2020.05.20 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0112-KDIL1-1.4012.109.2020.2.JKU

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.109.2020.2.JKU
z 20 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2020 r. (data wpływu 12 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 maja 2020 r. (data wpływu 14 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację Projektu pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację Projektu pn. „(…)”. Wniosek został uzupełniony w dniu 14 maja 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT) i jako jednostka samorządu terytorialnego jest odpowiedzialna za realizację projektów inwestycyjnych, których przedmiotem jest budowa, rozbudowa, przebudowa infrastruktury drogowej położonej na obszarach Gminy (dalej: Infrastruktura), a także za organizację lokalnego transportu zbiorowego.

Gmina uzyskała dofinansowanie na realizację projektu pn.: „(…)” ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (dalej: Projekt) na podstawie umowy zawartej pomiędzy Gminą a Województwem.

Gmina realizuje Projekt zarówno ze środków własnych, jak również ze środków uzyskanych z dofinansowania. Celem operacji jest poprawa zrównoważonej mobilności mieszkańców Gminy w miejskim obszarze funkcjonalnym (…) po roku 2019, poprzez rozbudowę drogi gminnej na odcinku od skrzyżowania z drogą powiatową nr (…) do granicy (…) wraz z budową ciągu pieszo-rowerowego, budowę ścieżki pieszo-rowerowej wzdłuż drogi powiatowej (…) oraz zakup 3 sztuk autobusów – jednostek taboru pasażerskiego w publicznym transporcie zbiorowym komunikacji miejskiej (dalej: Autobusy).

W związku z realizacją Projektu w odniesieniu do Infrastruktury oraz Autobusów Gmina poniosła/ponosi/będzie ponosić szereg różnych wydatków między innymi na wykonanie dokumentacji projektowej, nadzór inwestorski, na pokrycie kosztów robót budowlanych, kosztów zakupu Autobusów, a także koszty eksploatacyjne Autobusów.

Po zakończeniu budowy Infrastruktura oraz Autobusy pozostaną własnością Gminy, która będzie ponosić koszty utrzymania tych środków trwałych oraz nie przekaże ich innemu podmiotowi lub jednostce. Infrastruktura będzie ogólnodostępna i przeznaczona do użytku niekomercyjnego (nie będzie ona przedmiotem np. dzierżawy czy też najmu), ma służyć mieszkańcom Gminy oraz osobom odwiedzającym Gminę. Gmina nie ma zamiaru i nie będzie pobierała jakiejkolwiek odpłatności w związku z wykorzystaniem Infrastruktury. Autobusy zostaną udostępnione nieodpłatnie podmiotowi wybranemu w ramach przetargu do obsługi linii autobusowych. Gmina będzie uiszczała wynagrodzenie temu podmiotowi za wykonywanie ww. zadań. Natomiast Gmina nie otrzyma żadnego wynagrodzenia od tego podmiotu. Autobusy nie są/nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności realizowanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (np. dzierżawa czy też najem).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 i 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 506, ze zm.), do zadań własnych Gminy należą w szczególności sprawy dotyczące gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, a także lokalnego transportu zbiorowego. Biorąc pod uwagę wyznaczony przepisami zakres zadań Gminy oraz zakres przedmiotowy Projektu (tj. poprawa stanu technicznego dróg lokalnych oraz rozwój systemu publicznego transportu zbiorowego), należy w konsekwencji wskazać, iż realizacja Projektu stanowi realizację zadań własnych Gminy.

Wniosek został uzupełniony w dniu 14 maja 2020 r. poprzez doprecyzowanie opisanego we wniosku stanu sprawy o następujące informacje:

Gmina udostępnia/będzie udostępniała efekty zrealizowanego Projektu nieodpłatnie, dlatego też, w opinii Gminy, efekty zrealizowanego Projektu są/będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu, które nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.
Gmina nie wykorzystuje/nie będzie wykorzystywała Autobusów zakupionych w związku z realizacją Projektu do czynności opodatkowanych. Autobusy zostały powierzone (nieodpłatnie udostępnione) wybranemu wykonawcy przewozów pasażerskich (dalej: ,,Operator”), który prowadzi/będzie prowadził sprzedaż biletów za przejazd transportem publicznym.
Gmina nieodpłatnie udostępniła Autobusy na rzecz Operatora – podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Podmiot ten jest odrębnym od Gminy podatnikiem podatku od towarów i usług, który nie podlega centralizacji rozliczeń w zakresie podatku od towarów i usług z Gminą, nie jest jednostką organizacyjną Gminy i nie został utworzony przez Gminę.
Przedmiotem umowy zawartej pomiędzy Gminą a Operatorem (dalej: ,,Umowa”) jest świadczenie usług w zakresie gminnego publicznego transportu zbiorowego na terenie Gminy. Umowa obejmuje okres od 1 października 2019 r. do 31 sierpnia 2021 r. Zgodnie z Umową, Gmina zleca a Operator przyjmuje do wykonania świadczenie usługi przewozu regularnego wykonywanego w ramach komunikacji gminnej, organizowanej przez Gminę w granicach administracyjnych Gminy. W okresie trwania Umowy Operator jest zobowiązany do ponoszenia kosztów związanych z eksploatacją pojazdów, odpowiada za ich uszkodzenia, ponosi opłaty związane z podatkiem od środków transportu oraz dba o czystość i stan techniczny oraz wszystkich zainstalowanych w nich urządzeń. Operator jest uprawniony do udostępniania powierzchni reklamowej na pojazdach. Z tytułu realizacji postanowień Umowy, Gmina wypłaca Operatorowi wynagrodzenie kalkulowane jako iloczyn wozokilometrów i stawki jednostkowej za wozokilometr, następnie pomniejszone o przychody uzyskane przez Operatora ze sprzedaży biletów. Zgodnie z postanowieniami Umowy, przychody z uzyskanych refundacji za honorowanie ulg ustawowych w transporcie zbiorowym oraz przychody z opłat dodatkowych należą się Operatorowi. Gmina poza powierzeniem Autobusów Operatorowi, nie będzie wykorzystywała Autobusów w ramach swojej działalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma/będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację wyżej opisanego Projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie ma/nie będzie miała prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od wydatków poniesionych na realizację ww. Projektu.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powyżej przytoczonych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT albo niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak zostało opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Gmina w ramach Projektu zrealizuje inwestycje polegające na budowie ogólnodostępnej infrastruktury drogowej (w tym budowa ścieżek rowerowych), a także zakupi jednostki taboru pasażerskiego. Mieszkańcy Gminy będą korzystać nieodpłatnie z wybudowanych w ramach Projektu dróg, a zakupione w ramach Projektu Autobusy nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności realizowanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (np. dzierżawa czy też najem). Efekty realizowanego Projektu będą wykorzystywane do realizacji zadań własnych Gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb jej mieszkańców, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Realizacja przedmiotowego Projektu nie ma celu zarobkowego. Należy wskazać, że czynności wykonywane przez Gminę nie mają charakteru świadczenia na rzecz oznaczonego podmiotu – konkretnego usługobiorcy w ramach istniejącej więzi prawnej. Działania Gminy nie mieszczą się więc w dyspozycji przytoczonego wyżej art. 5 oraz art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, Gmina nie wykonuje w tym zakresie czynności podlegających opodatkowaniu.

Konsekwentnie, w ocenie Gminy, wydatki poniesione przez Gminę w związku z realizacją Projektu nie mają/nie będą miały związku z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT. W sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku, warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest/nie będzie spełniony. W związku z powyższym, Gmina nie ma/nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji Projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego oraz lokalnego transportu zbiorowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 i 4 ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT i jako jednostka samorządu terytorialnego jest odpowiedzialna za realizację projektów inwestycyjnych, których przedmiotem jest budowa, rozbudowa, przebudowa infrastruktury drogowej położonej na obszarach Gminy, a także za organizację lokalnego transportu zbiorowego.

Gmina realizuje Projekt zarówno ze środków własnych, jak również ze środków uzyskanych z dofinansowania. Celem operacji jest poprawa zrównoważonej mobilności mieszkańców Gminy w miejskim obszarze funkcjonalnym (…) po roku 2019, poprzez rozbudowę drogi gminnej na odcinku od skrzyżowania z drogą powiatową (…) do granicy (…) wraz z budowa ciągu pieszo-rowerowego, budowę ścieżki pieszo-rowerowej wzdłuż drogi powiatowej (…) oraz zakup 3 sztuk autobusów – jednostek taboru pasażerskiego w publicznym transporcie zbiorowym komunikacji miejskiej.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 i 4 ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych Gminy należą w szczególności sprawy dotyczące gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, a także lokalnego transportu zbiorowego. Biorąc pod uwagę wyznaczony przepisami zakres zadań Gminy oraz zakres przedmiotowy Projektu (tj. poprawa stanu technicznego dróg lokalnych oraz rozwój systemu publicznego transportu zbiorowego), należy w konsekwencji wskazać, iż realizacja Projektu stanowi realizację zadań własnych Gminy.

Gmina udostępnia/będzie udostępniała efekty zrealizowanego Projektu nieodpłatnie, dlatego też, w opinii Gminy, efekty zrealizowanego Projektu są/będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu, które nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Gmina nie wykorzystuje/nie będzie wykorzystywała autobusów zakupionych w związku z realizacją Projektu do czynności opodatkowanych. Autobusy zostały powierzone (nieodpłatnie udostępnione) wybranemu wykonawcy przewozów pasażerskich – Operatorowi, który prowadzi/będzie prowadził sprzedaż biletów za przejazd transportem publicznym. Gmina nieodpłatnie udostępniła Autobusy na rzecz Operatora – podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Podmiot ten jest odrębnym od Gminy podatnikiem podatku od towarów i usług, który nie podlega centralizacji rozliczeń w zakresie podatku od towarów i usług z Gminą, nie jest jednostką organizacyjną Gminy i nie został utworzony przez Gminę. Przedmiotem umowy zawartej pomiędzy Gminą a Operatorem jest świadczenie usług w zakresie gminnego publicznego transportu zbiorowego na terenie Gminy. Umowa obejmuje okres od 1 października 2019 r. do 31 sierpnia 2021 r. Zgodnie z Umową, Gmina zleca, a Operator przyjmuje do wykonania świadczenie usługi przewozu regularnego wykonywanego w ramach komunikacji gminnej, organizowanej przez Gminę w granicach administracyjnych Gminy. W okresie trwania Umowy Operator jest zobowiązany do ponoszenia kosztów związanych z eksploatacją pojazdów, odpowiada za ich uszkodzenia, ponosi opłaty związane z podatkiem od środków transportu oraz dba o czystość i stan technicznych oraz wszystkich zainstalowanych w nich urządzeń. Operator jest uprawniony do udostępniania powierzchni reklamowej na pojazdach. Z tytułu realizacji postanowień Umowy, Gmina wypłaca Operatorowi wynagrodzenie kalkulowane jako iloczyn wozokilometrów i stawki jednostkowej za wozokilometr, następnie pomniejszone o przychody uzyskane przez Operatora ze sprzedaży biletów. Zgodnie z postanowieniami Umowy, przychody z uzyskanych refundacji za honorowanie ulg ustawowych w transporcie zbiorowym oraz przychody z opłat dodatkowych należą się Operatorowi. Gmina poza powierzeniem Autobusów Operatorowi, nie będzie wykorzystywała Autobusów w ramach swojej działalności.

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy w związku z realizacją projektu ma możliwość odliczenia podatku VAT.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Jak bowiem wskazał Wnioskodawca – Gmina nie ma zamiaru i nie będzie pobierała jakiejkolwiek odpłatności w związku z wykorzystaniem Infrastruktury. Autobusy zostaną udostępnione nieodpłatnie podmiotowi wybranemu w ramach przetargu do obsługi linii autobusowych. Gmina będzie uiszczała wynagrodzenie temu podmiotowi za wykonywanie ww. zadań. Natomiast Gmina nie otrzyma żadnego wynagrodzenia od tego podmiotu. Autobusy nie są/nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności realizowanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (np. dzierżawa czy też najem). Realizacja Projektu stanowi realizację zadań własnych Gminy.

Zatem w analizowanej sprawie warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia nie będą spełnione. Gmina realizując inwestycję, o której mowa we wniosku, realizuje zadania publiczne wynikające z ustawy o samorządzie gminnym w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, a także lokalnego transportu zbiorowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 i 4 ustawy o samorządzie gminnym). Zatem realizowana przez Gminę inwestycja nie będzie związana z czynnościami opodatkowanymi. Wnioskodawcy nie będzie więc przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu, a Gmina przy nabyciu towarów i usług nie będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Podsumowując, Gmina nie ma/nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację wyżej opisanego Projektu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin