Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.321.2020.2.KP
z 21 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2020 r. (data wpływu do tut. Organu 28 maja 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 lipca 2020 r. (data wpływu 13 lipca 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 8 lipca 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.321.2020.1.KP (doręczone Stronie w dniu 9 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 lipca 2020 r. (data wpływu 13 lipca 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 8 lipca 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.321.2020.1.KP (doręczone Stronie w dniu 9 lipca 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni planuje w najbliższym czasie rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni będzie zajmowała się prowadzeniem dla klientów profili w mediach społecznościowych (PKD 73.11.Z).

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawczyni wskazała, że nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz nie dokonuje dostawy towarów i nie świadczy usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.). Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym (2019 r.) kwoty 200 000 zł oraz wartość sprzedaży przez Wnioskodawczynię nie przekroczyła/przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym (2020 r.) kwoty 200 000 zł. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawczyni będzie zajmować się usługami marketingowymi - prowadzeniem na rzecz klientów profili na mediach społecznościowych, audytowanie poprawności prowadzenia powyższych profili pod kątem marketingowym oraz prowadzeniem szkoleń z tej tematyki. Na dzień złożenia zapytania Zainteresowana nie prowadzi działalności gospodarczej.

Ze względów wizerunkowych Wnioskodawczyni chciałaby posługiwać się w swojej komunikacji marketingowej nazwą „DORADCA”. Faktyczny zakres usług nie będzie obejmował doradztwa, jedynie ww. usługi oraz ich sprzedaż. Wnioskodawczyni chciałaby skorzystać ze zwolnienia podatkowego opisanego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni będzie mogła korzystać ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ma prawo skorzystać ze zwolnienia opisanego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ faktycznie wykonywana przez Nią działalność nie jest ujęta w art. 113 ust. 13 wyżej wymienionej ustawy. Stosowanie nazwy „Doradca” jest jedynie komunikacją marketingową, a faktycznym obszarem działań nie jest działalność doradcza. Określenie „Doradca” jest powszechnie stosowane wobec osób zajmujących się sprzedażą towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
   
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
      
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
      
   3. usług ubezpieczeniowych
      
   − jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
   
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   
   
   

Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

W myśl art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z ust. 9 cyt. artykułu, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do treści art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie,
   
   

Zatem, jak stanowi art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego w tym związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Wobec powyższego należy wskazać, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej.

Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego Słownika, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni planuje w najbliższym czasie rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej (PKD 73.11.Z), w ramach której będzie zajmować się usługami marketingowymi - prowadzeniem na rzecz klientów profili na mediach społecznościowych, audytowanie poprawności prowadzenia powyższych profili pod kątem marketingowym oraz prowadzeniem szkoleń z tej tematyki Na dzień złożenia wniosku Zainteresowana nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz nie dokonuje dostawy towarów i nie świadczy usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Ze względów wizerunkowych Wnioskodawczyni chciałaby posługiwać się w swojej komunikacji marketingowej nazwą „doradca”. Faktyczny zakres usług nie będzie obejmował doradztwa, a jedynie ww. usługi oraz ich sprzedaż.

Wnioskodawczyni ma wątpliwości czy będzie mogła korzystać ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT.

Analiza treści wniosku oraz cytowanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej faktycznie będzie wykonywać wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku (tj. Wnioskodawczyni będzie zajmować się usługami marketingowymi - prowadzeniem na rzecz klientów profili na mediach społecznościowych, audytowanie poprawności prowadzenia powyższych profili pod kątem marketingowym oraz prowadzeniem szkoleń z tej tematyki) i czynności te nie obejmują usług w zakresie doradztwa, a wartość sprzedaży nie przekroczy w 2020 r. kwoty 200 000 zł, przy zastosowaniu proporcji, o której mowa w art. 113 ust. 9 ustawy, jak również sprzedaż nie przekroczy w latach następnych kwoty 200 000 zł, to Wnioskodawczyni będzie miała prawo korzystać ze zwolnienia w roku rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie art. 113 ust. 9 oraz w latach następnych na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. W momencie, gdy w obecnym roku wartość sprzedaży przekroczy w proporcji kwotę 200 000 zł lub w latach następnych przekroczy 200 000 zł lub też gdy Wnioskodawczyni zacznie wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, to straci prawo do omawianego zwolnienia podmiotowego.

Zatem w świetle przedstawionej sytuacji, Wnioskodawczyni będzie miała prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług do wysokości sprzedaży określonej w art. 113 ust. 1 ustawy z uwzględnieniem art. 113 ust. 9 ustawy, pomimo wskazanego przedmiotu działalności w PKD 71.11.Z.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.