2020.07.08 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.145.2020.2.AT
z 8 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2020 r. (który wpłynął w tym samym dniu za pośrednictwem platformy e-puap), uzupełnionym 30 czerwca 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

czy wniesienie zespołu materialnych i niematerialnych związanych z projektowaniem, produkcją i sprzedażą systemów autogazu LPG i CNG wchodzącego w skład Działu Operacyjnego w drodze aportu do spółki kapitałowej, będzie stanowić zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jest prawidłowe,
czy w wyniku wniesienia ww. aportu po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód podatkowy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2020 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

czy wniesienie zespołu materialnych i niematerialnych związanych z projektowaniem, produkcją i sprzedażą systemów autogazu LPG i CNG wchodzącego w skład Działu Operacyjnego w drodze aportu do spółki kapitałowej będzie stanowić zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa,
czy w wyniku wniesienia ww. aportu po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód podatkowy.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 19 czerwca 2020 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.145.2020.1.AT wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 30 czerwca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Spółka z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest projektowanie, produkcja oraz sprzedaż systemów zasilania pojazdów samochodowych gazem LPG i CNG oraz ich elementów składowych. Poza tym, Spółka zajmuje się również wynajmem własnych nieruchomości.

W ramach struktury Spółki został wyodrębniony dział projektowania, produkcji oraz sprzedaży systemów zasilania pojazdów samochodowych gazem LPG i CNG (dalej: „Dział Operacyjny”) oraz dział zajmujący się wynajmem nieruchomości. Wyodrębnienie zostało dokonane na podstawie regulaminu.

W ostatnim czasie Wnioskodawca prowadzi rozmowy z dwoma innymi podmiotami (spółką z ograniczoną odpowiedzialnością oraz przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą) działającymi na rynku projektowania, produkcji oraz sprzedaży systemów zasilania pojazdów samochodowych gazem LPG i CNG - na temat możliwości konsolidacji zorganizowanych części przedsiębiorstw prowadzonych przez wszystkie trzy niepowiązane podmioty. Z uwagi na brak możliwości przeprowadzenia połączenia kodeksowego (w trybie art. 491 Kodeksu spółek handlowych) z udziałem przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą, strony ustaliły, że w ramach konsolidacji zostanie utworzona nowa spółka kapitałowa (dalej: „Spółka kapitałowa”), do której uczestnicy konsolidacji wniosą wkłady niepieniężne obejmujące zorganizowane części przedsiębiorstwa. Dodatkowym argumentem przemawiającym za dokonaniem konsolidacji poprzez wniesienie wkładów niepieniężnych do Spółki kapitałowej było ograniczenie ryzyka pociągnięcia Spółki kapitałowej do odpowiedzialności za zobowiązania cywilnoprawne lub podatkowe powstałe przed dniem konsolidacji w łączących się podmiotach (która to odpowiedzialność przeszłaby na Spółkę kapitałową w ramach sukcesji uniwersalnej - w sytuacji połączenia spółek w trybie art. 491 Kodeksu spółek handlowych).

Realizując powyższe ustalenia w zakresie konsolidacji niepowiązanych podmiotów. Wnioskodawca zamierza wnieść aportem zorganizowaną część przedsiębiorstwa, na którą składają się składniki wchodzące w skład Działu Operacyjnego do Spółki kapitałowej. W zamian za wniesiony aport, Wnioskodawca obejmie udziały w Spółce kapitałowej otrzymującej aport. Oprócz aportu wniesionego przez Wnioskodawcę, do Spółki kapitałowej zostaną wniesione także składniki majątkowe wchodzące w skład dwóch innych zorganizowanych części przedsiębiorstw, niepowiązanych z Wnioskodawcą. Wnioskodawca nic wyklucza jednak, że z uwagi na przebieg negocjacji - konsolidacja może nastąpić tylko z jednym z podmiotów uczestniczących obecnie w negocjacjach. W takim przypadku do Spółki kapitałowej oprócz zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy zostanie wniesiona tylko jedna zorganizowana część przedsiębiorstwa, podmiotu uczestniczącego w konsolidacji.

Planowana restrukturyzacja ma przede wszystkim na celu połączenie przedsiębiorstw wcześniej całkowicie niezależnych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w podobnym zakresie w jedną strukturę organizacyjną, co pozwoli na:

istotne wzmocnienie pozycji rynkowej podmiotów uczestniczących w konsolidacji - w tym osiągnięcie przewagi konkurencyjnej poprzez stworzenie jednego, silnego podmiotu mogącego konkurować z większymi podmiotami działającymi na rynku autogazu;
rozszerzenie zakresu działalności - w szczególności, zwiększenie możliwości sprzedażowych na terenie Polski i za granicą dzięki sieci sprzedaży łączonych przedsiębiorstw, jak również poszerzenie zakresu oferowanych produktów;
rozwój nowych kompetencji w zakresie sprzedaży i produkcji instalacji gazowych do pojazdów poprzez uzyskanie dostępu do produktów, homologacji i rozwiązań łączonych przedsiębiorstw; oraz
ograniczenie kosztów działalności poprzez wykorzystanie efektu synergii.

W ramach planowanego aportu Działu Operacyjnego do Spółki kapitałowej, Wnioskodawca zamierza wnieść do Spółki kapitałowej zespół składników materialnych i niematerialnych związanych z projektowaniem, produkcją i sprzedażą systemów autogazu LPG i CNG, w tym w szczególności:

należności od kontrahentów,
zobowiązania wobec kontrahentów,
środki trwałe, w tym pojazdy samochodowe,
zapasy materiałów,
wartości niematerialne i prawne (licencje, autorskie prawa majątkowe, w tym prawa wynikające z homologacji w zakresie w jakim mogą być one przeniesione, znaki towarowe, know-how, lista klientów, prawo do domeny/strony internetowej, itp.),
wyposażenie (np. artykuły biurowe, biurka, krzesła, narzędzia itp.),
umowy handlowe z kontrahentami,
umowy najmu/dzierżawy nieruchomości,
umowy najmu/dzierżawy innych składników majątkowych oraz/lub praw majątkowych,
umowy rachunków bankowych,
umowy na dostawę mediów,
umowy o pracę oraz umowy cywilnoprawne z osobami wykonującymi pracę na rzecz Wnioskodawcy,
umowy dotyczące obsługi i gwarancji maszyn należących do Spółki związanych z projektowaniem, produkcją i sprzedażą systemów autogazu,
dokumentacja dotycząca przenoszonych umów (w szczególności dokumentacja techniczna, prawna),
dokumentacja księgowa w zakresie niezbędnym do kontynuacji działalności Wnioskodawcy przez Spółkę kapitałową,
środki pieniężne w kwocie zapewniającej możliwość niezakłóconego prowadzenia działalności w dotychczasowym zakresie w ramach Spółki kapitałowej.

W przypadku, gdy dla skuteczności przeniesienia danego składnika majątkowego na rzecz Spółki kapitałowej okaże się to konieczne - Wnioskodawca dokona stosownej cesji praw/obowiązków na rzecz Spółki kapitałowej oraz/lub podpisze stosowne aneksy do umów.

Ze składu aportu zostaną wyłączone natomiast posiadane przez Spółkę udziały w innych spółkach. Posiadane przez Spółkę udziały w innych spółkach nie są jednak istotne z punktu widzenia prowadzenia podstawowej działalności Działu Operacyjnego polegającej na projektowaniu, produkcji oraz sprzedaży systemów autogazu.

Wyłączeniu podlegać będą również nieruchomości należące do Spółki. Warto w tym miejscu podkreślić, że nieruchomości wyłączone z aportu nie służą działalności gospodarczej polegającej na projektowaniu, produkcji oraz sprzedaży systemów autogazu. Na potrzeby działalności związanej z projektowaniem, produkcją oraz sprzedażą systemów autogazu Spółka wykorzystuje na podstawie umowy najmu inną nieruchomość. Prawa i obowiązki wynikające z umowy najmu będą stanowić przedmiot aportu.

Ponadto, Wnioskodawca nie wyklucza, że z przedmiotu aportu mogą zostać wyłączone również inne składniki majątkowe niż opisane powyżej, których przeniesienie nie będzie dopuszczalne z uwagi na obowiązujące przepisy prawa (np. zobowiązania publicznoprawne, decyzje administracyjne). W takim przypadku, Spółka kapitałowa w oparciu o składniki majątkowe stanowiące przedmiot aportu zapewni odtworzenie składników majątkowych (w tym decyzji administracyjnych), które z uwagi na przepisy prawa nie będą mogły być przeniesione na Spółkę kapitałową w drodze aportu.

Po przeprowadzeniu planowanej restrukturyzacji, Spółka kapitałowa ma zamiar kontynuować działalności gospodarcze prowadzone wcześniej przez podmioty wnoszące aport. W szczególności, Spółka kapitałowa będzie kontynuować działalność gospodarczą w zakresie projektowania, produkcji i sprzedaży systemów autogazu, prowadzoną dotychczas przez Wnioskodawcę w ramach Działu Operacyjnego przy pomocy opisanych w niniejszym wniosku składników majątkowych będących przedmiotem aportu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy wniesienie przez Wnioskodawcę wchodzącego w skład Działu Operacyjnego zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych z projektowaniem, produkcją i sprzedażą systemów autogazu LPG i CNG w drodze wkładu niepieniężnego do Spółki kapitałowej stanowi zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 Ustawy o CIT?
Czy z uwagi na wniesienie do Spółki kapitałowej Działu Operacyjnego po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód podatkowy?

(pytania oznaczone we wniosku Nr 1 i 2)

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, wchodzący w skład Działu Operacyjnego zespół składników materialnych i niematerialnych związanych z projektowaniem, produkcją i sprzedażą systemów autogazu LPG i CNG stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 Ustawy o CIT

Ad 2

Z uwagi na treść art. 12 ust. 4 pkt 25 lit. b ustawy o CIT, wniesienie Działu Operacyjnego przez Wnioskodawcę do Spółki kapitałowej nie spowoduje powstania przychodu podatkowego dla Wnioskodawcy.

Uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 1

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”) na gruncie Ustawy o CIT zawarta jest w art. 4a pkt 4, zgodnie z którym ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby ZCP stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących ZCP, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że ZCP ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Zaznaczenia wymaga jednak, że samo nazwanie jednostki wewnętrznej określonym mianem nie zapewnia wyodrębnienia organizacyjnego, jeżeli nie podąża za tym autonomia decyzyjna, wyposażenie majątkowe i zarządzanie zespołem pracowniczym.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. ZCP musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład ZCP muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Ewentualne uzupełnienie nabytej zorganizowanej części przedsiębiorstwa o mało istotne z punktu widzenia całości składniki materialne i niematerialne nie wpływa przy tym na możliwość uznania przedmiotu transakcji za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zatem, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako ZCP, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. ZCP tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że ZCP nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Jednocześnie ZCP powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce.

Takie stanowisko zaprezentował m.in. Minister Finansów (dalej: „MF”) w opublikowanych w dniu 11 grudnia 2018 r. objaśnieniach podatkowych przedstawiających okoliczności, w których dana transakcja powinna być zakwalifikowana jako zbycie przedsiębiorstwa lub ZCP. Dokument ten dotyczy przede wszystkim przypadków zbycia nieruchomości komercyjnych w kontekście VAT. Co prawda objaśnienia te dotyczą podatku VAT i nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, ale mają służyć zwiększeniu pewności stosowania prawa.

Zgodnie z objaśnieniami, transakcja może być traktowana jako sprzedaż przedsiębiorstwa/ZCP, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

składniki majątku będące przedmiotem transakcji pozwalają nabywcy na kontynuowanie działalności gospodarczej prowadzonej przez sprzedawcę i możliwe jest kontynuowanie tej działalności wyłącznie w oparciu o nabywane aktywa oraz
nabywca zamierza kontynuować działalność gospodarczą prowadzoną przez sprzedającego wykorzystując składniki majątku nabywane w ramach transakcji.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że zorganizowana część przedsiębiorstwa, z uwagi na samodzielność realizacji przypisanych jej zadań, pozwala na płynny transfer aktywności z jednego przedsiębiorstwa do drugiego. Istota tej struktury zakłada bowiem nabycie nie pojedynczych składników majątku, ale odrębnej jednostki organizacyjnej, która pozwoli na realizację zadań, za które była odpowiedzialna w podmiocie dokonującym jej zbycia.

Najczęściej celem nabycia ZCP jest właśnie posiadanie gotowego pionu organizacyjnego z zamiarem kontynuacji funkcji wykonywanych do tej pory co, jak wynika z zaprezentowanego stanowiska MF ma kluczowe znaczenie w kontekście uznania określonego zbioru składników majątkowych za ZCP.

