Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.370.2020.2.MGO
z 29 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2020 r. (data wpływu 13 maja 2020 r.) uzupełnionym pismem z 18 czerwca 2020 r. (data wpływu 23 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupów dokonanych w projekcie pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupów dokonanych w projekcie pn. „…”.

Wniosek został uzupełniony pismem z 18 czerwca 2020 r. (data wpływu 23 czerwca 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 16 czerwca 2020 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.370.2020.1.MGO.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina realizowała na podstawie umowy o dofinansowanie nr … z dnia … 2014 r. projekt pn. „…”. Środki pochodzą z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w RPO … na lata 2007-2013, Oś priorytetowa 7 – Infrastruktura Społeczeństwa Informacyjnego, Działanie 7.2 – Promocja i ułatwianie dostępu do usług teleinformatycznych, Poddziałanie 7.2.1 – Usługi i aplikacje dla obywateli. W ramach projektu wybudowano sieć internetową LAN, zakupiono sprzęt komputerowy niezbędny do pracy na poziomie urząd-obywatel, udostępniono mieszkańcom portal gminy wraz z e-usługami. Zakupione i wytworzone w projekcie środki trwałe służą mieszkańcom do szybszego kontaktu on-line z jednostką publiczną a pracownikom urzędu do przetwarzania danych oraz efektywniejszego wykorzystania czasu pracy. Gmina nie prowadzi działalności gospodarczej z wykorzystaniem środków trwałych pozyskanych w projekcie w związku z tym nie osiąga żadnych dochodów. Gmina przy pomocy sprzętu i infrastruktury informatycznej oraz wytworzonych aplikacji realizuje zadania własne gminy wynikające z art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713).

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Projekt pn. „…” był realizowany w okresie od 24 kwietnia 2012 r. do 29 maja 2015 r. (zakończenie rzeczowe realizacji projektu), 10 czerwca 2015 (zakończenie finansowe realizacji projektu).

Korzystanie z portalu jest bezpłatne.

Towary i usługi nabywane w celu realizacji projektu „…” nie były i nie są w jakimkolwiek zakresie wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina jako czynny podatnik VAT ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupów dokonanych w projekcie pn. „…”?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z zapisami umowy o dofinansowanie gmina zobowiązana jest na koniec okresu trwałości projektu do złożenia ponownie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego stwierdzającej brak możliwości odliczenia podatku VAT od zakupu usług i towarów dokonanych w projekcie. Na etapie realizacji projektu gmina uzyskała interpretację indywidualną nr … z dnia 27 stycznia 2015 r., w której Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że stanowisko gminy przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2014 r. w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu jest prawidłowe.

Gmina podtrzymuje zaistniały stan faktyczny prezentowany we wniosku z dnia 15 grudnia 2014 r., na podstawie którego wydano pierwotną interpretacje indywidualną. Nadal uważa, że nie przysługuje jej prawo odliczenia podatku VAT naliczonego, ponieważ zakupione i wytworzone w projekcie środki trwałe, wartości niematerialne i prawne nie służą działalności gospodarczej a tylko i wyłącznie służą do realizacji zadań własnych gminy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na mocy ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina realizowała projekt pn. „...”. W ramach projektu wybudowano sieć internetową LAN, zakupiono sprzęt komputerowy niezbędny do pracy na poziomie urząd-obywatel, udostępniono mieszkańcom portal gminy wraz z e-usługami. Zakupione i wytworzone w projekcie środki trwałe służą mieszkańcom do szybszego kontaktu on-line z jednostką publiczną a pracownikom urzędu do przetwarzania danych oraz efektywniejszego wykorzystania czasu pracy. Gmina nie prowadzi działalności gospodarczej z wykorzystaniem środków trwałych pozyskanych w projekcie w związku z tym nie osiąga żadnych dochodów. Gmina przy pomocy sprzętu i infrastruktury informatycznej oraz wytworzonych aplikacji realizuje zadania własne gminy wynikające z art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Korzystanie z portalu jest dla mieszkańców nieodpłatne. Towary i usługi nie były i nie są w jakimkolwiek zakresie wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od zakupów dokonanych w projekcie.

Jak wskazano na wstępie, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Zasada ta wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie podlegają temu podatkowi.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Jak jednoznacznie wskazał Wnioskodawca, nabywane towary i usługi w związku z realizacją projektu, nie były i nie są w jakimkolwiek zakresie wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Ponadto Gmina nie prowadzi działalności gospodarczej z wykorzystaniem środków trwałych pozyskanych w projekcie w związku z tym nie osiąga żadnych dochodów a korzystanie z portalu jest dla mieszkańców nieodpłatne.

W konsekwencji ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z nabycia towarów i usług w celu realizacji projektu pn. „…”.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.