Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.56.2020.2.AKR
z 19 maja 2020 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2020 r. (data wpływu 13 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 kwietnia 2020 r. (data wpływu 6 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania polegającego na usuwaniu wyrobów, demontażu, odbiorze, odpowiednim zapakowaniu, załadunku, transporcie oraz unieszkodliwieniu materiałów zawierających azbest z nieruchomości znajdujących się na terenie Gminy (…) w ramach „(…)”, uznanym przez Gminę (…) jako równoważnego gminnemu programowi usuwania azbestu i wyrobów zawierających azbest w zakresie dotyczącym Gminy (…) oraz wskazania, czy przyznana z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej dotacja powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania polegającego na usuwaniu wyrobów, demontażu, odbiorze, odpowiednim zapakowaniu, załadunku, transporcie oraz unieszkodliwieniu materiałów zawierających azbest z nieruchomości znajdujących się na terenie Gminy (…) w ramach „(…)”, uznanym przez Gminę (…) jako równoważnego gminnemu programowi usuwania azbestu i wyrobów zawierających azbest w zakresie dotyczącym Gminy (…) oraz wskazania, czy przyznana z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej dotacja powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Wniosek uzupełniono w dniu 6 maja 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (…) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Sprzedaż Gminy nie jest zwolniona od VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Gmina wykonuje zadania, dla których została powołana, na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Gmina wykonuje zadania własne (określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym) samodzielnie lub poprzez jednostki organizacyjne. W szczególności, do zadań należą sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym). W myśl art. 403 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2019 r., poz. 1396, z późn. zm.), do zadań gminy należy także finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej w zakresie określonym w art. 400a ust. 1 pkt 8 obejmującym przedsięwzięcia związane z gospodarką odpadami. Rada Ministrów w dniu 14 lipca 2009 r. Uchwałą Nr (…) ustanowiła program wieloletni pod nazwą „(…)”, którego podstawowym celem jest oczyszczanie terytorium Polski z azbestu, usunięcie stosowanych wyrobów zawierających azbest oraz wyeliminowanie skutków zdrowotnych spowodowanych stosowaniem azbestu.

Gmina przystępując do realizacji ww. programu rządowego uznała uchwałą nr (…) Rady Gminy (…) z dnia 30 sierpnia 2019 r. w sprawie „(…)” jako równoważnego gminnemu programowi usuwania azbestu i wyrobów zawierających azbest w zakresie dotyczącym Gminy (…).

Powiat (…) przystępując do realizacji ww. programu rządowego opracował „(…)”, który został przyjęty przez Radę Powiatu (…) uchwałą nr (…).

Program ten jest kierowany do właścicieli nieruchomości z terenu powiatu (…), którzy figurują w Bazie Azbestowej administrowanej przez właściwą Gminę – dla osób fizycznych niebędących przedsiębiorcami i marszałka województwa – dla pozostałych podmiotów, na których znajdują się wyroby zawierające azbest. Dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą oraz rolników usunięcie azbestu stanowi pomoc de minimis.

Realizacja tego zadania zostanie zlecona firmie zewnętrznej posiadającej stosowne uprawnienia do wykonania tego typu działalności, zgodnie z zarządzeniem nr (…)Wójta Gminy (…) w sprawie regulaminu udzielania zamówień publicznych, których wartość nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 30.000 EURO.

W celu realizacji powierzonych zadań z zakresu usuwania azbestu Gmina, będzie ubiegać się o dofinansowanie z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w (…) (WFOŚiGW). Wymogiem Funduszu jest przedłożenie jako załącznika do wniosku o dotację interpretacji indywidualnej, co do braku możliwości odliczenia podatku VAT przez Gminę.

Wydatki ponoszone przez Gminę w ramach realizacji programu (w szczególności zakup usługi demontażu, wywozu i utylizacji odpadów azbestowych wykonywanych przez firmę zewnętrzną) będą udokumentowane fakturami wystawionymi na rzecz Gminy, z wykazanym podatkiem VAT. W ramach realizowanego programu przez Gminę nie będą zawierane umowy cywilnoprawne z mieszkańcami. Mieszkańcy będą składać do Urzędu Gminy wnioski o usunięcie azbestu i na tej podstawie wykonawca usługi zdemontuje, wywiezie i zutylizuje azbest. Wydatki związane z usuwaniem azbestu poniesie Gmina.

Wysokość dofinansowania z WFOŚiGW będzie wynosić 100% kosztów kwalifikowanych. Dofinansowanie będzie miało charakter refundacji i nie będzie mogło być przeznaczone na inny cel, a jego wysokość uzależniona jest od ilości usuwanego azbestu. Osiągnięte efekty po zrealizowaniu programu nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności podlegających podatkowi VAT.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 27 kwietnia 2020 r. Gmina wskazała, że:

  1. realizacja zadania polegającego na usuwaniu wyrobów, demontażu, odbiorze, odpowiednim zapakowaniu, załadunku, transporcie oraz unieszkodliwieniu materiałów zawierających azbest z nieruchomości znajdujących się na terenie Gminy (…) w roku 2020, z uwagi na sytuację budżetową, uzależniona jest od otrzymania dofinansowania ze środków WFOŚiGW,
  2. wysokość dotacji nie będzie uzależniona od ilości mieszkańców biorących udział w zadaniu. Zgodnie z zapisami § 3 ust. 3 Regulaminu naboru wniosków na przedsięwzięcia związane z usuwaniem azbestu, kwota pomocy finansowej nie może przekroczyć iloczynu 350 zł i sumy całkowitego Efektu ekologicznego, wyrażonego w Mg unieszkodliwionych wyrobów zawierających azbest,
  3. rozliczenie otrzymanych środków nastąpi po zakończeniu realizacji zadania po przedłożeniu przez Wnioskodawcę arkusza rozliczenia świadczącego o rzeczywistym wykonaniu zakresu przedsięwzięcia wraz z wymaganymi załącznikami. Taki stan rzeczy unormowany został w § 4 – Warunki wypłaty dotacji Umowy Dotacji nr (…) zawartej pomiędzy Wojewódzkim Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w (…) a Gminą na realizację przedsięwzięcia pn.: „(…)”,
  4. w przypadku niezrealizowania zadania Gmina zobowiązana będzie do zwrotu otrzymanej dotacji,
  5. Gmina ze środków pochodzących z otrzymanej dotacji pokrywała będzie wyłącznie wydatki związane z usuwaniem azbestu i wyrobów zawierających azbest z terenu nieruchomości zlokalizowanych na terenie Gminy, których właściciele figurują w Bazie Azbestowej, tj. koszty związane z demontażem, odbiorem, odpowiednim zapakowaniem, załadunkiem, transportem oraz unieszkodliwieniem materiałów zawierających azbest.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy Gmina ma prawną możliwość odliczenia podatku VAT, który zawierać się będzie w realizowanym zadaniu polegającym na usuwaniu wyrobów, demontażu, odbiorze, odpowiednim zapakowaniu, załadunku, transporcie oraz unieszkodliwieniu materiałów zawierających azbest z nieruchomości znajdujących się na terenie Gminy w ramach „(…)”, uznanym przez Gminę jako równoważnego gminnemu programowi usuwania azbestu i wyrobów zawierających azbest w zakresie dotyczącym Gminy?
  2. Czy przyznana z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej dotacja powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Gmina planując realizację w 2020 r. zadań w ramach programu pn.: „(…)” uznanego jako równoważny gminnemu programowi usuwania azbestu i wyrobów zawierających azbest polegających na demontażu, pakowaniu, transporcie i utylizacji odpadów zawierających azbest z terenu Gminy stoi na stanowisku, że nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT od wartości poniesionych kosztów na ten cel.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Wynika stąd, że prawo do obniżenia podatku naliczonego o kwotę podatku należnego przysługuje, gdy spełnione zostaną warunki: odliczenia dokonuje podatnik podatku VAT, a nabyte towary i usługi, od zakupu których naliczono podatek VAT, służyć będą działalności opodatkowanej.

Gmina stwierdza, że realizując program usuwania azbestu i wyrobów zawierających azbest nie będzie miała prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, ponieważ nie będą spełnione powyższe warunki.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wykonując zadania opisane w złożonym wniosku Gmina będzie działała nie jako podatnik, lecz jako organ władzy publicznej na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 506, ze zm.) oraz art. 403 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1396, ze zm.).

Ponadto, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły w celach zarobkowych.

W przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ usługi związane z usuwaniem azbestu i wyrobów zawierających azbest nie będą wykonywane przez podatnika i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Mając powyższe na uwadze, Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją przedmiotowego zadania i tym samym nie będzie miała prawa do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Ad 2.

Gmina stoi na stanowisku, że otrzymane w przyszłości dofinansowanie z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w (…) nie powinno być opodatkowane. Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32 określenie przez organ podatkowy wysokości obrotu, art. 119 podstawa opodatkowania usług turystyki oraz art. 120 objaśnienie pojęć rozdziału ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl powyższego przepisu Gmina stoi na stanowisku, że otrzymana dotacja z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w (…) nie może zostać włączona do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie jest związana bezpośrednio ze świadczeniem usługi. Stanowić ona będzie refundację poniesionych wydatków na utylizację wyrobów zawierających azbest z terenu Gminy. Przedmiotowa dotacja stanowić będzie zwrot kosztów faktycznie poniesionych przez Wnioskodawcę na realizację zadania. Nie będzie miała na celu pokrycia części ceny przedmiotowego świadczenia lub rekompensaty z tytułu jego wykonania po cenach obniżonych. Ponadto Gmina otrzyma środki po zrealizowaniu zadania na zasadzie refundacji poniesionych kosztów w wysokości 100% ogólnych kosztów zadania, jednakże nie więcej niż iloczyn 350,00 zł i ilości ton usuniętych wyrobów azbestowych. Za wykonanie tych świadczeń Gmina nie będzie otrzymywała żadnego wynagrodzenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług – zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie tutejszy organ informuje, że dla spójności interpretacji w pierwszej kolejności udzielono odpowiedzi na pytanie nr 2, a następnie na pytanie nr 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Towarami – w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Zauważyć należy, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Zatem czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszystkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują m.in.: sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy), a także wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina wykonuje zadania, dla których została powołana, na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Gmina wykonuje zadania własne (określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym) samodzielnie lub poprzez jednostki organizacyjne. W szczególności, do zadań należą sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym).

Rada Ministrów w dniu 14 lipca 2009 r. Uchwałą Nr (…) ustanowiła program wieloletni pod nazwą „(…)”, którego podstawowym celem jest oczyszczanie terytorium Polski z azbestu, usunięcie stosowanych wyrobów zawierających azbest oraz wyeliminowanie skutków zdrowotnych spowodowanych stosowaniem azbestu.

Gmina przystępując do realizacji ww. programu rządowego uznała uchwałą nr (…) Rady Gminy (…) z dnia 30 sierpnia 2019 r. w sprawie „(…)” jako równoważnego gminnemu programowi usuwania azbestu i wyrobów zawierających azbest w zakresie dotyczącym Gminy.

Powiat (…) przystępując do realizacji ww. programu rządowego opracował „(…)”, który został przyjęty przez Radę Powiatu (…) uchwałą nr (…).

Program ten jest kierowany do właścicieli nieruchomości z terenu powiatu kępińskiego, którzy figurują w Bazie Azbestowej administrowanej przez właściwą Gminę – dla osób fizycznych niebędących przedsiębiorcami i marszałka województwa – dla pozostałych podmiotów, na których znajdują się wyroby zawierające azbest. Dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą oraz rolników usunięcie azbestu stanowi pomoc de minimis.

Realizacja tego zadania zostanie zlecona firmie zewnętrznej posiadającej stosowne uprawnienia do wykonania tego typu działalności, zgodnie z zarządzeniem nr (…) Wójta Gminy (…) z dnia 12 czerwca 2014 r. w sprawie regulaminu udzielania zamówień publicznych, których wartość nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 30.000 EURO.

W celu realizacji powierzonych zadań z zakresu usuwania azbestu Gmina, będzie ubiegać się o dofinansowanie z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w (…) (WFOŚiGW). Wymogiem Funduszu jest przedłożenie jako załącznika do wniosku o dotację interpretacji indywidualnej, co do braku możliwości odliczenia podatku VAT przez Gminę.

Wydatki ponoszone przez Gminę w ramach realizacji programu (w szczególności zakup usługi demontażu, wywozu i utylizacji odpadów azbestowych wykonywanych przez firmę zewnętrzną) będą udokumentowane fakturami wystawionymi na rzecz Gminy, z wykazanym podatkiem VAT. W ramach realizowanego programu przez Gminę nie będą zawierane umowy cywilnoprawne z mieszkańcami. Mieszkańcy będą składać do Urzędu Gminy wnioski o usunięcie azbestu i na tej podstawie wykonawca usługi zdemontuje, wywiezie i zutylizuje azbest. Wydatki związane z usuwaniem azbestu poniesie Gmina.

Wysokość dofinansowania z WFOŚiGW będzie wynosić 100% kosztów kwalifikowanych.

Dofinansowanie będzie miało charakter refundacji i nie będzie mogło być przeznaczone na inny cel, a jego wysokość uzależniona jest od ilości usuwanego azbestu.

Realizacja zadania polegającego na usuwaniu wyrobów, demontażu, odbiorze, odpowiednim zapakowaniu, załadunku, transporcie oraz unieszkodliwieniu materiałów zawierających azbest z nieruchomości znajdujących się na terenie Gminy w roku 2020, z uwagi na sytuację budżetową, uzależniona jest od otrzymania dofinansowania ze środków WFOŚiGW.

Wysokość dotacji nie będzie uzależniona od ilości mieszkańców biorących udział w zadaniu. Zgodnie z zapisami § 3 ust. 3 Regulaminu naboru wniosków na przedsięwzięcia związane z usuwaniem azbestu, kwota pomocy finansowej nie może przekroczyć iloczynu 350 zł i sumy całkowitego Efektu ekologicznego, wyrażonego w Mg unieszkodliwionych wyrobów zawierających azbest.

Rozliczenie otrzymanych środków nastąpi po zakończeniu realizacji zadania po przedłożeniu przez Wnioskodawcę arkusza rozliczenia świadczącego o rzeczywistym wykonaniu zakresu przedsięwzięcia wraz z wymaganymi załącznikami.

W przypadku niezrealizowania zadania Gmina zobowiązana będzie do zwrotu otrzymanej dotacji.

Gmina ze środków pochodzących z otrzymanej dotacji pokrywała będzie wyłącznie wydatki związane z usuwaniem azbestu i wyrobów zawierających azbest z terenu nieruchomości zlokalizowanych na terenie Gminy, których właściciele figurują w Bazie Azbestowej, tj. koszty związane z demontażem, odbiorem, odpowiednim zapakowaniem, załadunkiem, transportem oraz unieszkodliwieniem materiałów zawierających azbest.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy wskazania, czy dotacja przyznana z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na realizację zadania z zakresu usuwania wyrobów, demontażu, odbioru, odpowiedniego zapakowania, załadunku, transportu oraz unieszkodliwienia materiałów zawierających azbest z nieruchomości znajdujących się na terenie Gminy, powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Według art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

  1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
  2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania, jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzymuje dofinansowanie, które jest związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taką należy zaliczyć do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy, jest wyjaśnienie pojęcia „subwencja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności, wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku w sprawie C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena, jaką płaci nabywca, musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

Z kolei w wyroku w sprawie C-353/00, Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle, przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce, dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu), albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT. Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za konkretną dostawę.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku będziemy mieć do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (tj. odsprzedażą usług zakupionych przez Gminę od zewnętrznej firmy na rzecz mieszkańców), a nie z realizacją zadań własnych przez Gminę w charakterze organu władzy publicznej. Gmina nabędzie bowiem przedmiotowe usługi od firmy zewnętrznej posiadającej stosowane uprawnienia do wykonywania działalności polegającej na usuwaniu wyrobów, demontażu, odbiorze, odpowiednim zapakowaniu, załadunku, transporcie oraz unieszkodliwieniu materiałów zawierających azbest, we własnym imieniu, ale na rzecz osób trzecich (mieszkańców), a więc stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, zawierając umowę z firmą zewnętrzną na świadczenie ww. usług, wejdzie w rolę podmiotu świadczącego te usługi. Sam fakt, że Gmina nie zawiera z mieszkańcami umów cywilnoprawnych na realizację ww. zadania, a podstawę do podjęcia stosownych działań przez Gminę w tym zakresie stanowią wnioski złożone przez zainteresowanych mieszkańców, nie powoduje, że Gmina w tym przypadku będzie działać jako organ władzy publicznej realizujący zadania własne. Trzeba też zauważyć, że to Gmina (nie właściciele nieruchomości) zleca realizację opisanych czynności firmie zewnętrznej, a ponadto wydatki ponoszone na zakup usługi demontażu, wywozu i utylizacji odpadów azbestowych wykonywanych przez firmę zewnętrzną, będą udokumentowane fakturami wystawionymi na rzecz Gminy.

Środki finansowe pozyskane przez Gminę (dotacja z WFOŚiGW) w tym przypadku przeznaczone będą na realizację konkretnego zadania (projektu) związanego z usuwaniem wyrobów, demontażem, odbiorem, odpowiednim zapakowaniem, załadunkiem, transportem oraz unieszkodliwieniem materiałów zawierających azbest z nieruchomości znajdujących się na terenie Gminy.

W konsekwencji środki te należy uznać za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług przez Gminę na rzecz właścicieli nieruchomości uiszczane przez podmiot trzeci (tj. podmiot dokonujący dofinansowania – WFOŚiGW). Przedmiotowa dotacja nie może więc zostać uznana za dotację kosztową przeznaczoną na ogólną działalność Gminy, jej celem bowiem nie jest dotowanie całej działalności Gminy, ale konkretnych czynności wykonywanych w ramach ww. projektu. Potwierdza to okoliczność, że dofinansowanie w formie dotacji uzyskane z WFOŚiGW może być przeznaczone wyłącznie na usuwanie azbestu i wyrobów zawierających azbest z terenu nieruchomości zlokalizowanych na terenie Gminy oraz fakt, że w przypadku braku dofinansowania zadanie to nie będzie realizowane.

Mieszkańcy będą składać do Urzędu Gminy wnioski o usunięcie azbestu i na tej podstawie wykonawca usługi zdemontuje, wywiezie i zutylizuje azbest. Wydatki związane z usuwaniem azbestu poniesie Gmina. Skoro więc ostateczny odbiorca usług (mieszkaniec) nie będzie musiał za te usługi uiszczać na rzecz Gminy ani wykonawcy usług żadnych opłat z powodu przyznanego dofinansowania, to należy stwierdzić, że dofinansowanie to bezpośrednio wpłynie na cenę świadczonych usług, gdyż pozwoli usługobiorcy korzystać z nich za darmo.

Tym samym przyznana dotacja na realizację ww. zadania w zakresie, w jakim stanowić ona będzie pokrycie ceny usług świadczonych na rzecz mieszkańców, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT, stanowiąc w oparciu o art. 29a ust. 1 ustawy, podstawę opodatkowania z tytułu wykonania przez Gminę usług w zakresie usuwania wyrobów, demontażu, odbioru, odpowiedniego zapakowania, załadunku, transportu oraz unieszkodliwienia materiałów zawierających azbest z nieruchomości znajdujących się na terenie Gminy.

W związku z powyższym należy uznać, że świadczenia, do wykonania których Gmina zobowiąże się w ramach wniosków złożonych przez mieszkańców, będą stanowić odpłatne świadczenia usług, które – zgodnie z przywołanym art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Gmina, w związku z ww. czynnościami wystąpi w charakterze podatnika tego podatku.

Podsumowując, przyznana Gminie z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej dotacja na realizację zadania polegającego na usuwaniu wyrobów, demontażu, odbiorze, odpowiednim zapakowaniu, transporcie oraz unieszkodliwieniu materiałów zawierających azbest z nieruchomości znajdujących się na terenie Gminy, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania polegającego na usuwaniu wyrobów, demontażu, odbiorze, odpowiednim zapakowaniu, transporcie oraz unieszkodliwieniu materiałów zawierających azbest z nieruchomości znajdujących się na terenie Gminy.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego, zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z przywołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT lub/i niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast, na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Jak wskazano wyżej, przyznana dotacja na realizację ww. zadania w zakresie, w jakim stanowić ona będzie pokrycie ceny usług świadczonych na rzecz mieszkańców, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT, stanowiąc w oparciu o art. 29a ust. 1 ustawy, podstawę opodatkowania z tytułu wykonania przez Gminę usług w zakresie zadania polegającego na usuwaniu wyrobów, demontażu, odbiorze, odpowiednim zapakowaniu, transporcie oraz unieszkodliwieniu materiałów zawierających azbest z nieruchomości znajdujących się na terenie Gminy. W związku z powyższym należy uznać, że świadczenia, do wykonania których Gmina zobowiąże się w ramach wniosków złożonych przez mieszkańców, będą stanowić odpłatne świadczenia usług, które – zgodnie z przywołanym art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia dla świadczenia usług polegających na usuwaniu wyrobów, demontażu, odbiorze, odpowiednim zapakowaniu, załadunku, transporcie oraz unieszkodliwieniu materiałów zawierających azbest. Zatem czynności te będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu właściwej stawki podatku VAT.

Analiza opisu sprawy oraz przywołanych przepisów prowadzi zatem do wniosku, że w niniejszej sprawie zostanie spełniony podstawowy warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniający do odliczenia podatku naliczonego, gdyż ponoszone wydatki na usługi, o których mowa we wniosku, związane będą z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem Gmina, będąca zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ww. wydatków, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy,

Podsumowując, Gmina będzie miała możliwość odliczenia podatku VAT, który zawierać się będzie w realizowanym zadaniu polegającym na usuwaniu wyrobów, demontażu, odbiorze, odpowiednim zapakowaniu, załadunku, transporcie oraz unieszkodliwieniu materiałów zawierających azbest z nieruchomości znajdujących się na terenie Gminy w ramach „(…)”, uznanym przez Gminę jako równoważnego gminnemu programowi usuwania azbestu i wyrobów zawierających azbest w zakresie dotyczącym Gminy.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj