2020.09.03 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB3-3.4012.274.2020.2.AMS

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.274.2020.2.AMS
z 3 września 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 maja 2020 r. (data wpływu 25 maja 2020 r.), uzupełnionym pismem z 24 lipca 2020 r. (data wpływu 3 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości należącej do dłużnika – (…) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości należącej do dłużnika – (…). Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z 24 lipca 2020 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 14 lipca 2020 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.274.2020.1.AMS.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w (…) (…) prowadzi postępowanie egzekucyjne - egzekucję z nieruchomości położonych w (…)(…)przy ul. (…), dla których Sąd Rejonowy w (…) prowadzi Księgi Wieczyste o nr (…),(…),(…) i (…)NIP (…), KRS (…) zgodnie z wnioskiem wierzyciela: (…).

Prowadzone postępowanie zmierza do sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji publicznej co stanowi zdarzenie przyszłe - konieczność odprowadzenia podatku VAT na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

(…), NIP: (…), KRS: (…) nabyło ww. nieruchomości w drodze licytacji komorniczej w 2008 roku. Wówczas, według oświadczenia właściciela nieruchomości, nie odprowadzono podatku od towarów i usług, gdyż sprzedaż nie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem. Właściciel nieruchomości nie posiada jednak żadnej dokumentacji potwierdzającej ten fakt. Wszystkie nabyte przez (…) nieruchomości położone w (…), ul. (…) były przez spółkę wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej oraz zostały przebudowane i zmodernizowane.

Nieruchomość, dla której prowadzona jest księga wieczysta o nr KW (…) stanowiąca budynek dawnej mleczarni została zmodernizowana częściowo poprzez dobudowanie warsztatu i oraz myjni samochodowej. Nieruchomość o nr KW (…) stanowiąca nieruchomość gruntową została zmodernizowana poprzez posadowienie na niej dwóch wiat, natomiast nieruchomość o nr KW (…) stanowiąca dawny budynek rozlewni wód mineralnych została całkowicie przebudowana i zaadaptowana na przestrzeń biurową.

Właściciele ww. nieruchomości oświadczyli, podczas czynności oględzin nieruchomości zbiegłym sądowym, że nakłady poniesione na przebudowę i modernizację znacznie przewyższyły wartości nieruchomości nabytych na licytacji komorniczej. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT, odprowadziła i odliczyła nakłady poniesione na ww. nieruchomości, jednakże nie posiadają dokumentacji potwierdzającej formę i sumę nabycia nieruchomości, jak również dokumentacji potwierdzającej sumę nakładów poniesionych na modernizację nieruchomości.

W piśmie z 24 lipca 2020 r., będącym odpowiedzią na wezwanie Organu – Wnioskodawca wyjaśnia: wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy 5 działek stanowiących własność dłużnika o nr (…),(…),(…),(…),(…).

Na działce o nr (…) jest posadowiony budynek dawnej mleczarni, który stanowi budynek w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, dot. (KW (…)). Budynek dawnej mleczarni został wzniesiony w technologii tradycyjnej w (…) r., następnie rozbudowany w latach (…)-tych (…) w i w latach (…) przez dłużników. Znajdujące się na terenie działki o nr (…) budynki były wg oświadczenia dłużnika wykorzystywane przez właściciela w działalności opodatkowanej, nie wykorzystywano nieruchomości do działalności zwolnionej od podatku. Organ egzekucyjny ani właściciel budynku nie posiada wiedzy kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynków posadowionych na ww. działkach, wg oświadczenia dłużnika nieruchomości zostały zakupione przez nich na licytacji komorniczej w roku (…) lub (…) r. Wg oświadczenia złożonego Organowi egzekucyjnemu dłużnik poniósł koszty modernizacji i remontu nieruchomości oraz korzystał z prawa obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i były one wyższe niż 30% wartości początkowej, jednakże dłużnik oświadczył, że nie jest w stanie odnaleźć dokumentacji, również Wnioskodawca nie dotarł do potrzebnej dokumentacji, wg dłużnika dokumenty prawdopodobnie uległy zniszczeniu.

Na działkach o nr ewidencyjnych (…) i (…) posadowiono dwie wiaty, które również stanowią budynki w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane ponieważ mają wszystkie ściany zewnętrzne. Budynki zostały wzniesione w technologii półprzemysłowej w latach 2000, dot. ((…)). Znajdujące się na terenie działki o nr (…) i (…) budynki były wg oświadczenia dłużnika wykorzystywane przez właściciela w działalności opodatkowanej, nie wykorzystywano nieruchomości do działalności zwolnionej od podatku. Organ egzekucyjny ani właściciel budynku nie posiada wiedzy kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynków posadowionych na ww. działkach, wg oświadczenia dłużnika nieruchomości zostały zakupione przez nich na licytacji komorniczej w roku (…) lub (…) r. Wg oświadczenia złożonego Wnioskodawcy dłużnik poniósł koszty modernizacji nieruchomości poprzez wybudowanie dwóch wiat oraz korzystał z prawa obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i były one wyższe niż 30% wartości początkowej, jednakże dłużnik oświadczył, że nie jest w stanie odnaleźć dokumentacji, również Organ egzekucyjny nie dotarł do potrzebnej dokumentacji, wg dłużnika dokumenty prawdopodobnie uległy zniszczeniu.

Natomiast na działkach o nr (…) i (…) posadowiona jest nieruchomość lokalowa stanowiąca biurowiec - lokal niemieszkalny. Ww. nieruchomość również stanowi budynek wg przepisów ustawy Prawo Budowlane dot. KW (…). Nie udało się uzyskać danych dotyczących wzniesienia budynku, w którym znajduje się nieruchomość lokalowa, była ona remontowania i rozbudowywana przez dłużników w (…) r. i (…) r. - Decyzja Starosty (…) znak (…) z dnia (…) r. o warunkach zabudowy oraz Decyzja Starosty (…) znak (…) z dnia (…) r. Znajdujące się na terenie działki o nr (…)i (…) budynki były wg oświadczenia dłużnika wykorzystywane przez właściciela w działalności opodatkowanej, nie wykorzystywano nieruchomości do działalności zwolnionej od podatku. Organ egzekucyjny ani właściciel budynku nie posiada wiedzy kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynków posadowionych na ww. działkach, wg oświadczenia dłużnika nieruchomości zostały zakupione przez nich na licytacji komorniczej w roku (…) lub (…) r. Wg oświadczenia złożonego Organowi egzekucyjnemu dłużnik poniósł koszty modernizacji i remontu nieruchomości oraz korzystał z prawa obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i były one wyższe niż 30% wartości początkowej, jednakże dłużnik oświadczył, że nie jest w stanie odnaleźć dokumentacji, również Organ egzekucyjny nie dotarł do potrzebnej dokumentacji, wg dłużnika dokumenty prawdopodobnie uległy zniszczeniu.

Według oświadczenia dłużnika na budynki i lokale posadowione na działkach o nr ewidencyjnych (…),(…),(…),(…),(…), prawdopodobnie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych, jednakże dłużnik nie posiada żadnych dowodów potwierdzających ten fakt.

Według wiedzy komornika dla terenu, na którym znajdują się działki o nr ewidencyjnych (…),(…),(…),(…),(…) nie ma uchwalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a poprzedni utracił ważność z dniem (…) r. Zgodnie ze „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy (…) z dnia (…) r. dla terenu obejmującego ww. działki uchwalono położenie w strefie C, gdzie funkcja wiodąca to budownictwo mieszkaniowe, funkcja uzupełniająca usługowo-handlowe.

Posiadane przez Wnioskodawcę informacje dot. ww. nieruchomości pochodzą z dokumentacji uzyskanej przez biegłego sądowego, dokumentów okazanych przez dłużnika, danych uzyskanych z ewidencji gruntów oraz przede wszystkim z informacji i oświadczeń uzyskanych od dłużnej spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości położonych w (…) przy ul. (…), dla których Sąd Rejonowy w (…) prowadzi Księgi Wieczyste o nr KW: (…),(…),(…) w drodze licytacji publicznej w związku z prowadzoną egzekucją podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości położonych w (…) przy ul. (…) będących własnością: (…) w (…) NIP (…), KRS (…), dla których Sąd Rejonowy w (…) prowadzi Księgi Wieczyste o nr KW: (…),(…),(…) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Właściciel nieruchomości poczynił nakłady na modernizację nieruchomości przekraczające 30% ich wartości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2019 r. poz. 1438, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325), zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki oraz budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik – właściciel danej nieruchomości – jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że Dłużnik w odniesieniu do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zauważyć bowiem należy, że Dłużnik – czynny podatnik podatku VAT – na przedmiotowej nieruchomości prowadził działalność gospodarczą, nieruchomość jak podano w opisie zdarzenia przyszłego wykorzystywana była w działalności opodatkowanej. Powyższe wskazuje, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości odbędzie się w ramach sprzedaży majątku wykorzystywanego do prowadzenia działalności gospodarczej przez dłużnika, i tym samym dłużnik w ramach przedmiotowej transakcji będzie występował jako podatnik podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy w kontekście powołanych przepisów stwierdzić należy, że dostawa przedmiotowej nieruchomości w trybie licytacji publicznej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przy czym, wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów iusług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z ww. przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku budynków i budowli niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Natomiast w przypadku, gdy nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy, jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca – komornik sądowy prowadzi postępowanie egzekucyjne z nieruchomości o nr KW: (…),(…),(…) należącej do dłużnika (…). Przedmiotem sprzedaży będą działki o nr: (…),(…),(…),(…),(…).

Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy nabycie ww. nieruchomości nastąpiło w drodze licytacji komorniczej w (…) roku. Wówczas, według oświadczenia właściciela nieruchomości, nie odprowadzono podatku od towarów i usług, gdyż sprzedaż nie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem. Właściciel nieruchomości nie posiada jednak żadnej dokumentacji potwierdzającej ten fakt. Wszystkie nabyte przez (…) nieruchomości były przez spółkę wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej oraz zostały przebudowane i zmodernizowane.

Na działkach o nr ewidencyjnych (…) i (…) posadowiono dwie wiaty, które również stanowią budynki w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane. Budynki zostały w latach (…), dot. ((…)). Znajdujące się na terenie działki o nr (…) i (…) budynki były wg oświadczenia dłużnika wykorzystywane przez właściciela w działalności opodatkowanej, nie wykorzystywano nieruchomości do działalności zwolnionej od podatku. Organ egzekucyjny ani właściciel budynku nie posiada wiedzy kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynków posadowionych na ww. działkach, wg oświadczenia dłużnika nieruchomości zostały zakupione przez nich na licytacji komorniczej w roku (…) lub (…) r.

Wg oświadczenia złożonego Organowi egzekucyjnemu dłużnik poniósł koszty modernizacji i remontu budynków posadowionych na działkach nr: (…),(…),(…),(…),(…) oraz korzystał z prawa obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i były one wyższe niż 30% wartości początkowej, jednakże dłużnik oświadczył, że nie jest w stanie odnaleźć dokumentacji, również Wnioskodawca nie dotarł do potrzebnej dokumentacji, wg dłużnika dokumenty prawdopodobnie uległy zniszczeniu.

Ponadto zgodnie z oświadczeniem dłużnika budynki i lokale posadowione na działkach o nr ewidencyjnych (…),(…),(…),(…),(…) prawdopodobnie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych, jednakże dłużnik nie posiada żadnych dowodów potwierdzających ten fakt.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy sprzedaż opisanej we wniosku nieruchomości, tj. zabudowanych działek nr: (…),(…),(…),(…),(…) będzie opodatkowana podatkiem VAT.

W przedmiotowej sprawie przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż przez Wnioskodawcę w drodze postępowania egzekucyjnego zabudowanych działek nr: (…),(…),(…),(…),(…) będzie korzystać ze zwolnień od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 10 i pkt 10a ustawy, gdyż brak jest pełnych informacji niezbędnych do dokonania takiej oceny. Jednocześnie opis sprawy wskazuje, że Wnioskodawca podjął czynności w celu ustalenia informacji dotyczących przedmiotowej nieruchomości – Wnioskodawca jednakże wskazuje, że nie dotarł do potrzebnej dokumentacji, a dłużnik oświadczył, że nie jest wstanie odnaleźć dokumentacji – wg dłużnika dokumenty najprawdopodobniej uległy zniszczeniu.

W związku z powyższym, w sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnień, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, pkt 10a oraz pkt 2 ustawy, nie są spełnione, bowiem podjęte przez Wnioskodawcę działania nie doprowadziły do uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika.

W związku z tym, transakcja zbycia w trybie licytacji publicznej budynków należących do Dłużnika, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem właściwej dla nich stawki podatku.

W konsekwencji, również dostawa zabudowanych nimi działek nr: (…),(…),(…),(…),(…), na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy, będzie opodatkowana taką samą stawką podatku, jak położone na niej budynki.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z23października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin