu tego nie można jednak powiązać z konkretnymi przychodami podatkowymi Spółki, koszt ten powinien stanowić koszt podatkowy Spółki w dacie poniesienia, tj. na dzień jego ujęcia (jako koszt) w księgach rachunkowych Spółki.
  
  

Kwalifikacja do właściwego źródła

Jednocześnie, nie będą to koszty związane ze źródłem przychodów z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ustawy o PDOP, gdyż nie dotyczą przychodów w tym przepisie wskazanych.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, koszty obsługi Programu, którymi Wnioskodawca będzie obciążany przez Spółkę Holdingową w związku z uczestnictwem w Programie Osób Uprawnionych związanych z Wnioskodawcą, będą na gruncie ustawy o PDOP, stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w pełnej wysokości, rozpoznawane (potrącalne) zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o PDOP, jako koszty inne niż bezpośrednie, przyporządkowane do źródła przychodów innych niż zyski kapitałowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.