Reasumując, na gruncie Ustawy o CIT mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza wnieść aportem do Spółki kapitałowej wchodzące w skład Działu Operacyjnego składniki materialne i niematerialne służące realizacji działalności gospodarczej Wnioskodawcy polegającej na projektowaniu, produkcji oraz sprzedaży systemów zasilania pojazdów samochodowych gazem LPG i CNG oraz ich elementów składowych. W skład aportu będą wchodzić wszelkie składniki materialne i niematerialne przeznaczone do realizacji tych zadań gospodarczych: należności od kontrahentów, zobowiązania wobec kontrahentów, środki trwałe, zapasy materiałów, wartości niematerialne i prawne (licencje, autorskie prawa majątkowe, w tym przenaszalne prawa do homologacji, znaki towarowe, know-how, lista klientów, prawo do domeny/strony internetowej itp.), wyposażenie (np. artykuły biurowe, biurka, krzesła, narzędzia itp.), umowy handlowe z kontrahentami, umowy najmu/dzierżawy, umowy rachunków bankowych, umowy na dostawę mediów, umowy o pracę oraz umowy cywilnoprawne z osobami wykonującymi pracę na rzecz Wnioskodawcy, umowy dotyczące obsługi i gwarancji maszyn należących do Spółki związanych z projektowaniem, produkcją i sprzedażą systemów autogazu, dokumentacja dotycząca przenoszonych umów (w szczególności dokumentacja techniczna, prawna), dokumentacja księgowa w zakresie niezbędnym do kontynuacji działalności Wnioskodawcy przez Spółkę kapitałową, środki pieniężne w kwocie zapewniającej możliwość niezakłóconego prowadzenia działalności w dotychczasowym zakresie w ramach Spółki kapitałowej.

Dokonując oceny składników aportu w zakresie pojęcia zorganizowanej część przedsiębiorstwa należy rozważyć czy dany zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawcy, składniki materialne i niematerialne stanowiące przedmiot aportu pozostają ze sobą we wzajemnych relacjach umożliwiających samodzielne funkcjonowanie w zakresie realizacji zadań gospodarczych polegających na projektowaniu, produkcji oraz sprzedaży systemów zasilania pojazdów samochodowych gazem LPG i CNG oraz ich elementów składowych. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład Działu Operacyjnego stanowią zorganizowaną i kompletną całość umożliwiającą Spółce kapitałowej kontynuowanie działalności Wnioskodawcy w tym zakresie.

Wyłączone z aportu udziały, w ocenie Wnioskodawcy, pozostają bez znaczenia dla Spółki kapitałowej w zakresie kontynuowania działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Posiadane przez Wnioskodawcę udziały w innych podmiotach nie służą ani nie są w żaden sposób powiązane funkcjonalnie z działalnością Wnioskodawcy prowadzonej w ramach Działu Operacyjnego, która polega na projektowaniu, produkcji oraz sprzedaży systemów zasilania pojazdów samochodowych gazem LPG i CNG oraz ich elementów składowych.

Również nieruchomości stanowiące własność Wnioskodawcy, niewykorzystywane do działalności gospodarczej polegającej na projektowaniu, produkcji oraz sprzedaży systemów zasilania pojazdów samochodowych gazem LPG i CNG oraz ich elementów składowych pozostają bez znaczenia dla oceny, czy przedmiotem aportu jest ZCP. Podkreślić należy, że Spółka kapitałowa będzie kontynuować działalność Spółki w zakresie projektowania, produkcji oraz sprzedaży systemów zasilania pojazdów samochodowych gazem LPG i CNG w miejscu, w którym dotychczas była prowadzona przedmiotowa działalność. Spółka kapitałowa przejmie bowiem prawa i obowiązki do umowy najmu nieruchomości dotychczas wykorzystywanej przez Spółkę.

Powyższe znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”), np. w wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Lüdenscheid przeciwko Christel Schrieve, TSUE orzekł: „Stwierdzenie, iż nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy 77/388 w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Jeżeli działalność gospodarcza nie wymaga użytkowania konkretnych pomieszczeń lub pomieszczeń wyposażonych w stałe instalacje konieczne do jej prowadzenia, przekazanie aktywów w rozumieniu wspomnianego przepisu szóstej dyrektywy może mieć miejsce również bez przekazania prawa własności nieruchomości”.

W ocenie Wnioskodawcy, pomimo wyłączenia udziałów oraz nieruchomości z przedmiotu aportu, zostaną zachowane funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami materialnymi i niematerialnymi w sposób umożliwiający samodzielną realizację działań gospodarczych i kontynuację tych działań przez Spółkę kapitałową. Wniesiony przez Wnioskodawcę majątek pozwoli na samodzielne funkcjonowanie przedsiębiorstwa w obrocie gospodarczym.

Podobne tezy możemy zidentyfikować również w wydawanych interpretacjach podatkowych. Nie ma przy tym znaczenia na gruncie jakich przepisów zostały wydane interpretacje podatkowe - Ustawy o CIT czy Ustawy o VAT - bowiem definicja ZCP w obydwu ustawach jest tożsama, np.:

interpretacja indywidualna z 8 kwietnia 2013 r., Znak: ITPB3/423-44/13/PS;
interpretacja indywidualna z 28 lutego 2018 r., Znak: 0111-KDIB3-2.4012.743.2017. 2.MN;
interpretacja indywidualna z 3 listopada 2017 r., Znak: 0115-KDIT1-2.4012.657.2017. 1.AJ
interpretacja indywidualna z 12 lipca 2018 r., Znak: 0114-KDIP1-3.4012.266.2018. 2.MK;
interpretacja indywidualna z 14 września 2018 r., Znak: 0113-KDIPT1-2.4012.532.2018. 2.PRP.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca w strukturze swojego przedsiębiorstwa dokonał wydzielenia składników majątkowych i niemajątkowych do realizacji zadań gospodarczych polegających na projektowaniu, produkcji oraz sprzedaży systemów zasilania pojazdów samochodowych gazem LPG i CNG oraz ich elementów składowych (Dział Operacyjny). Wyodrębnienie organizacyjne Działu Operacyjnego zostało dokonane w formie regulaminu.

W ocenie Wnioskodawcy, wyodrębnienie poszczególnych składników majątku w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy wraz z dedykowanymi do tego celu pracownikami, wyposażeniem oraz wszelkimi elementami niezbędnymi do realizacji zadań gospodarczych spełnia przesłankę wyodrębnienia organizacyjnego.

Stosowany w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy system ewidencji zdarzeń gospodarczych zapewnia możliwość przypisania Działowi Operacyjnemu, w sposób jednoznaczny i prawidłowy, przychodów, kosztów, jak również należności i zobowiązań. Ponadto Wnioskodawca posiada specjalnie dedykowany dla Działu Operacyjnego rachunek bankowy oraz wyodrębnione środki pieniężne. W takich okolicznościach, w ocenie Wnioskodawcy, z pewnością można uznać, że Dział Operacyjny jest wyodrębniony finansowo z przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, składniki majątku Wnioskodawcy, które nie będą stanowić aportu (udziały, nieruchomości) lub których przeniesienie nie będzie dopuszczalne z uwagi na obowiązujące przepisy prawa (np. zobowiązania publicznoprawne, decyzje administracyjne) nie będą powodowały zmiany kwalifikacji przedmiotu aportu w zakresie istnienia ZCP. Składniki te nie stanowią kluczowych elementów aportu lub mogą zostać odtworzone przez Spółkę kapitałową w oparciu o składniki majątkowe wchodzące w skład aportu, dlatego też ich nieuwzględnienie (lub prawny zakaz ich przenoszenia) nie jest istotne dla możliwości prowadzenia działalności w zakresie projektowania, produkcji oraz sprzedaży systemów zasilania pojazdów samochodowych gazem LPG i CNG oraz ich elementów składowych. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, zespół składników materialnych i niematerialnych związanych z projektowaniem, produkcją i sprzedażą systemów autogazu LPG i CNG (tj. Dział Operacyjny) jest wyodrębniony funkcjonalnie w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, Dział Operacyjny stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4 pkt 4a Ustawy o CIT, ponieważ:

składniki materialne i niematerialne (obejmujące również zobowiązania) stanowią zorganizowany zespół;
został wyodrębniony organizacyjnie w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy;
został wyodrębniony finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy;
umożliwia samodzielną realizację określonych zadań gospodarczych jako niezależne przedsiębiorstwo, tj. posiada cech wyodrębnienia funkcjonalnego.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, należy uznać że aport Działu Operacyjnego do Spółki kapitałowej stanowi transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 4 pkt 4a Ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 2

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy o CIT, w przypadku wniesienia do spółki albo spółdzielni wkładu niepieniężnego, przychód stanowi wartość wkładu określona w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku wartość wkładu określona w innym dokumencie o podobnym charakterze. Jeżeli jednak wartość ta jest niższa od wartości rynkowej tego wkładu albo wartość wkładu nie została określona w statucie, umowie albo innym dokumencie o podobnym charakterze, przychodem jest wartość rynkowa takiego wkładu określona na dzień przeniesienia własności przedmiotu wkładu niepieniężnego.

Stosownie jednak do treści art. 12 ust. 4 pkt 25 lit. b Ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się wartości wkładu niepieniężnego do spółki, jeżeli jego przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

W myśl natomiast art. 12 ust. 15 Ustawy o CIT przepisy ust. 4 pkt 3e, 3f, 12 i pkt 25 lit. b mają zastosowanie wyłącznie do spółek będących podatnikami, o których mowa w:

art. 3 ust. 1, przejmujących majątek innych spółek mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo
art. 3 ust. 1, przejmujących majątek spółek podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, albo
art. 3 ust. 2 podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, przejmujących majątek spółek będących podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Zarówno Wnioskodawca jak i Spółka kapitałowa będą podmiotami mającymi siedzibę i zarząd na terytorium RP, które podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 Ustawy o CIT, tym samym warunek z art. 12 ust. 15 Ustawy o CIT należy uznać za spełniony w stosunku do ww. podmiotów.

Jednocześnie, stosownie do regulacji zawartej w art. 12 ust. 13 Ustawy o CIT, przepisów art. 12 ust. 4 pkt 25 lit. b nie stosuje się w przypadkach, gdy głównym łub jednym z głównych celów wniesienia wkładu niepieniężnego jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania. Zgodnie z art. 12 ust. 14 Ustawy o CIT, jeżeli wniesienie wkładu niepieniężnego nie zostało przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, dla celów ust. 13 domniemywa się, że głównym lub jednym z głównych celów tych czynności jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

Biorąc pod uwagę, iż głównym celem konsolidacji jest restrukturyzacja działalności niepowiązanych podmiotów mająca na celu:

wzmocnienie pozycji rynkowej podmiotów uczestniczących w konsolidacji;
rozszerzenie zakresu działalności;
rozwój nowych kompetencji w zakresie sprzedaży i produkcji instalacji gazowych do pojazdów poprzez uzyskanie dostępu do produktów, homologacji i rozwiązań pozostałych łączonych przedsiębiorstw; oraz
ograniczenie kosztów działalności poprzez wykorzystanie efektu synergii.

-to w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci ZCP zostanie przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych.

W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy w związku z aportem Działu Operacyjnego przez Wnioskodawcę do Spółki kapitałowej, dla Wnioskodawcy nie powstanie przychód podatkowy stosownie do treści art. 12 ust. 4 pkt 25 lit. b Ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT”), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Przepisy art. 12 ust. 1 Ustawy o CIT, nie definiują pojęcia przychodu, jednak zawarty w nich otwarty katalog przykładowych rodzajów przysporzeń stanowiących przychody pozwala na przyjęcie, że za przychody uznaje się przysporzenia o charakterze definitywnym (trwałe i bezzwrotne), które skutkują zwiększeniem aktywów lub zmniejszeniem pasywów podatnika, a nie zostały wyłączone na mocy przepisów art. 12 ust. 4.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość wkładu określona w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku wartość wkładu określona w innym dokumencie o podobnym charakterze - w przypadku wniesienia do spółki albo spółdzielni wkładu niepieniężnego; jeżeli jednak wartość ta jest niższa od wartości rynkowej tego wkładu albo wartość wkładu nie została określona w statucie, umowie albo innym dokumencie o podobnym charakterze, przychodem jest wartość rynkowa takiego wkładu określona na dzień przeniesienia własności przedmiotu wkładu niepieniężnego; przepis art. 14 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Ustawodawca przewidział jednak wyjątki dla rozpoznania przychodu podatkowego z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego.

I tak, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 25 Ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się wartości, o której mowa w ust. 1 pkt 7, jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego do:

spółki kapitałowej jest komercjalizowana własność intelektualna wniesiona przez podmiot komercjalizujący,
spółki albo spółdzielni jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Przy czym, w art. 12 ust. 13 Ustawy o CIT zawarto zastrzeżenie, że przepisów ust. 4 pkt 3e, 3f, 12 i pkt 25 lit. b oraz ust. 4d nie stosuje się w przypadkach, gdy głównym lub jednym z głównych celów połączenia spółek, podziału spółek, wymiany udziałów lub wniesienia wkładu niepieniężnego jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania. Jeżeli połączenie spółek, podział spółek, wymiana udziałów lub wniesienie wkładu niepieniężnego nie zostały przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, dla celów ust. 13 domniemywa się, że głównym lub jednym z głównych celów tych czynności jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania (art. 12 ust. 14 Ustawy o CIT).

W myśl natomiast art. 12 ust. 15 ww. ustawy, przepisy ust. 4 pkt 3e, 3f, 12 i pkt 25 lit. b mają zastosowanie wyłącznie do spółek będących podatnikami, o których mowa w:

art. 3 ust. 1, przejmujących majątek innych spółek mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo
art. 3 ust. 1, przejmujących majątek spółek podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, albo
art. 3 ust. 2, podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, przejmujących majątek spółek będących podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Stosownie do art. 12 ust. 16 Ustawy o CIT, przepisy ust. 4 pkt 3e, 3f, 12 i pkt 25 lit. b oraz ust. 4d stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy.

W załączniku nr 3 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako podmioty, do których mają zastosowanie ww. przepisy, wymieniono spółki utworzone według prawa polskiego, określane jako: „spółka akcyjna”, „spółka z ograniczoną odpowiedzialnością”.

Ponadto zgodnie z art. 4a pkt 4 Ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W rozumieniu powyższej regulacji prawnej, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, spełniać powinien następujące warunki:

musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten powinien być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki przedsiębiorstwa przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące wskazane zadania.

Zatem nie wystarczy zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi ona odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Zatem, samo nazwanie jednostki wewnętrznej określonym mianem nie zapewnia wyodrębnienia organizacyjnego, jeżeli nie podąża za tym autonomia decyzyjna, wyposażenie majątkowe i zarządzanie zespołem pracowniczym. Ważne jest przypisanie jednostce uprawnień skutkujących samodzielnym prowadzeniem działalności „widocznym z zewnątrz”. Oznacza to, że wyodrębnienie musi wynikać z określonych decyzji statutowych (zarządczych itp.), które formalnie nadają jednostce wewnętrznej uprawnienia uzasadniające jej wydzielenie organizacyjne.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno ono mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 i 552 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1145).

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jak przyjmuje się w praktyce organów podatkowych, konkretny zespół składników materialnych i niematerialnych powinien odznaczać się gospodarczą samodzielnością już w momencie jego zbycia. Oznacza to, że na dokonanie oceny czy dane aktywa spełniają definicję ZCP nie mogą mieć wpływu żadne czynniki zależne od nabywcy. Samo wydzielenie składników majątkowych na płaszczyźnie organizacyjnej nie jest warunkiem wystarczającym do uznania, że nastąpiło wydzielenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że zespół składników materialnych i niematerialnych, który stanowić będzie przedmiot aportu spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zawartą w art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika m.in., że głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest projektowanie, produkcja oraz sprzedaż systemów zasilania pojazdów samochodowych gazem LPG i CNG oraz ich elementów składowych. Poza tym, Spółka zajmuje się również wynajmem własnych nieruchomości. W ramach struktury Spółki został wyodrębniony dział projektowania, produkcji oraz sprzedaży systemów zasilania pojazdów samochodowych gazem LPG i CNG (dalej: „Dział Operacyjny”) oraz dział zajmujący się wynajmem nieruchomości. Wyodrębnienie zostało dokonane na podstawie regulaminu. Wnioskodawca prowadzi rozmowy z dwoma innymi podmiotami (spółką z ograniczoną odpowiedzialnością oraz przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą) działającymi na rynku projektowania, produkcji oraz sprzedaży systemów zasilania pojazdów samochodowych gazem LPG i CNG - na temat możliwości konsolidacji zorganizowanych części przedsiębiorstw prowadzonych przez wszystkie trzy niepowiązane podmioty. Wnioskodawca zamierza wnieść aportem zorganizowaną część przedsiębiorstwa, na którą składają się składniki wchodzące w skład Działu Operacyjnego do Spółki kapitałowej. W zamian za wniesiony aport, Wnioskodawca obejmie udziały w Spółce kapitałowej otrzymującej aport. Oprócz aportu wniesionego przez Wnioskodawcę, do Spółki kapitałowej zostaną wniesione także składniki majątkowe wchodzące w skład dwóch innych zorganizowanych części przedsiębiorstw, niepowiązanych z Wnioskodawcą. Wnioskodawca nic wyklucza jednak, że z uwagi na przebieg negocjacji - konsolidacja może nastąpić tylko z jednym z podmiotów uczestniczących obecnie w negocjacjach. W takim przypadku do Spółki kapitałowej oprócz zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy zostanie wniesiona tylko jedna zorganizowana część przedsiębiorstwa, podmiotu uczestniczącego w konsolidacji. W ramach planowanego aportu Działu Operacyjnego do Spółki kapitałowej, Wnioskodawca zamierza wnieść do Spółki kapitałowej zespół składników materialnych i niematerialnych związanych z projektowaniem, produkcją i sprzedażą systemów autogazu LPG i CNG, w tym w szczególności:

należności od kontrahentów,
zobowiązania wobec kontrahentów,
środki trwałe, w tym pojazdy samochodowe,
zapasy materiałów,
wartości niematerialne i prawne (licencje, autorskie prawa majątkowe, w tym prawa wynikające z homologacji w zakresie w jakim mogą być one przeniesione, znaki towarowe, know-how, lista klientów, prawo do domeny/strony internetowej, itp.),
wyposażenie (np. artykuły biurowe, biurka, krzesła, narzędzia itp.),
umowy handlowe z kontrahentami,
umowy najmu/dzierżawy nieruchomości,
umowy najmu/dzierżawy innych składników majątkowych oraz/lub praw majątkowych,
umowy rachunków bankowych,
umowy na dostawę mediów,
umowy o pracę oraz umowy cywilnoprawne z osobami wykonującymi pracę na rzecz Wnioskodawcy,
umowy dotyczące obsługi i gwarancji maszyn należących do Spółki związanych z projektowaniem, produkcją i sprzedażą systemów autogazu,
dokumentacja dotycząca przenoszonych umów (w szczególności dokumentacja techniczna, prawna),
dokumentacja księgowa w zakresie niezbędnym do kontynuacji działalności Wnioskodawcy przez Spółkę kapitałową,
środki pieniężne w kwocie zapewniającej możliwość niezakłóconego prowadzenia działalności w dotychczasowym zakresie w ramach Spółki kapitałowej.

Stosowany w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy system ewidencji zdarzeń gospodarczych zapewnia możliwość przypisania, w sposób jednoznaczny i prawidłowy, przychodów, kosztów, jak również należności i zobowiązań do Działu Operacyjnego. Ponadto Wnioskodawca posiada specjalnie dedykowany dla Działu Operacyjnego rachunek bankowy oraz wyodrębnione środki pieniężne. Po przeprowadzeniu planowanej restrukturyzacji, Spółka kapitałowa ma zamiar kontynuować działalności gospodarcze prowadzone wcześniej przez podmioty wnoszące aport. W szczególności, Spółka kapitałowa będzie kontynuować działalność gospodarczą w zakresie projektowania, produkcji i sprzedaży systemów autogazu, prowadzoną dotychczas przez Wnioskodawcę w ramach Działu Operacyjnego przy pomocy opisanych w niniejszym wniosku składników majątkowych będących przedmiotem aportu.

Mając na uwadze powyższe, skoro - jak wynika z treści wniosku - Dział Operacyjny, którego składniki stanowić będą przedmiot aportu do Spółki kapitałowej, wyodrębniony jest pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym oraz przeznaczony jest do realizacji określonych zadań gospodarczych i zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania, to należy uznać, że przedmiotem aportu - w świetle art. 4a pkt 4 Ustawy o CIT - będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa.

W konsekwencji, zgodnie z brzmieniem powołanego wyżej art. 12 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 12 ust. 4 pkt 25 lit. b) Ustawy o CIT, opisywana transakcja nie będzie skutkowała po stronie Wnioskodawcy, powstaniem przychodu podatkowego.

Jednocześnie pamiętać przy tym należy, że w sytuacji wniesienia przedsiębiorstwa do spółki kapitałowej w sprawie może mieć zastosowanie ww. art. 12 ust. 13 Ustawy o CIT, co oznacza, że w toku ewentualnego postępowania podatkowego, czy kontrolnego przez upoważnione w tym zakresie organy, może zostać zweryfikowane czy głównym lub jednym z głównych celów wniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki kapitałowej jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, uznające zespół składników materialnych i niematerialnych związanych z projektowaniem, produkcją i sprzedażą systemów autogazu LPG i CNG, przypisanych do Działu Operacyjnego, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisu art. 4a ust. 4 Ustawy o CIT w efekcie czego wniesienie przez Wnioskodawcę tytułem aportu do Spółki kapitałowej zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych z projektowaniem, produkcją i sprzedażą systemów autogazu LPG i CNG nie będzie rodziło po stronie Wnioskodawcy w podatku dochodowy od osób prawnych, o którym mowa w przepisie art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy o CIT, na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 25 lit. b) Ustawy o CIT należało uznać za prawidłowe.

Końcowo, Organ wydający niniejszą interpretację podkreśla, że jeżeli przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego będzie różnił się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi dla siebie korzystne skutki prawne.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin