Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1.4011.247.2020.2.AW
z 27 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2020 r. (data wpływu 20 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą nieruchomości:

• jest prawidłowe w części dotyczącej sprzedaży udziału odziedziczonego po bracie X,
• jest nieprawidłowe w części dotyczącej sprzedaży udziału odziedziczonego po bracie Y.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą nieruchomości. Został on następnie uzupełniony – w odpowiedzi na wezwanie organu – pismem z dnia 11 maja 2020 r. (data wpływu 12 maja 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 12 marca 2019 r. Wnioskodawca sprzedał nieruchomość znajdującą się w (…) za kwotę 200 tys. zł. Całość tej nieruchomości Wnioskodawca nabył w wyniku dwóch spraw spadkowych:

1. pierwsza sprawa spadkowa z dnia 30 października 2017 r. W wyniku jej postanowień Wnioskodawca odziedziczył wraz z bratem Y po połowie nieruchomości po zmarłym bracie X, który był właścicielem tej nieruchomości od 12 maja 2003 r. (X zmarł 17 lipca 2017 roku);
2. druga sprawa spadkowa z dnia 21 stycznia 2019 r. Na jej mocy Wnioskodawca odziedziczył drugą połowę po zmarłym bracie Y, który zmarł 26 grudnia 2018 r.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż w okresie posiadania prawa własności połowy nieruchomości spadkodawca Y nie był w stanie ponosić żadnych nakładów na nieruchomość, które zwiększyłyby jej wartość. Jego jedynym źródłem dochodu była emerytura. Wnioskodawca ponosił koszty związane z opłatami i kosztami utrzymania całej nieruchomości. Dodatkowo w związku w prowadzonym trybem życia przez brata, Wnioskodawca poniósł koszty doprowadzenia do stanu przyzwoitości budynku mieszkalnego oraz obejścia wokół niego oraz koszty związane z uprzątnięciem zawalonej obory.

Przez ponad rok wspólnego posiadania Wnioskodawca nie był w stanie dojść do porozumienia z bratem w kwestii jakichkolwiek napraw, dodatkowo Wnioskodawca zamieszkuje ok. 20 km od miejsca położenia nieruchomości, więc nie był w stanie całkowicie kontrolować sytuacji na miejscu. Starając się być na miejscu jak najczęściej, Wnioskodawca dokonywał jednak bieżących napraw jak uszczelnianie dachu czy okien. Jednak przez brak porozumienia wartość budynku znacząco spadła.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od tej sprzedaży należy opłacić podatek, jeśli tak to w jakiej wysokości?

Zdaniem Wnioskodawcy, pierwsza połowa jest zwolniona z racji upływu 5-letniego okresu, po upływie którego można sprzedać bez konieczności zapłaty podatku. Z uwagi na upływ okresu 5 lat od nabycia nieruchomości przez brata, od którego Y nabył ją w drodze spadku, zbycie nieruchomości w części, w jakiej Wnioskodawca nabył ją po Y nie powoduje powstania po jego stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

W przypadku, gdy spadkodawca podatnika nabył nieruchomość w drodze spadku, moment nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę podatnika ustala się na postawie przepisów prawa cywilnego. I tak, zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, z późn. zm.) spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca 12 marca 2019 r. sprzedał nieruchomość. Nieruchomość tę odziedziczył:

• udział 1/2 po bracie X, który zmarł w 2017 r. (nabycie przez niego nieruchomości nastąpiło w 2003 r.) oraz
• udział 1/2 po bracie Y, który zmarł w 2018 r. Spadkodawca (brat Y) nabył ten udział po bracie X.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ww. ustawy dla oceny skutków podatkowych sprzedaży istotne znaczenie ma, czy w opisanej sytuacji upłynął okres 5 lat pomiędzy końcem roku podatkowego, w którym spadkodawcy podatnika nabyli poszczególne udziały w nieruchomości a datą zbycia nieruchomości przez Wnioskodawcę.

Jak wskazano, nabycie udziału 1/2 nieruchomości po bracie X nastąpiło w drodze spadkobrania. Okres 5 lat, o którym mowa należy więc ustalać od daty jego nabycia przez brata. W treści wniosku wskazano, że brat X był właścicielem nieruchomości od 12 maja 2003 r., więc od końca roku podatkowego nabycia nieruchomości przez X do momentu jej sprzedaży przez Wnioskodawcę upłynęło ponad 5 lat.

Nabycie udziału po zmarłym w 2018 r. bracie Y również nastąpiło w drodze spadkobrania. Brat Y nabył nieruchomość w spadku po bracie X, w dacie śmierci X (2017). Zatem odpłatne zbycie udziału w nieruchomości odziedziczonego po Y nastąpiło przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego udziału przez Y. W tym przypadku nie ma znaczenia data nabycia nieruchomości przez brata X, po którym dziedziczył Y, a wyłącznie data nabycia nieruchomości przez brata Y (2017 rok) – bezpośredniego spadkodawcę Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, dokonana 12 marca 2019 r. przez Wnioskodawcę sprzedaż nieruchomości, która została nabyta w drodze spadkobrania:

• w części nabytej po bracie X nie stanowi dla Wnioskodawcy źródła przychodu stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W rezultacie nie spowoduje obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, a
• w części nabytej po bracie Y stanowi dla Wnioskodawcy źródło przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ do sprzedaży doszło przed upływem 5-letniego terminu, co skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego.

I tak, w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Jednocześnie organ informuje, iż przedmiotem interpretacji indywidualnej może być omówienie zasad ustalenia dochodu, przychodu lub zobowiązania podatkowego. Organ nie dokonuje jednak wyliczenia odpowiednio kwoty dochodu, przychodu lub należnego podatku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.